Љубов е кога целиот свет се претвора во воено поле на кое единствените војници се тој и таа. Војната, иронично, ја добиваат кога тие ќе умрат.
Љубов е кога секоја ноќ пред да заспоеш мислиш на него и се што сте доживеале во текот на денот, и на секој одминат ден, и кога наутро ќе се разбудиш насмеана онака без причина бидејќи стануваш со неговата слика во очи и мислите
Љубов е кога тој се топи пред тебе и зема и ти ги бакнува нозете, колената, бедрата, бутчињата. И не го прави тоа само пред секс или кога очекува секс.
... кога со најблажениот телешки поглед ќе потонеш во неговите очи и ќе чуеш: - Што си се окезила од уво до уво,ма?!
Љубов е кога ти си станат сабајле во 7 и до 3 саат поручек го вртиш цело Скопје од една до друга страна по обврски,документи, работи и кога мртва гладна и уморна си доаѓаш дома и знаеш дека и таму имаш работа, а таму те чека топол ручек и целосно исчистен и среден стан
Љубовта е нешто што не може да се опише со зборови. Љубовта само може да се почувстува. Душата е таа кога во тој момент зборува и тоа го искажува преку очите кои светат како далечни ѕвезди на небото во ноќта. Некогаш е возвратена,некогаш не. Кога љубовта е возвратена чувството на среќа не може да се опише,нешто кое секогаш ќе не исполнува. А пак колку е тешко тоа кога го немаш покрај себе оној кој го сакаш? Затвораш очи и посакуваш да те гушне силно како никогаш досега,но само копнееш по тоа и имаш бар трошка верба дека еден ден ќе се случи и тоа. Надеж секогаш постои,бидејки таа последна умира. Не знаете што ве чека во иднина,затоа не се откажувајте од својата љубов.Колку и да е тешко,бидете упорни и имајте верба прво во себе,а потоа и во се друго.Верувајте-може да успеете!
