Вака, во брак сум 5 месеци ама имам проблем со золвата.Таа има 30 и некоја година и не е мажена значи живее со нас исто и свекорот и свекрвата.Од нив немам проблем,ама золвата ми е ГОЛЕМ ПРОБЛЕМ.Јас имам скоро 23 год, а маж ми 29.Имам раснето во средина во која карање имало ама многу ретко и ако имало крање траело максимум 15 минути,но золвата мене лично нисто ми нема преречено ама дома вика како луда цела куќа ечи од неа и се кара за банални работи со нејзините, но нејзиното викање трае цела вечер додека не си легне.Не можам да ја поднесам веќе.Почна нејзиното викање да ми удира на психа.Јас не сакам да правам проблем околу тоа,разговарав со маж ми и тој во стил ми одговара демек таква и била работата (адвокатка е),немала каде да се испука од нервоза,бла бла бла...Му реков дека тоа не е нормално однесување ако е нервозна не значи дека треба да ја крева цела куќа на нозе.Ми вика не ја слушај затвори се во соба и гледај телевизија.Му кажав дека нема ни тоа ефект,а додека е она тука постојано ли ќе се затворам во соба.А ако почнам да зборам и викам јас низ дома ќе стане голем хаос.Почнав да плачам и му реков да се одвоиме од нив, а тој ми вика демек ке се омажела и сестра му,ама јас лично не верувам дека таа ќе се омажи.Мислам факултетски е образована,треба да се смири малку,а не да се однесува како 15годишна и да вика толку силно,а што е најтрагично кон нејзините се однесува без никаков почит(ги навредува постојано од типот глупав еден,козо,мајмунко).А друга работа е што не знае да пере,готви и сл. а само наоѓа мани.Ве молам за СОВЕТ!!!
30 годишен правник и не е мажена покрај толку манијаци и стари беќари :О...дека е таква затоа никој не ја зима по се изгледа.... решение: најди и некој од по селана од скопска црна гора да ја земе да си бидеш раат, иначе утре деца ке имаш, ке им се развикува над глава, ќе трпат трауми уште од мали, а маж ти не е у право со тоа дека до професијата...мора да научи да ги оддели РАБОТАТА и СЕМЕЈСТВОТО, ако не ке си има проблеми утре самата за себе, мање више за другите, мислиш нејзе гајле и е дали тоа им пречи нив? совет плус: направи и фејзбук сигурно ќе се најде некој зет
Сестро,не е за смеа работава,ама тоа си е вистината...еден вибратор да и купиш,доаѓа златен 8ми март,денот на жената,убав ден,убав повод,башка симболика.Тоа и фали на женава,ништо друго и тоа гледај некој подебел и подолг.Уште во стара Грција така им ја лечеле хистеријата на жените,со предмети налик на денешните вибратори. Ц ц ц ц ц...
Па таа воопшто не личи на факултетски образована личност со таков речник. Јас се изнервирав што прочитав вакво нешто а можам да замислам како ти е да живееш со таква нездрава золва. Почни да си плачеш почесто пред мажот и да драматизираш, за да види дека вака не ја бива работава и да те сфати озбилно. Само така и тој ќе посака да се одделите. А не вака да ја брани- работата и била стресна, и таа ќе се омажела, бла бла...а ако не се омажи, тогаш што ќе правите? Во таква ли атмосфера деца ќе чувате?
Драматизирање и плачење пред мажот никако, нему кај му е доста сестра му да ја слуша, па уште и ти тоа да му го правиш - не! Лошо е така што сте сите во заедница, ама барем таа ли не може да се одвои од вас? Велиш факултетски образована, адвокатка - па не може ли да си дозволи едно гарсоњерче да си купи и да живее таму? Жената си е исфрустрирана - не и' е лесно на тие години, посебно кај нас во Македонијава - ама нејзин проблем е што не знае како да се справи со тоа. Да поразговарате со свекорот, свекрвата, со мажот (верувам дека и нив не им се сака да ја слушаат кај што развикува ко луда) - прво вие сами, после и со неа - веројатно ќе вика, ќе се нервира, ама пак, ако успеете некако да и' кажете со убаво дека тоа што го прави не е во ред, можеби и самата ќе сфати дека мора да се оддели од вас. А и за неа ќе биде полесно да си најде некој - така и фрустрациите ќе има каде да ги празни (во спалната соба ).
