многу ми е тешко неможам да го преболам тоа што го направив западнав во депресија се плашам дека никогаш нема да имам свое дете повеќе во раце.... Поминаа скоро 3 месеци а јас сеуште патам со иста мера како и првиот ден..... Многу ми е криво, но неможам ништо да вратам се е изгубено, заедно со мојата совест . како да го сменам моево мислење?
Сега е џабе се, колку и да се нервираш, да се доразочаруваш, готово, го направи тоа. Нема враќање, го знаеш тоа! А што направи со таткото на бебето? Се гледате ли уште? Или не? Знае ли другиот за абортусот, тој кој што те сакаше? Ако знае, ако се уште има нешто кон тебе, пробај да го освоиш, да си го живееш животот, барем малку нека има некој кој ќе ти ги олесни работите. Ако не, знај дека мораш сама, животот тече понатаму, имај сила, верувај.
Обиди се да не мислиш на тоа.. Има мн. жени кои направиле абортус, но тоа не претставува пречка за да неможиш повторно да забремениш. А во кој месец од бременоста беше?
Добро е да се знае причината поради која си абортирала Но секој си има право на свој личен избор а за СОВЕСТА секогаш ќе те гризе.Единствено тоа што било поминало сигурно си млада и ќе имаш можност за уште многу многу бебчина за тоа да бидеш сигурна.
Ако се добро сеќавам ова ти беше втор абортус, така? Не сакам да те осудувам, но имај девојко малку памет во глава, заштитувај се ако не сакаш бременост, мисли малку на твојата иднина а не само на тоа да си ги задоволиш страстите. Не грижи се, нека не те јаде совеста, јасно ти е дека тоа што си го направила си го направила оти морало така.Сфати го тоа како нешто што морало така да биде и стави точка. Не си ја оптеретувај психата. Доволно си уништена, собери сила и чекори гордо. А ме интересира, сега со кое момче си во врска??
никого не е должен да те осудува ни да ти поставува дополнителни прашања доволна ти е болката во душата...велиш дека поминаа 3месеци престани да се измачуваш ако почнеш да работиш нешто или да се окупираш со нешто корисно ќе ти се сменат малку мислите времето побрзо ќе ти поминува времето ги избледува лузните не ги брише но сепак секој човек има некоја лузна која верувам дека сака да ја избрише но сепак мора да продолже да живее сигурно си имала голема причина да го сториш и да донесеш таква одлука живеј со помислата дека таа била правилна одлука затоа што едноставно морало да биде така престани да се сожалуваш и да се повредуваш биди јака стани кренија глата оди и борисе со животот како што прави секој човек биди јака и угледна жена верувам дека ќе имаш дечиња...направи да се гордеат со тебе...
Те гризе совеста? Тоа е твоја вина, и само твоја вина... каде ти беше паметот кога имаше односи без заштита, каде ти беше паметот кога се реши на абортус? Зарем после секоја твоја постапка во животот ќе следи каење?
Нема потреба од ваков коментар, кога на човек му е тешко треба да му се помогне без разлика што се десило. Плус, не знаеш што те чека во животот, истото може и тебе да ти се деси некогаш. Некогаш може и покрај заштита да се случи нешто, ете пукнат кондом. Не бидете толку груби, ем на човек му е тешко ем уште толку потешко му правите. Бидете малку похумани.
