DA od anksioznosta e i mene mi se ima slucena znaci sve imam preziveano si mislev deka mi e vospaleno grloto no potoa kako da da mi setase vo gradite pa vo grloto i na sekade toa obicno pola sat traese i pominvase
Абе јас пробувам да не мислам ама тоа понекогаш појако е од мене, знаеш ако ти се случувало. И сега што да правам кази, кога ке седнам да јадам одма ми се гади...Фала и поздравче...
, i kako so velis nemase odreden periot koga ke mi se sluci toa nekogas povejke ,nekogas ne .pozdrav Znam kolku e tesko , jas edna nedela taka so sila jadev ,jadev kako da nejadev treba inaet golem da imas sekoj den cekav da se spasam od toa i edno sabajle stanav duri sama se sudev cel den ne mi se zgadi i otogas retko mi se slucuva ,najvazno e mislata da ja prenasocuvas vo toj moment kolku i da ti e tesko ,pozz
Ај ке бидам упорна, кај мене може 2,3 дена ок да биде па пак се појавува, ама чим ти било и тебе исто значи не е страшно валда.Фала и поззз...
Не се чудете на никакви симптоми,кога се работи за анксиозност,произведува секакви физички симптоми,несвестици,повраќање,трнење во соларниот плексус,болки во градите,стегање во мускулите,грбот,и секако вратот,јазикот и чести мигрени. Освен тоа,нашето тело станува хиперсензитивно и секоја најмала промена ја осеќаме како дел од анксиозноста и нешто фатално.
^^^ Во право си Towelie,и мене истото ми се случува.Иако ги имам направено сите испитувања и прегледи и се е во ред,на периоди толку многу ми се интензивираат симптомите што секој пат по некој нов се јавува, трнење на раце и нозе,јазикот исто ми се чини дека неможам убаво да зборувам,напнати мускули, укоченост на рамената и вратот... и се така се врти во круг. Јас примав и терапија ама пак неможеме нон-стоп да се труеме само со хемикалии,утре-другиден треба да бидеме и мајки мораме малку да се ослободиме од тие гадни симптоми и пиење лекови. Како и да е клучот е пак во нас само треба да запнеме и да го оствариме тоа ослободување.
Jas za anksioznost koristev eden suplement od bilnana apteka Matija, nekoja americka formula. Cesto imav strasni glavobolki, mnogu se potev a grbot i vratot mislev deka mi se raspagaat. So lekcevo nekako se custvuvam posmireno, mi go dadoa vo kombinacija so nekoj caj za nervi i nerven sistem i sega za sega mi e OK. Se nadevam nesto ti pomognav so moevo iskustvo.
И јас чуствувам во последно време чудни симптоми како нерамнотежа ,омалаксаност,желба да излегувам на топлово и се затворив ептен.Анајголем проблем ми е гадењето неможам до уста да ставам ништо ми се гади а некогаш ако каснам со сила и повракам ,се будам навечер и неможам да спијам .Сакав да ве прашам дали сте користеле Валеријана да ја пијам со некој чај навечер ја смирувало таа растревоженост Позз
Пробај прво со чај од камилица или кантарион и пијај Б6 витамин,баш на сајтов читав една феминка пиела Балеријана чај ама вели да не се претрува со него(барав каде имаше пишано ама неможам да најдам)и немој да се затвораш дома тоа е најлошо,излегувај дружисе и мисли позитивно тоа е најбитно
Ти ги имас истите симптоми како мене, јас веке околу месец се борам со тоа, ми се гади не можам да гледам јадење и слично, али со сила јадам најчесто. Верувај дека мораш сама да се борис со тоа, ја птпивнувам Б6 и Персен, ми поминува по малку ама пак се враќа. Тоа е, мора упорни да бидеме, некои викаат од времето било,некој од стрес, анкс и слично.Поз.
