Лусинда Рајли (Lucinda Riley)

Не верувам дека постои некој кој не прочитал барем една книга од Лусинда, или некој кој воопшто не слушнал за неа.

Во последно време, низ темиве за книги и литература приметувам дека членови на форумов сè почесто и почесто одбираат книга за читање токму од авторкава, па зошто да не имаме тема на која ќе пишуваме нешто повеќе за нејзините книги, па и за новостите кои се очекуваат од Лусинда.

Не знам дали има потреба надолго и нашироко да ја пишувам биографијата на Лусинда; станува збор за Ирска писателка, позната по љубовните романи испреплетени со моменти од историјата (historical fiction).

Нејзините книги кај нас ги преведува Матица и преводот не е лош, а има солиден избор на наслови. Не се преведени сите, но се трудат барем да следат чекор со серијалот книги за „Седумте сестри“.
Патем, кога сум веќе на серијалот - се шушка дека ќе се обработува и ТВ-адаптација на книгите, ама не сум стигната со читање до нив, па искрено и немам некоја подетална информација околу тоа.

Со Лусинда се запознав преку „Полноќна роза“. Тоа беше мојата прва прочитана книга од неа, ја пројдов во еден здив. Потоа ги прочитав „Ангелско дрво“ и „Сенки од минатото“ и дефинитивно нема да застанам тука. Би сакала да ги прочитам сите нејзини книги.

Дека има нешто револуционерно во нејзинот стил на пишување - не. Но, начинот на изразување и е толку ненаметлив, нежен и лесен, како да читаш приказна за добра ноќ.
Дури и не постои начин како да не пројави симпатии кај читателот. Многу сакам такви автори, а баш овој жанр кој таа го опфаќа е доста tricky, затоа што границата помеѓу квалитетната љубовна приказна и клишето е многу, многу тенка.

„Полноќна роза“ дефинитивно е мојот фаворит досега, за останатите искуства со нејзините други наслови ќе пишам дополнително.
Се надевам дека сите кои имате прочитано нешто од Лусинда ќе споделите мислење. Баш би било добро да се слушнат нови предлози за читање од нејзиниот литературен опус.

За крај, во прилог листа на сите нејзини досега издадени книги.

Спојлер

As Lucinda Edmonds

• Lovers and Players (1992)
• Hidden Beauty (1993)
• Enchanted (1994)
• Not Quite an Angel (1995)
• Aria (1996)
• Losing You (1997)
• Playing With Fire (1998 )
• Seeing Double (2000)

As Lucinda Riley

• The Orchid House (also known as Hothouse Flower) (2010)
• The Girl on the Cliff (2011)
• The Light Behind the Window (also known as The Lavender Garden) (2012)
• The Midnight Rose (2013)
• The Angel Tree (2014)
• The Italian Girl (a rewrite of Aria) (2014)
• The Olive Tree (also published as Helena's Secret) (2016)
• The Love Letter (a rewrite of Seeing Double) (2018 )

The Seven Sisters Series

• The Seven Sisters (2014)
• The Storm Sister (2015)
• The Shadow Sister (2016)
• The Pearl Sister (2017)
• The Moon Sister (2018 )

 

Полноќна Роза ми е најдобра од неа. The lavender garden имаше некако слаба мистерија, а од серијалот The Seven Sisters ги имам прочитано првите две и ми се здосади. По ист терк напишани, истата шема во двете книги и не можев да читам понатаму. А не се кратки книгите, малку го затупува, а во втората книга имаше доста повторувања и објаснувања од првата. Седмата книга сигурно ќе биде recap на првите шест.
Можеби понатаму ќе прочитам пак нешто од неа, но сега за сега сум презаситена.

 

Мене не ми е јасно како планира да обедини шест-седум приказни во една.
Ова е преголем залак и некако си мислам дека нема да ми се допаднат книгите па затоа и ги одолговлекувам. Како да пишува само за да ја заврши приказната или колку да има што повеќе книги...
Малку ми е прекомерцијално тоа, но ќе пишам кога ќе почнам да читам.
Вака не се чувствувам компетентна за коментар.

 

Прв пат среќавам некој друг на кој не му се допаднала „Ангелско дрво“. И мене воопшто не ми се допадна. Мислам, приказната како приказна беше океј, ама ликовите...уф, ме нервираа сите.
И текот на настаните беше малку како теленовела, потипично за Алимпиќ отколку за Лусинда.
Можеби некој не ја читал, па за да не спојлам и да му ја уништам книгата, ќе пишам во спојлер.

Спојлер

Како прво, Грета. Ах, од каде ли да почнам. Толку себична, глупава, посесивна. Кутар Дејвид, кај се најде ни крив ни должен во таа нејзина каша.
Ако имаше лик за кој ми беше жал, тоа беше Дејвид. И Ческа, зашто таа не беше виновна за нештата кои и' се случија, беше пореметена.

Грета беше крива за повеќето работи. Како прво, не сакаше да ја однесе Ческа на психијатар, детево беше со сериозна дијагноза. Ама не, побитно беше да и' носи пари, па глуметаше менаџерка наместо да превземе нешто повеќе.
И скроз дебилно од нејзина страна беше тоа што ја „маскираше“ Ческа да личи на мало девојче за да продолжи да глуми во детски филмови.
Многу себично, се нервирав додека читав.
Кога стигнав до делот кога Ческа почна да му се пушта на дечкото на ќерка и', многу се мислев дали да прекинам со читањето, ама имав 50-тина страници до крај, па...

На крај, Грета и Дејвид пак завршија заедно.
Со кој памет, али ајде - љубов, нека се вика лудоста негова.

Книгава беше премногу лимонадеста за мој вкус.

 

@shz Да, добро се сеќаваш на тој момент.

Спојлер

Ческа се вљуби во Боби, а на крај испадна дека тој водел двоен живот цело време и дека имал фамилија, а за пред публика глумел „сингл дечко.“
На крај си го доби и тој од Ческа, ама сепак многу ми беше жал за девојкава зашто навистина имаше потенцијал ама мајка и' доста погреши.

И вака кога го читам текот на настаните, само ми се мотаат во глава некои узречици од Шпански серии. Книгава баш делува како таква.
Не е лоша, ама некако ми е ту мач драма, а тоа не ми е толку типично за Лусинда.

 

Не отварај.
Ја имам во пдф на Англиски ако ја сакаш.
Пиши ќе ти ја препратам.

Јас ја купив и ја читав на Македонски како за промена. Не беше лош преводот на Матица.

 

Јас само Девојчето на гребенот ја имам читано од неа. Книгата ја доживеав ко бегање од реалноста. Местото во кое живееја нејзините родители и сите случувања кои се случија таму беа баш нешто сосема друго од животот на девојката која го имаше во Њујорк. Сѐ на сѐ, не беше лоша. Би ја прочитал и Полноќна роза.

 

Куќата на орхидеите мене не ми беше лоша.
Сестрите ги немам читано, ама читам коментари дека биле добри.