Jas.. iako ne bev svesna dodeka psihijatarot ne mi posoci deka jas sum bila odsekogas ankizona i pod stres.
Исто. Дури ко ме врати психологот наназад сфатив дека од детството сум ваква. На 10 години од ко се роди брат ми имав огромен страв за него, пред тоа за мајка ми опседната бев да не и се случи нешто, ко се правеше операција дури и наставничката дојде во болница да ја посети од што плачев постојано на училиште. Истите стравови и паники цел живот, со тоа што хипохондријата за мене ми се разви покасно.
Тоа е нормално за нас анксиозните, колку да тргнеш мисла дека не ти е ништо направи си ехо... по друго ќе ти биде.
И јас така од дете имав стравови,да не ја изгубам мајка ми да не биди ова да не биди она,се плашам и син ми да не биде како мене и тој гледам има некакви стравови а има само 7год
И мене ми е страв за синот. Ко беше мал мислам поради мојот страв покасно прооди, на година и пол, се плашеше да ме пушти од што се плашев јас. Се пренесува се на децата, ама тешко е да се контролираме некогаш со состојбава.
Стравот не се пренесува туку децата мислат дека така е правилно и така учат. За жал јас немам деца уште, ама гледам со внуциве колки сум претпазлива, стегната,да не кажам нешто да им остане во глава, да не им набијам комплекс.. едниот внук растеше полничок, и сите околу му збореа да не јаде, јас ко сум рипнала да го бранам.. ме врати на моите комплекси, на мене што ми збореле.. Презаштитнички сум сега настроена.
Добро е не сум била сама. Ме потсети скоро еден разговор со мајка ми,дека како мала плачев често (особено навечер) па секако нели ме носеа по бајачки.Главно колку и да сум била мала го памтам чуството и исто е.Исто и јас бев опседната да не и се случи нешто на мајка ми.Затоа и сум размислувала дека можеби и ми е наследно,а ако почнат да ме мачат црни мисли забегувам дури и до "ете таква си родена" или "судено ти е да се чуствуваш така".
Здраво сакам да прашам дали на некој му се случило да му трнат прстите на нозете и целото стапало ,и при газење да чувствува здрвени стапала односно потешкотии во одењето
Од како сватив дека сум анкциозна постојано имам една црна мисла ке одам за некој ден на невропсихијатер дали има некој апчиња некои терапии ,како од стомакот само негативно ми испага ,а во свеста сум позитивна.. незнам како да објаснам.......сум била една од најпозитивните личности сега како да сум ван света се осекам.... пишете мислење
Ајде што имам анксиозност имам но дали оваа анксиозност освен мене сто ме стега главата зад увото како притисок и на образот како една линија до увото здрвена поголем дел од денот имам јадеж внатре во главата како да сака да ме полуди.Кога шетам немам ништо не осекам нормално ми е а седнам почнува кога пијам алкохол имам главоболка никако нејке да ми се откачи 2 месец пијам елицеа и хелекс 0.25 но не е почнало уште да делува со излегување и дружење немам никаков проблем ми дадоа плус подршка Л-Теанин да пијам. Некој нешто слично...
Друже алкохолот ќе го заборавиш со апчињата.. не смееш ни капка. Зар не ти кажаа кога ти ги дадоа дека во никој случај не смееш алкохол да пиеш со нив? Знаеш дека може да дојде до сериозни компликации?
Nisto ne mi kaza za alkoholot ama me pijam nonstop ednas ako se napijam onaka edna casks pivo poveke ne...a kafe isto da nema nesto ili ok e za kafeto
Дали некогаш сте биле во ситуација да ви бидат нарушени вашите лични граници и како вие се справувате со такви нападни луѓе без осет?
Ne smees ni kapka. Kafeto na nekoi im preci. Mene licno ne. Ama alkohol nikako ne smees. Eve ti citaj https://www.healthline.com/health/xanax-and-alcohol Xanax kaj nas e Heleksot.
Zdravo! Moe mislenje deka treba da imas i vtoro dete za da prvoto ne bide samo.Za uteha jas dodeka bev bremene i dodeka gi doev decata ne ispiv nitu edna tableta nitu pak bev anksiozna. Zosto? Zatoa sto vo mislite bese deka decata sa najvazni i deka moram da sum zdrava i slina zaradi niv. Plus majcinskiot instik vlijae da covek se bori za dobroto na svoite deca. So sreka!
