D: Да бев денес, ќе бев вчера! Денес да бев насмевка, ќе плачев. Денес ме нервира секој убав збор упатен до мене. Денес се нервирам што се нервирам. Денес ги мразам сите. Денес се мразам и себе. Денес сонцето е црно. Денес да бев улица, ќе бев ќор сокак. Денес мразам што денот трае 24 часа. Денес да имав секира дома ќе ја искршев цела соба. Денес да знаев да возам кола, сите ќе ги изгазев. Денес да можев точакот да си го возам ќе возев во обратна насока. Денес ми се истури првото кафе, а не го ни пробав. Денес да бев кафе, ќе бев kakao. Денес имам 0 денари кредит на мобилниот. Денес да бев глава, ќе бев ќелава. Денес се качив во погрешен автобус, па морав да се симињам и да идам пешки на работа. Денес ми се расипа патентот на јакната, се заглави на пола, намерно ми прави вака, сака да ми го смрзне срцето. Денес да бев патент, ќе бев расипан. Денес си купив црн лак. Стариот лак го потрошив за да ги офарбам прозорите. Денес да бев лак, ќе бев ацетон. Денес да грмеше, ќе застанев на плоштад со крст у рака и ќе чекав да ме погоди. Денес да бев крст, ќе бев кукаст. Денес да бев вулкан ќе еруптирав. Денес да бев цигара, ќе бев од оние на парче ( 3 ден. ) Денес од толку цигари испушени ќе ми се активира ракот на бели дробови, да бев рак, ќе бев водолија. Денес да бев наркоман ќе ја издрогирав иглата. Денес си ги мразам патиките со смајлиња. Денес намерно газев во вирови, да ги удавам смајлињата на патиките. Денес да бев патика, ќе бев копачка. Денес и омилената блуза ме нервира, сака да ме задави. Да бев блуза, ќе бев на жица. Денес и шпагетите кои ги обожавам, се презаситив и ги повратив. Денес креветот ќе го ставам од другата страна на собата. Денес бегам од огледалото, ја мразам таа што цело време ме гледа. Денес да бев куче ќе глодав човечки коски, ке те каснев! Денес ме нервира секој ќош на собата. Зашто не ги прават собите округлести??? Денес прв пат го тепав моето куче затоа што се радуваше кога ме виде. Денес да бев Груевски ќе се ебев у гз. Денес да бев свиња, ќе имав кравјо лудило! Денес да бев СИДА, ќе пукнеше кондомот. Денес да бев земјотрес све ќе срушев! Денес да бев новогодишна елка ќе се самозапалев. Денес да бев Дедо Мраз ќе силував мали деца! Денес да бев растение ќе бев кактус! Денес да бев крава ќе бев глупа како овца хахахахаах!!! Денес да бев ЈАС, ке бев ТИ! Денес да бев АУДИО, ќе бев ВИДЕО! Денес да бев азбука, ќе бев хиероглифи. Денес да бев бољер ќе ја ладев водата. Денес да бев бременост, ќе бев вон матерична. Денес да бев јајник, ќе бев крвав. Денес да бев абортус, ќе бев спонтан. Денес да бев татко, ќе ви ги ебев мајките! Денес да бев фудбалер, ќе играв балет. Денес да бев сончоглед, ќе бев зејтин. Денес да бев Боки, ќе бев 13-ка. Денес да бев Боки 13 ќе се самоубиев. Денес да бев блог, ќе бев фејсбук. Денес да бев шише, ќе бев ТАПА! Денес да бев вино, ќе бев кисело. Денес да бев газ ќе серев. Денес да бев к*р ќе ме болеа мудата. Денес да бев тоалетна хартија, ќе бев искористена. Денес да бев шеќер ќе бев бибер. Денес да бев руска салата, ќе бев компир манџа. Денес да бев бурек, ќе бев симит. Денес да бев вошка, ќе бев у суканиците на Боб Марли. Ах... денес да бев кратка, ќе бев долга!!! Пусти ПМС!!! Ме уништи!!!!
Додека човекот го полираше својот нов автомобил, неговиот 4-годишен син зеде камче и изгреба неколку линии од една страна на автомобилот. Човекот се налути, ја зеде раката на детето и многу пати го удри со големиот клуч, не размислувајќи што прави. Во болницата, детето ги изгуби сите негови прсти на раката како последица на многуте скршеници. Кога го посети детето во болницата, со болни очи тоа го праша "Тато, кога моите прсти ќе пораснат повторно? Човекот беше многу повреден и без зборови, со солзи во очите тргна назад кон автомобилот и многу пати го удри со ногата. Уништен од своите постапки... седна пред автомобилот. Во тој момент ги виде гребнатинките. Детето имаше напишано: "ТЕ САКАМ ТАТО". Гневот и Љубовта не знаат за граници. Нека реката на животот тече во корито, но нека постојано тече и чист поток низ неа за никогаш да не се замати.
Неколку години откако јас дојдов на овој свет, татко ми се запозна со еден странец кој штотуку беше дошол во нашиот град. Отсекогаш беше љубезен со сите... ...па многу брзо го покани странецот да живее кај нас со нашето семејство. За многу кратко време го прифативме и од тогаш тој живее со нас. Додека растев ниту еднаш не се запрашав за неговата улога во нашето семејство. Во мојот детски ум тој имаше посебно место. Моите родители ме воспитуваа по сите основи: мајка ми ме научи да разликувам добро од зло, а татко ми ме учеше да бидам послушен. Но, странецот, имаше посебна улога. Тој можеше да нè држи со часови заедно со своите авантури, мистерии и комедии. Кога сакав да научам нешто за политиката, историјата или науката тој секогаш ги знаеше сите одговори за минатото, ја разбираше сегашноста и се чинеше дури и дека е во состојба да ја предвиди иднината. Го однесе моето семејство и на првиот значаен фудбалски натпревар. Знаеше да ме насмее и растажи. Странецот никогаш не престана да зборува, но тоа изгледа не му пречеше на татко ми. Понекогаш, мајка ми тивко стануваше и доаѓаше во кујната каде беше тивко и мирно, додека ние останатите се стишувавме едни со други за да чуеме што има тој да ни каже. Денес се прашувам дали таа некогаш потајно се молеше странецот да си замине од нашиот дом. Татко ми управуваше со нашиот дом со одредени морални норми, но странецот никогаш не чувствуваше обврска да се придржува до нив. Прости приказни не беа дозволени во нашата куќа. Ниту од нас, ниту од нашите пријатели и посетители. Од друга страна, нашиот долгогодишен посетител лесно се провлекуваше со пцовки кои ги параа моите уши и го тераа татко ми да побесни, а мајка ми да поцрвене. Татко ми не дозволуваше либерална употреба на алкохолот, но странецот секојдневно не поттикнуваше редовно да го пиеме. Тој правеше цигарите да изгледаат привлечно, пурите – џентлменски, а муштиклите – префинето. Неговите коментари беа провокативни, понекогаш сугестивни и бесрамни. Денес знам дека моите сфаќања за љубовта во голема мера се формирани врз основа на приказните на странецот. Од ден на ден странецот ги негираше вредностите на моите родители, но сепак многу ретко го замолчуваа, и НИКОГАШ не го замолија да го напушти нашиот дом. Поминаа повеќе од 40 години откако странецот се досели во животот на моето семејство. Мошне брзо се вклопи, па денес ни од близу не изгледа така восхитувачки како на почетокот. Дури и денес, ако влезете во куќата на моите родители и понатаму ќе го пронајдете него – како седи во својот ќош, чека некој да го сослуша, да зборува со него додека му ги покажува своите слики. Како се викаше странецот? Ние просто го нарековме – Телевизор. Во меѓувреме доби и сопруга. Ја викаме Компјутер. Нивното прво дете го викаме Мобилен телефон. А, нивното второ дете – Фејсбук...
