Здраво на сите..пред се', извинете на долгиот пост.. Вака сега..имам 19 години и анксиозна сум скоро 10 години.. Искрено не знам ни јас како е можно ама ете, уште од мала имав некои домашни проблеми што се случуваа пред мои очи па најверојатно сето тоа има влијание врз ова што го чувствувам денес. Порано кога не ми беше добро (гадење, вртоглавици, кркорње во стомакот, треска, ми беше страв да одам на школо и моите мислеа на почеток дека имам некој проблем со школските ама не било ради тоа) и кога ќе појдев на лекар, матичната цело време ми велеше "не ти е ништо" а јас се чувствував ко воз да ме прегазил и на секое одење истото ми го велеше па ради тоа им се запнав на мојте демек "не знае ништо оваа дај да одиме кај друга" хаха а всушност матичната им кажала дека најверојатно се работи за анкс само не им се верувало дека од толку мала може да сум анксиозна..ама еве сега во мај се случи нешто мн пострашно.. Еден ден по матурската вечер јас бев сама дома и наеднаш почувствував некоја жештина во главата, почнав да се тресам, почна да ми се гади и си помислив недај боже мозочен удар или сл и веднаш станав со ладна вода се туширав ама не се смири жештината и одма ѕвонев кај мајка ми и таа ме смири некако преку телефон и успеав да заспијам..по неколку дена само што си легнав вечерта се разбудив со гушење не можев да земам воздух и почнав да плачам и мајка ми веднаш дојде и тогаш почна да ми објаснува за што всушност се работи ама џабе цела вечер не заспав и сабајлето правец кај докторката и почна и таа да ми објаснува и на некој начин да ми се правда за порано затоа што не ми кажувала мене лично , сепак бев дете нели и така..и примав еден месец буквално четвртинка деметрин и ме смируваше ама мразев што бев поспана цел ден, како да не бев јас, како да ми беше се во сон и после еден месец се откажав почнав да пијам само магнезиум а по 1 месец и него го прекинав.. Е сега муабетов ми е дека знам шо ми е, дека не е болест и слично ама сепак преплашена сум..бев на одмор со друштво до Грција на 1 недела и се беше океј, не баш одлично али не беше и лошо..ама во последно сум многу некако поспана, пак ми се врти, ми кркорат цревата, на моменти како да сум во сон а не сакам да пијам деметрин (во глобала сум и против хемија) е сега нешто да ми предложите на природна база? Искрено со месеци дома се затворив ретко излегувам, сите другари/ки ги "изгубив" бидејќи кога и да ме викнат за на кафе или да излезиме ги одбивам и чудно им е затоа што не бев ваква..сакам да е се како до пред некој месец, не сакам да се чувствувам вака и се трудам колку што е можно да се борам ама сепак не е тоа тоа..ве молам за совет и предлог за некој природен лек, извинете уште еднаш за долгиот пост и се надевам ќе ме разберите. Пс. И мајка ми и татко ми се анксиозни ама некако не ми е убаво да зборувам со нив на оваа тема..
Zdravo od mene, sakam da prasam dali imate problem so koncentracijata pogotovo koga se vo prasanje broevi? Mnogu tesko mi e da se skoncentriram za najobicno sobiranje Ili odzemanje. Dali ovoj moj problem e povrzan so anksioznosta se prasuvam?
Знам дека постовите се постари, но сакав да прашам како ги совладавте и дали воопшто ги совладавте вртоглавиците. Покрај вртоглавиците ми се кочат и мускулите на нозете и рацете и сето тоа ме вознемирува дополнително колку и да не сакам да мислам на тоа неможам. На пример тоа ми се случува повремено. 20 тина дена сум супер, без никаков симптом потоа следните 10 тина дена хаос. Па пак и пак и пак. Незнам што да правам работам на себе бев на психијатар, запишав јога, правам вежби за дишење, но не помага ништо. Состојбава ја преживувам од месец мај. Се мислам дали да правам ЕЕГ на глава?? Неможам да се смирам. Мислите ми се постојано таму -- што ми е да не ми е нешто друго, да не ми е нешто страшно а јас го игнорирам и сл.....Фала
zdravo,ona sto jas go zemam koga mi e loso e b6 i magnezium pa malku pomaga ama ako gi pies redovno poubo ke ti e.druga opcija e da odis na psiholog ne na psihjatar,da porazgovaras ,citaj psiholoshki knigi,pocni da razmisluvas pozitivno za se okolu tebe,izbegnuvaj kavgi i raspravi toa e dopolnitelen stres koj na nas vo vakva situacija ne ni treba
Почнав од синоќа пак со магнезиум +б комплекс па ќе видиме..сега за сега искрено не чувствувам никаква промена освен што можеби сум малце посмирена за разлика од вчера.. А за психолог одамна сакам да појдам само искрено не знам кај кого, препорака некоја?
http://www.novamed.mk/archives/производ/неолексан НЕОЛЕКСАН не сум ги пробала, но ги фалат. Ќе ги земам и јас. Девојче запомни дека не си сама, не има многу...секогаш кога не се чуствуваш добро помисли на нас, исто ни е, заедно сме. Вежбај, смеј се со сила, излегувај со сила, читај книги, диши преку абдомен неколку пати во денот и јас ја препорачувам Ана Бучевич мотивациски говорник од Хрватска да си ја следите на Јутјуб, одлична е! Со тебе сме, ќе помине... мора да помине
Дечки здраво, вчера се вратив од одмор и некако ми се појача анксиозноста. Благи вртоглавици како да лебдам, ме занесува, срцебиење и непријатно чувство во градите, како тапа болка, голема омалаксаност во нозе и раце и стравови дека ќе ми се случи нешто, мали панични напади. Некој да сподели слично искуство и што да превземам?
