Девојки сега јас барам ваша помош, со дечкоми сме заедно речиси 2 години ( за 1 месец, на 11 декември славиме годишнина 2 години ) , од кога смезаедно јас и тој повеќе се расправаме, се караме за ситници отколку што уживаме во нашата љубов . На почетокот на врската се беше ок, совршено, розово, ништо не ми фалеше, се чуствував така сакана , каконикогаш досега. Но со текот на времето љубовта како да исчезнува и како да се се сведува на еден обичен секс . Се бунам самата себеси и неможам да си објаснам, како и зошто така се чиствувам,која е мојата потребо, дали го сакам или не, си поставувам толку многу прашања што неможам да си ги одговорам .... за жал . Се гледаме двапати неделно, толку ни се можностите, и ако претходно сме се скарале, сме се изнавредиле толку многу, што дошло до сакање врската да се прекине, одеднач коа ке се видиме, доволно ми е да го почуствувам неговиот мирис, за да посакам да го имам кај мене и да бидам цела ноќ покрај него,да чуствувам дека е мој, дека водењето љубов е од чуства а не од нагони , сакам кога ме гушка, се осекам заштитено, блескам во тие моменти . Но ни се појавуваат такви страшни кавги што во тие моменти сакам едноставно да исчезнам , секогаш проблемот бил кај мене, јас сум малце љубоморна и инаетлива , но за негов кеф никогаш нема да се откажам од своето ЈАС за тој да се осека убаво... Од секогаш сум била отворена, и сум била против тие девојки кои во врската дозволиле да станат едно, ( или таа да стане негов роб, или тој неа ) .... Не сакам секогаш кога не се согласувам со него да морам да климам со глава , да така е ,а уствари јас си имам мое мислење . Пред некоој ден по телефон ми рече :- Или ке биде како што треба да биде, или ништо од нас ... што се случува со нас ?!?!?!? Што мислите вие , што јас треба да направам а и тој, за кавгите меѓу нас да престанат... Ми треба време, незнма се плашам да си дадам време на самата себе, од стрв дека може да ме остави ... да ме заборави .... Или јас самата се плашам од тоа да сфатам дека тој може без мене , а и јас без него ??!?!? Ве молам за мислење , се чуствувам изгубена во времето и просторот
Незнам конкретно за што се расправате,па кој не чувствува љубомора во врската?Не ми е јасен твојот дечко,нешто не е во ред тука.А сега за нагони,па сите машки се такви повеќе ги интересират нагоните,површни се.Ако си остеила дека дека тој ги нема истите чувства што ги имаш ти-прекини со него.Немој да се измачуваш.Но вистинска љубов може да биде само онаа во која партнерите се почитуваат и надополнуваат,а не некој да биде потчинет на другиот.Твојот дечко сака да доминира со тебе,немој тоа да го дозволиш.Ако чекаш уште,работите може и да се влошат
Секоја врска минува низ таков период. Еве например јас, го поминав тој период(односно не го поминав туку раскинавме) Ако го сакаш, ако те сака, бори се за вашата врска, но нека те држи ТОЈ за рака, а не да се бориш сама. Доколку, се бориш сама и нема кој да те фати за рака, нема кој да ти даде подршка, нема кој да ти каже дека ВИЕ ЌЕ УСПЕЕТЕ, тогаш остави го, нека помине време, можеби ќе сватите дека не сте еден за друг, а можеби ќе сватите дека НЕ МОЖЕТЕ еден без друг. Така да, ти размисли убаво, дали сакаш да се борите заедно или да паузирате малку. И јас имав моменти кога мислев дека само поради еден обичен секс сме заедно, но кога ќе го видам, сваќам дека не е се до сексот има и малку љубов. Но ете, нашето заврши(по 2 години одење) се надевам дека нема да дозволиш ти твоето да заврши. Но само под услов ако и ТОЈ е со тебе.
