Imam super odnos so moite, mnogu retko se karame, mi pomognale mnogu do sega niz zivotot, kje im bidam beskrajno blagodaren i kje dadam se od sebe kolku mozam da im vratam. Edinstveno sto izostavuva e toa sto ne gi poddrzuvaat moite odluki, me kocat da rabotam profesii koi ne se povrzani so toa sto go studirav, sekogas imaat nesto da kazat, od tipot : Ne ti lici toa da go rabotis ili neli ti e ispod cast da rabotis takvo nesto ili toa nema da ti donese pari.. (a i se gleda po izrazite deka ne se zadovolni, kako ja da treba da se custvuvam vinovno ako ne go pravam toa sto od mene se ocekuva, da bi bil poprifaten). Isto i vo odnos na drustvoto, sekogas imaat nesto da kazat za toa ako nekoj so koj se druzam ne im se dopagja. Jas gi razbiram deka sve e so najdobra namera ama mi se dosadi da se custvuvam vinovno i pogresno za "sve" sto kje napravam vo zivotov i za sekoja odluka so kje ja donesam da ne pocustvuvam odobruvanje. Veruvam ima slicni na mene..?
Сеуште си многу млад. Со тек на времето ќе се ослободиш од нивното влијание, ако сакаш. Тие не се попаментни од тебе ( најверојатно), само се поискусни и уверени дека најдобро знаат што е добро за тебе. Нема да ги разубедиш. Не ни пробувај џабе . Терај си твоето, додека живееш под нивен кров биди љубезен, ама одлуките донесувај ги ти. И да не се сложат, ти прави тоа во што веруваш, љ мислењата нивни се само тоа: нивни мислења. Читам имаш / си имал анксиозност, тоа не помага во односи со родители баш, но ти си ти, тие се тие, секако ќе имате различни мислења. За пари правење, освен ако не се милионери ( тогаш гајле немај ни ти ), остави ги да си прават пари како сакаат, и речи им дека и ти го бараш тоа за себе. Гуд лак
Ти апсолвент си веќе нема што да те контролираат и нема што да ти се мешаат со кој се дружиш, а па за работа ако збориме ретко кој работи по струка или покасно се вработуваат. И не си толку мал, неможат више да ти влијаат, толку те истерале до факултет сега сам си правиш сé. Држи став, значи доста не сум мал веќе, ако ми треба помош пружите рака.
Живееме со едни такви всушност тоа се родителите на мојот сопруг. За нив никогаш не било вредно тоа што го учел, не е вредно тоа што го работи. За најобични работи од типот на јаболка купени знаат да му искоментираат дека не се убави тие што ги одбрал. Е, сега тој веќе не е дете. Маж во доцни 30ти, не знам во младоста како било. Сега знае да се скара, ама до толку му ја имаат поткопано самодовербата што мислам баш за многу работи и сам си поставува кочница од "страв" како ќе реагираат неговите. Мој совет ти е да си се држиш до своите ставови. Млад си и имаш време да пробаш и различни професии и да менуваш друштва, па и да им докажеш дека можеш подобро ако не и најдобро од тоа што тие го замислиле за тебе.
Млад си. За некоја година ова полека ќе почне да се менува. Твој избор е што ќе работиш или со кого ќе се дружиш. Плус тие нешта во животот се менуваат, сега си на една работа, утре на друга. Сега се дружиш со луѓе со кои за 5 години можеби нема да имаш контакт. Ќе ги седнеш родителите и ќе им кажеш дека си возрасен и дека ќе го правиш она кое го сакаш. Тие треба да ја почитуваат твојата одлука. Тоа што за нив е добро може тебе да не те исполнува така да не значи дека мора да им угодиш за се.
Најискрен совет од мене, чим се такви немој да носиш жена кај нив кога ќе се жениш оти животот пекол ќе ти стане. Најубаво сами да си живеете.
Јас пак имам родители исто како да ги немам. Во се сакаат да се мешаат ,се сакаат да контролираат се понашат со тебе како да си 10годишно дете. За излегување ке брмчат,з работа за финансии за врски ама буквално за се. Кога ти е најтешко знаат да ти помогнат да ти излезат во сусрет но потоа се тоа да ти го извадат низ нос ,секој ден повторајки го тоа што го направиле за тебе. Досега животот си го имам упропастено баш поради тоа што немам излез и морам да се снаоѓам сама. И сите маки што ги имам доживеано се поради тоа што немам поддршка од нив. Што е најважно со брат ми не се понашаат така ,го поддржале во се и тој само напредува. А јас се осеќам ко да сум посвоена,абе чаша да поместиш од едно место на друго маана ќе ти најдат.
Најди си стан под кирија и работа. Среди си го животот, осамостои се и после ништо нема да можат да ти речат. Ќе се гледаш поретко со нив и ќе сфатат кај им е местото. Што повеќе си го гледаш твојот живот, а помалце гледаш да им удоволуваш нив, тоа подобро за тебе. Среќно!
Никогаш нема да можиш да му удоволиш на родителите, верувај дека цел живот нешто ќе му смета, ќе ти префрлаат итн.. Доволно си возрасен за да донесуваш сам одлуки за тебе. А и да не живееш во нивната куќа тие пак ќе најдат начин да ти кажат она шо не му чини нив.
