Што најмногу преферирате да фотографирате и зошто?

Лично обожавам да сликам пејзажи. Особено зајдисонце, плажа или било што поврзано со вода. Ептен ме релаксира таков тип на фотографии и омилени ми се.

Во последно време интересни ми се и макро фотографии од очи.
Моите, на дечко ми и на брат ми очи ги утепав од сликање. Интересно ми е да ги гледам сите детали во окото, бои, нијанси, шарички.

Исто и кафиња сакам да сликам. Обожавам и да гледам такви фотографии, од aesthetic кафиња и убава атмосфера за пиење кафе. Не знам точно од која причина, веројатно зошто ми е омилен пијалок.

 

Исто и јас, пејзажи и растенија.
Не дека изгледаат професионлно, но во тоа се пронајдов и колку-толку ја научив техниката на фотографирање природа. Природата е инспиративна, уникатна, многу пати фотографирам исто место, а фотографијата никогаш не е иста. Те прави да ја доживуваш природата на поинаков начин. При обична прошетка, бараш растенија кои друг не би ги забележал, бркаш сончеви зраци, бубачиња...

Имам пријател кој фотографира само портрети и секогаш сака да ја знае приказната на човекот на сликата. Па кога ми покажува слики, раскажува и приказна. Пример, одиме во Охрид, јас сликам езеро, тој слика рибари. Интересно во ова ми е што ако ги гледаш моите и неговите слики го доживуваш Охрид на поинаков начин, го гледаш низ очите на тој што сликал.

Потоа би ја избрала мртвата природа бидејќи ми ја буди креативноста. Не правам спонтани фотографии, но процесот на планирање ми е интересен. Претвараш идеја во реалност.

 

Стари градби

 

Животинчиња, црквиче, растение, небо.

 

Пејзажи, природа, животни, зајдисонца, архитектура и луѓе.
Не сум професионалец нормално, но обожавам да фотографирам.

 

Не знам дали ова ќе има смисла, ама сакам да фотографирам пејсажи каде сонцето ја има главната улога. Односно, зајди и изгрејсонца и како паѓаат сончеви зраци на лисја, на пример.

 

Ќерка ми. Оти не можам да го запрам времето, па за потсетник.

Инаку-убаво декорирани излози/ака автопортрет ( ме има во одразот од излогот) Од пекари, цвеќари, дури и продавница за бои и лакови. Прекопирувам уствари нечија уметност. Лартпурлартизам.

 

И јас најмногу сакам пејсажи да фотографирам, зајдисонца, животинки во последно време ми се доста интересни за сликање, растенија, книги/кафе/храна. Буквално се што ми е естетски привлечно.

Луѓе порано доста сакав да сликам, сега туѓинци ми е некако незгодно, а немам организирано фотосесии со другарки и нив ми е незгодно да ги гњавам. А инаку преинтересно е да се прикажува приказна преку портретите. На пролет здравје ќе барам жртви за некои фотосесии што од дамна ги имам во глава.

 

Порано постојано сликав пејзажи, небо, река, езера, шуми, дрвја, и јас сама си правев фотосесии. Буквално секој ден на стори имав слика од небото ставено или од природа.
А сега од кога станав мајка, само син ми го сликам.
И слика од сама себе којзнае од кога немам направено, често кога ќе отворам во галерија освен детето слика од друго немам.

 

Најчесто сликам стари градби, некои рушевини, се трудам да ги фатам од секој агол.
Вчера ги сликав брат ми и внук ми, ми дојде предобро насликано, не очекував, прв пат сликав личности.
Иако немам многу време, но кога сликам ми дава спокој и мир, душата си ја пуштам така

 

Најмногу преферирам сама да се фотографирам.
Некој текст од книга. Места кои сум посетила. Нешто смешно фотографирам често.

 

Не сум талентирана за фотографирање, ама сакам да сликам за инста стори. И обожавам да сликам храна, кафе, природни убавини, животни, селфи.

 

Јас па ич не сум по сликањето. Отидов на одмор ниедна слика од морето не напраив

 

Тесните улички на медитеранските селца полни со ушушкани продавнички со рачни изработки, антикварници, мини галерии и уникатни детали. Понекогаш и макро, главно вегетација и инсекти.

 

Кафе, пијалаци, храна, понекогаш и пејсажи или симетрии. Не ме бидува многу мислам, ама интересно ми е и мислам дека со текот на времето станувам подобра и подобра.

 

Најмногу сакам да сликам животни, телефонот ми е преполн со слики од мачиња и кучиња.

 

Сакам да го фатам моментот на некое дејствие или случка на слика, за кога ќе се гледа да има некоја приказна или значење истата. И не мора секогаш да е уметничка и професионална.

 

Имам талент за фотографија и на курсеви сум одела и полупрофесионален апарат имам... ама не практицирам поќе.

Иначе, обожавам Street and Event photography

 

Кога го добив првиот мој фотоапарат не се делев од него. Буквално се сликав. Сега некако мразам да сликам. Веќе ништо не ми е интересно да сликам. Како да ми беше фаза која ја поминав.
Сепак ако одам во нов град, држава сакам да сликнам улички, храна, знаменитости. Најмалку слики имам од мене. Сите профилни ми се од пред 4-5 години