Па вака. Јас сум ученичка во седмо одделение и одлична ученичка. Од прво па се до шесто одделение, одењето на школо ми беше многу лесно и немав проблеми . Но во седмо одделение работите се изменаа целосно. Се плашев да одам на училиште, ми беше страв од незнаење(а сите оценки ми беа одлични), плачев, дури бев и на некој начин депресивна. Разговарав со моите, имам и роднина психијатар, бев и кај неа... Да скратам Мојот живот на некој начин е само во петок и сабота и деновите кога не сум училиште. Кога ќе дојде недела приквечер, едноставно сум премногу тажна и ми се чини дека целиот свет ќе ми се сруши На некои сајтови прочитав дека ова е периодот на пубертетот и дека стануваме почуствителни, но ова повеќе од една година ме мачи и не можам да преминам преку тагата Ве молам напишете било што, помогнете ми веќе не можам да издржам повеќе S
Ве молам погогнете ми :'( На секого е така. Мислиш мене ми се учи и ми се оди на школо? Исто е со секого. И мене ме фаќале периоди, па посебно во тој период. Се случувало да не научам ништо, па по цела вечер да не спијам или пак да сонувам како ме испрашуваат, како добивам слаба оцена и слично. Ништо страшно, уживај во годините, уживај со другарите/другарките.. и ич да не му ја мислиш.
Ве молам погогнете ми :'( Немора да се плашиш нема да не изедат ако идеме на школо, и чекај сега само што почнавме нашкола нема два дена..ке ти помине периодов,навикната на шетање,лето слобода не идевме на школо,сите сакаме така,ама нема..чекај ке се привикниш на школото стрпи се
Ве молам погогнете ми :'( Ааа, па и јас од 1во до 6то имав само 5ки и 4ки, па во седмо почнав 2ки и 3ки на тестови да добивам, нема трте мрте Сега најозбилно, не се плаши, одиш на училиште за да научиш, не си сама, имаш другарки, не се притресувај толку, гледај повеќе на забава и смеа да ги тераш работите. Период е, ќе помине.
Ве молам погогнете ми :'( Од што се плашиш девојче,не разбирам? Не одиш ни во нова средина,па да треба да пронаоѓаш друштво ни ништо.Едноставно се ќе биде како порано.Како од нештото што до пред неколку месеци ти било секојдневие сега се плашиш?Од што се плашиш?Од професорите,од новите предмети мислиш дека нема да можеш да ги совладаш, од што? Ајде немој да ја тупиш главата со непотребни работи.Еден ден ќе те чекаат навистина големи предизвици,а ти како ќе се справиш со нив,кога сега за вакви работи се грижиш.Побарај ги другарките,договорете се и утре со крената глава оди на училиште,затоа што единствената работа која што се бара од тебе во овој период е-учењето!
Ве молам погогнете ми :'( Ех да може јас сега да се вратам на школо...Најубавите спомени ми се токму од тој период. Мислам дека те фака пубертет и сега сите емоции ти се засилени. Немој толку да му ја мислиш. Па некогаш и да не научиш нешто или добиеш послаба оценка не е ништо трагично. Ехее колку 1 сум добивала јас па ете ме сега си завршив и факултет. Не мисли негативно едноставно труди се колку можеш во училиштето и успехот ќе си дојде сам, а во мегувреме забавувај се со другарките таму, нема да осетиш кога ќе летнат годините.
Еј знаеш дека и јас како тебе бев..едноставно животот ми беше само петок и сабота и едвај чекав да дојде за да се издишам.Постојано велев кога ке дојде сабота и во алманахот школските во ps. ми пишаа -Кога ќе дојде сбута?-Во среда ама јас си го најдов лекот бре сега дома не се прибирам секоја вечер шетам и пак сум одлична ученичка
Јас те разбирам девојче. ми се случуваше и мене лани нешто слично. не до толку да бидат депресивна, но... помисли, во тоа училиште каде што одиш има мноогу деца, значи не си сама. имаш другарки, пријатели таму... страв ти е од незнаење... јас обично имав страв пред тестови, се тресев буквално и мислев дека ништо незнам, но кога ќе дојде моментот сето она што си го учела ќе ти текне. ако имаш страв од професорите, не дозволувај баш секој од нив да го забележи тоа. јас имав професор што се исмеваше со тоа и уште повеке се иживљаваше ако забележи дека ти е страв. значи: кога ќе тргнес на училиште во себе мисли си дека таму одиш за дружење и за да научиш. колку ќе научиш, толку. тоа е за твојата иднина. и не се само 5ките оценки. имам професорка која вели дека ако добивас само 5ки не си цовек кој би можел да поднесе пораз, а на некој начин и така е. значи со секој пад во животот, учиме нешто. како и да е, ќе ти помине тој страв, само мисли позитивно!
