Дали лесно може да простите некому ако направил грешка, ве изневерил, ве повредил? Мислите ли дека животот е мошне краток да го поминеме во лутење со некои личности? Што никогаш никому не би простиле?
Пак ќе бидам прва! Не би простила неверство во никој случај!!! Би простила лага, ако не е многу сериозна, би простила и намерна грешка исто така, ако не е сериозна! Знам да простувам, знам и да се лутам, но брзо ми поминува... Знам само дека во животов имам линост што многу ја сакам, ме подржува за се во животов и ми помага да успеам... Тоа се разбира, не е дечко ми! Но таа личност ме води кон успех, ми влева надеж, ме прави бескрајно среќна кога е тука, кога е покрај мене секогаш сум насмеана... Ехххх... Него се би му простила! И да скршни од вистинскиот пат, и да не дојде да го видам 2-3 години, и да ме извиси за што и да е! Ако искрено се покае, јас се ќе му простам, затоа што безрезервно ми дава подршка во животов! Вистина е кога велат “крвта не е вода“ Оваа моја роднинска, а повеќе пријателска врска со него, ме прави подобра личност! Простувањето е доблест на секој човек!
Понекогаш ми е многу тешко да простам. Не понекогаш скоро секогаш. Го мразам тој збор извини,за мене нема никакво значење,не ми менува ништо тој збор,и затоа ретко го кажувам,а и затоа се трудам на луѓето да не им грешам за да не ми кажуваат,затоа што нема да биде прифатено. Не се лутам толку лесно,треба да има добра причина за да прекинам контакт со некоја моја драга личност. Само еднаш ми се има случено за прекинам и другарство и пријателство,заради нејзина грешка...И за тоа воопшто не се каам,затоа што кога малку ќе се одделите од луѓето,кога ќе ги погледнете од страна,ќе видите кои му се недостатоците,а кои добрите страни. Многу ми е мило што го прекинав тоа пријателство... Што никогаш не би простила? Изневерување од моја драга личност,не мора да е дечко,туку другар,другарка,пријател..Тоа не би можела.Порано велев дека нема да простам и неверство,но затоа што станувам веќе втор пат дел од тоа неверство,не би ме чудело сето тоа еден ден да ми се врати. Да,од Господ е дадено греши,но и простувај.... Но има работи и ситуации кои не се забораваат,кои ве прогонуваат и кои никако не можете да ги простите.... Убава тема,во секој случај Unfaithfull...
Зависи за што се работи.Секако дека простувам,иако искрено некогаш ми е тешко да си ја погазам гордоста.Кога знам дека не сум била во право и сум погрешила барам прошка и извинување.Но и кога мене ме повредиле се трудам да простам,а тоа зависи од грешката.Неверство тешко дека би простила....не би сакала да се најдам во таква ситуација.
Неверство би било крај за врската, прошка во смисла на немање омраза и едно обично здраво и како си или помош за недајбоже да, ама за продолжување во врска НЕ. За друго би простила. И јас сум грешела и ми простувале. Тешко е додека подадеш рака и работите никогаш не се исти ко пред грешката, барем не кај мене. Но потоа се чувствуаш некако поубаво. Најтешко ми беше да простам дома, најмногу боли кога раната е од таму, но сепак мислам дека сме премногу кратко овде да живееме со огорченост
Простувам толку лесно,а заборавам никогаш!ќе простам а потоа полека но сигурно возвраќам цел тој бес неисфрлен на време бидејќи сум простила нели,го исфрлам спрема личноста што ми згрешила на мн др начини .....по долго време кога грешката е минато веќе но се врежала во мене и ја памтам болката што ми ја предизвикала...да,злопамтило сум!
јас ке бидам кратка .... знам да простам се .... човечки е да се прости...додека не е ептен претерано ... но сепак не заборавам многу лесно...и гледам да не згрешам а ако згрешам не ми е тешко искрено и од срце да кажам извини ... и офф топик анфејтфул за темиве што ги отвараш .