Имам анксиозност. Уште пред 4 месеци ми се случуваа тахикардии и тресење на мускулите на нозете. Мислев дека имам проблеми со срцето. Тоа помина, веќе немам тахикардии и тресење ама имам чудни вртоглавици пред спиење некогаш и сонува гадни сонови. Обземен сум од страв понекогаш. Онака си седам со другари се најдобро се смеам и одеднаш само ќе ме пукне 10 секунди и после пак океј. Дали има некој со истиве симптоми. Дали може некој повеќе да ми каже? Фала однапред
Јас се борев долго време со анксиозноста. Стигнав до тој степен да не одам на училиште, да дремам по цели денови дома и да несакам воопшто да се социјалицирам. Можеби не дека нескав, едноставно ми се вртеше од самата помисла да се најдам опкружена со многу луѓе. Според мене при анксиозноста најважно е да се најде причинителот. Да се пронајдат причините кои довеле личноста да се најде во таква психолошка состојба. Јас бев прва година средно тогаш, дефинитивно изгубена во просторот и времето, пред време созреана, натоварена со премногу очекувања од луѓето околу мене, кои цело време ги слушав како велеа дека сум била интелегентна, понапредна од моите врсници, и сум имала капацитет и дарба да постигнам многу. Се чувствував како под компресија, енормен притисок, како да во секој момент ќе прснам, од страв дека нема да можам да ги исполнам очекувањата на луѓето. Почнав да се чувствувам несфатена од околината, од луѓето кои ме опкружуваа. Се чувствував осамено. Чудно. Неможев никако да се вклопам во ниедна средина. Ми беше тешко, и почнав да се повлекувам во себе. Започнав да сонувам кошмари, редовно, ако не секоја тогаш секоја втора вечер. Потоа ме зафати несоница, понекогаш и по 3 дена воопшто не склопував очи. Прекинав да одам на училиште без знаење на моите. Со денови не одев, ќе се појавев само кога имаше тестови и испрашувања, и потоа пак прекинував да одам. Тоа се одвиваше се додека не дознаа моите, бидејки нели училиштето ги извести за моите изостаноци. Тогаш немаше повеќе каде да се бега, морав да се соочам со мојата состојба, и да и се спротиставам. Пробував со помош на моите, со разговори и се, повторно да одам на училиште, но без успех. Доживував втоглавици, несвестици, проливи од нервоза и стрес. Притисокот нагло ми паѓаше, добивав тахикардии, ме облеваше ладна пот секој пат кога ќе помислев дека утре дента морам да се појавам на училиште. Сето тоа почна да се средува кога почнав да одам на психијатар. Јас ја изјавив желбата, бидејки сакав да се смени нешто, сакав да можам да живеам нормален и продуктивен живот. Со долго размислување, разговарање со докторката, дојдовме до коренот на мојот проблем. Страв од разочарување, од неможност да се вклопам со врсниците, стравот дека другите ќе ме перцепираат погрешно, стравот од осаменоста. Сето тоа долги години се трупало во мене, и наеднаш кога сум била најранлива, при транзицијата од основно во средно, сето тоа што сум го собирала во себе наеднаш пукнало. Кога веќе самата знаев што се случува со мене, се отворив кон другите. Докторката ме советуваше да не ми биде срам од ситуацијата, да им објаснувам на блиските, на луѓето околу мене што ми се случува доколку некој ме праша. Ја послушав. Секогаш е прекрасно кога имаш подршка. Среќа, јас имав прекрасни луѓе околу мене, прекрасни пријатели кои веднаш пробуваа на секакви начини да ми помогнат. Со мала лекарска терапија и поддршка од блиските се се промени. Не беше промена преку ноќ, но со текот на времето паничните напади се намалиа, вртоглавиците скоро и ги снема, несвестиците речиси веќе немаше, и сите симптоми се намалуваа