Слушаме и не осудуваме (we listen and we don't judge)

Сигурно веќе сте го виделе трендот на тик ток и искрено ми се допаѓа. Па еве шанса да си кажете што сакате без страв од негативни коментари, "паметни" совети и слично. Повелете

 

Држам близина со колега од ИТ само за да ми брише разговори на тимс пошо со колешки и колеги јадеме буреци за други.

 

Може да се направи да биде забрането цитирање, пошто стандард ќе се најде некој паметен да прокоментира.

Кога должам пари на дечко ми, (некоја ситна сума) се правам дека сум “заборавила” зашто има многу поголем приход од мене.

 

Не можам да ги слушам луѓето околу мене што ми зборуваат, па макар и кога ми кажуваат работи за мое добро. Преполна ми е главата, немам капацитет веќе...

 

Заедно сум со човек со кого знам дека немам добра иднина и дека животот со него во иднина би ми бил само мачење и пекол..

 

Колегите кои едвај крпат крај со крај не можат да поднесат да гледаат некој што оди за истата плата на истото место ама колку да не седи дома. И животот пекол му го прават.
#канцернаопштеството

 

Често климам глава и се правам дека го слушам муабетот, а уствари толку ми е досадно што мислите ми се на сосема друга страна и буквално ништо не слушам. #sorrynotsorry

 

Понекогаш само сакам да се убијам и да се спасам од се... но тука е ќерка ми па не можам да и го направам тоа на неа....
Некогаш се обидувам да најдам утеха во ,,ќути има и полошо " па тоа уште толку ме утепува. Се обидов со терапевт но сметам дека не заслужувам.

 

Ех да беше така што на ум тоа на друм

 

Немам тик ток и немам поим за трендов, што е поентата, нешто како да си се искажеме, исповедаме а никој да не не' цитира? Па нели има веќе вакви теми?
Прашувам за да знам пред да пишам нешто, дали ќе се совпаѓа со темата.

 

Кога ќе прочитам дека некој конкретен член пишал во некоја тема, воопшто не го читам неговото мислење, доволно е само никот или сликата да ја видам, одма одам подоле. Стереотип или предрасуда не знам што е, ама некои индивидуи ми до толку бљак, што не ми ги поднесува ни окото ни мозокот.

Едит: а најинтересно е кога тие ќе ме цитираат, ми доаѓа да им пишам ама не замарај човече!

 

Сакам да гледам како други патат од нивните грешки зошто одлуките што ги направиле ги донеле во таа положба.

 

Читам мислење на фемина ако има повеќе лајкови.

Спојлер

idk what is wrong with me

 

1. Сметам дека трудниците не треба да имаат предност секаде, особено кога во исто место/просторија со нив се инвалиди, лица болни од болест која им го ограничува движењето, повредени и оперирани во скоро време (што се вели вратени од смрт). Исклучок е ако и тие спаѓаат во некоја од овие другиве категории.
И не ми се исти сите трудници. Разбирам некоја од 8ми или 9ти месец да се жали дека не може да стои, но да се чуе од некоја во порана бременост е смешно.
2. Читам тема на форумов и неверојатно ми е колку луѓе не знаат работи кои се сметаат за општо знаење и е битно да се знаат за да функционира општеството. А, за себе имаат високо мислење и се сметаат за информирани.

 

На работа често знам да ставам слушалки со изговор дека подобро работам додека слушам музика, ама вистината е дека во 90% од времето не ни пуштам музика туку само барам начин како да изгледам "зафатено" за да не морам секој ден да се вклучувам во истите small talks кои ми ја исцрпуваат целата енергија.

 

Овде имам особи кои ги читам и кај шо не ми се чита. И особи кои што ги рипам и да ме интересира темата, па после лепам монтирам за да сфатам

 

Кога ќе ми кажат што има да ти се јавува таа икс особа постара е од тебе 30 години

 

Кога ми ѕвони телефонот ако не сум расположена за разговор, не се јавувам. Па после барам "изговори" зошто не сум се јавила

 

Понекогаш лажам (се снаоѓам), за да ми е поубаво!

 

Кога добивам совет од непожелна личност што не ми се допаѓа многу, намерно не го правам тоа (дури и кога е за мое добро) само за таа личност да не добие впечаток дека има контрола над моите постапки.