Majki,pomagajte so vasite mislenja,;Moeto bebe ke polni 1 godinka,za ovoj perod od 1god go imam ostaveno samo tri pati i toa za na svadba,ne sum bila samo jas vinovna za toa,tuku i koga ke trgnev vo prodavnica svekrvami mi vikase pobrzo da ne place i taka bebeto 24 casa vo moe prisustvo,go nosev i kaj mojte za da si se uci i tamu,ke go ostavev da otidam do frizer,na depilacija nemase problem stom ne me gleda,no seto toa bese pak na brzanje,vo posledno vreme NI DO TOALET NEMOZAM DA OTIDAM, veke i koga ima drugi ne saka da odi kaj niv,samo po mene se tegne,site go zezaat SAMO TI IMAS MAJKA,mnogu e drustven.saka mnogu deca,no e PREMNOGU PRIVRZAN KON MENE,,,,,,
Видов дека за темата нема интерес, па сакав да ти пишам, се надевам дека ќе ме послушаш иако немам деца бидејќи сум девојка, млада сум. Кога бев мала бев преврзана со баба ми, значи неможев без нејзино присуство. Тоа мислам дека е поради тоа што секогаш баба ми ме чувала бидејќи моите родители се на поголем дел од времето. Сега би ти кажала дека таа приврзаност ни е само бледа оти обледе со годините и се претвори во голема љубов, баба ми ја чустував како мајка. Кога почина мислев дека ми се откорна срцето затоа што како што кажав погоре бев мнооогу приврзана. Еден совет: Оставај го детето со Баби те (ама не многу), носи го во градинка да се едуцира и дружи со дечиња други и внимавај да не се приврзува толку сепак и Тато тука треба да помогне нели Пиши ми штоо има ново
Јас сега ја видов темата, инаку ќе ти пишев порано. Мора да го научиш без тебе. На таа возраст сите се приврзани за мајките, ама мора да се навикне и без тебе. Ќе го оставиш, па и да поплаче - голема работа. Сите плачат, за 5 минути престануваат и се заигруваат. бабите треба да ти помогнат со тоа што ќе се нафатат да го земат, и ќе се потрудат да го заиграат, за да м биде интересно и да не мисли на тебе. Полека можеш да го учиш и да преспива кај нив, ама тоа ќе си дојде со време. Ако немаш поддршка од нив, пробај со другарки, и кај нив можеш барем на по неколку саат да го оставаш, ако не за спиење.
ma vie neznaete kolku e druzeljubiv,so site se druzi,so vozrasni,so deca,mnogu e socijaliziran i druzeljubiv,nemozam da go ostavam na prespivanje kaj majka mi se uste go dojam,svekrva mi e operirana od dojka sega brgu i nesmee da go kreva,so taktko mu se seta sekoj den,eve vcera spie i se budi,jas izlegov malku do kaj edna komsika,se razbudil,tatko mu go zemal,sestra mi,majka mi site doma,toj vristi pisti ,nemozat da go smirat mam,mam,i odma me vikaat,a samo sto sednav,so nisto nemozt da go smirat,koga me vide,koga me stisna kako da ne me videl 10 god,me gusna i pak si zaspa,znaci on se druzi so site i celo vreme e vesel i nasmean ama ako me nema KRAJ NA SVET E,,,,,,,
И јас имам сличен проблем. Уште од бебе беше плачко голем и несакаше никој да го земе освен мама па секаде си го водев со себе. И нормално детето се толку многу поврза за мене да неможев никаде да отидам сама. Сакав да го оставам и секогаш кога го оставав за 5 мин ми се јавуваа и јас се враќав дома. Ми пукна филмот и го пратив во градинка да се социјализира. Немав друг избор а морав да почнам да работам. Кога имаше 10 месеци почнав да работам и го оставив свекрва ми да го чува. Секој сат ми вртеше на моб. те плачело, не јаело, не спиело.... и само што наполни 1 год го пратив во градинка. Тоа ми беше излезот. Таму и пројаде и почна да спие.... Е сега е друг проблем, некогаш кога ке излезам навечер не заспива додека не се вратам а тоа е друга ствар, баба му никогаш не го е заспала, па прво го заспијам па излезам. Почни да го оставаш малку по малку за да немаш голем проблем утре а и да заплаче и кога ти се јават не летај веднаш дома - како што правев јас
Како и повеќето деца (најверојатно), синчето плаче само по мене. И не дава 2 секунди да ме нема. Постојано само мама, мама, мама, мама, мама! И само мама и никој друг! Како оваа негова толку голема поврзаност со мене да ја скратам малку? Го оставам на чување кај свекрва ми кога одам на работа, без проблем седи,го оставам и со мајка ми, золва ми, не прави проблеми кога не ме гледа. Ама кога сум јас дома/со него не се одлепува за мене. Буквално! А мене ми смета тоа, не можам апсолутно ништо да направам, а тој да не ми се мотка меѓу нозе, плаче да го земам. Му барам разни игри за да се заигра нешто сам, ма не бре. Што и да е, секогаш мама мора да е до него. Чаре?
