Denes imam malku vlosuvanje...Ili e od vremeto ili potsvesno od stravot deka za pet dena odam na odmor...? Uplateno mi e i ne mozam da otkazam, a pri samata pomisla deka ke spijam na drugo mesto - se voznemiruvam... Denes kako treperenje osekam po celoto telo, kako sekoj nerv da go osekam na mene... A do vcera super mi bese...
nasoci gi mislite kon toa deka nemoze niso loso da ti stane,.t.e znaes deka niso ne ti e i ignoriraj gi simptomite sekako nemoze niso da ti se desi od niv, plus plivanjeto relaxira (za uteha lani ja so 24/7 tahikardija, palpitacii i potenje otidov na odmor i veruj mn bolje mi bese nego u gorestinivi i spiev koma na svez vozuh) Ubav pomin pa pisi kako si pominala
Јас не сфаќам што ми е,значи немам енергија и пр ако излезам кај 13 и се вратам во 3 се чувствувам измореноа ништо не сум сработила,само што одам по банки сметки да плаќам,и јадев апе се напив и си легнам одма уште од 4 и сум спиела до 8....дали е нормално ова?
Znaci, TAMAN mislev deka mi ja snema ovaa anksioznost grda, i bas napisav za toa, eve ja pak dojde.. Bev na svaba pred nekoj den, se bese ubavo, igraev veselo i seto toa, se dodeka ne slusnav kako se krsat sisinja. E od togas neznam, samo nesto vo mozokot mi napravi turn on, i eve ja pak se vrati. Pak se tresam, pak se plasam, pak se nerviram bez pricina, panicam... Definitivno mi treba pomos od strucno lice, nemozam veke. Probuvam da ostanam pozitivna i nasmeana, ama tesko mi odi pokraj ova..
Фала ти многу за советите и одвоеното време, ќе се обидам да ги послушам и надевам се дека конечно ќе можам да погледнам на светот од подобар агол.
Bidi silna ili pak por Da odis za inat na toj strav isto treperenje i jas imam isto takvo custvo koga znam deka treba da izlezam od zona kaj sto ne sum sigurna.t.e.nadvor od doma..nekogas odam za inat..i uspevsm..pa se vrakam i si velam fala.Bogu.uspeav..i sigurno nema ds odis sama ke imas nekoj so tebe..Najubavo ds si pomines.od se
Сакам да прашам дали има некој/а што ете успешно се избориле со анксиозноста и не им се повторува од тогаш барем не во тој обем, значи стварно незнам како веќе да се справувам ме кочи на сите полиња у пм нека иде, у последно време мие страв да заспијам се измачувам немам сила, што да испитам, правев комплет крвна слика све е во ред и екг, матичната ми вика нема потреба од други испитувања све е во ред а јас не се чувствувам добро, што сте испитувале вие какви испитувања? терапија мие страв да пиам, ве замолувам за совет/мислење од членовите на оваа тема кои успешно сте се справиле со анкс поискусни во оваа проблематика а секако сакам да слушнам милсење и од оние кои моментално се соочуваат и се справуваат со анксиозност.
taman si pomisliv se e vo red bev srekna vesela me pusti malku stravot da odmoram i pomisliv deka mu zdosadilo od mene pa si otisol on samo me gledal od strana i mi se smeel kako jas se raduvam sto si otisol pradi druzbata so nego site ke me napustat eve edna defenicija za stravot staveto go palecot pred vas i gledajte samo vo nego ete toa e stravot koga go ima vo nasiot zivot samo vo nego gledame i poradi nego propustame mnogu ubavi nesto vo zivot......jas propustiv mnogu mesto da uzivam vo mojte 24 godini da bidam aktivna i prudoktivna jas sum zatvorena vo ceteri sida jas i on i najtesko e koga navecer ke ostaneme sami mesto da uzivam vo majcinstvoto i so moeto prekrasno dete jas sum celo vreme po doktori tu ova me boli tu ona se nadevam deke ke mi prosti edna den moeto dete sto sum losa majka i sto nema hrabra majka jas samata nikogas nema da si prostam se nadavam ke mi prosti mojot soprug sto go zapostavuvam i sto poveke se druzam so stravot sto ne sum kako drugite zeni jas nikogas nema da si prostam jas se mrazam sebesi se sramam od sebe.Eve deneska taman bev mirna odreden period sabajevo imav tvrda stolica i mi se pojavi krv me vati panika strav zosto pak zosto ne me ostavi ednas na mira i stravot i zivotot dali moze bidelki bese tvrda stolicata da prsnata kapilara?