Приказна за еден крадец по име Артур Бери Тој беше необичен крадец.Крадеше накит во времето на 90тите години.Бери стекна меѓународна репутација како веројатно најистакнатиот крадец на накит на сите времиња.Не само што беше успешен крадец на накит, туку беше и голем стручњак за уметноста. Всушност, стана сноб, не би крадел од било кој-не Артур Бери. За да ‘‘посети‘‘ некого не му било доволно да има пари и накит, туку ‘‘домаќинот‘‘ мора да биде дел од елитното друштво.До некој степен стана статусен симбол да бидеш ‘‘посетен‘‘ и ограбен од овој ‘‘елитен крадец‘‘.Тоа чуство, морам да додадам, предизвикуваше многу невољи во полицијата. Една вечер Бери беше фатен за време на кражба и беше погоден 3 пати.Со куршуми во своето тело , парчиња од стакло во очите и патејќи од големи болки, он даде неочекувана изјава: ‘‘Никогаш повеќе нема да го правам ова‘‘. Тој сепак успеа да побегне и следните три години остана надвор од казнените институции.А потоа една љубоморна жена го издаде и Бери отслужи 18 години затворска казна.Кога излезе од затвор, Бери го одржи својот збор.Не се врати во животот на крадецот на накит.Всушност, тој се пресели во еден мал град во Англија и водеше примерен живот.Локалните граѓани се однесувале кон него со почит. Меѓутоа, случајно се расчуло дека Артур Бери, славниот крадец на накит бил во нивната средина.Репортери од целата земја доаѓаа да направат интервју со него.Му поставуаа многубројни прашања и на крај еден млад репортер ја допре суштината на работите кога му го постави најостроумното прашање од сите. ‘‘Господине Бери‘‘-запрашал-‘‘вие сте краделе од многу богати луѓе во текот на вашата кариера како крадец, но многу ме интересира дали се сеќавате на оној од кого сте украле најмногу?‘‘ Бери без размислување одговорил: ‘‘Тоа е лесно.Човекот од кого најмногу сум украл е Артур Бери. Можев да бидам успешен деловен човек, барон на Вол Стрит (Wall Street) и ценет член на друштвото, но наместо тоа јас го избрав животот на еден крадец и поминав повеќе од две третини од својот живот во зад затворските решетки.‘‘Да, Артур Бери навистина беше крадец кој најмногу крадеше од себе.
жален е многу ја колку што сум емотивна ,не да се рарплакав :'( знам дека е многу долго ама тоа е.. (немозам да го преведувам ме мрзи и нема тоа тоа да биде.. Hi, Mommy. I’m your baby. You don’t know me yet, I’m only a fewweeks old. You’re going to find out about me soon, though, I promise.Let me tell you some things about me. My name is John, and I’ve gotbeautiful brown eyes and black hair. Well, I don’t have it yet, but Iwill when I’m born. I’m going to be your only child, and you’ll call meyour one and only. I’m going to grow up without a daddy mostly, but wehave each other. We’ll help each other, and love each other. I want tobe a doctor when I grow up. You found out about me today, Mommy! You were so excited, you couldn’twait to tell everyone. All you could do all day was smile, and life wasperfect. You have a beautiful smile, Mommy. It will be the first face Iwill see in my life, and it will be the best thing I see in my life. Iknow it already. Today was the day you told Daddy. You were so excited to tell him aboutme! …He wasn’t happy, Mommy. He kind of got angry. I don’t think thatyou noticed, but he did. He started to talk about something calledwedlock, and money, and bills, and stuff I don’t think I understandyet. You were still happy, though, so it was okay. Then he didsomething scary, Mommy. He hit you. I could feel you fall backward, andyour hands flying up to protect me. I was okay… but I was very sadfor you. You were crying then, Mommy. That’s a sound I don’t like. Itdoesn’t make me feel good. It made me cry, too. He said sorry after,and he hugged you again. You forgave him, Mommy, but I’m not sure if Ido. It wasn’t right. You say he loves you… why would he hurt you? Idon’t like it, Mommy. Finally, you can see me! Your stomach is a little bit bigger, andyou’re so proud of me! You went out with your mommy to buy new clothes,and you were so so so happy. You sing to me, too. You have the mostbeautiful voice in the whole wide world. When you sing is when I’mhappiest. And you talk to me, and I feel safe. So safe. You just waitand see, Mommy. When I am born I will be perfect just for you. I willmake you proud, and I will love you with all of my heart. I can move my hands and feet now, Mommy. I do it because you put yourhands on your belly to feel me, and I giggle. You giggle, too. I loveyou, Mommy. Daddy came to see you today, Mommy. I got really scared. He was actingfunny and he wasn’t talking right. He said he didn’t want you. I don’tknow why, but that’s what he said. And he hit you again. I got angry,Mommy. When I grow up I promise I won’t let you get hurt! I promise toprotect you. Daddy is bad. I don’t care if you think that he is a goodperson, I think he’s bad. But he hit you, and he said he didn’t wantus. He doesn’t like me. Why doesn’t he like me, Mommy? You didn’t talk to me tonight, Mommy. Is everything okay? It’s been three days since you saw Daddy. You haven’t talked to me ortouched me or anything since that. Don’t you still love me, Mommy? Istill love you. I think you feel sad. The only time I feel you is whenyou sleep. You sleep funny, kind of curled up on your side. And you hugme with your arms, and I feel safe and warm again. Why don’t you dothat when you’re awake, any more? I’m 21 weeks old today, Mommy. Aren’t you proud of me? We’re goingsomewhere today, and it’s somewhere new. I’m excited. It looks like ahospital, too. I want to be a doctor when I grow up, Mommy. Did I tellyou that? I hope you’re as excited as I am. I can’t wait. …Mommy, I’m getting scared. Your heart is still beating, but I don’tknow what you are thinking. The doctor is talking to you. I thinksomething’s going to happen soon. I’m really, really, really scared,Mommy. Please tell me you love me. Then I will feel safe again. I loveyou! Mommy, what are they doing to me!? It hurts! Please make them stop! Itfeels bad! Please, Mommy, please please help me! Make them stop! Don’t worry Mommy, I’m safe. I’m in heaven with the angels now. Theytold me what you did, and they said it’s called an abortion. Why, Mommy? Why did you do it? Don’t you love me any more? Why did youget rid of me? I’m really, really, really sorry if I did somethingwrong, Mommy. I love you, Mommy! I love you with all of my heart. Whydon’t you love me? What did I do to deserve what they did to me? I wantto live, Mommy! Please! It really, really hurts to see you not careabout me, and not talk to me. Didn’t I love you enough? Please sayyou’ll keep me, Mommy! I want to live smile and watch the clouds andsee your face and grow up and be a doctor. I don’t want to be here, Iwant you to love me again! I’m really really really sorry if I didsomething wrong. I love you! I love you, Mommy. Every abortion is just… One more heart that was stopped. Two more eyes that will never see. Two more hands that will never touch. Two more legs that will never run. One more mouth that will never speak.
