Добро, те изгазиле и што? Ќе дозволиш нешто во минатото да ти ја пореметува сегашноста? Се случило што се случило и тоа не можеш да го смениш. Ама можеш да го оставиш зад себе таму некаде во минатото и да се фокусираш на тоа што можеш да го направиш сега. А сега можеш да се цениш себе си повеќе. Си страдала поради некои луѓе, но тие луѓе повеќе не се битни. Не мисли на нив, исто како да не постојат. Постоиш ти и твојот спокој. Затоа, не се замарај за што се десило, ниту за некои небитни луѓе. И не, не е доцна. Секој ден... секоја минута можеш да направиш промена.
Вака, имав тегоби во градниот кош исто така и многу киселини. Ова ми траеше 5 години се додека немав еден паничен напад од нигде никаде да мислам дека е срцев удар. Направив детален преглед за да испадни дека немам никаква болест, добив терапија ја пиев и ете ме ништо не ми фали веќе, само да знаеш при земање на терапијата треба навиките да си ги смениш, друштво или врската, зависно тоа што те измачува. Јас по природа сум нервен за неправилностите, и се запрашувам зошто на секое. Но повеќе не се замарам. Со среќа со закрепнувањето.
I jas sum ko tebe,za sekoja sitnica se nerviram..denes se iznerviram ko vidov drugite kako stignale do treta godina a jas kvadrirav I togas mi dojde napad. Me izmacuva mestoto na zivenjee...drustvo nemam..me izmacuva bivsoto drustvo.
Ако размислиш подобро, тебе ништо не ти менува другите што стигнале до трета година, бидејќи тоа на никаков начин не го менува фактот дека ти си квадрирала. Дури и тие да квадрирале, се уште ќе остане фактот дека ти си квадрирала. Што значи, не е битно другите што направиле и каде се. Тоа е нивен живот и нивниот живот нема никаква врска со твојот. Фокусирај се на тоа што го правиш ти за твојот живот. Океј, си квадрирала. Ако сакаш да продолжиш понатаму да студираш, повеќе ќе се потрудиш и ќе учиш. Нема да мислиш на другите, ќе мислиш на себе. Ќе мислиш на твојот напредок и на она што тебе ти е важно. Постави си цел, направи план како ќе ја оствариш и почни. Батали го бившото друштво. Бившо е, повеќе не се дружиш со тие луѓе. А бидејќи не се дружиш, немаат никакво влијание врз твојот живот. А како што ти кажав веќе, твојот живот е само важен. Тоа исто како да почнеш да се замараш што прават луѓето во Конго. Каква врска има што прават луѓето во Конго со твојот живот? Никаква! Исто како и луѓето кои сега се веќе бившо друштво. Без разлика што во моментов си во ситуација да немаш друштво, се заборавај дека секогаш можеш да запознаеш нови луѓе. Знам дека средината може да биде многу одвратна, но во моментов си таму каде што си и направи си да ти биде убаво. Ако сакаш да ја смениш околината, нека ти биде цел за во иднина, смисли како можеш да ја смениш и почни со мали чекори.
Znam,ama neznam tie sto me maltretira sekogas kaj I da bev naoga nacin da mi napravat spletki..eve vo prva na fakultet skolska od sredno nasla poznatstvo I preku kogo pak da me omalovazuva..Sega za so novite kolegi mi e strav. Zatoa begam I od novi luge I od se.
Ако зборуваат за тебе лошо позади грб, остави ги. Нема ништо помоќно од игнорирањето. Ќе престанат кога ќе видат дека не ти е гајле. Но ако тебе лично ти се обраќаат, ти зборуваат погрдни зборови, те навредуваат во очи... во тој случај, пријави ги. Тоа е насилство и не си должна да го трпиш. Не треба да ти биде страв од новите колеги, затоа што тие имаат свои мозоци. Дозволи им да те запознаат самите и да видат дека не си тоа што некоја злобна личност вели. Нема потреба да бегаш од нови луѓе. Можеш да се спријателиш со некого подобро и воедно да се штитиш себе си паралелно. Со позитивен став, ќе привлечеш позитивни нешта, верувај!
Ne gi prijaviv na vreme,,a I imam posledici od osnovno kade sto mnogu me maltretira verbalno I denes uste mlada imam posledici I sum psihicki slaba a piev I lekovi od depresija nemkzev da mrdam..dodeka jas stradav tie uzivaa gledajki me I v oci mi se smeska.