Добив впечаток дека станув збор за разочарена, осамена и нервозна личност! Не и е лесно па затоа исфрустрирано се однесува! Претпоставувам дека е тешко секојдневно да слушаш и гледаш нервозни испади на жена од 30 години која сама не знае да си го среди животото па со своето нервозно однесување го нарушува спкојот и на другите околу неа! Решение е (како што рече Annath) да разговараш со сопругот и неговите родители за нејзино осамостојување, за нејзин посебен живот бидејќи е доволно возрасна да заживеее сама! А и се сложувам дека шансите да најде човек за себе се поголемки ако живее сама па на тој наин фрустарациите би исчезнале (се надевам)
Со оглед на фактот дека се работи за личност која не знае сама да се грижи за себе, да пере и да готви, тешко дека би прифатила да си замине. Плус мислам дека се работи за прилично исфрустирана и огорчена личност која не може да си го среди животот и затоа се истура на домашните. Додај ги тука нејзините години, професијата, кариерата и комплексите. Сакам да кажам тоа што е факултетски образована, адвокат, а нема сопствено семејство предизвикува уште повеќе да биде гневна. Барем јас така мислам. И јас имав една таква змија која за среќа пред некој месец се омажи. Не знам во какви односи сте, ама мислам дека ти би можела да пробаш да се зближите, нормално ако ти дозволи, и преку разговор да и укажеш дека тоа што го прави не е во ред. Можеби би можела да ја поттикнеш почесто да излегува, пробај да и бидеш пријателка ако можеш. Мојата золва беше (и се уште е) едно надрнато, искомплексирано створење кое не е вредно за коментари, четири години заедно живеевме и не успеавме да се зближиме. Нејзините испади (трескање на врата, тропање баш кога го успивав детето, пуштање гласна музика во ниедно време,трошење на топлата вода, викање и понижување на родителите, правењето дека се знае...) ги игнорирав кога видов дека нема друг излез. Почнав да избегнувам контакти со неа, си го земав детето во соба или излегував за да не бидам сведок на нејзините испади и да ми го уништува расположението. И јас плачев, се нервирав само што ќе ја видев, и се молев да се омажи и да се спасиме од неа. Едноставно има такви луѓе и тоа е тоа. Најмногу ги обвинувам родителите зошто токму тие и дозволуваат така да се однесува. И се согласувам со девојките погоре дека не треба да го оптеретуваш сопругот, едноставно стави ја на игнор ако немаш друг излез.
Не значи ако се уште не е омажена или нема никој покрај неа...значи не добива следовање како што вие нагласивте,дека мора да е исфрустрирана.Има толку жени и девојки кои во брак, кои во врски , а полни со фрустарции.Се работи за табиет кој тешко дека се менува...Ти си знаела веќе во која ситуација ќе бидеш кога си се омажила...И сега ќе треба да се прилагодуваш,а ако не можеш тогаш некако најди начин да го натераш сопругот да си живеете одвоено.Тогаш ќе си имаш своја слобода,интима и хармонија.
ц ц ц, затоа викам јас, макар и една соба да е настрана да се живее!!! Има золви што помагаат, и не се лоши, ама ваква некоја душата да ти ја изваде, цел живот ко закачалка. Некои луѓе и 5 факултети да завршат пак ке си останат гнаси. И да разговараш со неа, на тебе ке се нафрли. Ти посакувам да се омажи побрзо, и да ви се исчисти од куќата. Запознај ја со некој, барајте некое зетче друго чаре нема (тешко на зетот патем), или пак запни му на мажот ти да се селите, но и тоа е комплицирано ке речат ете снаата го натера. Само смирено, гледај да не и обрнуваш многу внимание, оти ке си пукнеш од нервоза ако правиш поинаку. Се надевам ке ви се среди се за брзо.
Можеби за ова што ќе го кажам сега многумина ќе дигнат веѓа или ќе вртат со главчето лево - десно, ама едноставно ме чешаат прстињава Точка, имаш СКОРО 23 години, и не ти ја завидувам ситуацијата дома со золвата, па уште и слушам живеете со свекорот и свекрвата. Но јас се прашувам, каде си се брзала ти воопшто со стапување во брак кога си знаела или барем си претпоставувала за каков табиет станува збор и дека условите не ви ни дозволуваат да живеете поинаку освен со сите луѓе (сега твои роднини) кои ти ги спомна овде?! Зарем не ја познаваше фамилијата на сопругот твој претходно?! Белким не ја гледаш золва ти прв пат? Не навистина простете ми луѓе, јас разбирам и финансиска ситуација и се, ама едноставно ми е доста чудно некој волку рано да се мажи и жени па уште и живее со сите под еден таван. Изгледа јас сум поинаков табиет. Ама кога ќе ми текне на 23 што правев, просто бракот за мене тогаш беше научна фантастика Единствено чаре е сериозен разговор со сопругот и да си се одделите како нормален брачен пар, и да живеете сами. Полесно е за пар да се осамостои отколку за една девојка. Таман работа нејзе да ја бркате од нејзина сопствена куќа. Па уште и кога е сама. И не ми е јасно како размислуваат некои - за адвокатка е полесно да се оддели, а за пар не било полесно да си најде куќа или станче под кирија - кога се двајца и уште поарно ако и двајцата имаат примања?! Ако ништо друго барем ќе почнат да си градат сопствен живот?! Хм, не знам. Чудничко малце.