Приказна: Судбината на две камили Мајка и дете камили си разговарале надвор на Сонцето. Детето ја прашува мајката: „Мамо, мамо да те прашам нешто може?“ „Секако сине, кажи што те интересира?“ „Па, мамо зошто ние камилите имаме грпка?“ „Па сине, ние сме пустински животни. Во грпката чуваме резерви на вода и сме познати по тоа што долго време можеме да издржиме без вода.“ „Епа добро, а зошто имаме долги нозе и кружни копита?“ „Сине, тие ни помагаат да одиме по песокот полесно од сите други“ „А, мамо, зошто имаме толку долги трепки? Понекогаш многу ми пречат на видот?!“ “Сине, тие ни служат да не заштитат од пустинскиот песок и ветер“ „Ахам, значи грпката ни служи за вода кога сме во пустина, нозете и копитата за да одиме полесно кога сме во пустина, а трепките не штитат од пустинскиот ветер и песок...може само уште едно прашање мамо?“ „Да, сине?“ „Што по ѓаволите тогаш правиме ние тука во Зоолошкава градина???“ Заклучок: Вештините, знаењето, способностите и искуството се корисни само ако се наоѓаш на вистинското место! (црнобело)
На што ќе ве научи животот? Секогаш сме во потрага да научиме што е можно повеќе. Да бидеме што е можно подобри. Да напредуваме брзо. Но, понекогаш треба да застанеме и да погледнеме наназад – што сме оствариле во изминатите години. ...Ова се неколку вистинити лекции кои ќе ги увидите низ животот: 1. Првата палачинка секогаш не ни излегува како што треба. 2. Не мора да се согласувате со секого, ниту да се трудите да им се допаднете на сите. 3. Љубовта нè прави глупави. 4. Секогаш имаме 2 избори, дури и кога не ни се допаѓаат. 5. Повеќето луѓе прават работи од себични мотиви. 6. Во ред е да ги прекршите правилата, сè додека сте доволно добри да не ве фатат, и да не повредите никого. 7. Бидете "по љубезни отколку што е потребно", бидејќи сите што ги запознавате се борат во некоја битка. 8. Постојат три страни во секоја приказна: Неговата, нејзината и вистината. 9. Жалењето и обвинувањето на другите не ви помага и е навистина мизерно друштво. 10. Сè во твојот живот е твоја одговорност. 11. Секогаш постои надеж. 12. Секогаш можеш да бидеш благодарен за нешто. 13. Ако не правиш грешки, не се трудиш доволно. 14. Никогаш не стануваш возрасен. Само добиваш повеќе одговорности и стануваш по мудар. 15. Покажувањето емоции не е знак на слабост. Знаењето кога е соодветен момент за тоа, е вештина. 16. Google може да одговори сè! 17. Искреноста е секогаш најлесниот пат. 18. Никогаш не треба да престанеш да учиш и да се трудиш да станеш подобра личност. 19. Грижењето е бескорисно, освен ако не те мотивира да преземеш акција. 20. Постои само страв и љубов. И едното од нив е далеку позабавно...
Во еден град, брачен пар прославувал 25 годишница од бракот. Тие како пар биле познати по тоа што никогаш не се скарале... ....Медиумите пристигнувале од сите страни да проверат во што е тајната на "Успешниот брак". Уредникот на еден весник прашал: - Господине, ќе ве молам кажете ни во што е тајната? Тоа е на...вистина неверојатно, како успевате? Човекот почнал да се присетува на деновите поминати на меден месец и ја започнал приказната: - После венчавката бевме во еден егзотичен град, таму имаше многу забавни содржини... По кратко договарање се одлучивме за јавање на расни коњи. Двајцата најмивме по еден коњ и почнавме да јаваме. Мојот коњ беше мирен и послушен, ама оној на кој јаваше мојата жена беше потполно луд... Наеднаш нејзиниот коњ се вознемири и ја фрли жена ми од седлото долу на земјата!!!! Таа, сосема мирно стана, го потапка коњот и тивко прозборе: - Ова ти е прв пат!!!.. ....Го јавна повторно коњот. По кратко време коњот повторно се вознемири и жена ми пак се најде долу на земјата. Повторно стана и со смирен глас му се обрати на коњот: - Ова ти е втор пат!!!... .....Јас бев целосно нем и не можев да се изначудам на смиреноста на мојата жена. Кога коњот и по трет пат ја исфрли од седлото, таа полека го извади магнумот кој и беше закачен за појасот и ладнокрвно го уби коњот..... Јас целиот запрепастен и се развикав на жена ми: - Жено божја, па дали си ти нормална!!? Како можеше да го убиеш кутрото животно??? - Ова ти е прв пат!!! -смирено ми рече Таа. - Тоа би било тоа, по оваа случка секогаш сме СРЕЌНИ и СЛОЖНИ... заврши мажот со својата приказна.
