Дуња, Ние не се знаеме, но јас имам читано доста твои постови, кои ми биле од голема помош. Те молам објасни ми како успеа да се решиш од мислите, каква е таа игнор-техника, затоа што мене не ми успева. Еве пробувам неколку дена уназад и некако тешко ми иде. И колку време ти беше потребно да се решиш од овие мисли? Позз
Прво браво Ивана, само напрет. Друго денеска бев кај матичниов да ми препише демитрин да пијам некое време и ме седна, ми направи ехг, па вика ајде да направиме ехо на вратот незнам за тироидна жлезда и тоа беше ок, па ми измери притисок 120 с0 80 ми беше. И на крај ми реце дека од претерано седење на мојов мил лап топ ке си фатам спондилоза на вратот. Не ми даде демиртин,ми рече ти со во ред, повеке шетај, пешачи и малце вежбај ради грбот и се ке е добро. За една недела вика дојди пак, да провериме и крв, мада мене ми е стално многу јака крвта. Јас вика верувам во тебе дека можеш и без лекови. И така да си отидов.
Istoto shto bubamara i go postavuva na dunja, sakam da go znam i jas... koja e tajnata na ignore tehnikata? Prosvetli ne te molam
Вчера бев кај друг доктор кој ми предложи цитрамот да го заменам си ладиомил..но јас многу се двоумам .. дали некој има искуство со ладиомилот или пак мислење за мојава дилема. Ве поздравувам,имајте убав ден
Zenskii jas sum na odmorr I so sigurnost mozam da vi kazam deka nemam vreme za crni misli malce mi se slosi pred da trgnam na pat ama otkako sum dojdena super mi e ne mislam negativno a so toa I nema napadi od treperenje ili vrtogllavica sto znacii izleguvajte nadvor ne sedete na edno mesto
Сакам да ве прашам за некој психолог или психијатар, бидејќи ситуацијата почнува да ми излегува од контрола . Почнав да се тресам целата , а наутро неможам веќе и главата да ја подигнам од перница ми е потребна помош од лекар...
Cekaj poleka na psihijatar nema od prva da si go resis problemot treba sama da iznajdes od kade treperenjeto ako ne ti smeta mozes ovde da ni pisuvas sto I kako se cuvstvuvas mene iskreno forumov mnogu mi pomogna ako si spremna da pisuvas te sledam..
Читајчи ви ги постовите (одамна немам пишувано тука, ама стално ве читам)...Луѓеее посетете психијатар или психологг ако стварно ви е лошо,не се доведувајте до степен да не мозете од дома да излезете,на пример како мене,..додека не посетив стручно лице и со соодветна терапија функционираммм нормално...мора од некаде да тргнете ...не седете само дома и да чекате само да помине, мозе да дојде до потешка ситуација и депресија...посететее лекар,немозете само преку постовите овде да оздравите..подрска мозе да сме сите ама лекари не
Луѓе, не се грижете. Сами на себе можете да си бидете најголема поддршка. Прочитав во постовите погоре дека од кревет не станувала и сл. Ми се има случувано и благодарна сум на Бог што имам покрај себе личност која ми укажува и не ми дозволуваше да се затворам дома. Затоа можеби сите немаат покрај себе таква личност, но имајте постојано на ум дека малаксаноста, трпнејњето, вртоглавиците и сл. доаѓаат од нашиот ум. Станете со вртоглавици или какви симптоми и да имате и извршувајте ги обврските, шетајте и слично. На сила, со желба или без... На секоја негативна мисла ставете позитивна. Некогаш ќе успее, некогаш не, но со сигурност ќе донесе позитивни резултати. Мене ми помогна. Ве поздравувам!
dobro jas kolku sto znam citramot neli se antidepresivi a ladiomilot se sedativi mislam nemat isto dejstvo
Незнам Биле , ми кажа дека се работело за депресија .. ама јас си продолжив со цитрамот па до кај ќе оди нека оди .. поздрав
bubic i mene mi vikaa da ja zgolemam asentrata na 100mg pa posle da pijam heleks po 3 pati i navecer edni za spienje plus vitamini b6 i magnezium jas ne napraviv taka tuku si pijam asentra od 50 ednas heleks i vitamini plus cajcinja navecer od ajducka od matocina pa da kazam posle duri sest meseci jas se pocustvuvav podobro ama treeba vreme podrska od najbliskite i sama od sebe da se boris denes se razbudiv so tapan glava i vrtoglavici ama sum vo period na pms i mislam deka e od toa i prodolzuvam eve sega kafe si pijam poz bidi dobra
Ќе Земам маточина и јас да пијам , се надевам не штети со апчињата .. многу ми е мило што си подобра дај боже да биде се во ред со сите
Mache jas se boram bez lekovi vekje 3 godini. Edinstveno shto imam ispieno 1 kutivche helex od 0,25 mg i toa e toa. Inaku i bremena sum, sega vekje idam nakaj 37 nedela ( vo sabota). Jas vekje imam spomnato kako mi se manifestira anksot...so strav i trnenje na teloto i postojani tahikardii ( tahikardii do 160-170 vo min).