Девојки се чуствувам тажно и не исполнето, незнам што се случува сакам на некој начин да избегам со се, се осекам така тажна како никогаш досега, запаѓам .... незнма што ми треба тој еднотавно нее тој што бше, порано кога ке кажев крај ми велеше, ние никогаш нема да завршиме, а сега ми вели, : - Или ке биде се совршено, или нема да биде!?! Ај ве молам што јас за тоа да мислам , еднотсавно незнам повеќе на што сум , ми треба слобода, ми треба се ..... А у некои моменти едноставно ми треба тој, да ме мази , пази и да ги слушам неговите зборови, вчера бев кај него дома, и незнам зошто се осекав заборавена, тој го монтираше својот нов комјутер, а јас седев како изгубена... и едно време му реков ти мене ме заборави дека сум тука, и се налути ....мвели не гледаш дека сакам да го монтирам, а не се имамвме видено една недела, едвај чекав да завршам со факсот и да отидам кај него, а сега !?!?! Порано не ни беше така во врската, сега стално се караме, се расправааме, нема ден без кавга , чуствувам дека му треба време, дека сака да биде сам, а не сака да ми каже што да правам, да давам време или не ?!?!?!?!?
Ти не знаеш да правиш компромиси и тоа нема да му здосади само на овој дечко, туку ќе ти ги загрозува и сите останати врски во иднина (доколку ги имаш). Премногу фиксно си го врзала тоа во главата, или е црно или е бело, епа не е, го почитувам делот каде што велиш дека не сакаш да се изгубиш себеси како индивидуа и личност во една врска (зашто многу девојки денес забораваат на тој дел, па од јас станува - ние, НИЕ ГО САКАМЕ ТОЈ ФИЛМ, НАШЕ ОМИЛЕНО ЈАДЕЊЕ Е ТОА... ), но ти одиш во крајност и претеруваш. Mалку компромис никогаш не е на одмет, ќе си најдеш начин како да профункционира тоа, без да се погазиш себеси, но и него. Не ти е дечкото крпа за бришење, а ти да се вадиш на твојата гордост и инаетливост. Друго, мислам дека повеќе нема љубов тука. Двајцата сте виновни, тој што ти попуштал толку долго и трпел кавги, ти - што не си попуштала воопшто и си предизвикувала и си трпела кавги истовремено. Штом после недела дена негледање му е помило да си составува компјутер, иако е нов де, и ред други работи, не се чувствува веќе блискост и интима, баталувај таква врска. А ти недостига на моменти, затоа што си ужасната од идејата да останеш САМА. А мислам дека ти е потребно токму тоа. Да се разделите на некое време и убаво да си размислиш за твоите постапки и одлуки понатаму.
Лавли грл, ако не се лажам и порано си пишувала за твојата врска некаде низ темите, ама тогаш мислам дека беше друга приказната, тој беше љубоморниот, посебно на тоа дека одиш на факултет, или грешам?
јас мислам дека те одржува сексот нагонот за секс нема љубов тука мозес да ја одржувас врската само за да трае тоа но на крај да знаеш дека прескапо ке ја платиш цената зборувам од лично искуство
Се додека стоиш на ова, ќе се мислиш дали врската ќе успее или не! Ти биди ТИ, ама малце размисли дали секогаш си во право, и дали секогаш е загрозено твоето мислење, чувствување, сфаќање, или пак е загорзено твоето малце поголемо его. Тој е машко, и исто како и ти некогаш сака да слушне „извини“, „да, во право си“.
