Кое е најголемото црвено знаменце што сте го игнорирале во една врска?

Буквално секој ден, дали во приватен живот, дали на интернет, гледам како луѓе (најчесто девојки) изигнорирале red flags, кои најчесто, на крајот, биле причината поради која врската станала срање (си набиле комплекси, траума) или евентуално тоа била една од причините поради која раскинале.
Овие таканаречени црвени знаменца најчесто се гледаат уште на сам почеток во врската, но многу одлучуваат да ги игнорираат поради заљубеност.
Црвени знаменца на кои сум просведочила се, на пример, кога во последната врска се однесуваше пасивно агресивно секогаш кога проаѓав време со друштво кое тој не го сакаше. И не сакаше да комуницира за тоа, кога ќе прашав каде е проблемот или како да го решиме.
На другарка, ѝ се има случено да не сака да се појавува во јавност со неа, а кога ќе се излезени заедно - ја терал да стои на дистанца, за да не изгледа како да се заедно.
Друго, на другарка ѝ се има случено да биде избркана од кола на сред пат поради караница.

И уште милион примери имам од секојдневие, и навистина премногу ме нервира кога ги слушам приказниве.

Кои се вашите игнорирани црвени знаменца, и зошто сте одлучиле да преминете низ нив, и, за крај, што конечно ви помогна да ставите крај на токсичноста?

 

Да го скршам мразот.

Ќе издвојам дел.
Хмм.. со една реченица бараше влакно во јајце.
Колку и да ја сакаш личноста џабе е ако немаш помош од негова страна за да се борите за врската да опстане.
Мислев период е, проблеми на работа, финансиски проблеми, домашни проблеми но често менуваше расположување, за се нешто или ќе ми мрчеше, ќе се однесуваше ладно, незаинтересирано.
Сум го чекала да ми се јави зошто не сум сакала да го вознемирувам, да не бидам здодевна.
Еднаш му пратив слика од мојот внук кој само што наполни една година, ме опцу зошто сум му праќала слика од бебиња, да не сум сакала и јас случајно, не го интересирало.
Тогаш почнав да собирам во себе и на крај да пукнам па му раскинав.
Претходно бев премногу слаба на него - моли се, трпи, барај го, плачи.
Сега око не ми трепка, и сум премногу строга станата, една две грешки и поздрав амиго, финито, аривидерчи.

А гледам многу девојки остануваат во такви токсични врски од очај, страв, заљубеност, што не е во ред.

 

Желба за целосна контрола врз мене и моите одлуки, претерана посесивност, хистерија ако не кренам телефон...
Сепак, релативно брзо ги препознав овие ,,црвени знаменца'' и навреме ја прекинав врската. Иако тврдеше дека многу ме сака и дека тешко ги контролира чувствата, сепак тоа однесување ме плашеше и претпоставував дека ќе станува само полошо.

 

Имаше многу вакви знаменца во мојата прва врска, ако воопшто можам да ја наречам врска. Ги игнорирав на почетокот со надеж дека ќе се промени и дека ќе почне да ме цени, но нормално тоа не се случи.

Она што беше најалармантен сигнал дека не треба да продолжам со таков човек беа неговите коментари за мојот физички изглед и облека. Постојано ми набиваше комплекси, многу сум јадела, требало да ослабам, му пречеше ако облечам нешто поотворено, дури и еднаш ми рече дека не ме сакал кога сум носела капа За него беше во ред да носи капа на минусни температури, а за мене не. Очекуваше јас да се променам за да одговарам на неговите мизерни критериуми.

За брзо се разделивме, јас ја прекинав врската. Сфатив дека не треба да живеам според очекувањата на другите и да дозволувам некој да си игра со мојата психа.

Бидете силни девојки, не дозволувајте некој да си поигрува со вас. И најмалото црвено знаменце не треба да го игнорирате, затоа што после следуваат други.

 

Само со еден дечко сум имала ваква ситуација, односно црвени знаменца НАСЕКАДЕ.
Можеби па бидејќи имав претходни искуства со врски, знаев веднаш да ги препознаам и да прекинам врска.
Типот сакаше да е единствен во мојот живот. Не смеев да зборам, да се смеам, да се допишувам со други. Не смеев да излегувам сама, како тоа сама да пешачам а не со него? Се знаевме 2 месеци отприлика а бевме заедно едвај 1 месец.

Најмногу што ми предизвика "Oh, fuck no!" реакција, беше моментот кога му соопштив дека ќе одам на одмор со моите (во друга држава), и он ми рече дека ќе договорел со друштво да одат на истото место, во истиот период. Морало и таму да сме заедно. Па морав да го лажам за местото на кое ќе одиме со моите.

Еднаш не се чувствував добро и решив да искочам (сама) иако му реков дека тој ден не планирам да излегувам. Според него, морав цело време да сум достапна на телефон, да се допишуваме или да збориме. Секако дека не го направив тоа. Е после тоа, следеше терор 2-3 дена, не ми веруваше дека сум била сама, сум рекла дека ќе седам дома како тоа одеднаш сум се премислила. Ама немаше сила на светот што ќе ме натера психички да му се доверам. Па така после трауми од неколку дена, конечно прекинав врска и после почна со секакви трагични пораки да му се смирам, ако не се смирам вака ќе направи, така ќе направи, и кога стварно ме сфати дека не се враќам, почна со ужасни навреди да се обраќа.

