Новогодишни честитки

Барав низ форумот, мислам дека нема ваква тема. Ако има, канта.

Прашањето ми е дали се' уште практикувате да праќате новогодишни честитки на најблиските по пошта или едноставно, да им дадете лично? Или па, мислите дека доволна е виртуелната порака преку мобилен или компјутер? Дали се сеќавате на времињата кога едвај го чекавме поштарот да видеме од кој ни носи честитка, дали е тоа од роднините, или па од странство...
Споделете мислења

 

Јас сѐ уште си ги чувам честитките што сум ги добивала, имам преполна кутија. Како мала најмногу им се радував на музичките, ама сега кога ги разгледувам, најубави ми се оние стари честитки со прекрасни цртежи кои повеќе ги нема, барем јас немам сретнато такви. Ми носат некое топло чувство и веднаш ме асоцираат на убава семејна атмосфера околу празниците.
Лани им испратив честитки по пошта на четири најблиски другарки. На две им стигнаа околу Божиќ, на две пред нова година. И баш беше интересно Порано во школо си стававме честитки во ранците, а еднаш ми се случи да си најдам честитка од другарка ми тек после 2 месеци Ама тој џеб на ранецот никогаш не го користев, тогаш случајно го отворив

 

Не сум којзнае колку стара , ама кога бевме помали, некаде до 4 одделение се сеќавам дека си остававме честитки на клупите. Неколку дена пред Нова година, со мајка ми ќе отидевме до книжара или во поштата ќе одберев околу триесетина и ќе си дојдев дома и оп, време е за пишување.
Се сеќавам пред некое време пронајдов еден плик полн со честитки, и онака се израдував, сигурно се постари повеќе од пет години.
Во училиштето правевме честитки, па кога ќе си дојдев дома, продолжив да правам. Не беа професионални и толку убави и прекрасни, ама се трудев колку што можам да ги направам поубави, ама за тоа требаше повеќе материјали.
Е сега, последниве неколку години, не добивам ниту една единствена честитка.

 

Само на тие што сум поблиска но не како на пример среќна нова дрн дрн... Тоа е целосен реферат за тоа што ни се случило заедно, нешто што е посебно за двете и што вреди да се чува и да остане запамтено. Тоа ни е како мала традиција која ја практикуваме со најдобрата другарка

 

Како помала на сите соученици и комшии им праќав честитки,но како што одминуваше времето се помалку беа застапени честитките,за жал.Ги обожавав и уште ги обожавам,но сето ова со честитањето сега се одвива преку СМС ,нели,па повеќе не праќам честитки по пошта.Размислував да направам неколку честитки за блиските бидејќи СМС пораките лично мене не ми причинуваат толкаво задоволство како честитките кои ги праќаме по пошта.Цртањето добро ми оди,а и ќе имам повеќе време сега за да направам нешто интересно.

 

Сеуште, подобро речено не ни престанав. Од причина што тие ми се некој симбол на среќата и сеќавањето од детството. Ова денешново преку ФБ и моб. многу ме нервира.
Знам годинава купив 17 честитки.

 

Честитките од детство ги чувам сите до една, а татко ми секогаш ми праќаше музички, на кои има прекрасни слики и тие ми се најмили.
Годинава потрошив 600 денари на честитки и не ми е мака, знам дека бар за момент ќе ги израдувам личности кои ми се мили и одамна не сум ги видела.
Жалосно е што се заборавија вистинските вредности со интернет комуникацијава, имаме верба во погрешен формат.

 

Многу ми е мака што испраќањето новогодишни честитки полека изумира од година во година. Не, ни се сеќавам кога последен пат сум купила и испратила новогодишна честитка.
Колку само ми недостасуа она време кога испраќавме честитки на сите школски другарчиња. Ги стававме во книгите скришно за да се изненадат другарчињата. Честитки, балони, украси и што не. Денес дури и не се чуствува претпразнична магија како некогаш. Деенес се е сменето. Некако како да нема радост.

 

Јас решив на три другарки да им пратам новогодишна честитка. Одамна не сум праќала...
Па така, денес купив, останува уште да измислам некој текст, посебно за секоја, и да им ги дадам.
Не планирам да ги испраќам преку пошта, туку лично ќе им ги предадам пликоата.