Се извинувам за фонтот, но текстот стварно е убав! Повелете Zazvonio je telefon. Dugo je zvonio. Konačno se javio. On: Halo Ona: Bok.. ja sam. Dugo se nismo čuli..jako dugo. ………… On: Ne mogu vjerovati da si to ti… ali prepoznajem ti glas da. Ona: Da predugo… predugo sam oklijevala da okrenem tvoj broj. Ni sama ne znam kako sam se na to natjerala sada. On: Da… Ona: Našla sam tvoj novi broj na informacijama…sva sreća pa nema puno muškaraca s tvojim imenom. On: (tišina) ..kako to da si nazvala…? Ona: (tišina) pa htjela sam te čuti… vidjeti kako si? On: Nakon toliko vremena da me pitaš kako sam… dobro sam.. ide nekako.. živi se dan po dan. A ti? Ona: Dobro sam… On: Lažeš…osjetim ti po glasu..nikada nisi znala lagati. Ona: Tebi ne… On: Da to je uvijek valjalo kod nas.. barem se nikada nismo lagali. Ona: Znaš… (tišina)..nemam pravo to pitati ali… jel se sjetiš kada mene? On: (tišina) Ona: Ne moraš odgovoriti.. postavljam pitanja bez smisla…previše je vremena prošlo imaš svoj život.. On: …naravno da se sjetim…i nekada poželim da nije tako..ali uvijek je isto. Ona: Pitam se zašto sam to napravila..zašto sam te otjerala od sebe …. nikad mi to nije bilo jasno… možda sam se previše bojala da ćeš biti kao i svi drugi.. da ćeš i ti otići na kraju… pa sam te potjerala…tjerala te a samo sam htjela da ostaneš On. I ja sam htio samo to..ostati… Ona: Ja sam kriva za sve… On: Ne nisi ti kriva… i ja sam prebrzo digao ruke od tebe.. otišao ponosno muški.. da bi sada sjedio sam i razmišljao o tome kako je moglo biti da sam ostao. Ona: (tišina ) i kako si ti jesi oženjen? Imaš obitelj? On: Nemam..Oženio se jesam.. ali nakon dvije godine sam se i razveo. Bila je dobra, draga..sve mi je želje ispunjavala, ali ju nisam volio. Trudio sam se zavoliti ju ali nakon nekog vremena shvatio sam da je to nemoguće pa sam ju pustio da ode… Sada se udala ima dvoje djece i sretna je. Ona: A ti živiš sam? On: Da .Živim sam..naučio sam se na to.. navikne se čovjek kada mora. Ona: Da..navikne se čovjek… On: A što je s tobom? Ona: Ja sam sama..uživam kao i uvijek.. dobro je… On. Nikad se nećeš promjeniti…ali nisi sretna. Ona: (tišina) On: Ne moraš mi to reći..znam te toliko…mirnija si nego što si bila prije… Ona: Pa eto bilo je vrijeme da i ja malo odrastem… On. Da, tko bi rekao da ćeš i ti jednom odrasti i biti ozbiljna žena… Ona: Da..morala sam i ja malo odrasti. On: Znaš često sam razmišljao o ovome… sanjao da ćeš nazvati..da ćeš se pojaviti negdje…onako iznenada. Zamišljao sam kako ću biti sretan ako te opet vidim ili čujem ( tišina)….i jesam sretan ..ali sam istovremeno i potišten.. Ona: Zašto? On: Zato što mi je sad jasno da se neke stvari ne mogu vratiti na staro…promjenili smo se… nismo više djeca..nismo više tako mladi i puni poleta…u stanju mijenjati sve. Ona: znam.. znam da nije više isto..ali.. On. Nema tu ali više… znaš to i sama .. ne moram ti to ja govoriti… odrasli smo… Ona: (tišina) znači kad… znači kad spustim slušalicu… On: Nećemo se više čuti da… neću te zvati a nećeš n ti mene… samo bi se povrijedili još više. Ona: znači nećemo se ni vidjeti…? On: Nećemo..to je bolje za nas oboje… bolje da te ne vidim… Ona: Htjela bi te vidjeti… On: Nije stvar u tome da te ne želim vidjeti..želim to više od svega… ali znam da ne smijem . Tako bi samo povrijedio sebe a i tebe… Ona: Znam.. (tišina) (tišina) On: Nisam te zaboravio..niti ću to ikada napraviti…znaš to.. nikada te neću istjerati iz svog srca..niti iz svojih misli..tamo ću te čuvati dok sam živ. Ona: (tišina) ali… On: I nemoj se sada pitati zašto… nemoj jedina.. tako je moralo biti. Sada bi najveća pogreška bila vjerovati da možemo nastaviti gdje smo stali prije 12 godina… Ona: Ne mogu dalje..od onda? Od onog dana… On: Znam… Ona: Nsam htjela da budeš nesretan.. oprosti mi… On: Nisi ti kriva… ne možeš se krivit što sam te zavolio..previše zavolio. Nisi ti kriva što ne mogu voliti drugu… jednostavno je tako.. Ona: (tihi jecaj) On: Draga vrijeme je da se pozdravimo..i da završimo s ovom mukom… molim te napravi to zbog sebe i zbog mene.. nećemo se više kažnjavati.. dobro? Ona: (tihi jecaj) …nemoj… nemoj spustiti slusalicu..molim te… On: (tišina)..nemoj plakati…. Ona: (tihi jecaj) …volim te… On: I ja tebe.. ali ne možemo ovako..ne možemo si opet otvarati stare rane.. nemoj.. nemoj misliti više na to..živi život…živi i sjeti me se kada spavaš… tamo možemo biti zajedno. Tamo te čuvam svake noći..tamo imamo 22 godine i ništa nam se ne može dogoditi. Ona: Ne želim ovo… ne želim da nestaneš… On: Znam.. ni ja to ne želim ali znam da je to najpametnije.. a znaš i ti.. samo što sada ne želiš to priznati.. Ona: Ne mogu poklopiti slušalicu… On: Onda ću ti pomoæi još ovaj puta voljena…. pozdravit ću te… i reći ti da ćeš mi uvijek biti u mislima i srcu… živi srećo moja.. živi… volim te… (spuštena slušalica) Ona: …jecaj…i ja tebe volim…. jecaj… Prošlo je 40 godina. Nisu nikada više razgovarali niti su se vidjeli. Onda je on umro. Na njegovoj ploći u donjem desom kutu stajalo je malo ugravirano srce, a pored njega rijeći: Ovo je srce pripadalo samo njoj. Pored toga je stajao datum njihovog telefonskog razgovora. Tog hladnog zimskog jutra na grobu je klecala sijeda starica i tiho plakala. Suze su klizile niz njezino naborano lice, a njezin topli dah je bio jedino što je bilo toplo. U naboranim rukama je držala jednu crvenu ružu. Dugo je tako nepomièno klečala.. zatim se nagnula poljubila ružu i stavila ju na grob. Otišla je polako u daljinu…polako..polako… kao da ne želi otići. Svaka je godine dolazila na taj dan i nosila ružu. Uvijek bi se zadržala kojih 15 minuta i opet nestala. Jedne godine starica nije više došla..nije bilo starice..nije bilo više ruže…samo prazan grobak i snijega na njemu. No te noći zvijezde su posebno jako sjale… sjale su jer nije više bilo tuge..jer su konačno bili zajedno, tamo gdje su jedino mogli biti sretni zajedno…u vječnosti…