Потполно се согласувам со Пирамидка.Не е важно каква е золвата тоа е едноставно нејзина куќа, и нема некој што да и сугерира да се сели или да си најде маж, дечко, вибратор или што уште не!!!Кога си се мажела си требала да имаш во предвид дека мажачката носи и некој проблеми, а во твојот случај и нови ,,цимери,, па така да ако не ти чини каде си се преселила, тогаш барај начин ти да излезеш од таа средина отколку да бараш начин како да ја отарасите золвата од дома.Најубаво според мене би била таа солуција.Сепак вие двајца сте потесно семејство.И уште нешто-оние што те советуваа да ја натерате золва ти да се сели, нека се стават во нејзина кожа, ти доаѓа снаа во куќа и те брка од твојот роден дом.
Значи вака 1.Ако твојата золва била ваква и пред твоето доаѓање во куќата ,не знам зошто ти е тогаш чудно нејзиното однесување.Сметам дека си требала да бидеш подготвена на ова. 2. Доколку ова е појава одкако си ти дојдена во куќата,тогаш можеби станува збор за љубомора или пак неможност да се прилагоди на новонастанатата ситуација(сега има уште еден член повеќе) и треба да и дадеш време да се прилагоди. Единствено што можеш да направиш е да разговараш со сопругот и да си одите или пак да си стоиш на страна и да не се мешаш прво за да не го ставаш сопругот во ситуација да бира помеѓу тебе и неговата сестра ,а и да не се направи поголем проблем.
Во заедница брачен живот - ни под разно. Се слагам дека ако даде Господ дечиња ке ви треба помош, ама по тој период нека ве посетуваат, било свекрва ти, било друга искусна особа... Ако пак немаш услови за самостоен брачен живот, ке го трпиш тоа што ти се пружа, или разгледај ја ситуацијата пред да се венчаш. Таа да си замине не може од сопствена куќа. Во случајов, ти си НОВО семејство со сопругот, вие имате опција да си заминете. А золва ти, може не сака да се мажи, може желбата за кариера и ги уништила чувствата и и ги смирила хормоните. Има секакви, и на дада ми золвата, иако има 27 колку и неа, ниту има дечко, ниту планира да се мажи, јавно си кажува дека ке си живее тука, а ако евентуално нешто и испадне да замине на подобро место да живее, ке си бара дел од куќата. Секоја чест на дада ми, што е поопуштена особа и не се нервира за таквата ситуација, инаку досега можеше и да скрене ако мислеше како тебе. Куќата е пред се на золвата, тука се родила и живеела, не смее таа да си оди.
Пирамида,Аот и Мерилин Монро,потполно се согласувам со вашите мислења.Прво што ми западна во око е следново Како прво,не живеат тие со вас,туку вие со нив.Колку што знам ти си таа што дошла во таа куќа,а не золвата.Логично би било,кога веќе заедничкиот живот ти претставува проблем,заедно со сопругот да се отселите,а не да ја бркате золвата затоашто имала 30 год.На крај краева, и твојот сопруг има 29 год и сопствено семејство.
