Моето искуство е дека со години се “борев” сама. Бев на неколку психијатри. Од кај еден излегов со плачење и разочарана од себе, еден само ме клукаше со невидена терапија, друг не ме третираше никако медикаментозно туку одев и си зборував еден саат сама без никакви насоки. Е, тек сега си најдов психијатар со кој по само неполни 5 месеци имам рапиден напредок и успех. Многу внимателно ми ја дозира терапијата. Јас не се согласувам дека самите сме си најдобри психотерапевти. Точно дека без наш труд и посветеност не може да се избориме, но ни треба насоки од специјалист.
Здраво ... Долго време ме немаше ама пак тука сум Пиев подолго време флунисан и ансилан по потреба и немаше некое подобрување ... па вчера докторот ми даде занфекса утро вечер и наручек флунисан... Некој искуство со занфексата? Гледам неколку коментари ама сите повеќето негативни...
Да ама зошто да се чуствувам од овие фактори депресивно анксиозно кога можеш да уживаш во осаменоста и да немаш страв од идинаната , да се омажиш со некој идиот и да го слушаш цел живот ? Прво сакајте се себе си па после другото а за да привлечите партнер ќе се погрижите и за изгледот и за се општо . А немојте да милите дека жениве вие ќе чекате некој да ви пиши или да ви пријди со вашите размислувања машкиве се понапредни подалеку од вашите незнам си какви барања за внимание и слично .... Изван тема е ова ама то е то , спуштено малце .
Пишував за девојката која што погоре напиша дека е депресивна поради тоа што не е мажена и мојот пост беше насочен кој нејзе, дека е разбирливо зошто се осеќа така, не пишував за мене лично. а не ми е ни јасно од кај ги поврза сите овие работи за први да пишуваат девојките кога немаат ни врска со темата ни со тоа што го зборев
Немам храброст да притапам на тие што ми се допаѓаат, се плашам што ќе речат моите пријатели. Не можам да спијам, се будам во страв.
Дечки, да ве прашам нешто, некој што страдал од деперсонализација дали се ослободил комплетно (да не му се појавува на периоди) без терапија?
Да ама типично е страв од работи кои кај нормален човек не му претставуваат толкав притисок и страв пример од смртта, да не полуди итн тоа за мажење не е страв којзнае колку, добро кај секој различно
Јас после една година со деперсонализација и дереализација прво бев на психотерапевт за кој разговарав само за тоа, ама ништо не можеше да ми помогне. Сега одам на психијатар со месеци и пијам антидепресиви и друга терапија, уште имам dpdr и изгледа ќе го имам уште долго, мој совет е да побараш стручна помош, зошто и јас одбивав да примам терапија и не сфатив дека само полошо си правам на себе, на крај се изолирав од сѐ и тоа само ја влоши состојбата.
Па не знам, јас пиев 2 години антидепресиви и имав пак вакви периоди ама ми поминуваа. Од лани ги откажав апчињата и пак ги имав периодиве и ми поминуваа. Ама сега мн сум исплашена да не се вратам на почеток... нез што ме враќа назад, немам никакви проблеми буквално
Како се справувате со панични напади во сон? Јас сум бремена и сношти имав,ужасно беше.Се тресев цела ми студеше,пулсот 130,катастрофа...Си имав јас умерена анксиозност и порано,ама сега е ептем изразена.Срце проверив ок е,ама еве ме знам шо да правам...Дајте некој совет
