tocno bravos za tebe taka treba site da bideme pozitivni a ne nekoi postojano se zalat a ne prezemaat nisto da si pomogne so pozitivna energija i ubavi misli
Јас денес така почнаја некои мисли да ме напаѓаат и плус треба да ми дојди менструација ама и реков мрш на паниката и си реков во мене ако треба да ми се случи нешто ке ми се случи дали сум го сакала тоа или не...Луѓе немате појма колку си бев горда самата на себеси што овај пат не дозволив да ме совлада за мене
decki koj ima iskustvo so eglonil jas gi piev poradi problemi so zeludnik i poduenost no ne mi pomognaa ic znaci dzabe gi piev,no sega nemoze da mi dojde menstruacija, posledna imav na 14 mart kako na vasiot ciklus vlijaat ovie apcinja ?
Јас кога пиев еглонил 3 месеци немав менструација треба да одиш кај гинеколог да ти даде хормони за да ти дојде менструацијата.Тие имаат многу влијание врз менструацијата, и пролактинот хормонот.
OFLELE A JAS BEZ POTREBA GI PIEV PORADI GRESKA NA DOKTOR CCCCCC SRAMOTA E OVA A TI BESE LI NA GINEKOLOG USTE ODMA KOGA TI KASNESE
Da bev i mi dade apcinja za da mi dojde ciklusot.Posle mi trebase 3 meseci za da mi se sredi ciklusot.
Dali imate cesti glavobolki i kako se spravuvate?jas eve veke cela nedela se macam ne mi vrvi ,ke se napijam apce i malku mi pominuva i pak mi pocnuva ,me boli vo slepoocnici i vo korenot na nosot,ako znae nekoj nesto ve molam pisete.
jas piam eglonil ama uste e rano da kazam sto kako treba dve nedeli barem da pominat za da se pokaze nekoj efekt , sega za sega ne se losi pa ke vidime ponatamu , psihicki smiruva ,da ,stravot i losite misli sto mi idea sega se pomalku prisutni pa ke vidime ponatamu eglonil i b6 vo kombincija pijam ,prvo piev eglonil so demetrin ama ic ne se osekav dobro sigurno bese od demetrinot a sega so b6 super e pozzzzzz
Здраво Девојки, До денес примав само дизепам и бедоксин, денеска со консултаци на психијатар ми даде да напијам хелекс 0,25мг два пати на ден и бедксин 2 пати.Испив еве првото апче ама се чуствувам многу уморна и главата ме боли.Нека ми каже некој со искуство од хелексот дали имал подобрување на состојбата? Поздрав
Jas deneska dobiv po 8 dena kasnenje a eglonilot kaj mene nemaa nikakvo vlijanie i mi gi prekratija da gi pijam
како сте мили мои? јас сум супер,како и на сите вас и на мене времево ми влијае ,но се трудам јас да влијаам на него хехехех јас оддамна не сум пишала за мене ,многу сум подобра ,понекогаш знае да ме посети ''другаркава'' ,но научив да ја контролирам,да не паничам многу, едноставно за разлика од порано сум супер е сега имам проблем само кога излегувам навечер во дискотека,кафана и тн..а поготово во дискотека ме фака паника,дури и ми се слошува,од гласната музика и многу луѓе...и одма излегувам надвор и таму ја поминувам вечерта па би ве замолила да ми кажете дали има некој/а како мене што правите во такви ситуации? значи деновиве треба да излезам во дискотека и уште сега ме фака ''паника'' несакам да бидам негативна со постов ,мегутоа тоа е нешто што ме мачи ,и треба да го искоренам некако... ве поздравувам...
