Адела бидејки јас сум нова на форумот и не сум во тек со настаните, те молам написи ми кај си била или во лицна порака или на меил petkovska_zaklina@yahoo.com Те молам ако си се усте на форумот писи ми многу ми е битно и јас би одела на крај на светот ако треба а не на такво место. позрав до тебе
Па некаде во јули 2011 мислам дека од тогас е постот на адела не знам дали си ти во некаков контакт со неа па ако мозес да ја прасас каде била, кој и го извадил стравот, јас би сакала да идам каде и да е, сто и да ми прават само да се спасам од ова. Те молам петрапанке ако мозес да ја исконатактирас адела некако па да ми писес. Поздрав
Gi citam postovite na seriozna i se voshituvam , jas sum veke 10 godini so problemov, imase preiodi koga sum ok ama ne 100 % kako sto pretpostavuvam si ti, a veruvale ili ne ednas da prestane nikogas ne sakam povtorno da razmisluvam za ova, spored mene najlosoto sto mozi da se sluci na eden covek e anksioznosta, sum bila i na psihijatri i psihoterapevti, sum piela lekarstva, sum bila po bajacki, gataci, bioenergicari no ne pomaiga izgleda premnogu razmisluvam za ova pa taka da i mi se slucuva cesto, citav ovde na forumov pod alternativna medicina deka solarnata joga pomaga vo resavanjeto na ovoj problem
хммм , чудно како ми ова прошло не прочитано ... за жал немам контакти со адела ... ако чита нека пише или тука или во приватна порака ...
Емилија и јас се трудам да дојадам до информации, преку овие други девојки мозе адела и не писува веке на форумов не знам.Немај гајле ако дојдам до некоја информација сто како каде веднас ти писувам , па јас го разбирам твојот проблем затоа сто и мојот е ист...хехехе Поздрав до тебе П.С. Усте ли си во Грција?
Некаде 2оо и некој пост под број на средина од форумов тука го пронајдов и процитав не знам како да ја исконтактираме адела и да ја најдеме?
emilijamak И јас не сум 100 % како што бев пред анксот,ама сепак добро се држам.Се трудам ,што е и најважно.Не се предавам.Решив дека ке си помогнам самата себе си и така и ке биде.Нема откажување,само упорност.Од време на време ке ме фати некоја вртоглавица ама одма ги пренасочувам мислите кон нешто друго и се смеам.Значи без разлика каде сум и што правам,ако осетам дека почнува да ми се врти јас почнувам да се смејам Колку пати од порано одејки по улица ке ме фати стравот и јас си ја ставам насмевката на лицето и со крената глава одам напред.Таа пустата ке види дека не и попуштам и ке си оди А порано,порано кога ке ми се свртеше одма кукав и офкав и мислев готово дојде крајот на светот и сите околу мене леле како ти е,што ти е.Јас пуста бледа,како крпа,легната колку што сум долга и офкам.Ц ц ц ц.....ете мене тоа ме кочеше многу.Сакава сите околу мене да се.Е сега да ти кажам,супер ми е.Сватив дека внимание можам да привлечам и со насмевка и со позитивна мисла а не само со лелекање.Се ке се среди. Јас имам срека што си го најдов коренот на проблемот,и така едно по едно решавав.Не може се одеднаш.
Поздрав мили мои , јас бев во контакт со Адела и многу добро се сеќавам на постов кој и мене ме израдува оваа ,,за една ноќ,, се било избришано.....Се распрашав кај Адела и таа во моментот(по одење кај бајачката) беше ОК но по извесно време анксот пак се врати ама не очајувајте. Лично и јас сум одела неколку пати во тоа време кога анксот ,,ме дрмаше,, нели велиме ,,давеникот за сламка се фаќа,, и потоа некое време по одењето се чувствуваш така некако ,,ослободено,, ама лекот е во ,,игнорр,, лековите кои го смируваат организмот и пронаоѓање на коренот , причинителот на анксиозноста ако тоа е возможно.Некогаш причинителот и воопшто нее важен ако личноста е доволно силна и како што Ане рече ,,уклучува инат,,ххехехе многу ме насмеа девојчево Сериозна секоја чест за тебе...не напуштај го форумов..без тебе Санја, Петра ...тоа не би било форум кој помага и дава сила дасе истрае во борбата со анксот.Борбата е тешка се дотогаш додека не сфатиме дека мора да се менуваме , да менуваме нешто во нашиот живот...ајде разговарајте самите со себе и откријте што ве гуши, што ве мачи...ако откриете вие сте на пат да станете повторно,,старите вие,, силни и цврсти.Јас знам дека тоа е возможно бидејќи јас го надминав анксот Поздарв и секое добро Ве сака Дуња