Те разбирам. Но тоа нивно однесување покажува колку патетични се тие. Не се чувствувај лошо ти што тие битија се злобни, веројатно немаат никакво воспитување и култура. Ајде почни да не мислиш на минатите случувања. Знам дека е тешко. Знам дека боли. Но не мисли. Секој пат кога ќе ти се појави мисла поврзано со минатото, пренасочи го фокусот на нешто што сакаш да го правиш сега. Смисли си активности кои нема да те остават да размислуваш на минати нешта: почни да читаш интересни книги (разгледај во книжара или зачлени се во библиотека, можеби ќе се спијателиш со некого), почни да гледаш некоја смешна серија (од типот на "The Big Bang Theory"), слушај музика што ќе те натера да пееш, па дури и да танцуваш, шетај низ парк или било каде што има зеленило, да те фати дневна светлина и да се разгибаш, почни да вежбаш по малку, можеш дома, а можеш и во теретана или на некој интересен курс како аеробик или јога (тука можеби ќе запознаеш нова личност). Имаш живот за живеење. Твој живот. Испробувај разни нешта, учи нови работи, стекнувај здрави навики.
Takvi se ama mene mi ostavija patnje..mislam deka zatoa sto nemam novi luge okolu mene zatoa sum vaka..koga me si go najdam deckoto I ponataka vo idnina imam nadez deka me bide podobro osven ako ne sum epten nekoj baksuz roden pa I toj da me gazi.
Nemam samosozaluvanje..samo custvo na krivica,bes I antipatija...nekako mi se stanati opsesija sakam da stradat I tie kako I jas...od porano razmisluvav I za odmazda sega vise ne.
Не оставиле патење, ти оставиле траума. Таа траума можеш да ја надминеш, ако сакаш. Но моментално бираш да патиш бидејќи не си фокусирана на сегашниот момент и на твојот живот. Прво и основно, не смееш среќата да ја ставаш кај друга личност. Се додека мислиш дека ти фали човек за да бидеш среќна, ќе бидеш несреќна. Второ, зошто воопшто размислуваш дека некој би те газел? Од тебе зависи дали ќе дозволиш. Имај позитивен став за да привлечен позитивни луѓе. И радувај се на можност да започнеш романтична врска со некој кој ќе те сака, цени и прави среќна, а не обратно. Трето и многу важно, мораш прво ти себе си да се сакаш и цениш, за да може друг да те сака и цени. Ако самата си наметнуваш патење, како можеш да бараш од другите нешто спротивно? Ако мислиш дека другите треба да те ценат и да не те газат, зошто не мислиш дека и ти самата треба да се цениш и да не се газиш? Прво работи на себе си, самозапознај се и сакај се целосно. Не на нарцосоиден начин, туку на здрав и природен. Океј, ај разбирам бес и агресија да чувствуваш, некој те повредил и нормално е. Но кривица? Ако немаш ништо згрешено зошто чувствуваш кривица? Ако немаш ништо згрешено, зошто дозволуваш да те убедат други дека си виновна за било што? Со бес и агресија не можеш да имаш среќен живот. Уште па ако ти е опсесија да сакаш други да страдаат, без разлика на ситуацијата. Тука ти лежи главниот проблем. Ќе продолжиш да добиваш напади и да чувствуваш стравови токму затоа што си гневна и посакуваш грди нешта. Со самото тоа што велиш дека сакаш да страдаат, ти размислуваш за одмазда. Затоа ако сакаш да се осеќаш и физички и психички нормално и здраво, мораш да престанеш да се опседнуваш со други луѓе. Гледај тебе да ти биде убаво, а не на другите лошо. Ама треба вистински да сакаш. Од тебе зависи. Се најдобро!
Си седам денеска в кафич и пушам цигарче и од нигде никаде почна носо да ми течи крв се исплашив многу срцебиење и одма барав на гугал,претходно ме стегајс и градите при дишење многу се исплашив
Здраво, нова сум на форумот. Имам проблем со анксиозност уште пред 8 години, со тоа што некој период бев добро. Пред два месеци го родив второто дете, и после две недели почнаа пак тие лоши мисли, страв дека ќе ми се случи нешто лошо, главоболка, осеќм како левата страна од главата да ми е како затната, осеќам на моменти како да се губам, тресење на телото, имам страв некој да дојде кај мене, да идам некаде, мислам дека ќе ми се слоши, ќе се онесвестам.... инаку правев КТ се е во ред, бев на кардиолог се е во ред, крвна слика во ред, ехо на абдомен во ред.... Се е во ред а јас не можам да фунционирам, осеќам дека во секој момент можам да се онесвестам, се осеќам нестабилно, и осеќам секој ден главоболка. Бев на психијатар но не смеам да примам никакви лекови бидејќи дојам, само б комплекс. Се надевам декаа ќе добијам некој совет како да излезам од оваа состојба.
Ах маки наши,истите симптоми,секојдневни главоболки имав ама се смири,десната страна од главаата многу ме болеше сега од време на време само,болка во градите при големо дишење некни крв од носот и лошење,имам напишано погоре ама нема никој одговорено,тресење во рацете,црни мисли,голема страв од смрт,опсесивни компулсивни мисли(различни),чувство на нереалност(персонализација/дереализација),изгубени чувства и шо не многу лошо и тешко е ова и губиш мотивација за се за живот за се се и незнаеш како да го најдиш излезот од оваа дупка,ако има некој излезено некој од незе пишете совети,и се шо можи да помогни,пробувам начин на исхрана поздрава овошја едно друго ама не пак е лошо