Да, така беше. не сум во врска со никој, но со таткото на бебето се гледам и слушам уште, мошеби не е правилно, не не можев сама да го пребродам тоа, ми требаше некој покрај мене бидејќи не му кажав на никој, и многу ми помогна но никогаш нема да му го заборавам она негативното, поради што абортирав. јас сакав дете, го посакував многу, можеби и затоа така веднаш се фати од еднаш , но сама да го гледав неможев. Немав услови, ни поддршка немаше да имам од никого. Сега само ми е важно да го завршам факултетов и да станам ЖЕНА на која секој маж ке и завидува моја вина е , да но не целосно. Јас сум виновна што бев спремна да одтавам се и да гледам дете од децкото со кого бев, му допуштив да направи се со мене, дури и да сврши внатре бидејќи јас сакабв дете со него, бидејќи го сакав, уште го сакам без разлика на се, едниствен човек кој сум го сакала е тој. Бев само негова три години, се му дадов , цела младост. Но дали заслужи? Мислев ќе остани со мене , ќе ми подари семејство, не неможел сега. Ми даваше поддршка цело време беше тука, но ми го изгоре срцево. А доколку се деси нешто да неможам да имам деца (доколку не сум со него, ни тој со мене) ќе го изгоорам и јас како и тој мене.
Еве јас како постара да те искарам... За да почнеш да му веруваш на машко, прво треба да го заслужи тоа. Она „мислев“ ова, „мислев“ она не важи кај мажите. Ти си мислела едно, тој друго. За такви големи работи се разговара, значи, „сакаме ли дете“, „ќе се венчаме ли“, „спремни ли сме за брак“ не се работи кои се прават без јасен договор. Да сте разговарале, тој ќе си кажел дека, да се изразам вака, сака да се опушти во сексот, ама дека нема намера да се жени, па ќе си можела ти да почнеш со соодветна контрацепција, на пр. таблети... Вака, девојче, ти ќе се каеш цел живот, него мува нема да го лази... Не дај Боже да имаш компликации подоцна! Тој ќе нема, ќе може да си го тера животот. Затоа, памет во глава Било, поминало, да не се повтори. За да ти се смири душата малку, појди си на лекар, најди си добар гинеколог, прегледај се, ќе ти каже каква е ситуацијата (верувам ќе немаш проблем, сега ни абортусите не се тоа што биле порано, иако многу зависи во кој период од бременоста си абортирала). И следниот пат кога ќе засакаш некој (а ќе засакаш, верувај) памет во глава. Ако толку се сакате, прво земете се, или барем почнете да живеете заедно, а после почнете со правење бебиња.
ако неможеш да помогнеш на некого не одмогнувај....лесно е да се суди а за тоа нема никој право освенгоспоид бог...доволна и е на девојката маката што ќе постигне ако се обвинува постојано ништо можеби после абортусот не требашр да бидеш во контакт со момчето или бившиот како и да е не заслужва твое внимание на никој начин а и нема право сега да те теши ако се вратиш со него ќе направиш катастрофална грешка според мене...кренија главата и покажи дека имаш свое JAC па дури и него...
Другарка ми е во депресија! Абортирала и дури сега ми кажува! Ми рече немаше кој да ми помогне! Епа како да и помогнам кога не ми рече Дури денеска дознав а таа абортирала пред 2 недели! И Замислете ја прашав зошто абортирала ми рече дека дечко и не сакал да биде со неа дека не бил спремен за семејство! Епа добро де што гледела до сега?
Гревотка ... Па сигурно и било многу тешко да ти каже што и се случува. Сепак и не било некоја мала работа. А дечкото толку несериозен бил , ја незнам како не размислувала порано со каков тип е !!!! Значи сртварно не сваќам си праел кејф , после нејке да преземе никаква одговорност Не чини
е каков дечко имала другарка ти ја искористувал само па ако не бил подготвен требало да внимава.. сирота таа ако сеуште е со него нека го остави нема зошто да и е таков
Ете што ти е непрокопсан тип жал ми е за другаркати што налетала на таков гад во буквална смисла не ја сакал не бил спремен а спремен е да го пика кога сака и кај сака а со последици незнај да се соочи глупак ама не е единствен секој 2е ваков како него кај ќе му оди совеста и како ќе живее тој незнам на другаркати му треба огромна помош и поддршка да не западне во депресија и да си продолжи со животот да знае дека е е секој како него дека има деца кои вредат