 

Знам и ден денес да напишам по некоја честитка, на другарките им праќам од оние љубовните на внуците им купувам музички честитки и секоја година со радост и помагам на сестра ми да ги напише честитките за другарчињата од одделение

 

И јас чувам некои честитки,а и минатата година давав.Се мислам и оваа година.Во моите честитки јас што ги давам,не пишам само среќа во учењето,ова-она,туку си трескам некои дешаванки таму и малку шала. Така минатата година направив и на тие што им дадов,сосем пријатно се изненадија и два дена со ред се смееја и ми кажуваа за честитките.Па не мора традиционално,може и уникатно.
Инаку овие честиткиве се убава работа.Поинаку ја чувствуваш таа топлина,така празнична,таа мала искра на радост во срцата...поинаку е.Јас воопшто не одобрувам и не ми се допаѓа вака сликички на нет и оп хепи њу јир демек.Не е тоа тоа.Вака што ќе те чини ако потрошиш 2,5,10 денари?Помалце богат ќе си?Не.Детско е бе така.Не е детско.Напротив.Зошто да не би израдувала некого новогодишна честитка?Па пишете така интересна да биде,така насмевката ќе биде уште поголема кога ќе се добие честиткава бре...

 

Одамна немав испратено честитка на никој. Пред неколку дена на мојот 8 месечен внук му напишав и му ја дадов во раче , леле како се смешкаше и си ја гледаше иако не знае што е тоа, кеф направи

 

Сега само на саканиот. И тоа не купена, од лани му ги правам сама Тука е магијата, а не во тоа дали ќе биде од 5 или од 50 денари...

 

Обично не изоставувам да пратам честитка.Незнам можеби некоја година сум пропуштила,но сигурно имало одредена причина.
Годинава повторно ги пишувам за моите најдраги личности.
Се надевам ќе ги израдувам.

 

Кога бев помала праќав на сите блиски роднини и сите другарчиња, со мајками купувавме па на пишување хехе. Е сега праќам само на малите брачедчиња секоја годинаод тие музичките, па души како се радуваат кога ке им стигне честитката како кој знае што да добиле

 

Баш денеска од баба и дедо добив честитка.
Инаку неколку пати претходниве години им праќавме честитки на баба и дедо и другите баба и дедо на тетките а оваа година јас направив многу убави честитки до сите.
Големи честитки и бакнежи за новата година, од мене до сите вас.

 

Новогодишни честитки... Колку беше убаво времето кога немаше мобилни телефони, мејлови, facebook... Времето кога купувавме честитки за цело одделение, за сите роднини, пријатели и кога сите го чекавме поштарот да ни донесе новогодишни честитки од саканите и мили личности!!! Колку само се радувавме на тоа мало парче хартија со сликичка од Дедо Мраз...
Но, се поминува и се се менува... Па така и Новогодишните честитки се се помалку користени за посакување убави желби во Новата година!!! Но, ако, и денешниве честитки се убави ако се искрени!!!

Еве една Новогодишна честитка од моето детство до сите Феминки!!!

​

 

Чувството кога некој ќе ви подари новогодишна честитка или вие ќе подарите со искрени желби за новиот почеток, има некоја посебна магична еуфорија што не може да ја создаде виртуелната порака.
За жал, новогодишните честитки се симбол на едно изминато време кога сите се радувавме на доаѓањето на поштарот. Со нетрпение и восхит очекувавме да ја видиме празничната атмосфера на парче хартија во која главната улога ја има Дедо Мраз.
Припаѓам на онаа малцинска група што се уште ја негува традицијата за испраќање честитки затоа што сакам да ги изненадам блиските во време кога се истиснаа вистинските животни вредности. Моја целна група се децата, оние на кои е најтешко да им ги објасниме убавите страни на животот наспрема предностите на денешната технологија.

 

Внимание...
Честитката за мене е едно големо внимание. Да знаеш дека некој помислил на тебе и од срце напишал неколку скромни зборови. Да ти посака една поубава година од онаа претходната.

Мината година си планирав во себе, за оваа да ги изненадам со домашно направени честитки. Испратени по пошта, но не само тоа, туку и малку повеќе. Малечок подарок, симбол на едно бескрајно внимание.
Но сега некако слабо време за тоа. Се надевам, Господ здравје идната година да го сториме тоа. Заедно со вредните рачиња на мама. Тогаш ќе се радува и тој и сигурна сум дека ќе ми помага .