НИКОГАШ НЕ Е ДОЦНА !!! Првиот ден нашиот професор ни се претстави и не охрабри да запознаеме некој што не сме го запознале претходно. Почнав да разгледувам наоколу кога една нежна рака ми го допре рамото. Се свртив и се изнеадив од прекрасната насмевка на една постара дама која зрачеше од неа. Таа рече: - Здраво згоден, моето име е Роуз. Имам 87 години. Смеам ли да Ве прегрнам ? Јас се насмеав и ентузијастички одговорив: - Секако дека смеете. И ме прегрна цврсто. - Зошто сте на факултет во толку млади години - јас прашав. Таа во шега ми одговори: - Тука сум да запознаам богат сопруг, да се омажам, да родам неколку деца, да се пензионирам и да патувам. - Не, сериозно, сакав да дознаам што Ве мотивирало да го прифатите овој педизвик и да учите на Ваши години. - Отсекогаш сонував да имам факултетска диплома и сега ќе ја добијам - ми рече Роуз. После часовите се прошетавме во студентската организација и поделивме чоколаден напиток. Ние веднаш станавме пријатели. Секој ден во наредните месеци ние по завршувањето на часовите разговаравме нонстоп. Јас обожавав да ги слушам нејзините приказни од минатото и се восхитував на нејзината мудрост и искуство. После една година Роуз стана наш идол е лесно се спријателуваше со секој и сите ја обожаваа. На крајот од семестарот ние ја поканивме да го отвори фудбалскиот банкет. Се претстави и и паднаа неколку солзи. Малку фрустрирана и усрамена таа рече: - Неможам да си го вратам говорот во ред, затоа ќе го кажам само она што го знам. Едноставно не престанувате да играте затоа што сте стари, ВИЕ остарувате затоа што не играте. Има неколку тајни што не прават млади, бидете СРЕЌНИ, бидете успешни и смејте се секогаш... Имате сон, но кога ќе ги изгубите своите соништа ВИЕ умирате. Имате неколку луѓе што се околу ВАС и се мртви а ВИЕ за тоа незнаете... Има огромна разлика во тоа да остариш и да бидеш зрела личност... Ако имате 19 години и лежите на креветот една година и не правите буквално ништо ќе станете дваесет годишник... Ако јас која имам 87 години и останам во кревет една година неправејќи ништо ќе станам 88 годишна, секој може да остари... Но да станеш зрела личност треба секогаш да бараш можност за промена... Никогаш не се каете, обично не треба да се каеме за тоа што сме направиле, но за тоа што не сме направиле во ЖИВОТОТ... Само луѓето што се плашат од смртта се за жалење... Кога заврши семестарот сите дипломиравме, а со тоа и Роуз се здоби со диплома. Една недела по дипломирањето почина мирно додека спиеше. Сите студенти и оние кои ја познаваа ја запомнивме како прекрасна жена која ни остави порака: " НИКОГАШ НЕ Е ДОЦНА ДА БИДЕТЕ ОНА ШТО ОДСЕКОГАШ СТЕ САКАЛЕ ДА БИДЕТЕ !!! "
КОГА ЖЕНИТЕ ЛАЖАТ, ТОА ГО ПРАВАТ ЗАРАДИ ДОБРА И ЧЕСНА ПРИЧИНА И СЕКОГАШ ВО ИНТЕРЕС НА ДРУГИТЕ !!! Еден ден, една шивачка седела покрај реката и напрстокот и паднал во водата. Таа заплакала, а Господарот кој тогаш поминувал ја прашал: - Драго дете, зошто плачеш? Таа му одговорила дека напрстокот и паднал во реката, а и е потребен затоа што му помага на сопругот да заработи пари и да го издржува семејството. Господарот ставил рака во водата и извлекол златен напрсток со сафири. - Дали е ова твојот напрсток? – прашал господарот. Кројачката одговорила: НЕ. Господарот повторно ја спуштил раката во реката и извлекол златен напрсток со рубини. - Дали е ова твојот напрсток? – пак ја запрашал. Кројачката повторно одговорила: НЕ. Господарот повторно ја брцнал раката во водата и извадил кожен напрсток. - Дали е ова твојот напрсток? – прашал. Кројачката одговорила: ДА ! На господарот му било драго што жената била искрена па и ги дал сите 3 напрстоци и жената си отишла дома среќна. Неколку години подоцна, кројачката шетала покрај реката со својот маж. Тој се сопнал, паднал во реката и исчезнал под водата. Жената почнала да вика и повторно Господарот се појавил. - Зошто бараш помош? - Ох, Господаре, маж ми падна во реката! Господарот скокнал во реката и го извлекол Џорџ Клуни. - Дали е ова твојот маж? – ја запрашал. - ДА! – извикала кројачката. Господарот многу се налутил и и рекол: - Лажеш, тоа не е вистина! На тоа кројачката му одговорила: - Ох, простете ми. Тоа е недоразбирање. Видете, да речев „ НЕ “ за Џорџ Клуни, вие ќе го извлечевте Бред Пит. Потоа кога ќе кажев „ НЕ “ и за него, ќе го извлечевте маж ми. Кога ќе ви кажев „ ДА, ТОЈ Е “ вие ќе ми ги дадевте сите тројца... Господару, знаете јас не сум најдобра со здравјето и не би можела да се грижам за сите тројца, затоа реков „ ДА “ за Џорџ Клуни. И, така Господарот и дозволил да го задржи Џорџ Клуни за себе... ) Морална порака на приказната: КОГА ЖЕНИТЕ ЛАЖАТ, ТОА ГО ПРАВАТ ЗАРАДИ ДОБРА И ЧЕСНА ПРИЧИНА И СЕКОГАШ ВО ИНТЕРЕС НА ДРУГИТЕ
Истото машките си го измениле за себе, си ставиле анџелина џоли итн.. и напишале дека кога лажат тие тоа за добро го прават... ах што се .. пред некое време ја прочитав нивната верзија. 6 животни вистини: 1. Неможеш да си ги допреш сите заби со јазикот; 2. Сите будали кои откако ке ја прочитаат првата животна вистина пробуваат да го направат тоа; 3. Првата животна вистина е лага; 4. Сега се смееш бидејки си будала; 5 .Наскоро ке им го пратиш ова на останатите будали 6. На твоето лице сеуште има глуп осмех
Оженет маж запознава убава девојка и се договара да ја помине ноќта со неа за 500 евра. Утрото, по заедничката ноќ, и рекол дека нема доволно кеш во него и дека ќе и каже на секретарката да и испрати чек со уплата на име “Наем на стан“ штом стигне во канцеларијата. На пат кон работа сфаќа дека се кае, дека целиот секс не вредел толку пари, така што и кажал на секретарката да спреми чек на 250 евра, и, и’ го кажал следново објаснение кое требала да го приложи со чекот: Почитувана госпоѓо, Во прилог е вашиот чек на износ од 250 евра на име „наем на стан“. Не ви го праќам износот кој го договоривме однапред, затоа што кога се договараме сметав дека: 1. Станот претходно не бил користен 2. Дека е добро загреан 3. Дека ќе биде доволно мал за да се чувствувам во него пријатно како дома. Меѓутоа сфатив дека порано веќе сте имале подстанари, греењето не работи, а станот е премногу простран. Срдечен поздрав. Откако го примила чекот, дотичната госпоѓица веднаш му го вратила со следното објаснување: Почитуван господине, Пред се, не знам зошто сте мислеле дека така убав стан би можел да биде неограничено долго празен. Што се однесува до вашата жалба за топлината во станот, греењето функционира совршено добро, ако знаете како да го вклучите. Кога ја споменавте пространоста, станот е со нормална големина. Доколку вие немате доволно намештај за да го пополните, немојте да го обвинувате сопственикот на станот. Ве молам да го испратите договорениот износ за станарината, во спротивно ќе бидам приморана да ја контактирам вашата моментална станарка. Срдечен поздрав!
