Колку сопругот си ги врши неговите должности околу домот?

Искрено, за ова апсолутно се согласувам само доколку жената не работи. Тогаш може да се подели нејзината работа да е околу домот, а мажот само да носи пари и ништо да не фаќа дома. Но, доколку и двајцата работат, не може на едниот да му продолжи работата дома, а другиот да ги дигне нозете во вис и да чита весник и гледа ТВ додека другиот се распаѓа од обврски..

 

Малку задоцнето пишувам одговор на ова, но не можев да се воздржам сега кога го прочитав. Значи, многу е едноставно: колку и да имате или немате пари, 2 пати во неделата да викаш жена за чистење (се наоѓа за по 700-800 денари). Едниот ден да ти прави генералка, а другиот ден 8 часа да готви (работи што може да стојат во фрижидер неколку дена, или замрзанато пита и сл.). Ќе имаш јадење и ќе ти биде чисто. Он нека му ја мисли после за сметки и за други работи или ако не сака да плаќа жена, тогаш нека си го мрдне газот.

 

Мојов освен што оди на работа,друго речиси и не потфаќа по дома.Ако ни дојдат гости дома,а ме нема мене-знае да се снајде да свари кафе,да стави пиење,мезе...но затоа после има што да видиш. ATOMSKA BOMBA KAKO DA E PADNALA VO KUJNATA Нормално после јас сум таа што го средува нередот.а тој се оптегнува пред телевизорот. Е сега за машките работи како цепење дрва,работа по бавча и слично не му се мешам

 

Ако некогаш се омажам нема шанси да дозволам да не ми помага ништо. Ако јас можам, може и он. Барем да измие садови, некад да усиса. За готвење е друго, за тоа сепак треба малце од малце желба иако да направи салата, супа или нешто едноставно би можел и он. Да ми одговори некој што ти е тебе работа освен да чистиш и переш ќе прекинам буквално се да правам дома па нека живее усмрден и гладен. Особено ако имам деца, не ми треба и дополнително дете вол да чувам. Али тие работи треба да се знаат од претходно, ако не сте живееле заедно сигурно сте биле барем на одмор. Ако таму не сакал да помогне и се однесувал арогантно, не би се сменило тоа ни после.
Знам колку мајка ми се малтретирала со тоа што татко ми ништо дома не помагал, реално голем дел од времето не можел, ама и кога можел не сакал. Така да јас такви работи не дозволувам. Заради тоа што сум женско не дозволувам заради некои ГЛУПИ сфаќања од прошлиот век на мене треба да се сите домаќински работи и да не можам глава да кренам од обврски, а он да четува на Фејсбук. Такви дебили нека си живеат цел живот со мама.

 

luge,pomagajte!kako da go naucam soprugov da mi pomaga niz domot.ke se najade-ke stane,ne faka nisto niz doma,a pobudalev,imam mnogu rabota niz doma i bebe a sve sama rabotam padnav , a i ne odam na rab.i pobudaluvammm!

 

Ми помага или, му помагам подобро да речам Сите активности во домот ги правиме поддеднакво,а откако се повредив,презеде тој..После 18 живеел сам и се извешти во многу работи..Навистина немам замерки..

 

Toj raboti? Se dodeka ne odis na rabota nemas argumenti na svoja strana! zal mi e no nema lek za toa

 

Јас нему повеќе отколку тој мене. Помагаше додека беше сам и немаше кој да му ги средува основните работи,а сега кога сум со него ма гајле си нема, вода сам не си зема. Сепак, ако јас го замолам помага...

 

И јас работам меѓутоа зависи од тоа кој каква работа работи .... Ако неговата работа е порелаксирачка зошто да не помага дома па и поголемиот дел од работите да ги работи и обратно. Битно е некако да се организираме и домот да ни е чист.

 

Не мора да значи ако не оди на работа , мора се да работи по дома.
Зошто?
Па што мислите вие,грижата околу бебето дали е лесна работа?Постојано да си онлајн,24/7,нема ден ,нема ноќ,,,се си на штрек.
Друго,10 човека да чистат по куќа,а само 1 да расфрла-куќата нема да е чиста.Вака кога сите по нешто работат се обрнува повеќе внимание да не се расфрла.

 

Нема аргументи ...ооо и те како има аргументи, доволен аргумент е бебето и грижата околу него, а второ-дома си поуморен отколку кога одиш на работа затоа што има мал милион обврски кои треба да се завршат ама за жал резултатот никој не го гледа и цени затоа што не носат пари, единствено оној кој сработил осетил дека работел.