Витамин б6 3х 2 , магнезиум 250 мг, чај од маточина, прошетка во природа минимум еден саат, седење на сонце, еден долг топол туш, 4 литри вода, избегавај кафе и тешки муабети со негативни луѓе, гледај некоја комедија, опушти се .. ќе ти помине, ако го направиш ова што ти го кажав. Со лесно!
Фала ти многу баш ќе појдам до аптека да видам дали ќе најдам Иначе не знам колку е точно ама од еден близок дознав дека магнезиум+б комплекс во комбинација со едно кафено лажиче маслиново масло (најдобро било да се пие наутро, пред појадок) имало многу позитивно влијание..па јас сум во план деновиве да купам и масло па ќе ви кажам какви резултати има бај д веј, денеска сум и со температура, настинав, меѓутоа освен што имам вртоглавици на моменти, се чувствувам расположено имајте добра ноќ
Здраво дечки, долго ја пратам темава на форумов но никогаш немам пишано.по долга анализа на мојата моментална состојба донесов еден заклучок. Па ние анксиозните сме посилни од сите други луѓе на светот...зошто? Затоа што сите знаеме колку сила треба да собереш да излезеш од дома кога не ти се излегува, да се видиш со пријател кога нејкеш никој да видиш, да се жртвуваш за дечко и за девојка ,да стоиш исправен кога мислиш дека ке паднеш и дека ке се онесвестиш, да ти се движат нозете покрај вртоглавици, да дишеш кога ти е тешко дишењето и кога имаш притисок и болки во градите,да идеш по родендени заштп мораш и да се плашиш од многу ствари и од смрт и од се најлошо. Утре е нов ден дечки сите ке успееме ај да го извлечеме позитивното од ова па макар и да е минимално. Ајде да се сакаме себеси ние сме само претерано чувствителни личности ,добри души,несебични, емпати, аналитичари и ситничари што поминуваат низ еден предизвик. Нереален предизвик во нашата глава. Војна во ГЛАВАТА.и стравот и од смрт и од болест од инфаркт од рак се е во главата, надвор од главата се е мирно нема закана нема ништо. Мислите не заебаваат мислите не заебаа психата ни ја уништија .Ке дојде и тој ден кога ова ке е минато и сите ке победиме. Анксиозноста МОЖЕ да се победи. Јас ке победам, ти ке победиш, сите ке победиме.и тие со терапија и тие без терапија. И тие помалку и тие повеќе анксиозни. Само борба и идење контра на она што не турка надоле ! да престанеме со жалење туку ајде да пешачиме саат време во денот или било што битно физички да се активираме, да се смееме, да читаме книга , да имаме секс ,да слушаме музика, да се сакаме со партнерите а кој ги нема да си најде некој што го разбира и конечно да здивнеме да уживаме во животот. Ке се онесвестам?! Океј нека се онесвестам ке паднам и Пак ке станам . Ке умрам?! Ако ми е судено да умрам сега нека умрам не може луѓе да стравуваме дека ке умреме со месеци а уствари за тие месеци дур сме живи пропуштаме многу ствари што може да ги направиме и да не усреќат. Коментаров почнав да го пишувам додека бев излезена и нозете ми се стресоа и почна да ми се лоши мислев ке паднам АМА не паднав. Не сакав да искочам а причината сигурно ке ја сфатат дел од вас ако не и сите. АМА искочив лапнав 2 б6 денес после некое време пројде паниката се смеев уживав. Ама помина зашто и се спротиставив со сите сили. и на враќање дома си помислив еве помина уште еден ден без ништо да ми се деси. Не се онесвестив и не умрев (како секогаш претходно) , горда сум на себе што се изборив со сите црни мисли и се почастив себе со 2 саати смеење надвор од дома. Ви посакувам на сите среќа и со лесно да го поминеме ова да го научиме мозокот малку и на убавина а не само на негатива и да изградиме здрава врска со нашите мисли и конечно да излеземе победници од ова.
Najdobar lek protiv anksioznost.Jas od toj lek ja iskoreniv anksioznosta.Nus pojavi sekoj lek ima,nisto strasno.Nus pojavite se vo vid na namalen apetit.Jas sum.sega pod terapija na nekoj nov lek,za 3 nedeli manekenka se napraiv Ne sum podobra no se nadevam ke bidam za brzo vreme.I pak ke kazam,gola voda e anksioznosta vo sporedba so depresijata koja jas ja imanlm.Edno vreme se plasev od toa anksiozno cuvstvo,lee ke umram,bolna sum od ova ona.A sega edvaj cekam da mi dojde toa cuvstvo anksiozno,no nikako ne mi ide.Bar ke znam deka sum ziva i se plasam za svojot zivot.Sega ne se plasam od nisto i toa e najgolemiot strav sto treba da ve plasi.Dodeka ste anksiozni vie ste zivi sustestva.Vi zaviduvam
Дечково е одличен, многу ми се допаѓа начинот на кој ги кажува работите, не дека не знаеме ама ни треба ваљда да слушниме од друг. Браво за тебе што си го пронашла и ти благодарам што го сподели со нас
И навистина е така.Нека тресе нека дрма нема нисшто страшно ако преминеме преку тоа ке преминеме преку се.Тука сме да си помогнеме секогаш.
