Ај да се вклучам во темава. Од наведениве симптоми се пронаоѓам само кај нервозата Симптоми на анкциозност: Преголема загриженост Преголема чуствителност Напнатост во градите и тешко дишење Вртоглавица, чуство како да лебдите Избегнување на луѓе и гужви Агресија и нервоза хиперактивност бледило Болка во градите Сува уста Потење Забрзано чукање на срцето Чуство на гушење Несоница Како да се излечи? Преку разговор со психијатар Јога Медитација Природни чаеви за смирување Читање на литература и работење на себе Фавориту, а што конкретно пиеш ако смеам да прашам ? Ти си бааги хиперактивна, се забележува и на форумот , те има скоро во секоја тема. Ви читам скоро сите пиете некакви апчиња, јас до сега не сум пиела ништо, но последниов период сум нервозна без причина и се тргам на страна за да не почнам да се карам. Еве дури и ебачот мој од фемина форумот ќе дојде за 4 дена да ме види,ќе поседи тука, ќе го шетам низ Берлин, душа е,осетливо едно, срцуш мил, ми вели немало потреба од нервирање ко се ми е средено во животот па ќе дошол да ме расположи да ми помине нервозата Не знам дали спаѓам јас во анкциозни личности, но не можам да најдам причина од каде појава на нервоза. И не....не ме советувај за секс, не ми е дојдено до секс.
Zdravo lugenca ,dolgo vreme me nema na temava ne deka mi e mnogu arno no se turka nekako, so vesta za samoubistvoto na akterkata Biljana Belicamec mnogu se potresov se zbora deka imala depresija, znaci cel den sum unintena anksioznosta mi se pokaci nreubavi misli strav od ova sto go slusnav uzasno se custvuvam
Да,во најлошиот период пред да почнам со терапија. Исто и јас,ама мислам дека е нормално со оглед на тоа што сме почуствителни.
Дали имате проблем со нервозни црева,јас поготово кога сум на работа или кога треба да излезам некаде обавезно по неколку пати ме сече стомак за во вц,или само да помислам дека може да ме фати,во секундата ме фаќа.Пишете ако има некој искуство со ова ,многу се нервирам дополнително,
Denes na rabota me fatija vrtoglavici od ova cudo, ova mi se slucuva pocesto koga sum prva smena na rabota neznam zosto?kolegite me prumetija I nekako me nervira koga me prasaat sto ti e ,da ne ti e od vremeto da ne si nastinata I samite mi davat dijagnozi, samo jas znam sto mi e I nikoj nemozi da mi pomogne vo toj moment osven jas sama. A luge kako luge ako cesto ova mi se slucuva na rabota odma mislat deka glumam .
Ете ме, сама заглавена во својот свет...Движам, комуницирам, но штом сум сама пак и пак тие црни мисли...мислам дека и времево ме докрајчи...Само сеуште ме 'држи памет' да не напрам глупост..Мора да издржиме и да ја надминеме оваа состојба.. Не се секирај истото ми се деси на факс, дури и професорката ме праша што ми е дали можат да ми помогнат, им кажав дека не и ќе биде океј..па прокоментираа дури и дека сум била многу 'down'..Само тоа е не сите сфаќаат што е што, и само со предрасудите во нивните глави..
Иста сум и јас... ми се случија неубави работи (или мозокот мој ги гледа само неубавите) и цела сум депро, многу неубаво внатрешно чуство празнотија, тага и црни негативни мисли еден тон а симптомите на страна... до пред некое време со сила се смеев и се трудев да сум позитивна и после пола саат тренинг ми успевасе и дали е нормално тоа што коа џвакам мастика ми се зголемува конц на околина и делумно излагам од тој округ на црни мисли ? како зависна да станав од мастики . инаку пиев занфекса ама глупите сајдс ефект ме натераа да ја баталам ( кај сум слаба ми го убија апетитот) .
Е ја не пијам терапија, и не сум отишла на пхисијатар од причина што ми е страв да не ми се зголеми апетитот па да наставам килажа, кај сум така пополнета, па уште тоа ми фали... Самата гледам да се соочувам со ситуацијата наоѓајќи си некаква занимација, мада некогаш и неможе...ама со надеж дека ќе се преживее
Генерално пароксетинот прави најмногу зголемување на тежина, останатите ссри дискутабилно ама мене елицеата ми накачија 5 кила за 3 месеци, а од сите само венлафаксинот има несакан ефект анорексија.. како и да е не ја сфакам поентата на лековиве со листа несакани ефекти
Некогаш нема избор,па...полошо нема од психички да страдаш..Ако си среќен и психата ти е супер еден ден ќе се вложиш и ќе направиш топ форма..А вака воља за ништо..Им завидувам на тие што се среќни, досегашниов живот во тага го поминав апсолутно..
Дечко ми има сериозни проблеми веќе долго време е депресивен, разочаран е од животот, цело време има болки во градите , срцето му чука забрзано, нема желба за ништо, го мери пулсот цел ден.... Значи не знаеме кај да се обратиме бевме 100 пати на доктор и тие тврдат дека е добар но тој не се осеќа така, Беше дури и на психијатар но само апчиња му препишуват а тој не сака да ги пие страв му било. Цело време мисли дека ќе го фати инфаркт и има несоница навчер не може да спие. Пие хелекс 0,25 одвреме навреме но треба и други лекови да пие ама не сака многу е уплашен . Верувајте се пробавме бевме на интернист сите прегледи ги направи и одлични му се резултатите и останува само депресијата. Ме плаши што трае навистина долго време скоро 5 месеци и никако не поминува. Бевме и кај Чадловски му препиша : -Заласта -Хелекс -Велафакс , ама не ги пие. Некој да има слично искуство и каде да бараме помош дали знаете ? Бевме 2 пати на психијатар еднаш кај Драгана од Куманово и кај Чадловски Скопје ,ама секаде само лекови му препишуват не разговарат со него што е проблемот и од каде настанале тие проблеми. Јас мислев дека психијатар треба да поразговара со тебе ама изгледа се излажав.
Мене многу ми помогнаа вит б6омега 3 магнезиум и витамин ц и маточина и сега сум ок а и дружба со луѓе исто ми помогна многу
Оф душа мила, знам како му е, добро знам. Зборувај постојано со него, кажувај му дека не е сам, дека ова е моментална состојба, дека ништо не му е од здравствен аспект, повторувај му дека нема да има ни инфаркт ни ништо, мора да знае дека е се во ред и дека не е сам. Го разбирам за апчињата, и јас ги пиев кратко, ми ги препиша психијатар, и тоа ко што кажуваш не се заинтересира да зборуваме, и јас не зборував од срам, ама и тој не ме опушти. Нека зема нешто на природна база, на пример чај од маточина, од кантарион, или капки Валеријана, мене тоа ми помага, а најмногу си помагам со зборување дека не ми е ништо, дека ќе помине, вдишувам и издишувам длабоко неколку пати...и поминува, а беше ужасно лошо додека се научам да го контролирам тоа ужасно панично чувство кое жива ме јадеше.... Ќе се научи и тој, само му треба малку време, не го оставајте сам, работете на него и ќе се среди, не оставајте да го осудува околината или да се срами од себе, бидејќи нема од што да се срами, мора да го живее нормално животот колку и да му е тешко... И нека си се моли, и молитвите помагаат премногу за да замине тоа ужасно чувство на страв...