Не ми се јасни ваквите мажи мекотели, типични балканци...

Вака девојко, не работи и ти ништо, па ако не го нервира нередот и не испраните и не испеглани алишта, нека не помага.
Немој ни да готвиш, касни било што, кога ќе побара дома ручек си немала време кога да направиш, си чувала дете. И да, детето е голема одговорност и обврска, објасни му го и тоа, дека не си октопод и дека неможеш да бидеш на десет места во едно исто време.
Ако треба да се чисти, дај му го детето да го чува или пак ти чувај го, а предложи му тој да исчисти. Објасни му дека бракот е заедница и дека домот е заеднички, дека ти си му жена, а не слугинка или пак дадилка, дека детето е заедничко, дека сама не си го направила и дека едноставно си уморна, плачи ако треба (може е смешно, ама ако те сака доволно, ќе сфати и ќе увиди дека навистина си уморна и дека ти треба помош)....а ако и тоа не помага, се` игнориррај, работи колку можеш, без многу многу да се притресуваш.

Бебето ти е доволна грижа, гледај си го него, кога тоа ќе спие спиј и ти, гледај си ја душичката и не се замарај со тоа дали било нечисто и несредено, ич да не те и гајле, очигледно дека и на маж ти не му смета, па научи се и ти да ја игнорираш нечистотијата.

Ќе ти биде тешко во почетокот особено ако си некоја како мене која сака се` да биде цакум пакум средено, ама ќе научиш.

Јас имам две деца (прваче и 2 месечно бебе) и верувај и јас повеќето од домашните обврски сама ги работам, затоа што мм е на работа некогаш и до 19ч, ама кога ќе дојде дома не легнува како некој лембек туку ме прашува дали сакам јас да прилегнам да одморам, а тој зема да го чува бебето, малата сама си се занимава и не и треба баш некое чување освен нормално надзор.
Дури и ноќе.... има ноќи кога малиов не спие и спиеме на смени, пр. јас го чувам некое време, а потоа го будам маж ми тој да го чува иако утредента треба да стане за работа или обратно.
Ама и јас станувам, ја спремам малата за на училиште, трчам да ја однесам, па пазари натака-навака, перење, пружање алишта, пеглање, средување играчки, миење садови итн.итн. ако се чувствувам добро и одморено готвам, а ако не тогаш му се јавувам и тој носи нешто за јадење, било што....

Да нагласам дека повеќето домашни обврски додека ги извршувам, маж ми е задолжен за чување и анимирање барем на едно од децата, нема седење со скрстени раце, јас овие деца не ги направив сама и нема сама се` по дома да работам до степен на распаѓање, а тој да си легме да се одмори затоа што нели бил на работа.
И уште нешто-сега НЕ ОДАМ НА РАБОТА, а уморна сум и те како.

Некогаш ми се спие, ми се плаче, како зомби се шетам низ куќа со бебето во раце и си давам гајрет дека брзо ќе порасне, па ќе спијам .
Доволно е тоа што ноќе сонот ми е прекинуван по 100 пати, доволно е што пазам да не заспијам додека го дојам бебето, доволно е што станувам да ја ѕирнам и покријам малата, доволно е што колку што можам се трудам барем тој (маж ми) да има квалитетен сон...епа нема и јаре и паре....секој мора нешто да жртвува, да помогне колку може на другиот, затоа се вика дека бракот е заедница.

Имам јаки аргументи зарем не

 

Мојот бивш сопруг воопшто не ми помагаше во домот не бил тој папучар,така мама го учеше,да не сум го очекувала тоа од него,додека бев таму една чаша со вода не ми подаде,на денот на свадбата не сакаше дури ни пијалок да ми тури во чашата за да наздравиме со гостите...да речеше барем едно кафе некогаш да свари ни тоа не...ај тој што не ми помагаше не дозволуваше ниту неговата сакана мамичка да ми помогне,не дозволуваше влакно од косата да и мрдне..ако случајно немаше сол на масата никој газот не го помрднуваше мораше јас...ако таа еднаш во неделата зготвеше ручек одма приговараше дека не сум била јас на гости дојдена...еднаш свекорот ми помогна со ручекот по негова иницијатива, се нафрли врз мене како лудак и почна да ми се дери како ненормален...ме направи неспособна,не сум била јас домаќинка како мајка му..а јас одев на работа(таа не оди на работа никогаш не ни одела а, мене ме чекаше да правам ручек),ручек ,чистење,дури и внуците му ги вардев(и тие биле моја обврска) една играчка ако им паднеше не ја креваше мене ме чекаше да ја кренам,таман ќе исчистев и средев се беше лом за 5 минути(ги носеше да јадат во собата каде што спиевме пред компјутер повеќе ќе јаделе па и таму морав пак да средувам) а, помош од никого и не само тоа требаше и машките работи да ги вршам, јас да го ископам тревникот,јас да ја исперам и исчистам колата,јас дури и дрвата за в зимо да им ги цепам... еее тогаш ми пукна филмот..се спакував и никогаш не се вратив...затоа е сега бивш..