Ова дефинитивно го сметам за +1 искуство во животот, ама па во исто време, премногу сакам да заборавам дека сум потрошила дури еден месец на ваква особа .

 

Убава тема од која може да се научи многу.
Иако се нервирав со секој коментар се повеќе.
Какви копилиња постојат, боже

 

И што се случило после ова? Кој кого молел за смирување?

 

Чинам беше крај на втора или почеток на трета година факултет. Ова не е ни е ни врска бидејќи беше на некој начин процес на запознавање од нецел еден месец т.е фаза пред врска ама мислам дека е корисно да споделам што шета по земјава.

1. Немав машина за перење, се перев на рака и типот стално мрчеше за тоа. (Као што го боли него како јас се перам?) Јеботе, студент бев и битно секогаш бев со чисти алишта.
2. Ме запозна со цело друштво (иако јас бев против бидејќи не знаев на кај води сето тоа т.е не се ни знаевме доволно и прифати да не ме запознае), ама тоа излезе "случајно".
3. "Случајно" се запознав и со сестра му и тогашниот дечко (сега и маж), на сред улица.
4. Опсесивно и страшно љубоморен на колеги, но и на пропратни минувачи и силно ме стегаше баш тогаш за рака.
5. Сè што сме зборувале пренесуваш на сестра му и мајка му (значи најрандом работи) и секогаш беше со "сестра ми вака ми рече", "мајка ми вака ми рече".
6. Врвот беше кога спомна дека мајка му му рекла да не ме кани дома на неговиот роденден (бидејќи баш се погоди во тој период), ако не сум му дала. Што да му дадам, бонбонче? А да, ако сме имале она ќе кажувала колку пати.
7. 24/7 ме проверуваше, дури и кога учев по цели денови пошто нели љубомора. Почна да се гневи на книгата, она ми била побитна од него.
8. Ни сијалица не менувал по дома, мајстор викал за нејзе.

Јеботе. Драми после, ау-бау. На крај јас излегов лошата ама ајде. Куп сцени ми правеше. Попиздев скроз.

Знам само дека славев после тоа.

И за да не е сè црно, фала богу еден другар негов само ме предупреди да бегам шо подалеку. Другите ќутеа ко гомца.

 

Се наежив од вашите, па се наежив кога ми текна на моите. Лоша тема отворив пред спиење.

Исто ме има оставено во темница во 3h сабајле, среќа бев близу до дома и си тргнав пеш, а тој возеше покрај мене со отворена врата од кола и ме молеше да се качам.

Ова ми е најлошо: Прво излегување со неговото друштво, на крајот од вечерта си вадам пари од новчаник за моите пијачки и само осетив како некој силно ме стега за раката, се вртам и бившиот ми покажува со гримаса да ги вратам парите. Не знаев што се случува, ок, ги враќам парите и по 5 минути ми вика ајде си одиме. И јас збунета му викам Пијачките не си ги платив, тој ме фаќа за рака и на искачање гледам дека негов другар плаќа. И надвор ми вика као Абе претходниот викенд јас ја платив целата сметка и се договоривме сега тој да ја плати, ти си со мене не се секирај. Ми падна сомнително ама ок. По кратко почнав да приметувам дека цело време 'случајно' некој друг му плаќа пијачки и сл., уствари типов живее на туѓ грб, за да еден ден стигнат кафански муабети до татко ми како овој се фалел дека ќе се вработи кај нас, спратот ќе ни го дале моите и како цело време возел моја кола (неточно). Пропаднав во земја, го направив партал и нормално со овој другарот што ја плати првата сметка се разбравме и ден денеска се дружиме. Таа вечер кога си ги вратив парите во новчаник како идиот никогаш нема да ја заборавам, каков срам

 

Само ке оставам линк од темата На срце ми лежи. Клик

 

Не знам кој е полуд, ти или таа
Како си го издржал ова, браво

 

Моето беше пред 25 години, и не се сеќавам на 'знаменца' од првите 6 месеци, освен тоа што мајка ми во тој период ми рече дека 'Не е тој за мене и треба да се разделиме'.
Го отпишав тоа тогаш, затоа што не и' поверував.
На 6тиот месец прв пат ме удри.
На сред Широк сокак, во присуство на негови и мои пријатели ... и никој не изреагира.
Се преплашив.
Наредните 3 години ги поминав во страв и правење тактики како да го откачам.
Посесивен, опсесивен, компулсивен лажго, насилен.
А јас сум човек кој не сака да биде контролиран. Од никој, за ништо.

Само да ви кажам, да не чекате 3 години.. или не дај Боже 30.
Уште одма барајте помош од блиските и молете да ви помогнат да се извлечите.
Моите знаеја и за шамарот и за се', ама не се сеќавам дека реално нешто презедоа, освен што ме убедуваа да му се скарам.
Можеби им беше страв да ми постават забрани, па да не продолжам за инает да се гледам со него... не знам.

