Јас, но јас немам енергија, постајано чувстувам замор и ми се спие ама кога ќе ми надојдат разни мисли во главата дека нешто ми е, не ни спијам
нема шо да ти е страв, тие ти се даени за поубо да ти е а не понеубо, и мала доза ти дала, почни да пиеш
Од што точно се плашиш? Соочи се со стравот. Може само подобро да ти биде, полошо нема... Гледај позитивно, имаш нова терапија значи нова надеж дека ќе бидеш добра. Верувај во тоа и ќе биде се во ред, како рекле - се е до психата.
Претходно како се чувствуваше пред да го испиеш апчето? Исто вака ти беше? Претпоставувам не. Од сугестија ти е тоа и јас сум таква кога менувам апчиња.
Па подобро ми беше, сега исечам дека само ми се плачи, изгледа притисок ни се крева, ми се гади, мсилам дека ќе умрам, како да имам температура, ме боли желидник, како огромен стрес осеќам. Прв пат вакви апчиња, антихолици пијам.
Значи нема да умреш од паника ти се овие симптоми. Пушти музика, уклучи ги сите сетила, пеј, стани размрдај се, направи нешто што ќе ти го тргне вниманието од симптомите и ќе помине ќе видиш.
Oва се работи кои може да ги намалат симптомите на анксиозност и депресија. Ти може си убедена дека ова може се' да реши, ама вакви "совети" на тие околу тебе не. Различни фактори предизвикуваат анксиозност, и различни луѓе имаат потреба од различен пристап кон третирање. Некои луѓе цел живот ќе земаат антидепресиви, други привремено, некои никогаш. Престанете да се глупирате со вакви изјави, само им отежнувате на оние кои навистина имаат проблем. Да не дозволувате некој да ви кажува дека треба, мора или може природно. Сосема е во ред ако треба да се зема терапија. Немојте со вакви глупости затоа што и онака свеста за анксиознот и депресија кај нас е на ниско ниво. Кај некои вакви состојби се манифестираат генетски, некој е просто роден со состојбата и мора да се третира. Професионалец знае на кој што му треба. Не може секој и секогаш да "измедитира" анксиозност. Не сте сите свесни колку тешка може да биде состојбата кај некои луѓе.
Точно, точно, точно. Мајка ми има страдано од анксиозност, депресија, а за воља на вистината беше/ и уште е биполарна. Никогаш не појде на лекар, никогаш не зеде апчиња. Сама се “лечеше.“ Ми има речено, вие сите ме избегнувате. За да избегнеме конфликт, сите сме настрана. Така да, во право си дека треба професионалец. Од своја рака и квази науки станува само полошо.
Исто и со татко ми. Само од кога конечно го убедивме да оди на психолог видовме бел ден. А за мислењево погоре, и јас имам депресија и анксиозност од кога знам за себе. И медитирам, и сум физички активна, и добро се хранам, и имам добра работа, па пак се мачам со депресија и анксиозност. Кога се тресат вакви глупости луѓе мислат дека ако се правиш како што треба, нема да имаш депресија и анксиозност. Од вакви мислења луѓе не бараат помош кога им е потребна.
Премногу слободно време без рутина ми создава анксиозност. Имав толку планови за летово, за што ќе правам и сите работи што не можев да ги правам до сега поради обврски со факултет и сега кога сум слободна не можам да правам ништо од тоа затоа што не знам од каде да почнам, ме фаќа паника за што и да правам. Немам краен рок, немам наметнати саати или рутина и слободата, чудно и неочекувано е толку напорна.
Zdravo na site borci... Dali anksioznosta vi predizvikuva steganje kaj zeludnikot se do vratot gore? Cuvstvuvam kako postojano da mi e zgrcen zeludnik i nemozam da se opustamSo tahikardii se boram sekoj den i strav deka nesto ke mi se sluci. Se nadevam ne sum sama