 

Епа,тоа е.....жената цел ден работи по куќа,гледа деца и на крај пак ќе се најде некој да каже дека таа „не работи“.
А потешко е да си дома,никој не ги смета за „работа“ обврските кои жената ги завршува и на крајот на месецот пак „нема плата“.
Ако малку подобро се размисли,„невработената жена“ за сите обврски кои ги завршува по дома ,недозволува од куќата да излезе една цела плата.
Секојдневно чистење,перење ,пеглање,готвење-едно доаѓање на жена која чисти по домови е 1000 ден.за 6-7 часа.Трипати во месецот кога би доаѓала тоа е 3.000 ден.
Чување на деца-жена за чување 8.000-10000 ден,ако оди во градинка на претплатата ставете уште и превоз до градинка и назад без 5.000 ден.нема да помине.
Домашно подготвена храна е каде-каде поевтина варијанта од хранење по ресторани.....и така натаму.

Сега ќе кажете-па сите жени да си седат дома,да не одат на работа.Далеку било,има нешто што се вика да не зависиш финансиски од сопругот,да го работиш тоа за што си учел,да имаш свој дневен распоред на активности,да се „вмешаш“ во народ.....
А ако се гледа на тоа дека сопругата не работи „седи дома“........а мажот како „ендемска врста“ одмара после работа.......тука треба еден добар,здрав машки муабет.....да се подели и работата и уживањето во слободното време.

 

Си се спасила од „заштитената врста“-убаво рече ,да бил ок,немало сега да е бивш.

 

Абре па вие како ме нападнавте божем во око ви брцнав. Само на кратко ке речам, тоа што една жена е моментално дома по цел ден и го чува детето е БЛАГОДЕТ и БЛАГОСЛОВ од Бога. Па има ли нешто поубаво од тоа да се грижиш за сопственото чедо. Што сте запнале да се жалите. Кога си дома си сам свој газда и сам си ги креираш обврските, оди работи да те видам работи за газда по 10 саати во денот душата да ти ја извади па тогаш да ве чујам што ке речете. Не велам жената треба само да седи дома, ама периодите со мало дете се период на жртва и најубавото нешто во животот. Тој период го имате само еднаш до два пати во животот, брзо проага и никогаш не се враќа. И јас сум жена и јас го изодев тој пат од тоа мажот ми ништо да не крене па се до моментот кога треснав со тупаница од маса (ама тогаш имавме исто обврски-јас на работа,тој на работа). Додека трудничкото боледување е со таа цел наменето за жената да има повеќе време да ги извршува домашните обврски. Кога и двајцата се на работа, да, тогаш треба да се дели ама па вие сакате ем да дремете низ дома и да се шетате по пазари и комшики и плус мажите ви се криви во 19 кога ке си дојдат од работа. Епа нема и јаре и паре.

 

Јас не припаѓам на темава ама ќе се умешам. Ако мажот сработил повеќе додека е на работа, а жената немало право да се жали бидејќи била дома, тој истиот маж нека остане само еден ден од неделата сам дома со сите обврски и плус со мало бебе, кое бара огромно внимание, па да види дали има право да и пререче на жената дека таа е поодморена. Дома секогаш се има работа. Колку пати сме останале дома за празници, за викенди, цел ден низ куќа со мајка ми (значи две возрасни, а не една па плус со бебе) тргајќи секакви работи, па ќе ти дојде на ум -Поарно да си бев на работа, поодморена ќе бев.
Уште да ми речете дека го оправдувате и ова, двајцата се на работа, па кога ќе дојдат дома, мажот да легне да одмори, жената нека прави јадење дур овој се наспие
Затоа се губи разбирањето, па и љубовта во браковите. На еден од двајцата, со време, ќе му здосади трпението..

пс. трудничкото боледување не е време наменето за жената да ги извршува домашните обврски, туку да се грижи за малото кревко суштество во домот и самата да се опорави.