Она:Чао драги! Он:Ма коначно,како то веч дуго чекам! Она:Желиш ли да одем? Он:Не!Како ти пада напамет!Веч сама помисао на то ме мачи Она:Волиш ли ме? Он:Наравно!У свака доба дана и ночи. Она:Јеси ли ме икад преварио?? Он:Не!Никада!Зашто то уопште питаш? Она:Хочеш ли ме пољубити? Он: Да,сваки пут кад ми се само пружи прилика за то! Она:Хочеш ли ме икада ударити? Он:Јеси ли полудела?Па знаш добро какв сам? Она:Могу ли ти у потпуности вјеровати? Он:Да. Она:Љубави... Седам година након венчања Текстот едноставно треба да се прочита од оздола спрема горе ^ |
9 типа на луѓе во диско Ако немате многу време да излегувате по дискотеки, затоа што сте посветени на работата, хоби, семејство и не знаете баш какви луѓе се движат по градот... ...нека ви биде јасно дека работите многу – многу и не се менуваат. А, ако излегувате често, можеби и ќе се препознаете во некој од овие типови на луѓе во дискотека: 1. Фосили. Тие служат како историски документ за своето време и младост кое завршило одамна. Најчесто се мажи кои кога имале можност за секс три пати во неделата, немале пари за излегување. Клубовите служат за да се оправда нивната егзистенција. Сонуваат за поштена девојка која не се влече по клубови. Најчесто пијат виски со ред бул, а користат и кокаин за да издржат до 3 по полноќ. 2. Спортисти. Околу нив нема девојки, затоа што се тешко достапни, а можат да ја имаат која сакаат. Ако се приближи некој блиц рефлексно земаат чаша вода во рака. Ако се фудбалери најчесто се облечени во марка од глава до пета, а од околу млади девојчиња паѓаат во транс. 3. Пропаднати спонзоруши. Тоа се оние тетки со кило колаген и силикони кои не успеале да се омажат или се развеле неколку пати. Дел од нив веќе над 35-тата имаат изгубено надеж дека ќе најдат маж, па се приклучува кон УПС (Урбани пропаднати спонзоруши). Некои успеале да водат некоја емисија на телевизија, некои да отворат бутик, па се нарекуваат самостојни успешни жени. Од срце ги мразат девојките кои се реплика на они пред 15 години. 4. Странци. Најчесто блејат покрај шанкот и се чудат колку тоа се пие кај нас затоа што нели македонците се сиромашни. Си пијат пиво, а сите од страна ги убедуваат дека ние имаме најдобро пиво на светот. Во меѓувреме шанкерот им наплаќа минимум три пати поскапо. 5. Долгоноги девојчиња. Имаат од 15 до 19 години. Поразвиени се од девојките на 25 години. Носат ултра кратки сукњички со длабоки деколтеа, штикли високи 20cm. Одат на секои 15 минути да си ја поправат шминката во тоалетот и пијат исклучиво мартини. 6. Манекенки. Служат како украс на сепарињата. Кој има најмногу манекенки со него на сепаре- тој е главен мангуп на кој сите му завидуваат. Манекенките излегуваат, прекрстуваат нозе, мрдаат лево десно максимум прават движење со главата и тоа се смета за играње, пијат и грицкаат бадеми кој му следуваат на мангупот што ги части. Најчесто се три глави повисоки од него. Потоа тој ги разнесува по дома. 7. Дебели другарки. Нив ги има најчесто по една во секое друштво на добри женски. Служат да ги мразат другарките и да им кажуваат дека изгледаат како дрољи или дека дечкото со кој флертуваат е тежок сељак. Секогаш се облекуваат во црно и го покажуваат деколтето, затоа што ако ништо друго- големи гради имаат секако. 8. Ѕвезди. Овие влегуваат од ВИП влез и седат на сепаре во ВИП ложата и под око со доза на презир гледаат кон обичните смртници кои се гураат да влезат во диското, а ги нема ни на список. 9. Вратари. Најголем успех е да се познаваш со вратарите, со тој што е на список и со обезбедувањето. Ако не шириш вакви познанства тешко ќе напредуваш во диско културата.
Работи кои се со непроценлива вредност: 1. Сегашниот момент. 2. Хоризонтот кој ветува уште еден ден. 3. Светлината која ѕирка низ прозорецот. 4. Дождот кој го освежува воздухот. 5. Природата околу нас. 6. Сончевите зраци и месечината. 7. Вашето посебно место на Земјата. 8. Прекрасните зими и лета. 9. Вашето минато и сеќавања. 10. Вашата иднина. Работи кои треба да ги правите почесто: 11. Да се одмарате. 12. Да играте. 13. Да сонувате. 14. Да се грижите за другите. 15. Да не се грижите за ситници. Работи кои треба да ги негувате: 16. Благодарност. 17. Молитва / Медитација. 18. Духовност. 19. Внатрешен мир. 20. Вербата. Работи кои го чуваат вашиот идентитет: 21. Вашиот карактер. 22. Вашите зборови. 23. Вашите мисли. 24. Вашето знаење. 25. Вашите акции. 26. Вашата скромност. 27. Вашите таленти. 28. Вашите приказни. 29. Вашата самодоверба. 30. Пламенот кој тлее во вас. Ваши способности и капацитети: 31. Способност за интимност и поврзување со другите. 32. Капацитет за раст, развој, истражување и учење. 33. Капацитет за заблагодарување. 34. Способност за мирно справување со проблемите. 35. Способност да се разбудите кога треба. 36. Способност за љубов. 37. Способност да решавате проблеми, да донесувате одлуки и да бидете иновативни. 38. Способност да ги инспирирате другите и себе. 39. Способност да бидете единствени во нешто. 40. Способност да коегзистирате со другите. Ваши права: 41. Право да поставувате прашања. 42. Право да барате одговори. 43. Право да успеете во што сакате и колку пати сакате. 44. Право на еднаквост. 45. Право на глас. 46. Право да погрешите. 47. Право да одберете професија која ја сакате. 48. Право слободно да зборувате против она што не ви се допаѓа. 49. Право на избор. 50. Право да ја градите сопствената среќа. 51. Право да кажете сè што сакате. 52. Право да танцувате каде сакате. 53. Право да ги избркате црните мисли. 54. Право да започнете акција за добротворни цели. 55. Право да се грижите за себе и оние кои ги сакате.