Драги мои јас сум нова на форумот па да ви го кажам и моето искуство во врска со анксионзноста и паничните напади...Како прво мислам дека нема човек што не се сретнал со анксиозноста кој повеке кој помалку во различен период од животот. Не сум точно сигурна но мислам дека за прв пат ми се појави на околу 13 годишна возраст, тогаш почнуваме посериозно да размислуваме, па јас по природа сум поостетлива и поемотивна а бидејки и како помала имав претрпено повеке стресови така да толку мала ја почувствував проследена со необјаслив страв и вознемиреност особено во предолот на желудникот и континуирано повракање, тогаш нормално не знаев што е си измислував триста болести, дома не кажував и уште повеке се плашев, со тек на време ми поминуваше но повторно се вракаше кога имав некоја потешка обврска, стрес кога имав повеке страв, кога се соочував со некоја нова настаната ситуација...Истото ми се случуваше кога за прв пат почнав средна школа, се најдов во нова средина нови другари познаства дури кога прв пат се заљубив и имав платонска љубов без бакнежи и сл тогаш завршив на психијатар ... Сега ми текнува колку бев занесена замислена не јадев, не спиев, повракав ама јас тоа го свакав толку негативно и толку трагично толку не можев да се прифатам толку вљубена сега ми е смешно но времето животот искуствата си го прават своето Значи со тек на време ми поминуваше анксиозноста, си размислував од што е гледав да избегнам некои работи некои да решам, понекогаш се борев со црни мисли знаете тоа се по ред како некоја песна ни се случува ама уште не знаев дека тоа е аксиозност дека не ми се случува само мене и бла бла имав мн мн анксиозни епизоди цела средна школа. За прв пат сериозно го сватив проблемот кога ме посети ненадејно еден паничен напад , не знаев што ми е... наеднаш страшен наплив на топлина, емоции , топлина, трсење на нозе раце, срцето пред пукање абе веке ни на небо ни на земја, цело време се молев да стигнам жива до дома , е тогаш толку страшно и трагично ми беше ама со право зашто претходно немав толку јако остетено. Пробав дома со разговор, се преиспитував, од што ми е ама не дојдов до одговор, на факултет ке одев со триста маки де седев на предавање ама со илјада игли под мене цела се тресев мозокот ми бучеше не бев присутна ладно топли бранови, завршува првиот час со 100 на сат дома како од електрична столица бегав од секаде, најсигурно ми беше дома не дека дома ке ми беше подобро ама ете психа. Не јадев повторно повракав, не спиев како вампир се напрајв анксиозна и титула паничен напад Конечно решив да одам на психијатар, со разговор не ми помогна мн да се здрави и живи моите дома многу ми помогнаа бидејки и тие имаат низ истото поминато и нормално минат, ама примав терапија неколку месеци па потоа ми ја прекина, убаво беше почнав на работа ама повторно истото, пак моите смешки мислев "тоа така поминува " Дадов отказ од на работа и дома сите знаат пак ке одам на психијатар ме убедуваат вака така ти е смири се, јас не пак сакам да одам ајде тргнав со мајками, и опппп НАЈСТРАШНОТО доживеавме сообракајка со мајками не турна мотор на пат кај психијатарот трагедии. Завршив на болница, со цело срце и душа сум му благодарна на господ што не чувал и заштитил па поминав полесно, лежев на болница 1 недела цела згрутчена со многу набиеници. Од сообракајката освен анксиозноста и паничните напади добив и тешка траума... јас само си знам колку мака видов освен физичка колку само после тоа ми се влоши и душевната состојба. Повторно терапија, ама најслаба што може по пола депрозел и хелекс по потреба, пиев неколку месеци се стабилизирав со тек на време, од немање пари ја прекинав терапијата се вратив на истата ситуација со мали кризички од апчињата се исправив на нозе. Апчињата помагаат вистина но кога ке се осетиме подобро се останува на нас дали ке продолжиме понатака со животот или ке тапкаме вместо останати во тоа време и со куп хемикалии кои ке ни го диктираат жзивото и ке ни создадат тешка зависност. Тоа е мојата приказна не е завршена ова се случи минатата година потоа повторно се вратив на истата работа што ја откажав минатиот пат и тоа по цел ден работев пак бев и анксиозна и со панични напади и ненаспана кога ми беше ептен тешко знаев да се напијам и пола апче ама на природна база нормално и тоа е за луѓе само да не е претерано, ама што е најважно имав обврска имав цел, бев посилна, поупорна тоа е многу важно за полесно надминување на моменталната состојба, си реков ке се влечкам и ке работам цело лето и така беше. Мојата анксиозност живее со мене не се плашам веке од неа, ја разбрав се разбрав себеси, паничните напади мораат да се случат тие се резултат на нашата моментална состојба со тоа сме го хранеле мозокот и таа храна мора некако да излезе, кога ке се разбере што е тоа се е многу полесно, за да го сватам тоа колку што можам повеке придонесе и оваа страна http://www.anksioznost.net/izlecenje-napada-panike . Физичката активност, плановите, слушањето музика , едноставно правете она што ве исполнува тоа е најдобрата терапија ако може така да се каже, бидејки ова не е болест ова е состојба. Живееме многу стресен живот нормално е да имаме почести панични напади и анксиозна состојба, јас ги имам и ке ги имам тоа е нормално впрочем ако ги немаме тоа не е нормално зашто тогаш не би биле живи, јас сум срекна што колку што ги чувствувам негативните емоции со толкав интензитет ја чувствувам и среката која ја наогам најчесто во малите нешта. Се извинувам за долгиот пост, тука сум во секое време за помош се надевам дека барем малку помогнав
Здравоо Еции! Мило ми е, што си подобро! Како си го надминала потешкиот дел така и ова со дискотекиве ќе биде. Обиди се да уживаш во музиката. Исклучи се од се што те мачи и кулирај си. Се стави на ИГНОР Ја и покрај анкс на журки и по дискотеки најубаво си поминувам. Некако како издувен вентил ми е, ке си се изнаиграм Кај мене седењето на кафе е проб хаха (ок доста за мене). Муабетот ми беше колку и да ти се јавуваат тие глупави симптоми стави ги на игнор, или искочи со другарка надвор на воздух на цигара да им правиш друштво. Или до wc отиди. Ама немој да останеш цела вечер така, после пола саат,15мин врати се. За гужвите незнам што да ти кажам, пробајте порано искочете од кафана за во диско, да избегнете чекања у место. И сигурна сум дека ке бидете малку "пивнати" после кафаната така да верувај нема да бидеш напната и убаво ке си поминеш. Сигурна сум дека ке има мн зезања и смеење. И на крај ке си викаш во себе за ова ли се замарав недела дена пред искачање. Ти посакувам убав викенд!
