Благодарам за советите, ке пробам, денес бев на психијатар, ми препиша терапија пароксетин 1/2 наутро, дијазепам 2мг навечер, и магнезиум со б6 навечер. Социјални мрежи исклучив, и вести ретко читам па и од форумов се дистанцирав, подобро ми е малку ама пак ме фаќа паника од време на време.Незнам дали да почнам со терапијата, сите ми викаат стегни се, ме се навлекувај на лекови, докторката ми вика дека ми треб терапија одреден период за да не се разболам од толку стрес. Подршка до сите што се борат со сами себе, ке го надминеме и ова чудо!
Zdr.dali moze od pretrpen strav da mi se trese celoto telo da nemozam da zaspijam i sto da napravam bidejki radi situacijava ne mi davaat upati za nikade pozz vi blagodaram
Испив парокситин и како зашеметена сум, како вел да имам врз мозокот, некако не ми е бистра главата, успорена сум, мислам дека не ми одговараат.
Tuka na site sakam da vi preporacam moj licen 'terapevt' covekot koj mi go smeni zivotot I napravi od.mene licnost koja sekoj den e cekor podaleku od anksioznosta Anxiety Guy na youtube. Covekot ima mok da obedini luge kako nas so edna zaednicka cel da ve odnese na praviot pat ednas zasekogas da se oslobodime od anksioznosta, toplo vi preporacuvam, napravete subscribe na negoviot.kanal I dnevno slisajte gi videata, meditaciite I slusajte gi sovetite. Zboruva za health anxiety, general anxiety. Negoviot pristap ne e od tipot kako da ja izlecite anksioznosta vo tri cekori, toa se gluposti, toj ve vodi niz pat koj e dolg ama vredi. Samo nekolku videa islusajte i ke vidite za sto zboruvam.Nema.psihijatar koj prodrel tolku dlaboko vo sustinata na mojot.problem kako nego, ama kako vikaat prasaj patalec. Za ova nema.da.zazalite, dobra nok na site
Za utre imam termin da odam kaj mojot psihijater.So ogled na toa sto proglasija vonredna sostojba ke me primaat na pregled ili? Sto da pravam
Како да се стегнеш? Во моментов никој не е во твојата глава и незнае низ што проаѓаш и што чувствуваш. Неможеш да се навлечеш на антидепресиви, затоа што не создаваат зависност. НО, можеш да станеш зависна од бензодиазепини, како што е дијазепамот. Во овој случај е полошо да бидеш на долг рок на дијазепам неголи на антидепресив. Тоа не значи дека за почеток не треба да се придржуваш на правилата, туку ќе ги следиш инструкциите на психијатарот. Има начин како да си помогнеш без апчиња, но затоа треба да најдеш одличен психолог, а не психијатар. Фамилијата може да ти помогне, но и да ти одмогне, со оглед на менталниот склоп на македонците. Чим си стигнала до психијатар и апчиња, значи дека треба да превземеш нешто во врска со тоа. Исто така, имај на ум дека апчињата воспоставуваат хемиски баланс во мозокот, но мораш и ти да си помогнеш на себе. Што значи тоа?! Тоа значи дека апчињата ќе делуваат, ти нема да имаш понатака симптоми, но рецимо по година две истите пак да се јават. Така да не е навлекувањето на апчиња, ајде да речеме, како ќе се ''исцелиш'' ТИ за тој период. Би била досадна да се повторувам, но гушењето кое се јавува како симптом на анксиозност се недокажани зборови. Како, кога голташ гнедли за да преќутиш. Треба огромна, т.е енормна инвестиција во менување на твојот карактер, т.е враќање на вистинското твое и само твое ЈАС, а не она кое другите сакаат да го гледаат и слушаат. Тоа се непроценливи работи кои ги научив во текот на сеансите на психолог. Жалам што во целост неможам да ти ги презентирам, но најдобронамерен совет е покрај терапијата да посетуваш и психолог. Многумина не се нафаќаат на таков чекор од финансиски аспект, но кога ќе се допре дното, парите не вредат ништо. Мирот и спокојот е она што вреди милиони. Мораш да ги гледаш работите од друга перспектива, но зависи од твоето его колку сака да бори против тоа.
Мајка ми, ми рече кога ќе дознае дечкото дека се лечиш одма ќе те остави. Стварно не сакам јас да бидам ваква... Ве молам дали имате проблеми во врска или брак, со ваква состојба.. Јас сеуште немам дечко, но мајка ми ме уби со ова....
Која глупост. Секогаш сум била отворена со дм дека одев на терапија кај психолог и психијатар и колку ми го сменија животот, и дека сум земала терапија па ама баш никому ништо. Бирајте ги луѓето околу вас! Менталното здравје не е различно од физичкото, еднакво е важно, и ама никако, ни под разно не треба да си со човек што тоа не го разбира. Те гушкам, и ама ич да не се секираш за ова.