Љубовта е... Љубовта не е самобендисаност, чуство на фалење или издигање на самиот себе, туку е чуство на радост што не облева додека работиме, нешто во што се самореализираме. - Љубовта не бара моќ, популарност ниту контрола. Љубовта е интимност. - Љубовта не е осаменост, потолченост, конфликт ниту беда. - Љубовта не е расипаност, атеизам, страв, несигурност, напнатост ниту грижа. - Љубовта не е програмирана. Љубовта е состојба на среќа. - Љубовта не бара стрепување, неспокојство, врзаност, ниту манипулирање. Љубовта е среќата што ја чуствуваме во моментот. - Љубовта не е желба, фрустрација, нервоза, уплашеност, ниту твоите кошмари, ниту убедување. Љубовта бара отфрлање. - Љубовта не е потреба, вредност, вкус, став, навика, изглед, религија ниту културно убедување.- Љубовта не е бес, горчина, загриженост, ниту бара егзистенција. Таа не е раздразлива, треперлива, чувство на вина ниту избегнивање. Таа не е насилна, таа бара смиреност. - Љубовта не е принуда, робување, условеност. Таа е ослободување. - Љубовта не е напор, добра воља, ниту бара пари, успех, добар глас, страст, зависност, разочарување, љубомора, параноја ниту патење. Љубовта е самоизразување. - Љубовта не се фантазиите на твојот дух. Љубовта е истаржување. - Љубовта не бара наслада, опиеност, загрозеност, вознемиреност, ниту е умор или тежината на душата. Љубовта е отфрлање.- Љубовта не е штитење, ниту чување. Љубовта е мирис на илјада цветови. - Љубовта не е илузија, затвор, измама, искористување, ниту посесивност. Љубовта е слобода, познавање на самиот себе, господарење со самиот себе. Љубовта е свесност. - Љубовта не е слепа, а ниту е секс. Љубовта е чуство на единственост. - Љубовта не е сомневање, сигурност. Љубовта е отвореност. Љубовта е веселост. - Љубовта не е игнорирање. Љубовта е сегашност што се менува. - Љубовта не е неосетлива, ниту глува. Таа не е депресија, ниту амбиција. Љубовта е покајување. - Љубовта не е минато, ниту иднина, љубовта е сегашност. - Љубовта не е мрзелива, тапа, ниту измислува. Таа е бистра, луцидна, еластична и активна. - Љубовта не е заспана, не бара авторитет, традиција ниту вера. Љубовта е вистинита. Љубовта е револуционер. Љубовта е светост. - Љубовта не е комплимент, посакување, незадоволство, алчност, егоизам ниту празнина. Љубовта е мудрост на природата. - Љубовта не е крута, логична, механичка ниту безживотна. Љубовта е креативна. Љубовта е едноставна. - Љубовта не е удобност ниту блокираност. Љубовта е промена. - Љубовта не е казнување, награда, дисциплина, проповеди, обвинување, посакување ниту гордост. Љубовта е прифаќање. - Љубовта не е порок, лакомост, суета, истакнување, ниту допаѓање. Љубовта е наивна. Љубовта е набљудување. - Љубовта не е насилна, нетолерантна ниту патење. Љубовта е самозапознавање. - Љубовта не бара подреденост, прифаќање, одобрување ниту ликување. - Љубовта не прекорува, не бара правила, не моли, не е мода ниту признание. Љубовта е допир со реалноста, став предодреден за љубов... - Љубовта не е формула, ниту зборови. Љубовта е чуство, пат кон вселената, љубовта е невина.- Љубовта не лаже и не користи маски. Љубовта е отворена, гола. Љубовта е она што е. ТАА Е НЕДЕЛИВА!!! - Љубовта не е наредба, етикета ниту грев. Таа е бесплатна. - Љубовта не е свесна за себе. - Љубовта не е објект, ниту бара заслуги. Љубовта е слобода и е склад со се околу себе. - Љубовта не е исклучување, одрекување ниту бара мани. Љубовта е спознавање на се. Љубовта е простување. - Љубовта не е бариера, визија, идеја, ниту предрасуда. - Љубовта не е добра ниту лоша, убава ниту грда. Љубовта е она што е. - Љубовта не е посебна, ниту бара наклоност. Љубовта е заеднички однос. - Љубовта не се бара ниту служи. Љубовта е запознавање на себе и запознавање на другиот. Љубовта е чин на согледување и одрекување од самиот себе. - Љубовта не е докажување ниту прифаќање. Љубовта е свежина. - Љубовта не е пристрасна. Љубовта е проучување, набљудување и разбирање. - Љубовта не е одбивност, ниту осуда, поседување, добрина на срцето, симпатија ниту внимание према другите. Љубовта е чуствителност на секој дел од реалноста во тебе и околу тебе. - Љубовта не е совршена, недоволна ниту делимична. Љубовта е целосна, или ја имаш или ја немаш. - Љубовта не е рамнодушност, закоравено срце ниту одрекување. Љубовта е жртвуавње. - Љубовта не бара наглост, нетрпеливост, ниту да си непријател на самиот себе. Многу пати животот ни носи врски што започнуваат на привлечност, од привлечност прераснуваат во уживање, па продолжуваат во прикачување и врзување, што на крај завршуваат со замор и досада. Истото тоа завршува со раскинување и одново започнува кругот кој е пропратен со немир, љубомора, грабливост и патење, и ако имаме среќа може да ве заслеп некој/а и ќе доживееме состојба на заљубеност, а заљубеноста е еуфорија, и таа таканаречена љубов потекнува од убедување, вистинито или лажно дека е љубов. Љубовта е единствено нешто во вас што прави да уживате во се и во ништо. Меѓутоа не заборавајте ако не сме будни и со отворени очи тогаш таа може неограничено да трае...
