Луѓе не можам да прекинам со плачење после една вест и одма негативни мисли ми идат. Се напив за смирување ама гледам не поминува. Дали ова е преминато во депресија?
Samo pozitivni misli, i da si go ispolnis denot. Zemi cisti po doma, slusaj muzika, citaj knigi, gledaj filmovi, izleguvaj. Koga ke ti e loso ke si kazes deka nisto nemas se sto se slucuva e vo mojata glava. Jas imam kerkicka godina ipol i sega samo trcam po nea i nemam vreme da mislam losi misli.
Вчера бев добра, а денес пак мали вртоглавици имам, аман веќе.. дали уште да чекам зепирата да делува како што треба или да сменат АД? До петок се 3 недели како ми се почнати, и мн симптоми ни се намалени, ама ова со вртоглавиците на моменти некои денови не плаши, одма си мислам на најлошото, штом не поминува толку време бла бла.... Што мислите дали да барам да сменат АД или тек е рано за да има скроз ефект?
Не е тоа така брзо, процес е сигурно треба време, а и време за да делуваат тие апчиња, што знам барем така мислам, ако не ти одговара психотерапевтот оди кај друг, пробај..
Многупати, и уште имам понекогаш, ако не ми е мал притисокот значи од нервите, пијам или апче за смирување или еглонил и поминува
Моментално сум сам во странство далеку од дома, службено не на одмор. Имам мн анксиозност поради тоа што не сум дома на сигурна средина. Искуство некој?
Мене знаат и по неколку саати да ме држат, не она јаки него така слаби и кога ти е мутаво на главата, безврска....
Цел октомври и ноември го исплакав заради стрес.. и денес си плачам и на песна и на сцена и на мисла.. и не не е депресија плачењето.
Ајдр дека повеќе време си во ова па тебе да те прашам, освен вртоглавици и мали главоболки друг физички симптом немам, само голем страв дека сум болна, посебно ако слушнам нешто дека не некого му е одма тој симптом си го барам кај мене, и дури некад тој симптом ми се појавува, сега сум си запнала дека сакам да правам еег на глава, си правам филмови си наоѓам симптоми како да сум болна, веќе аман ужас ми е кога вака ќе почнам...
Се е тоа нормално во оваа состојба. Не се оптеретувај. Ќе дојде мисла, прифати ја, и тргни ја. Гледај да си зафатена со нешто во мозокот. Најубаво решавај крстозбор, судоку, некоја игра на мобилен. И никако не читај на Гугл за симптоми. Прифати се како што си.
Сега не читам, веќе кој знае колку денови не отварам гугл, излегов од сите групи на фб, со пријатели зборам сосема други теми, ама пак ме дрма психата, пробувам на др да ја насочам, читам книги, се занимавам со децата, излегувам, ама некогаш не помага, штом слушнам за болест си правам филм одма дека сум и јас болна, ди барам симптом, ужас... не знам како ова да го пребродам и овој глупав страв од болест, дури се мислам и на еег да отидам само да видам дека се е ок и да се смирам...
