Прашањето е што е тоа што ве ограничува во сферите на животот, било да се финансии, околината, општеството? Дали и како сте ги надминале тие ограничувања и што се променило? Дали тие ограничувања зависат од нашите сфаќања?
Мислата за негативните последици од ризикот што би го преземал. Често на тикток ми излегуваат некои инспиративни видеа дека ако не ризикуваш, нема да има промена, или прогрес и искрено не се сложувам. Ко да, има life changing ризици, ама како во позитивна, така и во негативна насока може да се отиде, кај мене најчесто во некоја mediocre насока. И најчесто ќе речат, бар било лекција, не bitch глупост беше. Така да, ако нешто ме ограничува тоа е реалноста, или досегашните искуства.
Ако нешто ме ограничува во животот, тоа е мојата стегнатост. Не сакам ризици. Одам на сигурни варијанти, но дали е тоа секогаш добро, не знам.
Можеме да се лажеме колку сакаме... единственото нешто што ограничува е човечкиот мозок! Џабе бараме кривица во се друго
Да зависат, како не зависат. Го знаеш муабетот од умот си патиме епа на ова мислеле Ограничувањата во најголема мерка сами ги креираме и исто така сами со стекнување вештини за тоа можеме да ги намалиме или во најдобар случај и ги отстраниме.
Финансиите, стравот, комфорната зона. Мада сепак мислам најголемите ограничувања ни ги прави самиот мозок. Како и да е, во последно време сум похрабра и повеќе спремна да ризикувам за она што го сакам и некако комфорната зона ме прави да сум некомфорна по некое време бидејќи мислам дека не правам никаков прогрес така за својот живот. Исто мразам кога ме ограничуваат работи надвор од моја контрола.
Мене ме ограничуваат само финансиите и детето. Ама мислам да имам повеќе пари, ќе си го зеам детето , еден куфер и ајт по светот. Научена сум да се селам, неможам на едно место долго време да седам, многу сакам да ризикувам мислам дека тоа е најдоброто животно искуство преку кое се надградувам како човек.
Се слагам потполно. Во врска со мотивационите видеа, јес да мотивираат и сите сакаме позитивни промени, но водејќи се според досегашното искуство, интуицијата, колку сме самоспознаени, нашиот капацитет, како би ни делувал одреден исход, непосакуваните последици, е тоа што оправдано ограничува. Стравот би рекла е една од причините. Колку и да е добро нешто за мене, самото тоа да се впуштам во нешто ново и непознато, стравот ограничува.
Страв. И комфорната зона. Последниве месеци баш ова ми се врти низ глава. Многу години сум на исто раб. место и се осеќам дека стојам во место. Позитивно е што ми е опуштена работата, не ми стојат над глава ама сакам поголема плата. Имам опција да се пријавам за др. работа, тотално различна од моменталната и се мислам дека ќе се заебам, дека нема да се снајдам. Некој спомна погоре мотивациони видеа, пратам еден куп такви профили, почнав и психолошки книги да читам и се си викам готово се пријавувам па што сака нека биде. А пази сеа, може нема ни да ме примат ама ја битно уште сеа паничам. Чат пат ми иде да си залепам два три шамари
И јас имам гледано мотивациски видеа на јутјуб, каде исто велат дека кој ризикува, тој добива. Да, треба акција, ништо не паѓа од небо, но ризикувањето може да направи огромни штети. На пример ризикуваш, почнуваш бизнис, заглавуваш во долгови, ризикуваш за брак со личност која малку ја знаеш, си создаваш руина од животот, ризикуваш да пуштиш секакви луѓе, пријатели во твојот круг, ти наштетуваат на пример на некој начин и на крај сите тие ризици излегуваат на нос. Подобро трипати мери, еднаш сечи.
Premnogu razmisluvam, nekoa strav neopravdana, promenlivo raspolozenie, a imam predispozicii da se snajdam dobro i na strana i ovde. Koga vidam samo kolku po glupavi luge se snaogat ama, ne premisluvaat tolku kako mene nego idat dalje. Ponapred ne bese taka bev daleku po samouveren i nemav takva strav (so ako ne bide dobro so ako ovoa so kao onoa)...
Да излезам од comfort зоната. Separation anxiety. Ова лето одам првпат да живеам сам во странство подолго време. Wish me luck.
Сплет на околности може да ти диктираат правец на живот но вроден глад за успех пак ќе те врати на патот кој сте го зацртале. Едноставно еволуцијата низ милениумите создава луѓе кои водат и луѓе кои бараат да бидат водени. Не секогаш материјалното е порив за успех туку во многу случаи е и желбата да оставиме трага врз историјата и човештвото. Никола Тесла умрел во беда, но неговата креативност и ниво на интелегенција го смениле текот на цивилизацијата.
Nisto nema,sekogas odam pozitivno i optimist za se,granici za mene nema,ne se otkazvam za nisto,normalno ne sekogas e kako sto planiram ama se prilagodvam,a ni se razocarvam,taka trebalo da bidi,imam sekogas druga opcija.
So srejka,sekogas pozitivno,i da ne bidi kako sto si ocekuval,napraj si i toa da go sakas,prifajkaj se vo zivotot,ne e sekogas dobro a i loso,ama ako si imas cel bori se,uzivaj