здравооооо друштво !!! за неколку дена гледам многу постови се напишале, активни сте... добредојде им посакувам на новите членови,тука сте на сигурно нема да ви биде полошо,може само подобро да се осеќате во нашето клубче иначе јас сум супер,завчера ме посети анксот ама на малку, брзо ја избркав сакам да упатам еден специјален поздрав до сите мили мои иначе јас ке кажам нешто анксиозноста ја има секој човек длабоко во себе, само кај нас е поизразена...Tаа можеби секогаш ке биде присутна, но не толку често пр. може само еднаш во 2 години да се појави ,и ние тогаш ке знаеме да ја контролираме и брзо ке не напушти па живи луѓе сме,секој си има стравови ,само ние многу потпаѓаме на нејзиното влијание...затоа само храбро,игнор ( знам досадни сме со игнор ама мора тоа секој од нас да си го повторува) и позитивни мисли...не се затварајте дома,колку повеке се затварате полошо ке ви биде и нема да сакате нигде да одите,многу ке ви биде тешко...дружете се ,сакајте и бидете сакани...ете од мене нешто во кратки црти ( да не се повторувам за се )за новите што не ги прочитале постовите наназад...сакајте се прво самите себеси такви какви што сте, за да можат и другите да ве сакаат...ние не сме болни,ние сме само мнооогу чувствителни и нежни... мегутоа секоја борба со нешто ,на крајот не прави посилни.. некои од членовиве прочитав пијат ад.долго време и нема подобрување.одете кај психијатарот нека ви ги смени,мора редовни контроли да се вршат за да се знае до каде е ситуацијата,или па оние штосе анксиозни по10-15години а не биле до сега на лекар мислам дека редно време е да посетат психијатар,нема ништо страшно во пиење на лекарства,подобро да пиете некое време одколку да се мачите со години...тоа е мое мислење ајде сега чаоо,па ке се читнеме пак ве гушкам сите
Џули, за Депрозелот не можам многу да зборувам, јас пиев Асентра, но претпоставувам дека горе долу сите имаат слични нус појави... Една другарка го пиеше уште кога јас немав поим што е тоа страв и анкс, одлично и делуваше, па го прекина сама мислам, па после година дена и се врати пак, па во консултација со психич го пиеше пак и прилично е задоволна, да не речам одлично е ... Изгуглирај го, се‘ ќе ти даде за лекот, а ако сакаш за Асентрата да ти пишам па да си направиш споредба, пиши ми, нема да има проблем ... Сериозна, ми се допаѓа како размислуваш. Недостасуваше уште еден ваков член во оваа група, кој зборува паметно и охрабрува како полесно да се помине анксот .. Браво за тебе, Петра, Џули, Љубам и секако Дуња, која е столбот на ова семејство... Заедно сме многу посилни, еден за сите, сите за еден!!! ... Не напуштајте ја темава, луѓето со задоволство ве читаат ... Се надевам дека наскоро ќе се придружат уште членови кои ќе ги споделуваат своите искуства како ја надминале чумава .. Но морам да признаам дека и Ангелите одлично се држат, Еци и Ненушка исто така, а и новово девојче Ане85 ми се чини беше, убаво искуство сподели. Ане, ако не ти е мака, продолжи со искуствата ... Останатите што не се споменати, од срце ве поздравувам и Ви посакувам мирна ноќ и убав период .. Ќе бидеме сите добро, само трпение ... Ако ви е нешто за утеха, ме уби и мене периодов, но не му се давам бе, па нека пукнат душманите .. Верувам во себе, верувам во Вас, верувам во подобро утре за сите нас!!! Ве гушкам и бакнувам ...
Ова последното на буца верувам во себе верувам во вас , ме потсети на некој политичар на крајот на говорот ... и ми дојде како идеа , анксот е вашиот ривал , за да го победите треба да имате добра политичка програма , ако вашата политичка изборна програма треба да се состои од 3 точки , кои се тие ? Според мене ова 1. Забрането повлекување во себе ( асоциален тип) 2. Решителност 3. Насочување на мислите Ми беше интересно прашањето и на сериозна што е вашата мотивација за да ја совладате анкси. пошто никој не одговори ... би ве замолила , или да составете 3 точки или да напишете мотив ... (доколку сакате се разбира) Поздрав до сите
Поздрав за сите! dunja еве уште еднаш сакам да ти се заблагодарам за твојата несебична помош и за сите споделени мисли,размислуванња,стравови и ситуации.Нема да го напуштам форумот,затоа што сакам и јас да допринесам со моите искуства во борбата против аннксиозноста eci.sk сакам да те поздравам.Намерно го цитирав само овој дел,зошто мислам дека тоа е тоа SanjaBucka ти благодарам.Јас сакам да помогнам на сите.Знам што значи да си сам и осамен и да немаш никој покрај себе.Знам колку е страшен стравот,колку е црна темнината,знам како е да ја загубиш самодовербата.Го знам јас сето тоа...го поминав.Не сакам да се бориме сами против анксиозноста,сакам заедно да и покажеме колку сме силни. PetraPanka3 Забележав дека никој не одговори на моето прашање.А зошто?Затоа што немате мотив?Затоа што е полесно да речеме дека сакаме да ни помине анксот ама не знаеме како да одиме против него?Борбата е процес кој што трае.Ама за да победите во било која битка,треба да сте мотивирани.Мора да имате лајт мотив кој што ке ве води напред.Треба и да ги знаете и разбирате бенифитите од победата.Сите можеме да бидеме победници
Ахам, барав јас ама ништо посебно нема ... има и на упатството од таблетите ама сакав вака од искуство кој користел да ми каже. И да се разбереме не е за мене, не користам никакви апови ... Додека го преживував пеколот(анксот) не пиев таблети освен Б6 повремено. Така и вие пробајте таблетите да ги отфрлите.
