Седни на под. Растегни се, фати си ги прстите на нозете. Направи seated twist. Па направи cow/cat. Па направи downward dog. Па направи cobra. Па направи child's pose. Па седни пак на подот, затвори ги очите. Издиши-вдиши најдлабоко што можеш 3 пати. Па фокусирај се на дишењето неколку минутки. Па стани, излези на тераса или во двор, на воздух. Испи чаша вода. Би требало да ти помогне.
Да точно така ...имаше период кога бев да речам ок... Сега сум полошо од почетокот кога не ни знаев што е анксиозност...со сила терам некако како програмирана без никакво чувство на среќа или било какво задоволство, заробена во мислите и прашањето како понатака, како да се издржи сето ова, како ќе го преживеам секој нареден ден...
Проблемот е како што сама кажа заробена во мисли. Пробај да не браш одговор на ништо, тешко е но тоа е единственото решение. Преокупирај се со други мисли
Како Ани ти кажа, тоа се ирационални мисли кои немаат одговор. На тој трик игра анксиозноста всушност. Клучот е да се прифати неизвесноста и да се продолжи да се живее со обврските и малите задоволства што животот ги носи. Кога ќе се опорави мозокот после некое време, сама ќе се смееш за прашањата за кои си барала одговор оти тогаш свесно ќе знаеш дека немаат одговор и во тоа е убавината на животот, ама кога си анксиозна постојано си бараш некакви докази и одговори.. Замисли да знаевме кога ќе умреме или да живеевме сите еднакво, ќе беше уште поужасно него што е поради извесноста на одговорот. Психолог ми рече ни ја не знам утре што можам да направам или да ми се случи. Можда и ја ќе го загубам разумот.. Одговорот е прифаќање на неизвесноста и живеењето денес.
Iskreno ne ni znam sto e toa lorsilan megjutoa nevozmozno e da nemoze sa uspees. Postepeno mozebi vo konsultacija so toj sto ti go dal i "otom potom" ke se otkazes
Lorazepam, sedativ,osum god go pijam ne mozam ni da namalam ni da otkazam,a mnogu losi raboti citav ako se koristi dolgo
Осум години пиете седатив??????!!!!! Секој ден?? Имам пиено само Хелекс во првата епизода 2/3 недели како придружна терапија со антидепресивот и уште два месеци ми требаа да го доведам до нула и намерно докторот ми рече да го кратам постепено зашто создавале тешки синдроми при повлекување, и навистина како го кратев така потешко спиев и имав ноќни мори, грозни соништа, промени при либидо, трески, струја низ рацете, се сопкав при одење, од дома ми беше страв да излезам, од две недели редовна употреба !Кој доктор ви ги препишува осум години??? Или самите си ги земате? Седативи се даваат при тешки акутни епизоди или по потреба, еднаш на некое време при тежок паничен напад или епилептичен напад од тие од антиепилептиците. Тоа сите го знаат. Не се игра со нив. Седативи не се исто што и антидепресиви или антипсихотици кои буквално цел живот можат да се земаат при хронични состојби. Ама осум години секој ден седативи, не сакам да ве заплашувам, побарајте помош кај добри стручни лица кои се бават баш со одвикнување од такви типови на лекови. Ништо не слушајте од тука! И никако самите да правите на своја рака ништо. Влијаат на ЦНС И КП ненормално , ако не се отстрануваат екстремно бавно и со придружба од други лекови кои ќе ве смируваат секако кои психијатар ќе ви ги препише, може да се случат тешки трајни штети на мозокот. Осум години мозокот ви е навикнат на храна која му ја дава седативот и верувам дека сега ви е полошо оти станувате толерантни со текот на времето и мозокот си бара поголеми дози, и она што никако не смее да се направи е наеднаш да го прекинете, оти тогаш ќе настане хаос во мозокот кој ќе ја бара храната што толку време сте му ја давале. Настануват промени во секој дел од телото дури хормонални. Не сакам да ве стресувам никако, напротив верувам дека ќе бидете многу подобро него што сте сега, ама само ако повлекувањето го изведете како треба и со строго пратење од психијатар и стручно лице за одвикнување од зависност уште подобро. Најпрво, никого не слушајте од тука што да правите. Потрудете се да го најдете најдобриот доктор за овој проблем. Ова што јас сега ви го набројав стои на википедија и коса ми се крена од тоа што го прочитав и мене. Ама и она што исто го пишува е дека успешна рехабилитација е возможна и дека многу лица после успешното одвикнување се чувствувале подобро од било кога, спиеле подобро, помалку анксиозни биле, им се враќала концентрацијата, желбата за живот, пишува многу убави работи, ама постепено и трпеливо. Требало време. Значи зборам за долгогодишни употреби како вие, да не ме сфатат погрешно. Пишува дека долга употреба била таа поголема од 6 месеци и дека и за такви требало да се побара стручна помош. И дека не сите поминуваат исто. Некои се опоравувале побрзо, а на некои им требале години. Затоа и пишува дека стручноста на одвикнувањето е најклучна. Што значи не слушај никој, слушај се себе и правец кај добар доктор. Дај си време, не се стресувај, опуштено и се ќе биде во ред. Извини ако бев толку директна ама подобро да си го сфатиш ова сериозно отколку да завршиш со некои последици од слушање свезналици овде или да си правиш на твоја рака. Ова го најдов исто, од American addiction centar, за некој 10 години што земал седатив а докторот не му ни кажал за последиците. Ако знаеш англиски, вреди да го прочиташ и видиш отприлика како оди одвикнувањето. Пишува и за овој твојов, во САД е под името АТИВАН, генер. Лоразепам. https://drugabuse.com/blog/5-things-doctors-dont-tell-you-about-benzos/
Jas seto toa go znam zatoa prasav nekoj sto go otkazal dali ima,i jas citam razgovaram so psihijatarot Lorsilan piese i gi otkaza?ako ne ti e maka pisi mi vo poraka ..,pozz
Ќе успееш ако цврсто одлучиш дека сакаш да ги отстраниш од твојот живот и си го слушаш психијатарот и своето тело како реагира на промените. Искрената соработка е клучна. Еве и тука акцент е ставено на постепеното намалување пратено од стручно лице. Среќно. https://www.stetoskop.info/upotreba-lekova/odvikavanje-od-lekova-za-smirenje
Здраво. Како сте? Јас се трудам да се справувам со анксот, не ми оди баш најдобро, но се трудам. Ама еве, нова ситуација. Бев на систематски и сестрата ме прашува дали имам проблем со дишењето, сум имала аритмија на екг. Ми вели не е страшно. Оттогаш немам мир. Читам по гоогле и имам стегање во левата града, дури трпнење на устата од левата страна, немирен сон, замор, тахикардии. Ве молам некој со слично искуство.
@theunforgiven Нормално дека ќе ти оди потешко откажувањето. Пешачи многу, поминувај повеќе време со позитивни луѓе, договарајте седенки, конзумирај чај, намали кофеин (ако пиеш кафе), со убава мисла секој ден. Ако имаш можност да чуваш милениче уште поубаво ќе ти биде. Многу поживо ќе се чувствуваш и не ти треба никакви АД.
Mene koga mi pravat ekg sekogas imam tahikardija od strav,ili pritisok da mi merat od strav mi se kacuva vo momentot, inace mi e sve normalno