додека не се вратив во тотално нормална состојба. Искрено сето тоа искуство ми помогна многу да се изградам како личност. На некој начин и ми е драго и сум среќна што сум го искусила тоа, ако можам да кажам, дури сум и благодарна на анксиозноста која ме изнамачи. Сигурна сум дека ако не се случеше тоа, немаше да созреам на начин на кој што созреав додека се борев со неа. Луѓе бидете цврсти, анксиозноста е нешто што со довлно труд и поддршка од блиските може да се победи. Насмејте и се во лице и речете и FUCK YOU BITCH IT'S MY TURN TO KICK YOUR ASS! P.s. Јас користев Асентра(антидепресив) и Хелекс(апичња за спиење на природна база) додека траеше терапијата. Бај д веј, за сите феминки кои се мачат со анксиозноста, доколку сте во можност, побарајте ја по книжарнициве книгата Кога Ниче плачеше од Ирвин Д. Јалом, верувајте многу ќе ви помогне
Еве ме повторно Дечки јас пак не сум ок, немам никакви тегоби, ама баш ништо, но како да си помогнам да не мислам дека имам некоја болест? Мисливе ме убиваат, постојано мислам дека сум болна, не можам да ги пренасочам на ниедна друга страна
За жал и јас не сум ок мислев дека ке се извлечам од ова ама не и не секое утро се будам со тие лоси мисли дека несто ке се случи секоја вечер заспивам со нив и по цел ден без разлика што и да планирам пак на крај си викам а сто ако се случи несто сто планирам за џабе јас и пак си се вракам на старото.Многу ми е зал сто потпаднав под вакво влијание тоа не ми дава да узивам во животов.Многу ми е тешко премногу и имам и симптоми да имам аритмии и стегање во градите цело време.
Priberetese so vreme jas od tie misli padnav vo depresija eve uste se boram da izlezam sega mi idi sama dase natepam sato sama se dovedov vo ovaa situacija a depresijata e uste pogadno nesto sto mozi da ti se sluci
Ма се ме фатило депресија,анкциозност се буквално се.Пред некој ден бев на одмор и сфатив дека оваа ситуација ме држи повеке од година време некако не бев свесна се додека не видов аспирин 100 заборавен во една од торбиците. Лошо многу лошо чувство.
Мене депресијата и не би ме бутнала толку колку физичките симптоми,оние досадни вртоглавици,тахикардии,аритмии,палпитации,стегања во гради,неможност да се фокусираш на ништо,и сето тоа. Тешкиот дел е кога во средина на паничен напад треба да си кажеш на себеси: Ништо не ми е,ова е само игра на мојот мозок,а срцето ти скока од гради и ти лупа толку силно,нозете ти се сечат,те облива ладна пот и мислиш дека ќе умреш. Читајќи низ нетот искуства на анксиозни луѓе,читав искуство на една жена што го прошла тоа и пиша дека неа не и помогнале психијатри,антидепресиви и остало,туку третирање на жлездите кои го лачат адреналинот,кој впрочем ги поттикнува сите тие симптоми,а се лачи и кога е нормално и кога не треба. Тоа до некаде ме замисли зошто тезата и држи вода,па во периодов барам како би се справил со тоа.
Ах еве веќе не можам се предавам. Постојано мислам дека имам некоја страшна болест, дека ќе умрам, а немам никаков физички симптом. Напната сум до бескрај, цело време сум на гугл и барам шо значи љиљкова точка на кожа, што значи да ти се лупи кожата, што значи ова, што значи она. Колку е нормално да имаш микроскопски мали 3 љиљакови точки на раката, кожата да ти се перути после одмор и да имаш флеки од сонцето.... Па јас не можам да се поднесам веќе!!!!
eleni 27 gledajgo videovo i se ke ti se razjasni ke se pronajdis i jas toa go imam pominato tie misli si barav sama nasebe razni bolesti i ne najdov nisto toa e sama strav od bolest http://www.youtube.com/watch?v=7H5sDG1I ... r_embedded