 

Колку само се пограшно си сфатила, кој рече да шетаме по пазари и комшики ....види немам намера да се карам и објаснувам ама па целиот текст си го протолкувала погрешно.
По пазари одам за да купам јадење жено божја и ако можам да зготвам, а за кого?....за тој што е на раб. до 19ч. и за нас сите. А комшики со мало бебе... тешко дека на раат кафе ќе испиеш, некогаш глава ми пука од што ми се спие, што ме заморуваат сопствените мисли, а камо ли па уште некој да ми прави муабет.

И како си напишала божем се жалиме што седиме дома, а дома демек се седи со скрстени раце. Доволно е што бебе од мин.7 кг. го шеташ низ соба, низ ходници, го думкаш некогаш и по еден саат, па ти паѓаат и раце и нозе, а за кичма транс да не зборам.... , додај го тука и плачењето и кенкањето.

И дома кога си, не си сам свој газда посебно со мало бебе, извини ама ако како што викаш дека и самата си поминала низ мајчинството, тогаш треба да знаеш дека бебето ти е газда, тоа ти команда кога да јадеш, кога да спиеш, кога да ги вршиш домашните обврски. Пак не си газда, не можеш да му наредиш да спие, да не плаче, а ти да си седнеш и да си лакираш нокти.

Само уште нешто ќе додадам, ако тој (мажот) мене не ме жали и ми вика дека дома дремам и ништо не работам, а од авион се гледа дека целата грижа околу домот и семејството е моја, тогаш и јас него не го жалам, само една работа има, и ако нему му треба одмор пр. од газдата и мене ми треба од мојот мал газда (тука мислам на бебето.)

 

~ И на крај на денот после сите фрустрации, нервози ти треба да легнеш до мажот со насмевка и да водите љубов и не треба да го запоставиш затоа што во спротивно ќе почне да шара со очите.

Работам бе по 8 часа на ден ама кога отидам дома заедно вниманието го насочуваме кон детето, заедно правиме генералка, може и сам да го причува ако ми треба време за мене а моја работа е како ќе го потрошам и обратно....
И најбитно, кога си дома не си сам свој газда. Се додека лупаш од маса ,,ЈАС, ЈАС, ЈАС,, а не ,,НИЕ, НИЕ, НИЕ,, тешко од хармонија во брак и семејство.
...толку

 

Па и уште кога некој гордо ќе каже-Неее,маж ми ништо не знае,си уживка јас му работам се,па жена сум бе,зашто ме зема
Да,да сум ја чула реченицава од многу,ви се верувало или не.А мажот пука од среќа кога ќе чуе,напрчен ко паун со еден осмех,ама баш голем,демек Кој како ќе си нареди,се знае кој е маж у куќа
Јас не се срамам да кажам дека маж ми ми помага.Само јас ли сум единствена која се гордее на тоа?
Значи паднавме на муабет со колешки,сите го рекоа гореспоменатото,а колешка за која знам дека маж и и готви и се и помага,не призна туку почна во нивен стил ,јас сум жена,он е маж
Иако сега немаме обврски со дете,ми помага дури рамноправно.И тоа не го терам јас,туку сам.
Знае да готви,прави најубав грав,меси најубави банички ,а правосмукалката е негова .Единствено што никогаш не фатил ,е бришење прашина.Знае да измие и садови,и знам дека ако го оставам сам дома,ќе се снајде,ќе си направи ручек,ќе среди и ќе измие садови.Нема да трча кај мамичка на ручек и нема да ја затекнам куќата во хаос.
И не шетам по пазари и комшики.И никогаш не ми е идеално чисто.И не се срамам воопшто.Сречна сум што имам одговорен маж.Што нема да ме тера да му готвам и чистам кога знае дека рамноправно работам со него.И јас сум изморена па што? И јас сакам да одморам кога ќе дојдам дома,не само тој.Не зборувам за никакво запоставување на работните обврски,кои впрочем не се само мои.И јас и тој го делиме домот,какво ќе си направиме такво ќе ни биде.

 

Многу сте ми смешни бре жени...Како скокате...хахаахах. по се изгледа мажите дома ништо не ви фаќаат само џабе се чукате в гради.
Муабетот беше ако жената е дома со детето па дали тогаш мажот кој што по цел ден работи требал да помага (не велам не треба).

Според мене грижата за децата е Благослов, но жал ми е што обврските околу детето (кенкање, думкање и слично) ги сваќате како ноќна мора. Божји жени.