Според мене никогаш нема целосно да отиде, секогаш ќе постојат мали моменти на паника, страв, нерационални мисли, ама еве јас после 8-9 месеци сум конечно подобро. Како? Едноставно прифатив дека е дел од мене и дека мислите не ти можат ништо. Зошт ода ти е страв да спиеш? Сите испитувања се океј? Да. Што значи тоа? Дека сабајле ќе се разбудиш. Има едно добро видео погоре за тоа како треба кога ќе дојде моментот да го прифатиш/ Не да се бориш против тоа. Лупа срцето? Остави го ќе прелупа ти се тресат рацете, остај ги и ќе се смират. Колку повеќе се фокусираш на тоа, тоа подолго ќе трае. Така и со мислите. Мислиш дека нема да ср разбудиш? Прифати ја мислата и не и давај значење, не ја анализирај, не размислувај за неа. И во најлошите деновипрбај да ги истераш до крај и со тек на време ќе се олабавуваш се повеќе/
Еве сум и јас пак,сонував вчера глупости и ете го пак чувството.Треба да добијам за 10тина дена па ПМС ко ПМС,сркој месец исто. Туку луѓе,јас физички симптоми никогаш не сум имала,ама деновиве,само навечер кога ќе легнам да спијам ме боли левата нога доле кај зглобовите како да ми ср кочи на моменти.Како крвта да ми згрутчува,како да ми се кочи,како да седи некој.Ќе речев некој проблем со циркулација,ама само кога ќе легнам да спијам? Чудно малце.
Jas sum vo ista situacija ko i ti ja imam Anks. Nanazad 12 god na pocetokot uzasno pa ko i ti arhiva so ispituvanja i se ok..ama ete pak ne bev ok..pa psihijatar pa KT na glava pa Ekg..stouste ne..i na kraj nekako bez terapija so sovet od psihijatar i nevrolog uspeav dolgi godini da bidam Top..ama eve sega poslednive dve se vrati ova prokletstvovo..sw boram bez terapija ama ne ide denes imam zakazano na psih.pa da vidime so ke mi predlozi..da pocnam so nes poslaba terapija..pozzz
И се е ок ќе се навикнеш да не паничиш за здравствените телесни симптоми, ќе навикнеш дека е се од главата..ќе навикнеш дека до сеа ништо не ти се случило и ќе го надминеш тоа.... како што надминав јас.. Ама се јавуваат други стравови... од животот, иднината, од себеси..од премногу самоктиричност, дали ќе постапам добро, дали ќе направам најголема грешка, што ако бидам осудувана, па ќе си речеш ок не =ивеам за другите ја сум си најбитна и тоа да уживам и да ми е убаво,ама пак тој глас внатрешен ќе те изеде.. Започнав врска минатата година со дечко што имаше нн разбирање кон мене, и никогаш ни тон повишил ни се испонашал пргаво или лошо, ама за жал си имал несредени емоции, и иако почетокот на врската и промената и почетжната заљубеност ми покажаа дека анскиозноста може целосно да си оди, дури и посилна ме направија што имав чувство дека со се можам да се изборам веќе, се деси 3 пати да фатам како тој има нерачистени емоции кон бивша му и како и пишува за чувства... ме молеше и се колеше и простив и се вратив два пати, као ајде нова врска, не сме навлегле толку, ама после една година пак тоа се деси, и пресеков тогаш ептен оладив изглеа..бев спремна да раскинам ама пак мн молеше и пошто е толку мирен и разбран општо за во врска и ситуации и се меѓу нас, и пошто пак мн молеше и се извинуваше, пак се вратив.. ама за жал сум се оалдила изглеа мн, па онака знаев да напраам муабет на фејсбук некој ако ми пише, и почнав поинтензивно да пишам со еден дечко, иако престанав и се, после сто години ме фати напад на паника, и кажав све на дечко ми, и се осеќам мн крива и мн неправедна и се осудувам себеси.,.,,и пак после се, решив ја да раскинам со него, иако тој тоа го прости и рече дека сака со мене да е.. ама ја си имам сто прашалниви..