Можеме многу повеќе од што сме свесни... Не се откажувајте.. до последниот здив, и по цена да умрам трудејки се, ке се трудам да не ме парализираат стравовите ... умирам од страв помислувајки на тоа, ама еднаш живееме....
Исконсултирај се со психијатрот кој ти ги препишал, може треба да ти ја зголеми дозата. Оргаизмот ти се навикнал на оваа доза и се случува да престанат да делуваат, посебно ако поминуваш низ стресен период, Или можеби треба при јака вознемиреност да се напиеш нешто за смирување, хелекс на пример...како и да е не преземај ништо на своја рака без консултација со лекар...поздрав
E jas 6 godini si ziveam vo strav anksioznost stres nesonici vrtoglavici tresenje i red drugi cuda ama nema sto da pravam si ziveam nekako...
Jas veke 2 godini ... a cim ne ti pomagaat probaj drugi ... ja tapkam u mesto, ne mi se probuvaat drugi a ne proaga samo po sebe i neznam koa ke se nakanam da probam drug ad
Of be jas imam smeneto 10 vida na apcinja duri i odev sk kaj eden doktor nekoi infuzii mi stavase 2000 evra mu dadov i pak niss... Neznam vise uste kaj nemam pojdeno...
Dali postojano mislis na taa sostojba? Kaj mene pocnuva stravot malce od malce da isceznuva poslednite denovi prethodno pomislam sto ke se sluci utre i nekoj strav me fane a sega koga ke pomislam mi e nekako obicno
Da. Celo vreme znaci kade i da sum retko mnogu retko moze nesto da mi odvlece vnimanie inaku uzas v kafic kafana disko bilo kade jas samo si imam losi misli...
ништо не ми оди како што треба, ништо не ми се прави,немам храброст за ништо,неможам да се расположам во споредба што порано бев сосема поинаков се чудам на себеси се чудам што постанав како зонби само дома седам никаде не ми се оди сосила на работа одам немам воља за ништо,пробав да спортувам убаво ми беше сеа и тоа не ми се прави за жал на 20години немам желба за ништо
Пред три дена дома имав стресна дешавка која уште не е расчистена и буквално ми стои у мозок ... и од тогаш почна да ме гуши, како внатрешна температура да имам и цела сум изгубена, пијам хелекс само ама нејќе да пројде а треба да почнам и на работа и уште толку се нервирам што ми е вака фаќаат такви периоди коа се ти е рамно ... ама мислам тогаш треба да не размислуваш како за се ти е сеедно него да праиш било што и да го игнорираш тоа чуство на сеедно .. у тие периоди најмногу мене ми помагаше друштвото буквално ќе искочев и се враќав ко нов човек дури си викам као сум можела да мислам дека сум у депресија и месец за месец ми искочи тоа чувство , сеа само ми се вртат негативни мисли повремено во денот ама глеам да ги игнорирам
Најди си хоби. Најди нешто кое те исполнува, ако немаш работа, отвори си некоја која ќе те занимава пред се. Сите имаме таков период. Можеби кај некој подолго трае, кај некого се повторува, станува хронично. Само ти самата можеш да најдеш начин да поминеш низ тоа До сега си требала да најдеш начин да поминеш низ тоа. А, можеби и немаш анксиозност, но подсвестно веруваш дека уште те држи. Стресот и вртоглавицата се минливи работи.
Ako nemas nikakvo podobruvanje znaci ti si opsednat so toa... Mozebi nemas a mislis deka imas Ne veruvam deka taa sostojba trae so godini sepak e sostojba ne e nekoja bolest
Zdravo decki... Jas pocnav da pijan sentis tableti i me tera mn na spanje..A inaku deluvaat ja opustaat skeletnata muskulatura
Не се откажувај...обидувај се , направи стартегија ....размисли што би те усреќило. Или наврати се на некои среќни моменти.Јас на пример правев планови за во иднина ...си замислував што би било кога би имала...на пр.пари или работа на некое друго место...ги разгледував можностите како да спечалам пари на некој алтернативен начин ...Правев планови како да го разместам мебелот за да ми биде поудобно....и тоа се присилував себе си ....не ми успеваше секогаш...ама кога не ми успеваше ги облекував патиките и трчав...трчав еден круг додека не с еизморев и се врашав дома...секако сечувствував подобро...Земи ја книгата од Коста Петров ,,Стравот,, многу е добра и поучна...ПРОЧИТАЈ ја .Прави СЕ само не мисли на лошата мисла...прекини го кругот ,, стравот создава страв...
Анксиозност во тешки облици се јавува после користење на тешки дроги неконтролирано тресење.Кај тие што се јавува од стрес ке и помине лесно
Еве јас немам користено никави дроги сепак се борам некаде 11 години со анкс.Стресовите и траумите во животот си го прават своето , некогаш и несвесните трауми што сме ги доживеале
Сите ние сме различни и ве молам да не генерализираме. Мене на пример лековите ми го вратија животот. Јас сум верник иначе но немој да се правите стручњаци и да ги обесхрабрувате луѓето да пијат лекови. За нашата состојба си има луѓе психолози и психијатри. И јас би замолила бидејќи планирам да останам трудна некој да каже како се надминува состојбата во бременост, некој да сподели искуство. Фала Да, мене, наутро се будам со вознемиреност, пецкање во рацете и понекогаш мека столица. На работа си работам работата ми помага да се отргнам од лоши мисли. Штом дојде време за одење дома попладне пак ми е лошо. Навечер сум ок. И така периодично