А зошто па и золвата да живее со своите родители? Ако таа има услови да се одвои од нив, со свои 30 години треба да е веќе самостојна личност. Според мене, најубаво е децата, доколку имаат можност и средства, да си се одвојат од родителите, да си имаат свое место, без разлика на љубовниот статус. Кај нас така се практикува, децата до брак живеат со родителите (ај, сфаќам за оние помлади што стапуваат во брак, на некои 20-23 години), а некои продолжуваат и после тоа (машките). Зошто да биде така? Родителот има обврска да го научи детето да биде самостојна личност и да се оддели од него, затоа што родителите нема цел живот да бидат тука. Знам дека кај нас во Македонија е многу тешко да се одвоиш од родителите поради економската ситуација (секоја чест на исклучоците), ама секоја индивидуа треба да се стреми кон тоа. А сега, ако на золвата и' е полесно да си живее со родителите на свои 30 години, зошто тогаш и на синот да не му е полесно така? И двете се деца, без разлика дали имале или немале свое семејство. Јас лично, да бев на местото на золвата, веднаш ќе си одев од куќата. И јас сум золва, знам како е да се живее во заедница, бидејќи и јас живеев така додека не го завршив факултетот, и еден период додека не се омажив. Ама стојам на своето, дека ќе се одвоев од моите (и покрај тоа што имаат голема куќа) и ќе си живеев сама, ако имав пристојна работа.
Ти имаш уште многу да туркаш додека еден ден не ти прекипи преку глава. Од мое искуство - мојата золва исто така факултетски образована....арно ама премногу фрустрации, табиет и не знам уште што. Прва грешка - не и барај маж зашто ти ке бидеш после крива зошто таа нема дечко, ова е мое искуство. Втора грешка - не се зближувај со неа како сестра на твој сопруг зашто после ти ќе го извлечеш подебелиот крај на секоја караница. Стои си на дистанца од неа и гледај си го бракот. Знам дека е тешко да се прилагодиш на таква средина ама бидејќи живеете во иста куќа претпоставувам ќе мора да си се избориш за свое место во таа куќа. Се додека таа не свати дека нејзиниот помал брат е женет и има жена и тебе те гледа со очи како жена на братот, нема да им дојде крај на караниците. Се додека таа е љубоморна а верувај ми многу бидејќи таа нема среден живот, вие ќе се карате. Нормална е таа љубомора на релација брат -сестра ама не во таа мера како што знаат тие хистерично да ја изразат. Лек- долгорочно решение е да се омажи и да си го среди животот или вие ако имате можност да излезете од таа куќа. Јас едноставно се одделив на друг спрат и не ни контактирам со неа- само формално кога мора ама седнав на маса со неа и си ги решив ,,проблемите,,, и тоа пред мајка и и брат и за да не се филма потоа таа туку јасно и гласно сите да знаат. Морав да се соочам со неа инаку ни 5 мин веќе неможев да ја поднесувам. За среќа моја вработена е ван родниот крај па на 3-4 мес. формално се гледаме на некој ручек. Имав и голема подршка и од мажот ми за решавање на тој проблем така да сега помирна глава.
A да ги чепнеме малку и јатрвите . Дали мене ми е впечаток или секаде постои ривалство за тоа која е подобра,повредена? Па поготово таа сто не живее со свекрвата е секогаш ама секогаш по фина и со нејзе повеке и оди муабетот! ГЛУПАВА ИРОНИЈА НА ЖИВОТОТ.Ке може ли еднаш така да поминат барем два дена без напнатос,нервоза и нервирање за тоа кој се јавил, што рекол и кој е лут за нешто што не му е угодено.Поздрав до вас девојки и убаво размислете пред да се мажите за кого,каде ке живеете и од што.Главен предуслоф е секако и да се сакате ама пропратните работи што следат ке доведат да се карате па може да ви ја уништат и љубовта.Барајте се и бидете упорни во целта,немојте да се задоволувате со трошки. Нема потреба од скромност па сите имаме само еден живот!!!!! Никој не е повреден од нас самите заради кој би ги трпеле нештата кои би не мацеле (условно кажано) секој ден и место да живееме ке умира дел од нас.Знаци поставете ги правилата пред брак после е касно може само да се разведете од несогласувања. Поздрав и бидете мудри(тивка вода брег рони)
Некои сакаат бе цел живот тато да им носи а мама да им меси...си седат ете така за инает, им се може, а башка ако тоа оди у комплет со тормозење на цела фамилија тогаш е стварно за греота невестата, a на золвата и е падната секирата во мед. Нез шо да те посоветувам освен да се обидеш да ја игнорираш кога веќе маж ти нема разбирање. Биди среќна лично тебе да не ти се настрви ко шо проба мојана да прави (за среќа си има семејство и е далеку од нас) За местење на зет за неа немој ни да помислиш, ти ќе се зезнеш, за се ти ќе си крива, секоја мала кавга ќе биде „ти ми го најде овој за да ме избркаш од тука“ А од искуство мислам дека таквите им е арно така и не ни сакаат да се мажат да перат да чистат итн (од искуство со прва братучетка и снаата од брат и) И за крај, (ова како јас да сум го кажала)