прво дали сакам да сум во врска со некој што уште на почетокот коа треба да е најубаво ме испоразочара 3 пати и не знаеше што сака..зарем толку не ме бива што не можеше да е задоволен со мене..а се трудев премногу,.. После се осудувам иако успеав да му кажам сеа дека сум сериозна во намерата да раскиенем пошто не сакам да троша ни нему времето а размислувам ете за друго, и размислувам како нема да сумсреќна ја цел живот со некој што коа требало да ме напраи да се затрескам, ме оладил... ама тој пак е упорен, а ја анксиозност стотка имам..размислувајки што е правилно да напраам... дали ќе згрешам ако раскинам, па како ќе сум сама до сеа се потпирав на него и поддршката, па дали ќе најдам др што ке ме сака и ке сака да еолку со мене, па дали некој друг би трпел да знае дека имам анксиозност и напади на паника...па дали друг дечко ќе е потврд и попргав и ќе се понаша полошо и ќе знае да избувнува и да ме нервира.... дали ми е ова грешка и како да постапам... Зошто сум олку слаба личност и не можам да не осеќам грижа на совест за сенешто.. Се прашувам дали е во ред да седиш со некој што ете само ти е ок и ти одговара во мн работи, ама осеќаш дела заљубеноста не е веќе тука... Ете се ова се прашувам..дури напати и си викам нема да можам веќе дда излезам со друг од трема од несигурност, од страв, и од тоа што ете од стрес ми се дешавало да не можам да јадам, да ми се гади да ме стега желудникот ко лешник напраен да ми е.... Сваштааа ))
Јас се борам со анксиозност неколку години наназад, ама мислам дека ја имам од дете. Ја добив на 8-9 год откако слушнав мој близок роднина како објаснува, како починал дедо му. Починал излегувајќи од тоалет и му паднал на раце. Од тогаш мојот страв се состоеше од тоа дека и јас ќе паднам секогаш кога излегувам од тоалет. И баш тоа и се случи. Излегов и се онесвестив. Веројатно стравот си го направил своето. Од тогаш почнаа моите патешествија. Родителите кај не ме носеа, сите испитувања во ред и срце и глава и крв, а јас секоја вечер се онесвестував. Одеднаш ја снема анксиозноста. Пред 9 години го изгубив татко ми. Од тогаш поминаа многу години, кога ми се врати пред 4 години. Истото чувство, истиот страв, страв од заспивање, од болести, од срцеви и мозочни удари, тахикардии и сл. А сите испитувања во ред. Крвна слика, екг, ехо на срце, носев и холтер,Се во најдобар ред. После тоа ја снема. Сама од себе. И така секое лето или кога ќе почне да се затоплува ми се појавува во некој облик, зимно време сум супер. И оваа година не ме подмина само што се затопли. Значи ја немам цело време но си доаѓа барем еднаш во годината. Но овој пат си побарав помош од стручно лице. Не се плаши од терапија, не мора да значи дека одма ќе ти дадат АД. Мене ми препиша дијазепам од 2мг, две недели да пијам и Релаксан таблети на природна база, затоа што јас немам панични напади, само повремено тахикардија и преку ден одлично функционирам. Од испитувања имам направено сега само крвна слика и екг на срце. За да ја победам анксиозноста многу ми помага дружењето со луѓе, излегувањето, прошетките. Немој да се затвораш дома, анксиозноста тоа го чека. Пробај да правиш нешто што те исполнува, гледај смешни филмови, дружи се, биди постојано со луѓе, со мали дечиња, со миленичиња. Анксиозноста сама ќе си замине, само мораш да сфатиш дека си здрав и дека ништо нема да се случи. Мораш да мислиш позитивно. И друго исто така важно, да го споделиш овој проблем со некој близок. Така е многу полесно и многу полесно ќе го пребродиш ова. Размислувај само позитивно и прави си планчиња за иднината, за на одмор и сл. Поздрав.
