Затоа што ритамот на дишењето го регулира срцебиењето. Кога си вознемирен, срцето ти чука побрзо и побрзо дишеш. Со медитација, не се фокусираш на тоа што те вознемирува туку на самото дишење, и постепено се забавува ритамот на дишењето кое е одделено од негативната слика/ситуација која те вознемирува. Следствено и срцето не ти чука брзо. Значи стегањето на срцето е поврзано со дишењето. Ако го смириш дишењето помалку ќе те стега срцето. Еве, најпросто објаснето.
Али океј ти си смирен само дома и додека медитираш, но кога ќе се изложиш на стресна ситуација ништо не помага..
Помага како не.. Јас тешки тахикардии и панични имам смирено со бавно и длабоко дишење. Сега и до тебе зависи колку ќе се внесеш (фокусираш) на тоа.. Ако се фокусираш помага. Ништо не доаѓа лесно. Сѐ е труд и тренинг со многу верба. Кога веќе му даваме толку многу значење на стравот и веруваме во неговата моќ, зашто да не пробаме да му дадеме значење и да веруваме во моќта на мирот? Стравот е многу примитивна и интензивна емоција кај човекот, но не е единствената моќна. Сите емоции се моќни, но ние одбираме на чија моќ ќе ѝ дадеме повеќе значење и истата ќе ни изгледа помоќна од другите.. Кога му даваме премногу значење на стравот се случува анксиозност. Почни да веруваш дека не е така страшно како си замислуваш, и нема да биде. Верувај во доброто, ќе го приметуваш најчесто него. Затоа многу пати потенцирам да се оди кај психолог и да се работи на себе преку тренинг. Навистина сѐ е тренинг кога станува збор за состојба како анксиозноста. Проблемот е што некои членови, приметив, имаат и други придружни проблеми, мешани депресивни, читам доста суицидалност исто, што апсолутно подразбира потреба од психијатар и терапија евентуално. Класична анксиозност (без панични напади) не е пропратена со суицидални мисли и може многу успешно да се разбере и редуцира со психотерапија.
Не мора да медитираш само дома, можеш да медитираш каде било, и кога си надвор, и кога пешачиш и кога си сред гужва, и кога имаш паничен напад. Инаку, се согласувам со тебе, медитацијата,, техниките на дишење се преценети, и не функционираат за сите. Не може да се лек за сѐ и за сенешто. Затоа за паничен напад се следи одредена терапија , и со лекови и со психолошка поддршка. И тоа долгорочно.
Апсолутно се согласувам, и истото би помогнало повеќе како и само психотерапијата за лесни состојби на анксиозност. И секако многу е индивидуално. Не секој може да се носи исто со панични напади поготово. Не секој ја разбира психотерапијата. Едно е сигурно треба многу време за да се почне да се разбира оваа состојба и пред сѐ да се најде правата дијагноза. Често анскиозноста може да биде придружен симптом на други растројства исто, а да се фокусираме само нејзе. Прецизна дијагноза е клучна.
Зависи колкав е степенот на таа анксиозност. И , да, ако не е преизразена, и е релативно краткорочна, може да помине без терапија, да речеме, ако анксиогенетските околности се сменат, односно, не си во допир/под влијание на околностите/нештата што те прават анксиозна одредено време.
Кога редовно медитираш се случува една општа позитивна промена која помага за многу нешта како што се трпение, концентрација, поголем спан на самоконтрола, општ спокој. Така ќе започнеш поинаку да се соочуваш со и да ги доживуваш стресните ситуации, многу послабо ќе влијаат врз тебе, многу полесно ќе ги пребродруваш. Не те стега срце буквално, кога би те стегнало вистински, ќе доживееш срцев удар. Правилното дишење игра улога за многу нешта, почнувајќи од најпростата - носење кислород до мозокот, а со тоа во најмала така се ублажуваат симптомите како вртоглавици, тресење на телото, нагон на повраќање, итн. Пред некое време слушав подкаст дека правилното дишење има толку голема улога, што луѓето со спиечка апнеа имаат разни проблеми, дури и психички.