После шамарот, имаше и други шамари, и забрани, кај смеам да одам, со кого смеам да се дружам, што смеам да облечам. И муабети од типот: Те сакам, не можам без тебе - па шамар - па закана дека ќе се убие - па закана дека мене ќе ме убие - па извинување - па молење - па плачење - па пак шамар - пак закани.

Мозокот каша.

 

Грозотии. Психичко малтретирање на кое и ти си се сложил со учеството во бесмислените муабети.
Некои луге не се материјал за врска, тек па кога ке се во брак или родители

 

За жал и јас сум била во таква ситуација пред 3 години. Дури и виновна се чувствував и секогаш грешката во мене ја барав, а сега кога ќе се сетам на тоа ми доаѓа самата да си влепам шамари.

Беше претерано посесивен, обожаваше да наредува и секогаш сакаше сѐ по негово да биде. Ми забрани да се дружам со другарите, ми забрани да комуницирам дури и со другарките, поточно не сакаше да се допишувам со нив, ниту со никој друг додека се допишувам со него, мораше во секое време да сум достапна и веднаш да реагирам, без да доцнам ни минута. Пасворд од фејсбук ми побара, и јас глупава, му дадов.

Еднаш бев договорена да одам на базен со другарките, и во тој момент збесна и викаше хистерично, рече дека нема да дозволи таму по купаќи да ме гледаат, ќе сум провоцирала мажи.

Целосно ми ја сруши самодовербата велејќи дека тој сакал послушна девојка која никогаш, за ништо нема да го одбие или му се спротивстави, а јас не сум била таква. За него тоа значело дека не го почитувам.

Пред неколку месеци веднаш прекинав врска поради слично однесување кон мене од негова страна. Имам пишувано тука, и тој сакаше да ме контролира, да ми забранува.... Мило ми е и горда сум на себеси затоа што на време се тргнав и не дозволив да бидам негова марионета.

 

Со единствената пропадната "врска" ред флегС видов речиси деценија after the fact.
Не се гледајте со 10г. постари кога имате 16-17 е моето искуство, долга приказна.

За жал јас повеќе црвени знаменца не препознавам во пријателски врски, барем онаму кај што јас сум пријателот.
Пола живот нож во грб ми забивале луѓе за кои сум мислела дека шанса нема.
Што ме носи до заклучокот дека не умеам да препознаам никакви знаменца.

Во секоја врска се давам целосно, за многу, многу жал.

 

Јас секогаш си го ценев моето скапоцено време ,од почеток знаев кој е за мене а кој не , е сега со тие што сум бев во врска раскинував заради неверство ,но тоа не можеме да го предвидиме на почеток на врска нели?
Фала богу со насилници не сум имала контакт , моето црвено знаме е она кога ќе налетате на егоист,социопат ,психопат , оној кој сака да има целосно контрола врз вас ,кога вие го губите своето ЈАС и не можете да се препознаете , кога морате да правите се како што други ви наредува а вие сте изгубени таму некаде ...Крај!! Значи КРААААЈ!

 

Moите авантури од две недели смеам да ги сместам во врски со "red flags"?

Пред многу години кога бев тинејџерка, бевме собрани друштво во викендица на еден мој тогашен дечко.

За ручек правевме скара и на крајот од ручекот станав да ги измијам садовите на истиот дечко кој неколку дена подоцна дознав дека цело време бил во контакт со поранешната со која правеле темпорална пауза.

Каква бламажа. Тогаш очигледно не бев феминистКА.

Втора случка - Со лик излеговме два пати во кафуле, третиот пат кога требаше да се видиме рече дека запознал девојка од друга држава во која е вљубен, и имаше фотографии од нив двајца на профил.

Двајцата завршија со пцовки навреди и ултимативен блок од моја страна истата секунда.

Две црвени знамиња на кои имам ставено крст уште веднаш кога ги дознав овие background-и, буквално во временски период од две недели. Втората може беше и нешто пократка - околу недела дена, не се сеќавам.

Инаку, никој ме нема повредено на долги стази нешто сериозно.

Во смисол да ме понижил, деградирал или удрил.

Ама ако може да напишам искуства кои не биле позитивни тогаш тоа дефинитивно се овие две.

Друго се било идилично, прекрасно и без проблеми.

...Научив дека во главно не сакам да дејтам стари "искусни" момци или моја генерација. Само багаж и проблеми носат. Ништо добро.

 

Каков скот човече...

Се исплашил да не го "уцениш" на карта - бремена сум.
Катастрофа.

 

@Nigredo Odor да, токму така ми рече.
Не знаев како да реагирам.
Еднаш му кажав дека ми доцни 4 недели.
Ми рече - Ми се закануваш курво? И ми влепи шамар.
А знае дека тој ми беше прв.
Среќа по 3 4 дена ми дојде.

 

Вакви идиоти не заслужуваат девојка ни да ги погледне, а не па да биде со нив.