Син ми е многу повеќе приврзан за татко му отколку за мене...понекогаш се шегувам дека татко му го родил а не јас
Има ли некој друг проблем со одвојување на детето? Сепарациона анксиозност? Еве го моето искуство до 6 месеци. Многу сум загрижена што ќе правам понатаму...
Од сам старт мм многу ми помагаше со малата, ја чуваше, успиваше, пресоблакаше итн... Но, периодот кога таа имаше највеќе мака, а и јас со неа секако(заби, кенкање, трескање и сл.) го поминав сама, односно нормално тој на работа. Дете плаче урла, ти нервозна едвај смируеш дете.. се навикна дека мама е секогаш тука за се. Никако веќе не сакаше ноќе со него да презаспие. Дење исто. Стана се понапорна, не дава да ја облечеш, смениш пелена, избањаш.... Не ми дава ни мене ама пак е колку толку помирна. За се викаше татеее, татаа, татооо. Е сега е се мама. Па мама не може ни вода да се напие без закачалка на нозе. Џабе е дома и тато и баба. Едноставно има периоди кога секако дека ќе се врзат со мама, освен ако не е мама таа што работи а тато да чува. Вероватно така мора да биде. Вц асално не сум видела, туш?? Абе пушташ една вода додека таа зајдува на врата. Еве ја у раце ми спие. Прокенка, тато ја зема ама не, не се смирува. Само што ја фатив, кома. Тоа е...затоа е мамааа.
Скoрo сите бебињa се тaкви, нoрмaлнa е тaa пoврзaнoст и немa пoтребa oд дрaми прaвење. Немa дa трaе вечнo, сo тек нa време дететo сaмo ќе се oдвoјувa oд мaјкaтa не мoрa сo силa уште нa 6 месеци или пoрaнo дa гo учите нa "незaвиснoст". Бидете дo негo кoлку сaкa и кaкo сaкa. Акo веќе мoрa дa се oдвoите нa некoе време е oк, нo не гледaм пoтребa дa се учи нa тaквo нештo нa тaa вoзрaст.
Јас па сакам секогаш да биде приврзана за мене , нормално не толку да не можам да одам во вц без да плаче по мене.
Мојот има 2 год и ден денес плаче кога одам на раб. знае да протестира да не јаде дур не дојдам. заспива стриктно уз мене. Не сфаќам што е проблемот ако е цело време до тебе? И јас одам во вц со него и во скут знае дури да ми седи. и што ако?
Мајка ми се жалела на истите проблеми со мене, не можела да се избања што не сум ја оставала, еве ја сега вика камоли бар 10% од тоа да си сега поврзана со мене, баш ми фали тоа време сега. Остајте ги, ќе ги фати пубертет сами ќе се одвојат целосно од вас, не е толку страшно.
Не е тоа проблем. И јас го имав но ми беше слатко а не напорно. Го оставав седел и на друго место но и јас сум помирна кога е приврзан за мене. На неполни 4 години морав да го оставам дома на мм зашто заодев на работа. И замислете потешко ми беше мене него нему. Седев и плачев и се јавував на секој пола сат.
И ние сме со ист проблем, најголемиот дел сме сами и кога сме со други луѓе оди во скоро сите но мораа да ме гледа и мене дека сум таму присутна а имам го оставено сам повеќе пати и неможе да се смири од плакар и не престанува и не го интересира ништо друго дури несака ни во ТАткому да оди само мене ме бара што почнува да ме загрижува
Значи повекето од нас го имаат истиов проблем и јас нон стоп сум се жалела од моето поради истата причина ,меѓутоа сега кога е поголемко верувај премногу ми фали таа поврзаност.Затоа уживајте во своите малечки ,во секој момент затоа што како што ке раснат сами ке си се оддалечуваат од нас.