Srcka ako mi veruvash pred odreden period sekoj den imav panichni napadi po 4-5 pati. Od se mi beshe strav i povtorno gi imav tahikardiite...
Kostadinka da si se vratis na seroxat stom veke si pocnala so antidepresivi ,eliceata e zivo sranje neznam zosto voopsto e davaat toa e koga psihijatrite si sorabotuvaat so farmakoloski kompanii i za toa gi plakaat sto ke go prepisuvaat lekot na pacienti i sekako ke si eksperimentiraat vrz niv.
Не знаев реално каде треба да го сместам проблемов, минав низ сите теми, всушност најверојатно е за темата Панични напади Значи, оваа состојба ми е нова, релативно, започна пред 2,3 месеци... и еве замислете сеуште ми се влечка иако сметав дека ќе заврши, ќе помине... Бев при крај со факултетот, ги чекав последните колоквиуми, Мај месец, а предходно do kraj na dekemvri, na sred семестар одев и на еден дополнителен курс од три месеци, секој ден што стварно беше тежок, и напорно беше, ама го завршив успешно и бев и повеќе од задоволна . По тоа, при крајот на последнава година студии, малку можеби и притисок насобран од се предходно, и од крајот, и почнаа да ми се појавуваат напади на паника. Неосновани всушност, една вечер ми се слоши и повраќав од лоша храна, но пред да повратам пошто се осетив лошо почна да ми се развива паника, тахикардија, и иако повратив, не ми се смири стравот..па завршив на брза помош со инекција за смирување... некои чудни глупости ми се увртеа во глава, а воедно и се прашувам да не се работи за некоја депресија, тие паники, ми се јавуваат еве сеуште , наутро, штом ќе ги отворам очите, се соочам со денот, и почнува неосновано да ми лупа срцето забрзано, ...... немам никаков поголем проблем всушност освен меланхолијата од фактот што повеќе никогаш нема да сум студент, нити ученик, заврши тој дел од мојот живот и сега настапи време за работа, другото се е како што треба, планови за шетање, одмор, работа од септември, дома се е ок, .... но некако веќе по овие два месеци уморна сум од ова што ми го оптеретува мозокот. Стравот на почеток кога ми се лошеше беше да не се онесвестам, или замислете од срцев удар, ... па читав на интернет каде што уббаво пишуваше дека треба да сфатиме дека тоа не може да се случи, од напади на паника нема тоа да се случи и не се случува всушност ништо со нашето здравје, туку тоа е психичка состојба.. и ми олесна после тоа, заборавив на умирањето хехе , па ми се уврте во глава дека полудувам.... дека запаѓам полека се подлабоко во депресија, дека можеби никогаш веќе нема да го осеќам тој спокој што го осеќав, нити да сум смирена, и дека можеби се полошо ќе станува... се борам со сите сили, навистина сакам да имам посилна психа, не сакам да сум вака лабилна и да подпаѓам под овие глупави мисли.. и се трудам, и има денови кога успевам да се одржам да сум ок дури цел ден, без паника,.... ама се појавува некој дел од денот обавезно.... Сакам да си го вратам спокојот и сакам да се работеше за нешто што се лечи на лекар, со некоја терапија апчиња или инекција, и готово. Психата ме плаши.... сакам да не мислам на овој начин... Ослабев 4 кила , апетит ми се губи не ми се јаде од размислување глупости, иако волјата што секад сум ја имала за уживање шетање дружење, ја имам и сакам да сум ок да можам се што планирам да си правам спокојно, но поради тоа што се плашам од моите напади на паника, и од што кога се појавуваат знае да ми се слоши, сврти паметот, не сакам да правам драми, па и дури избегнувам многу да седам ете на пример далеку од дома, со другарки, .... ме нервира ужасно оваа состојба...сакам да си помогнам. размислував за на психолог, но едно што секаде прочитав е дека ние самите сме си најдобар лекар себеси, и сами треба да знаеме да се избавиме од калта во која запаѓаме, затоа и силно се трудам да си помогнам.. Не сакам да посегнувам по апчиња, секад сум била критичар на тие што немале самоконтрола доволно па цело време се под апчиња, .... иако морав да испијам пола хелекс тој првиот пат кога ми се појави, и после тоа уште два пати по пола, и не сакав веќе да слушнам за хелекси, пошто стварно сум била таа што критикувала кога ги пиеле, така да ми предложија персен, пошто биле на билна база, и биле помеки .... ги користев, една недела по 4 на ден се пијат тие, иако не видов некој поголем ефект, појак, пошто од хелексот нормално бев нокаутирана од пола апче за 15 мин, додека кај овие, можеби и придонесоа нешто не викам не, но на подолг рок, и со користење една недела,.... сега веќе и ништо не пијам, само бедоксин по некој онака,... и сум без апчиња и всушност горда сум на тоа што не ги користам а сум по добра од што бев, но би сакала да ми помине ова... дали некој имал слично искуство, и како се сносите со ова... како сте си помогнале... благодарам однапред
