Дали верувате дека некој може да ја смени иднината и да ги направи некој работи по ваша желба, онака како што сакате да бидат?
Ако некој може да ја промени нашата иднина тоа сме токму ние. Со нашите верувања и желба да ја промениме можеме, Од нас зависи
Не постои судбина. А иднината не може да се смени туку да се создаде. Секој си го креира сам сопствениот живот спрема своите постапки. Да се смени минатото не може, ама иднината затоа ја имаме, да ја обликуваме како ни е волја.
Како со сопствените постапки допринела мајката да го загуби најмилото? Како со сопствените постапки направило детенце да биде оставено во Дом без родители? Како со сопствените постапки придонела мајка да нема рожба?
Уште да ми објасниш што згрешило дете за да биде оставено во Дом без родители? Што згрешилло дете за да се роди со хендикеп? Казна за?
Некогаш други плаќаат за грешките на нивните најблиски. Не сум јас Бог но ги знам неговите принципи спрема кои функционираат нештата.
Јас мислам дека ништо неможеме да смениме , се е онака како Бог ќе каже . Никој до сега не отпатувл во иднината за да знае како ќе постапи во одредена ситуација , па кога ќе дојде време да ја смени реакцијата на истата ситуација . А за судбина , незнам , верувам дека постои ..
Иднината како таква не е запишана некаде или веќе определена; не можеме да ја смениме, затоа што таа не ни постои за да може да се смени. Зборовите како „судбина“ и „карма“ се токму тоа - зборови - позади кои луѓето се кријат. Зборот „судбина“ го користат за да ги оправдаат сопствените неуспеси (демек, не зависи од мене, судбина е у прашање), а зборот „карма“ за да си дадат надеж и утеха дека доброто дело навистина се враќа со добрина, а за секое лошо постои некаква казна, односно - дека на светов постои некаква универзална правда. Секој човек ја создава својата иднина, иако не секогаш се во животот зависи од нас самите. На нас е да го земеме тоа што животот ни го нуди и да го искористиме на најдобар можен начин. Не секогаш е фер, не секогаш е праведно, но тоа не треба да не спречи да се потрудиме да си ја изградиме најдобрата можна иднина - со она што го имаме на располагање. Верувањето во предодредена иднина, судбина, пишанка и сл. е само одбранбен механизам за луѓето кои не сакаат да преземат одговорност врз сопствените животи.
Јас верувам дека има судбина. Како што пишаа погоре, ако една жена не може да роди дете, што е тоа ако не судбина? Ако некој се разболи и умре млад, што е тоа ако не судбина? Ние мора да се трудиме за подобро, ама секогаш не испаѓа по план.
Работиве за кои ти збориш се случајност, а не судбина. Односно, ако сите работи за кои немаме директна контрола и влијание во животот ти ги нарекуваш судбина, океј. Ама, уствари не е. „Судбина“ подразбира дека тоа е некаде запишано, предодредено, неменливо. И уште поважно - дека сето тоа е со причина. Што би значело дека жената што не може да има деца на некој начин го заслужила тоа или дека младиот што умрел од болест е некако самиот одговорен за тоа. Како да не и е доволна маката на жената што не може да има деца, па уште со „судбинава“ и се наметнува и грижа на совест, дека можеби таа со своите постапки самата си ја предизвикала несреќата во животот.
Не баш. Лошите работи многу брзо доаѓаат и како можеш да ги предизвикаш? Ако ме сретне некоја психопат на улица и ме убие без причина, тогаш за мене тоа е судбина, едноставно така морало да се случи и од тоа нема бегање. Јас сум убедена дека постои судбина и дека некои работи се предодредени.
Малце си ги измешала поимиве. Ако те убие без причина, тоа се вика случајност или несреќен случај, а не судбина - ниту било предодредено, ниту запишано - едноставно, се случило, баш како што викаш ти без причина. Судбината пак, освен предодреденост, подразбира и некоја повисока цел или смисла - што би значело дека ако те убие некој психопат на улица, дека ти тоа на некој начин си го предизвикала или заслужила - е, тоа е судбина.