Еднаш простив неверство од човек што навистина сум го сакала и ценела и никогаш повеќе нема така да се зае*бам
најголемата моја мана - простувањето 10000 пати сум била повредена од сите околу мене, и на крај што? ништооо.... бројчето простило, ама не заборавило
Зависи колку сум повредена. Зависи и до ситуација, што и како. Тешко простувам, незнам таква сум. И да простам нешто ок , ама тешко заборавам
Зависи за што се работи би простила да, но никогаш не би заборавила.Нема да му вратам на тој што ме повредил но тоа што го направил не го заборавам.
Простувам..Знам да простам но не и да заборавам...Се е до ситуацијата каква е..јас можеби ке кумуницирам со таа личност но со претпазливост...во скоро време и простив на една „другарка“ поради една лага која траеше долго време и ме повреди со тоа..и кажав во лице..дека и е просетено..но одкако се случи тоа јас и се немам доверено за нешто важно..и многу ретко се обраќам..едноставно кажано ретко кумуницирам со неа, ја избегнувам..и и дадов до знаење во иднина да не и се случува тоа.. Така им е кога се меша дека не треба...
Знам да простувам барам ида ми простат оти ми се случува да избрзам да не размислам за некоја постапка па се каам и молам да ми простат.имав една случка со две другарки озборувањата ме болеја многу ама се и им простив не им реков ништо се потрудив се брзо да заборавам.Општо многу им допуштам на лугето ама си викам ај од мене нека мине.не сум злопамтило никогаш не им вракам со лошо на тие што ме повредиле бргу ми мине лутинатана а и јас барам од тие што се ми блиски да не ми замеруват и да ми попуштат,простат.
Само оние слабите не можат да простуваат. Простувањето е одлика на силните личности. Да простам некому значи да прејдам преку работите кои ми ги направиле и да продолжам со својот живот, инаку раните нема да зараснат. Тоа е единствениот начин. Нема иднина во минатото. Нема никогаш да живеам како што сакам, доколку сум "заглавена" во минатото. Простувањето ми помага да продолжам понатаму. If we really want to love, we must learn how to forgive. -Mother Theresa
Простувам и тоа многу,дури и на некои кои не го заслужуваат тоа .Ама од се што е премногу е лошо,така да сметам дека треба да имаме малце самопочит и да избегнуваме да простуваме на некои што веќе по сто пати ни згрешиле или пак што не им е гајле за тоа што го направиле и пак би го направиле истото.Инаку зборот извини е голем збор,па затоашто секојдневно се употребува по 1000000 пати веќе одамна го изгубил своето значење.На крајот на краиштата извини воопшто не може да се спореди со делата со кои се бара прошка. А што се однесува до мене и јас грешам.Ама имам храброст да им го признаам на оние кои сакам да останат во мојот живот и знам дека никогаш нема да ми направат зло.Имам мани,па и затоа грешам како и секој
Простувам скоро се'! сеа не гледам до екстремност, ама некои обични глупи работи ги простувам, иако гледам од страна има некои за се и сешто се лутат, и памтат цел живот што си кажал и што си направил простувам, и поубаво ми е кога простувам, ми олеснува мене, на крај краева се се враќа, нема што ја да се лутам
Сите работи кои држат место да бидат простени ги простувам. Не сум воопшто злопамтило, и многу брзо заборавам некои глупости или ситници. Можам да кажам дека имам страшно многу толеранција, но кога ке се случи да бидам повредена, многу навредена, најчесто давам втора шанса, без многу очекувања која се надевам дека убаво ке биде искористена. Личностите во мојот живот кои повторувале грешки повеке пати, и кои не се вредни за наредно простување, не постојат повеке во мојот живот, и така ми е поубав истиот. Поддржувам втора шанса, на секој може се да му се случи. Поддржувам простување, и стојам зад тоа дека простувањето е одлика на силните личности, но исто си ги поддржувам и свите граници и расудувања.
Човечки е да се прости.Секој заслужува втора шанса. Простувам,но не заборавам. Понекогаш колку и да е тешко,се обидувам да поминам низ тоа и се обидувам работите да одат од почеток..Но затоа сакам фидбек.Под тоа подразбирам неколку работи како и да не се прави повторно истата грешка.
па знам да простам во одредени ситуации, за некои ситници, ама за нешто посериозно зависи, обично кажувам што ми пречи и ако се промени тоа да-простувам, а ако некој нешто изведува, па дури и да ме навреди, а потоа или ми се прави како ништо да не било, или се извинува, не простувам, му поминал нив рокот