Kako ste drustvo, jas sabajlevo mn loso, imam vrtoglavica, go isprativ sin mi na uciliste I legnav kako se zavrtiv taka cela so bad mi se votes, se napijav eglonil ama nema nekoj efekt. Dali od silcive mi e vo vratov sto gi imam neznam, ama kako otepana sum deneska odvaj I stanav samo na spianje me tera
Ako ne i obrnuvas vnimanie,i ne si vo teska faza navlezena, inace tesko bez terapija,ic malu nekoe apce za smiruvanje ke se napies, ne znam,ako nekoj uspeal bez nikakvo apce, svaka cast...
Изгледа треба да продолжам да медитирам зашто јас прекинав кога се осетив подобро. И да те прашам на интернетов има некои вежби од каде можам да го научам дишењето?
Дали земаш терапија, си била ли на лекар? Јас ги имав истите симптоми пијам дулсевиа и Хелекс по потреба век девет месеци. Сега сум во фаза на намалување на дозата , па да ти кажам поубаво одамна не ми било, не само што ми исчезнаа сите тие болки, трпки, жежење во лицето, вратот, грбот туку имам и преголема самодоверба и средени мисли
И јас ја примам истава твоја терапија 2 месеци. Некогаш мора да се прима, ретко се средуваат нештата сами по себе и само со медитација
Апсолутно! Терапијата е лоша само кога се злоупотребува или не ви ја погодиле. Терапија и те како помага! Драго ми е кога ќе чујам дека сте подобри, и такви да останете! ❤️
Браво, баш ми е драго!!! Погодена терапија е пола здравје и кога ќе дојдеш при себе и пополека ја спушташ нема поубаво чувство! Сега можеш и психотерапија ако сакаш да си научиш за во иднина како да ја препознаеш во случај да се појави пак. Тренингот на мозокот е многу битен исто, кога нема да бидеме повеќе на терапија. Вака добри да останеме многу долго! Среќна сум кога читам убави вести! ❤️
Да си ја земаш како ќе ти прдне, да си покачуваш сам дози, да си продолжиш на своја рака да си ја земаш оти ти било убаво, а докторот ти рекол дека е време да се прекине, со седативи е најчест случај на злоупотреба, оти ниеден доктор нема сам да ти препишува со години седативи.. Да ја мешаш со алкохол.. Сѐ е ова злоупотреба..
Ако прашуваш општо за дишење во стресна ситуација или кога те фаќа анкциозност или паничен напад, помага длабоко вдишување и издишување. Барем 10ина пати, вдиши најмногу што можеш низ нос и издиши најдолго што можеш низ уста. Фокусирај се само на тоа, како вдишуваш и издишуваш. А можеш и да вежбаш prana дишење, јас едно време ја користев апликацијава.
Али ако треба да кажеш нешто во тој период кога те фаќа паничен напад немаш време за вдиши издиши и најчесто се здткував. Океј е ова до некаде за во гужва али не ми се верува дека може да послужи и за социјална анскиозност. И да се пофалам дека денес излегов без да каснам благо и не се онесвестив. Чудо некое како работи мозоков
И јас си имам социјална анкциозност, од секогаш, само во последните пар години научив полесно да ја пребродрувам преку повеќе методи. Најмногу ми помагаат редовна медитација и пишување на дневник (разработување на мисли и чувства, рефлектирање, анализирање, барање решение), и стоицизмот. Ама нема бенефити преку ноќ, туку константно работење на себе подолг период. Мораш целосно да се грижиш за себе, тука спаѓа и квалитетна исхрана, доволно спиење, доволно физичка активност, прошетки, избегавање на токсични луѓе и содржини, опуштање со некое хоби, со книги, серии, филмови. Значи целосна грижа за физичкото, психичкото и емоционалното здравје постојано. Така ќе имаш поинаква перспектива во животот и на нештата што те мачат.