22 ружи Ни црните темни очила не успеваа да ги сокријат солзите кои се лизгаа по лицето, тивко и нечујно како што и тој замина од нашите животи. Никој не ни помислуваше дека секогаш насмеаното лице денес ќе биде скаменето… Толку млад, полн со елан и желба за живот…А како почна се? Со плач… така и заврши… Голема беше поворката која ја следеше колата во која лежеше тој. Многумина дојдоа да изразат почит и големо жалење што една таква личност го напушти овој свет и замина на небото. Солзите беа украс на сечие лице од поворката, единствено лицето на неговата мајка веќе беше пресушило и беше згрчено од болка. Најтешко за секој родител е да го испрати своето чедо кон вечен сон, а неа Бог ја беше казнил два пати. Прво во сообраќајна несреќа и го зеде сопругот, но и подари утеха во синот кој само што се беше родил и постарата ќеркичка која исто така ја преживеа несреќата, но сега кога и го зеде синот на сосема идентичен начин, за неа како да не постоеше причина за која вредеше да живее. Пред неа со крстот во раце одеше неговиот најдобар другар. И тој беше скршен од болка. И нему не му се веруваше дека неговиот најдобар другар веќе го нема. Никогаш не беа одделени, постојано заедно, освен тој кобен ден. - Не доаѓај со мене, Ќе одам сам – му рече Одмори се, а нареден пат ќе одиме заедно. Ти ветувам! Тоа беше единственото ветување кое не го исполни. Можеби и намерно не му дозволи да оди со него, можеби и тој знаеше што го чека. По се изгледа судбината сакаше неговиот најдобар другар да биде поштеден. Во себе постојано се обвинуваше зошто не беше со него, којзнае.. можеби и ќе беше нешто поинаку. Можеби и ќе го спасеше…Но, сега веќе е доцна за нешто да се промени. Меѓу луѓето што полека се движеа беше и една девојка која во рацете носеше букет од 22 црвени рози, исти онакви какви што тој и подари за роденден. Со неа тој си имаше посебна врска. Еден со друг постојано се дополнуваа, беа како створени еден за друг, но најчудно од се беше тоа што тие никогаш официјално не беа во љубовна врска. Кружеа муабети, шпекулации, но тие секогаш успеваа да останат имуни на тоа. Никој не знаеше, но Таа беше последната што го чу неговиот глас. И се беше јавил само еден час пред несреќата за да и посака добра ноќ и да и каже дека е добар. Пред да ја затвори слушалката и рече: - Те сакам Мила, убаво да спиеш. Ќе се видиме наскоро. Зборови кои сеуште и одѕвонуваа во главата. Целиот живот беше ладна за искажување чувства, но очигледно тие зборови како да го скршија мразот што ја беше завил. И беше тешко сеа кога го загуби, но најмногу ја болеше тоа што не му рече дека и таа го чувствува истото за него. За неа тие зборови останаа неизречени. А го сакаше, навистина го сакаше, но никогаш не се осмели да го каже тоа, оти за неа тие зборови беа безначајни. Додуша немаше ни потреба тоа да го каже за тоа што Љубовта гореше во очите и на двајцата. Ама сепак.. Почнавме полека да го спуштаме ковчегот, јас заедно со уште неколкумина негови другари, кога одеднаш небото помодре. Еден огромен црн облак се појави над нас, спремајќи се во секој момент да истури силен дожд. Тогаш мајка му списка: - Не, не се одделувам од своето чедо, ако треба закопајте ме со него. Јас немам поради кој да живеам. Тој ми беше СЕ! И се фрли врз ковчегот. Настана комплетен молк, никој не знаеше како да реагира. Никој не ни помислуваше да и застане на патот. - Мамо, рече нејзината ќерка, единственото чедо кое и остана. Те молам, знам дека ти е тешко, и мене ми е, но остави го. Судбината беше сурова и ни ги одзеде двата најмили машки лика од нашите животи, но те молам не заминувај и ти. Не ме оставај сама. Потребна си ми. - Не можам! Не не не… Сине зошто замина, чедо мајкино, синеееееееее… -се слушаа мајчините пискотници низ гробиштата. - Врати се најмило на мајка! О боже зошто ми го зеде? Земи ме мене, не него! Сине врати ми се! Сите оние што беа во нејзина близина се обидуваа да и помогнат, но како? Никој од нив неможеше да го врати него и да и ја пополни празнината. Капка по капка, се лизгаа капките на дрвениот ковчег. Дури и небото плачеше за него. Ковчегот конечно се спушти во проклетата дупка каде вечно ќе почива неговото тело. Додека лопата по лопата го покривавме со земја, грмотевиците над нас стануваа се посилни, како и тие да ја проколнуваа судбината што го зеде. Поминуваа сите присутни и фрлаа по една рака земја и цветови за спокој на неговата душа. И кога конечно го покривме неговото вечно почивалиште се појави девојката со 22те црвени рози и ги положи точно над него. Никој потоа не се осмели да ги покрие нејзините цветови туку откако ќе се поклонеа своите букети свежо цвеќе ги ставаа од страна. Се приближи кон мајка му и сестра му кои сеуште беа гушнати една со друга обидувајќи се да си ја намалат болката, ги прегрна и тивко им прошепоти: - Не грижете се.. тој можеби умре, но еден дел остана во мене да живее. Носам негово дете. Сакав да му ја кажам радосната вест кога ќе се врати, но судбината реши тој никогаш да не дознае. Затоа и ви кажувам Вам. За мене тој беше еден и единствен и сакам да го родам тоа дете, но неможам сама да се грижам, ми треба помош, ќе ми помогнете ли? Неговата мајка и сестра се скаменија од зборовите што ги слушнаа. Не можеа да поверуваат. Беа просто занемени и незнаеа што да и одговорат. Неговата мајка ја допре за лицето и само и рече: - Ти благодарам мила. Ти го оживеа мојот син. Што и да ти биде потребно, каква и да помош ти треба.. се ќе добиеш.. ти ветувам. Сега ти си дел од нашата фамилија. Како сонце да ја беше огреало неговата мајка. За миг надежта и се врати. Очите и блеснаа. Ја прегрна силно девојката за која нејзиниот син и рече дека е жената на неговиот живот и успеа да се насмевне. Мојата работа беше завршена па полека се оддалечував од гробот кога пред мене се појави една машка силуета. Ја поткренав главата и се вкочанив. - Хеј, па.. па.. ти.. ти си.. – почнав да пелтечам, неверувајќи им на своите очи. - Мртов? - ми рече со насмевка - Па да, што се случува? – мислев дека сум го изгубил умот и дека халуцинирам. - Па зарем е можно да сум мртов кога живеам во срцата на многумина? Погледни околу тебе. Она што ме одржува жив се спомените на луѓето за мене. Се додека тие го споменуваат моето име и се сеќаваат на сите наши заеднички мигови јас нема да исчезнам. Затоа драг пријателе, кога нешто не сакаш да исчезне труди се да го сочуваш. Се си бара свое внимание: љубов, пријателство, работа, деца, соништа… Никогаш не е доцна да се започне. Јас можеби не сум присутен физички, но духот мој не умира. Остани ми во добро здравје и запамети: “Изгубено е само она од кое сме се откажале, а се додека некој се сеќава на тебе и ти ќе живееш!”