Вooпштo не разговарај сo неa нa тие теми, aкo прoдoлжи дoгoвoри се сo твoјoт терaпевт зa семејнa сесијa дa јa инфoрмирa, oвa е нaјдoбрo решение спoред мене.
Девојче , не знам колку години си , но немој да се оптеретуваш. Кога ќе ја најдеш личност која ќе те сака каква што си , тогаш ништо друго нема да биде битно. Еве да те смирам : ќе се земам за пример јас ...веќе и птиците надвор знаат колку сум тешка категорија на личност , дека имам проблеми со алергија на полен, со низок притисок, дека често менувам расположение , дека ненормално многу се лутам ако не е чисто околу мене , болна сум за хигиена и чистота , ај да не набројувам и други работи...... Некој од страна да гледа ќе си рече, како те трпи тој твојот бе , епа тоа да видиш де, он ме прифаќа баш таква каква што сум , и не само тоа туку цело време ми оди по газот, ме разлигавува да се осеќам како јас да го имам главниот збор Значи, тогаш кога најмалку ќе очекуваш, ќе ти се појави личност во твојот живот која ќе те сака, почитува и поддржува на секој можен начин. Гушки и само со позитивни мисли
Глупости, јас со ова се борам со години, маж ми и додека ми беше дечко ми беше најдобра подршка, не ме оставаше никако да забегувам, аке ме приметеше дека ме фаќа депресија или паника измислуваше еден куп работи што да правиме, ке шетавме, ке раневме мачиња, ке гледабжвмд глупи филмови до бесвест,е сега не е тука, јас и за него се секирам, нема летови неможе д си дојде мин еден месец,ама ке помине и ова. Ке си најдеш дечко што ке те сака и ке те подржува, да ти биде прво другар а после љубовник.
Кога ти целосно ќе го прифатиш фактот дека се лечиш и кон лечењето нема да гледаш како тоа да е нешто лошо, тогаш нема да ти бидат важни туѓите мислења. Тогаш, проблемот е нивен проблем, а не твој. Затоа, прифати се себе си и уживај си во животот. Партнерот ќе те прифати, доколку те сака искрено. Всушност, сите ние луѓето имаме проблеми за кои вреди и треба да се посетува терапев/психијатар. Ми се чини дека луѓето (особено во Мкд) не го разбираат тоа. Но тоа неразбирање е нивен проблем. Не си ти должна да зголемуваш туѓа самосвесност. Не дозволувај туѓата ниска самосвесност да "те убива" или да ти ја менува личната перспектива за себе и да ти влијае врз ставовите.
Извини вака, ама можеби на мајка ти и требаат лекарства. Разберете еднаш, 70% се виновни родителите за се во животот. Тие ви го наметнале карактерот, тие ви ги наметнале манирите, тие ве научиле на се, што незначи дека тоа е правилно и добро за вас. Инаку во брак сум и од самиот почеток во нашата врска го отворив целиот мој ''багаж'', така што имам целосна подршка и целосно разбирање. Наидов на неразбирање од родителите од друга страна, ама баш ми е гајле дали си мислат дека сум луда, дека е срамота или било што. Така да, батали ја мајка ти, прави како тебе ти е убаво и прави како мислиш дека е најдобро да си помогнеш. А ако се замараш дека некој би те оставил поради твојата здравствена ситуација, не ти ни треба, уште поубаво да немаш такви личности покрај тебе.
Леле женски кажете како да го прекинам зуењето во ушите... не можам да спијам на вечер, на доктор заради ситуацијата не можам да одам, на гугл вика може да е сериозно заболување на мозокот или во главата.. ќе побудалам. Многу ми е страв дека е нешто сериозно.. не сакам на 20 години да ми се случи нешто лошо.. Дали сум единствена со ваков непријатен звук во ушите или и некој друг во одреден период на стрес се чувствувал вака?
@GirlLove немој да се оптеретуваш. Секој втор е веќе со анксиозност. Еве јас со години имам, мажена, со дете. Кај свекрва ми имам кажано. Сите блиски другарки ми ја знаат состојбата. Работам во странска фирма, сите колеги знаат, менаџерката, асистентката сите знаат. Никогаш никој не ми рекол нешто лошо во врска со анксиозноста. Не сме болни разбери, и на мајка ти цврсто да се спротиставиш ко ќе ти ја полни главата со такви мисли. На систематски пред еден месец психологот дури не ми запиша дека имам анкс во картонот, рече сега секој втор се бори со тоа. Дај малку охрабри се, види не колку не има тука, што ни фали? Не гледај на анксизноста како на нешто што те прави помалку од другите. Пиши ми лп кога сакаш, тука сум.
Ако некој не те разбира значи дека не те сака, и дека не му е гајле за твојата состојба. Ако некој вистински те сака ќе те сака таква каква што си и со тоа со што се соочуваш. Јас имам пријателка со Анксиозност па дечкото и е прв подржувач и е со неа секогаш.