Здраво друштво морам да признаам периодот незнам зошто ама кај сите е , општо кажано сите се, не само ние анксиозните создава ептен напнатост , ама не се даваме ја ке паднам за спиење ама нема веза морам да учам чат пат ме мавне напнатост , страв, ама те и сега кај мене е отрештено музика се разбира да не слушат комшиите , па пак нека се напнувам кога ке има гласна музика и гужва па ај нека ми биде нешто те така ке се инатам па нека пукнат душманите , па нека ме дрма страв, ке ме дрма ке ме дрма ке помине иначе дручо чаре нема , малку сум инат малку повеке де, а во врска со прашањето мојот мотив е да се вратам пак старата јас , да бидам пак опуштена, да не ми смета гласната гужва, мене тоа понапред ме опушташе, може ви звучам себична али така ке ги задржам луѓето кои ѓи сакам и кој ме сакаат , затоа што знам дека сум напорна, братми сироткото арно има живци да ме трпи, и не само тој сите кои ме сакаат, затоа што мора да признаеме не сакаме да сме такви ама напорни сме , а јас сакам да се сменам и ке се сменам многу симтоми од анксиозноста пребродив ке стискам заби и ова ке помине МОЖЕМЕ НИЕ ! Волјата е најважна од се, упорноста и инатот се разбира , абе не попуштаме на еден глуп анакс.... поздравче до сите и имајте најубав и најопуштен ден, ве гушкам ситееееее
Девојки, ке го споделам јас моето искуство т.е. кога првпат почуствував страв. Со сегашниот сопруг тогашен дечко бевме во Париз на патување и таму ме побара за жена и се супер, се вративме и набргу баба ми почина со која бев многу проврзана. Не знам како ама преку нок ме фати. Не сакав да излегувам од дома, живееме во близина со баба ми и јас верувајте неможев да поминам од нејзината зграда, едноставно цела треперев, тахикардија лошо чувство. Долго време не можев да излезам од дома. Доагаа гости да честитаат ама јас неможев да седам со нив лошо ми беше, исто и кај сопругот доагаа гости ама јас не одев, неможев. Потоа почнав да пијам Персен и ги кажала матичната на мајка ми и некако ме опуштаа. Полека почнав да излегувам со мајка ми зашто најсигурна се чувствував со неа и ми се изгуби. Сега повторно пак ми се јави, но поминав тежок и стресен период. Се надевам дека ке помина. Почнав да плетам да го отргнувам вниманието ама тешко ми оди. Се мислам да одам на психијатар, ама ме плаши, не сакам. Постојано си повторувам ти си силна, ке помине, само период е. Исто така и во вц на огледало си зборувам, што ти е, ти си силна се можеш и мора да го надминеш ова, здрава, права, убава, зашто да се плашиш. Тоа е она што јас го правам и сакам да се излечам, сакам да имам деца и да уживам во животот.
здраво Јуллие,јас пијам депрозел од 20 ми ги препишаја заради честите панични напади кои ги имав на почетокот и анксиозноста,вака на почеток дури се навикнав на нив негде 15 дена ми беше потешко имав несоници бев напнат нагони за повраканје и немав апетит ,но потоа се среди сето тоа и почнав да се вракам во нормала немав повеке панични напади спиев како бебе и апетитот ми се поврати,е сега пијам скоро 1 год и сум добро ,но има и периоди кога осекам анксиозност но неможе да се спореди со тоа каков бев на почеток.нема да ги пијам уште долго затоа напоредно со терапијата одев и на психотерапија зошто само апчињата без психотерапија ништо не праиме.друго шо сакав да казжам аааа зошто таков одбранбен став имаш кон таблетките без разлика за кого се не треба да се оправдуваш,па тие таблетки се за тие токму како нас,за анксиозни не пиеме таблети за срце а имаме здраво срце пиеме таблетки за анксиозност,сите тука пијат или пиеле седативи или ад во одреден период од животот,јас не велам дека тие ке ти го решат проблемот но ке ти помогнат во тешките моменти и наместо да го мачиш телото со сите тие симтоми и да му предизвикуваш шокови подобро е тој период да пиеш нешто што ке ти помогне да се соземиш и да ја почнеш вистинската борба со анксионоста,дури си преплашен и испаничен немозиш да се бориш.поздрав