Период е низ кој сите минувавме...или скоро сите. Нема место за грижа, ќе ти помине. Страв од незнаење не треба да имаш. Прво, одиш на школо за да научиш и никој не знае се. Второ, и да немаш некогаш научено не е страшно...сигурно не си сама. Трето, таму ти е друштвото. Не гледај чудовишта во професорите (мада некои како такви се прикажуваат).. Мисли на тоа дека таму сепак има и забава. Друштвото, одморите, екскурзиите...и тие се дел од училиштето, не само учењето и оценките. Ќе дојдеш осмо, прва, втора средно..ќе се смееш на тој страв кој сега изгледа ужасно! Надмини го и не потресувај се на секоја послаба оценка. Се може да се поправи со малку труд! И да, не преоптоварувај се со оценките. Секоја од нив е за ученици и не може секој секогашш да има само петки и ништо подолу од петки.
Па не е чудно да ти трае ова повеќе од една година. Пубертетот е период од НЕКОЛКУ ГОДИНИ, нормално е да те фаќаат вакви работи. Следи ги советите што веќе ти ги пишаа, да не се повторувам многу многу. Крај краева, нема никаква потреба да се плашиш од училиште и наставници. Таму нит колат нит бесат
Нема од што да се плашиш, ако продолжиш да се плашиш што ќе биде со тебе во средно и на факултет?! Пошто во средно се построги 70% повише од основно, а за факултет незнам не сум стигнала до таму Ако не учиш е тогаш би требала да се плашиш од училиште ама има многу што уво не ги боли за школо.. Иначе седни научи си убаво нека те испраша некој 2-3 пати во денот и тогаш ќе бидеш сигурна и нема причина да се плашиш...
слично како кај мене и јас така бев во втора година средно .. сега кога сум 2 години поголема не дека сум многу сменета но размислував некако црно .. се ми беше црно секој ден броев до 10 јуни.. а сега имам дечко кој учи во друг град и секако ми е тешко за него за училиште ич не ми е гајле
Јас немам некој голем страв од училиште но имам страв од испрашување... 100 пати подобро одговарам на тест, на тест ни даваат некогаш да раскажуваме лекции што е и слично на испрашување а мене ми е полесно да ги раскажам на лист отколку пред табла, на табла се бунам секогаш и се оди у аут хах
Тоа е само пубертет и лудувања на хормони. Ок е да ја сватиш озбилно обврската за училиште ама не и толку премногу. Сигурно некој така влијалел на тебе -моја претпоставка немора да значи. Едноставно повторувај си во себе, кога денес ќе напишам домашно и научам лекциите за утре, ќе појдам кај мојата другарка, шопинг, на гости....така прави си тестови, заврши ги задачите за утре и потоа окупирај се со некоја слободна активност - живеј си го животот
уживај си сите имат таков период.... наместо да мислиш на то дека можат да ти пишат слаба одценка препушти се малце поќе на дружењето...тогаш ќе сватиш дека училиштето и не е така лошо....сепак немој да го запоставиш учењето
и јас вака ептен се притресував ама сфатив дека нема потреба..не вреди забавувај се со другарките и не мисли на ништо друго еве и јас сега сум прва година и единици ги наредив (јас не ти велам 1 да редиш) само сакам да ти кажам дека на вреди еве сега сум безгрижна од петто до седмо поминував со сите петки а сега гајле немам се ми е рамно и моево нечини ама и ова твоево па ко да нечини ...ти да си бидиш одлична ама не вреди до толку да се притресуваш нема смисла
Нема потреба од толкави стресови и сл. Ќе научиш и нема што да се грижиш. Девојче да ти не би требала така да се оптеретуваш.Гледаш и самата дека знаеш и имаш успех. Знаеш дека сега се искачуваш кон поголеми нивоа на знаења и нормално дека е потешко. Ќе биде се потешко и потешко.Училиштето нема потреба да ти биде страв,нема причина за тоа. Ти не му ја мисли многу и терај си.Сега велиш живееш за петок и сабота,сети се само со учење и успех подоцна можеш многу лесно да се снајдеш во животот-не е се без врска.