Уште неможам да најдам одговр за моите прашања и мисли, се и е испомешано, неможам на ништо да се сконцентрирам, што и да правам , го правам без внимание, едноставно се осекам како робот, и ........ Незнам ни што чуствувам, ни какви чуства имам за него, се ми е испревртено, и ... немма коментар на ништо
A сигурна ли си дека го сакаш? Можда чувствата избледеле, па затоа се осеќаш вака? Размисли, за вас, за вашето заедничко време, разговарај со него повеќе, и крај краева, паузирај. Не е во ред за тебе ни за него да бидете заробени во врска која гледате дека нема иднина, кај што љубомората преовладува, а љубовта стои некаде подалеку
Здраво...ве молам за совет.. Во врска сум 2-3 недели, а се осеќам како пола година да идам.. Нонстоп се глеаме, муабети по телефон, значи секоја минута скоро, се навикнав на него, а и одморот уште поиште не зближи...бевме у Охрид, јас со мои другарки ,он со негови другари а таму цело време бевме заедно.. Меѓу нас нешто повеќе од петинг не постои, но типот постојано ме напиња за секс да имаме...од една страна за него е нормално зашто има 22 години, јас имам 17 и пол.....ама не е тоа тоа... Значи смешно е ако кажам дека идам 2-3 недели.. ама јас ептен се приврзав за него...неразделни сме...и само тоа како да чека...да дојде моментот за секс..јас му имав кажано дека не сум скината...но денес ме исчуди со истото прашање..кога ке му кажам дека не сакам сега да имам секс..одма го мења расположението... Се гледа дека му значам...не му е и него сеедно.. Но незнам што да правам..Знам дека на секој од вас од страна вака ке му звучи безврска и секој ке ми каже да го откачам што побрзо..но ептен ми влезе под кожа..незнам , се изгубив, што ми советувате вие ?
Види вака, да не разговарав вчера со две мои пријателки, на оваа тема, веднаш ке ти речев што очекуваш од 22-годишен, со редовни потреби за секс кој конечно нашол некоја со која би си ги задоволувал, редовно, односно си фатил женска. сепак ако не си подготвена немој да го правиш тоа не си ја давај невиноста така лесно. да сексот ке те направи да се чуствуваш мн убаво, но од друга страна одите само 2-3 недели што ништо чудно во очите кај денешниве демек модерни мажи да те направи лесна женска. би рекла нормално е да не чекаш да имаш секс со некој што има 22 години ако не и повеќе. ама имам две другарки кои и покрај тоа што имаат 19 години и одат со нивните дечковци скоро година дена, тие се невини и нивните дечковци во знак на почит и љубов мирно си чекаат, не напнуваат бидејќи знаат дека ќе ги изгубат. така да како ке си посееш така ке си жнееш. па сега ти си во фаза на сеење. добро размисли, пред да направиш било што. 2-3 недели се мн краток период за да запознаеш некого.
кога би ти пишала една лична порака, од мое лично искуство, низ колку слична ситуација имам поминато и гадно сум се зафркнала ќе сфатиш, што е најправилно. ама која сум јас да изигравам учителка. така да можиш да ми ги прочиташ моите постови, можи тоа ќе ти помогни да сфатиш некои работи. сепак ти си знајш најубо како да постапиш. можи оти си невина, поќе ќе те поштова и нема да те шутни. сепак јас сфатив дека ако сакаш да бидиш почитувана и скана, треба да чекаш и да си го заслижиш тоа, со тоа што поќе ќе се почитуваш себе си.
Кога имав 19 години фатив дечко кој беше 6 години постар од мене, нему му беше нормално после недела-две да имаме односи, а јас бев невина и нормално незаљубена, така да не бев спремна. Ме убедуваше тој така месец-два и веќе јас почнав од напнувањето да се ладам и да се оддалечувам, не успеав да се вљубам и после 4 месеци врска раскинав. Но тој се заљуби во мене толку многу, иако после 2 месеци мислам дека поради тоа што не му давав беше спремен да ми раскине, а откако му раскинав јас три години не можеше дечкото да се оправи и не престана да ми се јавува и да ме моли. Значи колку повеќе го оставиш да чека, толку тој ќе те почитува и ќе видиш колку му значиш, ако те остави само поради тоа тогаш не те заслужува. Сега сум во врска со дечко на кого му дадов после 4 месеци и тоа на 23 години зошто бев сигурна дека сакам со него тоа да го направам, но дечкото не напнуваше и не се покажа дека само поради секс е со мене, така да тоа му беше голем плус.