Би сакала да знам како живеат луѓето кои никогаш не почуствувале анксиозност. Примив ептен кратка терапија минатата недела. Не знам дали ми е подобро, највернојатно има разлика која што ја чувствувам кога не сум дома, но штом ќе се вратам, дејствието им се сведува на нула. Одбивам да примам редовна терапија, самата помисла на тоа ме нервира и ми ствара паника. Месецов планирав дел од платата да го потрошам на нешто ептен битно за себеразвивање, арно ама пред да успеам ми отекоа нозете, ми утрне десната рака и правец во болница. После еден куп тестови, јас на повеќе од пола плата полесна, уште на почетокот на месецот.. и сега ми стојат у соба сите анализи, да ме потсетат дека сум глупача - бидејќи нормално, се испадна дека е во ред со мене, а одговорот на специјалистот беше дека сум под силен стрес. No shit. И сега си ветив, нема веќе трчања по болнци за секоја глупост, нема да се нервирам и да вложувам во не битни луѓе или работи, вклучувајќи ја и мојава работа за која перидов душа давав, преку викенд работев, прекувремено останував секој ден за да успееме. Ама не е мое. Секако дека не очекувам благодарници да ми даваат секој месец за мојот труд, туку повеќе почит и поддршка кога работите не одат по план би било повеќе од доволно. Некогаш ме прави посилна кога читам туѓи искуства поврзани со темава, некогаш, како на пример сега, ми иде да се расплачам и да се сокријам за да не ме најде никој. Во главава секој монолог го завршувам вака: животот е еден, уживај во секој ден, ќе дојде време кога ќе го бараш перидов (годините) назад, ама нема...
Sakam da ve prasam kolku od vas zemaat magnezium i kakov ? Jas od vecerva pocnav so prasok vo kesicka, se vika Magnetrans... Dali smee so AD zaedno ova ?
I jas zemam magnezium direkt isto zaedno so ad.Kolku sto sum imformirana smee da se zema jas veke 4godini pijam i ad i magnezium.
Најпрвин сакам да ти се заблагодарам за споделеното искуство, мислење и совети, ние кои сме анксиозни знаеме дека совет и споделено мислење и искуство од личност која исто така минува или поминала низ истите проблеми случувања тешкотии значат многу, затоа го почитувам многу споделеното мислење/совет и одвоеното време. Мене ми се појави анксиозноста пред две години со интензивни симптоми па некако се справив со неа послем повеќемесечна борба без терапија и многу се израдував што го постигнав тоа но еве од пролетва пак ми се врати анкс и тоа со други интензивни симптоми, и кај мене се појавува кога ќе затопли, сакам да те прашам за релаксан таблетите не сум запознаен не сум слушнал до сега, мене матичната пошто јас барав нешто на природна база ми рече да пијам сентис, ми помагаат донекаде кога повеќе кога помалку, ама ме интересира за релаксан таблетите какви се во смисол состав, нели сентис се екстракт од валеријана, колку се и кој ги произведува би сакал да пробам со нив, дали може да ми ги препише матичната или мора на специјалист, колку на ден се пијат? Анкс мие како последица на преживеана траума од пред неколку год. од немил настан кој и се случи на девојками пред мои очи и од тогаш доживеав голем стрес и се случиа многу работи, од тогаш следуваа и други работи кои ме погодиа и ми наштетија, душата мие повредена, се обидов да се кренам да станам да продолжам даље не се предадов и станав иако многу тешко ама успеав но со многу последици има оставено големи последици на мене. И покрај се гледам напред се трудам и се надевам дека ќе успееме сите ние, сите ние ќе бидеме посилни ,подобри, поуспешни. Сите ние заедно сме посилни. Ти благодарам уште еднаш. Поздрав
Ти благодарам за споделеното искуство, мислење/совет, драго мие што си подобро, сакам да те прашам дали пиеш некоја терапија или нешто на природна база, витамини. Поздрав