Еден совет од мене...Бирајте место што е поблиску до излезот и каде што нема да ја гледаш целата гужва пред тебе...Оти самото то ти ствара напад на паника ко ке помислиш леле ако ми се слоши како ке излезам...Барем јас така практикувам
Zalam za seto toa no eve vi dokaz deka ovaa nasa sostojba sekogas se slucuvaso pricina mnogy dobro od tvoja strana nema izvinuvanje za dolg post, sekoga jas kazuvam deka koga ke se jasno i vistinito svati problenot, mnogy polesno e, ubava poraka za site ovde site se zalime ova ona jas veke podolg period se spravuvam so toa no fala na boga ,ovde sum i ziva sum ,niti mi se slucilo nesto starasno niti del od moite crni misli sum gi napravila ili se desile ovaa e sostojba, koja veruvajte se nadminuva i jas sum svedok na toa kako i ovaa osoba sto se izjasni pogore vo postov zatoa morate,hrabro napred ako mislite deka vi se vrti vo glava ke padnete ke se strupolite ajde padnete pak ke stanete i ke projde, morame site nie hrabro napred bez rasmisluvanje sto ,bilo kako bilo ,bilo pa pominalo veruvajte mora taka za da se dignete na noze i da se funkcionira normalno toa e toa, za vo diskoteka sama se go privlekuvas vnimanieto odnapred planiras zatoa e toa taka pojdi vidi ako ne e dobro potrudise postepeno od mali sobiri so luge pa posle so poglasna muzika i na kraj probaj diskoteka,ne misli na toa i gotovo ono mine posle nekoj izvesen period toa e toa se e nadminlivo samo jaka voja i toa e toa eve me mene pokraj site stravovi misli neuspesni brenenosti pak se podgotvuvam za ivf toa e moram i mene ne mie ic lesno ama idem napred se boram iako i jas imam strav za krajniot ishod dali ke uspeam da imam bebe ili ne ana cekoram bitnoe da cekoris dane stois vo mesto,zaroben na sostojbata tuku da se butkas napred se nadevam deka pomognav ne sakam nikoj od vas da me svati pogresno samo sakamda posocam deka se e nadminlivo .pozdrav i sekoe dobro za site vas ,nas
Zdravo i kako ste denes?mene mi e mn loso od sabajle mi se javi nekoe zueneje vo usite pa se ispaniciv i pocnav da meram puls se isplasiv i cel den mi e haos,bev izlezena i me fakaa napadi ,nemav raspolozenie mi se tresea racete i nozete kako otseceni i edvaj cekav da dojdam doma i da legnam i ete sega malce se stabilizirav ama nemam energija ,dali ke e do vremeto ili do mene?pozdrav
Незнам во кој дел се става ова што го имав јас пред 2 години. Се гушев секој ден, како да немав воздух, тоа ми се случуваше околу 7 дена додека една вечер мислев дека готово ќе се угушам дојдов дома и на мајка ми и реков да ме носи во брза помош. Таму докторката ме прегледа ми пушти кетонал нешто за болка и толку. За 10 минути дишев нормално. Читам паничен напад траел 5 до пола саат ретко фазла јас ова го имав сигурно 7 дена. Денеска по толку време најверојатно ова е паничен поради тоа што сега читав ги има тие симптоми седнав во кафич и наеднаш срцелупање невидено трпнење раце нозе и луѓево околу мене ми даваа чоколаади на крај станав со дечкото и ме однесе дома . и еве ме сега не ми е ништо, мада уште ме мава малце во глава се. ми тежат рацете и ме удираат лоши филмови во глава. Кога ги читам мислењава во форумов сваќам дека многу луѓе т.е многу од вас ги преживуваат овие работи. Само позитивно и ќ пребродиме се!
