Не знам тебе како ти е, ама јас сум преморена од се. Веќе сили немам да се борам а и секој ден се прашувам дали вреди....
Хеј Волу Кравест! - неможам да ти опишам со зборови колку си глуп, мислам дека дури и мајката се срами од тебе иии жали што те родила! даа
Ми недостасуваш. Премногу... Ми недостасуваш во овие ладни и врнежливи ноќи да ме топлиш. Ми недостасува твојот мирис. А знам дека за брзо нема да бидам во твоја прегратка. ...а се помалку време останува за нас... Не сакам да се соочам со тоа...
Ти си ми пред се најдобар пријател, па потоа љубен. Ги обожувам твоите блескави очиња, прекрасната насмевка и топла прегратка во која се чувствувам сигурно и сакано
Види вака додека си ги покажуваш стомачните со наведната глава душо,јас се решив да те поддржам вака:
Ми фалиш... Сакам да сме некаде седнати на некое убаво местенце, убаво дотерани без никаков посебен повод да си пиеме бело винце и да го мешаме со малку спрајт како што сакаш ти во позадина да оди некое лабово музиче од кое ќе уживаме уште толку, да ме држиш за рака додека ми зборуваш и да ме бакнуваш, да ми потпевнуваш на увце ... ах колку сакааам
Те сакам најмногу!!! Ти си мојот живот!!! Ако ти си тажен и јас сум тажна ако си насмеан тогаш душава мие полна..те сакам најмногу ѓаолче мое
Ми фалиш премногу кога не си со мене , ми фалиш вечерта кога не те гушкам и не заспивам покрај тебе. Сакам постојано да бидеме заедно. Те молам нека продожи вака без кавга и љубомора. Те сакам
Не е проблем, повторно ќе си нацртам насмевка на лицето... Знаеш криво ми паѓа, за нас, за се. Веќе ти кажав дека не трчам по никој, за тебе 1000 пати го прекршив тоа правило. Велиш дека ме сакаш, но тоа што го правиш не е од љубов... Верувај дека ќе ме изгубиш, не верувам дека овој пат ќе се реши се со разговор. Ти дадов простор, време и многу шанси и ти се фрли во вода. Не сум јас твојата кукла за да ми правиш се што ќе посакаш. Постои граница. Јас не сум личност која е роб на своите чувства, ако сметам дека е правилно колку и да ми плаче срцето јас ладнокрвно ќе ти го свртам грбот. Имам 1000 зборови, но тие не допираат до тебе, туѓ си, зборуваш едно, а правиш друго. Секој ден станувам со надеж дека нешто ќе се промени. Чекам, а ни јас не знам што, промената нема да дојде сигурно...
