Мене од синоќа почна, пред спиење апнав Аналгин, утрово сè уште ме болеше. Кога дојдов на работа, се напив уште еден плус магнезиум. Џабе, продолжи. Пред саат се напив ибупрофен 400ка, уште ме боли, никаква разлика нема. Оваа е таква глаболка што си бара и лексилиум...
Ти благодарам, страв ми е од апчето дане ми се приспие. Јадев псоле вежбање и пак ми се јаде.. И цеден сок пиев. Работава ми е со зборење. Паники...
Мене нон-стоп ме критикуваат на работа ова она, се нешто не им чини дали е од лековите можеби не знам.
Lele i mene veke cela nedela, ama ne boli celo vreme tuku ke boli pa ke projde, pa pak ke boli i se taka. Pocna strav da me faka ama koga vidov sega i drugi ima se utesiv malce. Samo ednas piev analgin i dijazepam ne pomogna i bataliv, samo vitamini pijam i se mislam nesto pojako da zemam od analgetik , ama si vikam ako ne projde i od nego i odma pocna anksioznosta da me mava jako.
Јас мојата главоболка не можам да ви ја опишам. Како тежина.. не е да ме боли,да ми клјука внатре,ама имам некоја тежина и мислам секој момент ќе се срушам. Анексот ми е ма макс деновиве. Па така сеа и ако излезам некаде да прошетам или стојам во место одма ми се снеарнува,а зошто не знам. Почнувам да се потам,губам концентрација итн...со лесно нека ни е на сите
Абе пишувајте тука Мислам слободно можеш и лп,ама така читаат и други,можеби ќе им олесни малку и нив. А и што повеќе споделуваме толку повеќе ќе не има да се искажеме
Па знае да се случи да земам да, не можам да се замарам штетно или не, не ми се трпи болка, пробувам милион алтернативи и на крај рапидол си пијам.
Epa zemav i jas analgin i ne projde , i sega mi e strav i deka i od pojako nema da projde mojava ne e jaka blaga e, ama sepak na zivci mi odi cela nedela
Јас сум со кошмари и не можам да се оттарасам. И ко ќе станам сабалје, немам сила да станам, само ми се спие и неќам никој да видам, нит да се дружам.
Депресија малку Ама кога Не ти е ок таа е нормална појава. кога треба да одам некаде нозете назад ми се враќаат од филмовите у глава, а и плус знам како ќе се осеќам и одложувам . Ни еднаш немам излезено на рает,да ми е ок,и да не мислам како сум и како ми е и шо ми е вака така или онака....
Јас излегувам, и сама и со деца, и со друштво, мене ми е топ кога треба да ислочам негде, осеќам нелагодност додека се спремам, ама ми помимува брзо, не давам значење.
Ама луѓево не разбираат, мене еден другар ми се налути оти му откажав. Стварно не ми беше добро, а бевме договорени и испаѓа дека сум неодговорна, нестабилна и не другар. За ова исто една другарка ме блокира и све и свашта ми изнарече...т.е. Тоа погоре ми го пиша дека сум безобразна
Сега во бременост не сакам Иако понекогаш пијам дијазепам,ама многу ретко и пак не е тоа тоа. Пак се препотувам И јас кога ќе одложам излегување сама си го кажувам ова! Сама се кривам дека сум заникаде. Иако другарките сите ме разбираат,и не им е битно,доаѓаат кај мене. Носат по нешто за грицкање и поубаво ни е
Ама и ти често се лутиш на друг кога ке ти откаже..Која поради бебе,која поради маж или домашни обврски.Редовно си ги озборуваш другарките низ темите како не им се излегува.. Епа што сееш тоа жнееш на крај ..
