и јас мислам дека е до времето,кога почнува да се полошува времето,така и мене ми е станува полошо...
Само мене изгледа кога ќе почне лошово време анксиозноста ми се намалува. Некако многу ми се подобрува ситуацијата во тмурните денови, се чувствувам посигурно, а баш напротив треба да биде.
manja666 И јас така се чувствувам,кога настапува анкс јас со душа чекам да заврне или да биде облачно така се чувствувам подобро,незнам зошто е тоа така.
И јас исто така ,ко ке врне некако како посигурно да се чуствувам а чудно беше кај мене кога и навечер кога е мрак посигурно се чуствував кога ке се шетав надвор отколку ко ке е ден ,чудна работа
za koga vrne i koga e oblacno i mene mi e podobro togas, glavata mi e bistra i me tera na setanje a zasto i jas neznam
Zdravo na site imam samo edno prashanje dali na sajtov ima nekoj sto se ima izleceno taka da go narecam od anksioznost ve molam pishete mi vo inbox
.Некои од вас имаат прочитано мислења од мене на оваа тема и ако имате забележано дека ме нема повеќе време...Еден апел до сите вас тука...Фатете се за работа,најдете хоби,најдете занимација,правете нешто што ви се допаѓа,најдете работа...И најбитното-купете милениче..Е нема нешто што повеќе ке ве расположи од тоа мило суштество кое одвај чека да ве види да ви го слушни гласот и ко ке видите љубов во неговите очиња е нема поубаво нешто...И дефинитивно оддалечете се малку од темата...
[/quote]Само мене изгледа кога ќе почне лошово време анксиозноста ми се намалува. Некако многу ми се подобрува ситуацијата во тмурните денови, се чувствувам посигурно, а баш напротив треба да биде. [/quote] Исто е и кај мене, а не знам зошто е така..
Само мене изгледа кога ќе почне лошово време анксиозноста ми се намалува. Некако многу ми се подобрува ситуацијата во тмурните денови, се чувствувам посигурно, а баш напротив треба да биде. [/quote] Исто е и кај мене, а не знам зошто е така.. [/quote] Јас се осеќам најсигурна кога е темно...И пред спиење...
Дали ние анксиозните личности сме глупи луѓе, или што е работата??? Сите знаеме дека не сме болни од никаква болест и никако да го сватиме тоа и да се опуштиме....
Јас искрено да ви кажам дека откако ја читам темата и откако дознав што всушност се случува со мене, некако полесно се справувам со анксот... паничен напад не сум добила од летото... (пу пу да не се подречам)...
Баш така. И мене ми е исто, затоа и повеќе го сакам ваквото време кога се стемнува порано и кога знае да е лошо времето а најмногу од се сакам кога врне. Тогаш мислам дека воопшто и да немам лоша мисла низ глава и ми се шета, мислам дека само тогаш сум способна да функционирам нормално. А кога е приквечер летоска и е баш најубавото време за излегување, мене како по правило тогаш ми е најлошо и скоро и да немам волја за излегување затоа што тогаш ми се најјаки нападите.
Istoto i jas go imam primeteno toa koga e oblacno ili vrne jas se osekjam mn poubavo nezz zashto e toa taka
Dali imate ponekogas preskoci na srceteo kako da vi preskonuna,ili kako zabrzano,ili slicni dr steganja?
Да тоа е сето од анксиосноста и не е остава поселедици што е најважно и не ние анксиозните туку и на секој нормален човек тоа му се случува.
Јас мислам дека ПРЕголемо внимание обрнуваме на себеси и сме ПРЕокупирани со себеси....погледнете малку и на другите луѓе,контактирајте со нив,доближете се до нив...Бидете опкружени со ПОЗИТИВНИ луѓе и примајте од нив позтивни и убави нешта...учете од нив...Слушајте музика што ве смирува..Позз и имајте убав ден! http://www.youtube.com/watch?v=_HxG6_t-xJM
Продолжи со вежбање,јас одам на аеробик..поточно по една цела година се враќам назад...мислите ми се истите..имам и бетар,ама велам ќе се испотам сега,ќе дадам СЕ од себе,нека ми се лоши,нека ми е се неубаво,нека не се осеќам убаво...со вежбањето сето ова ќе исчезни...негатвината енергија што ја има во мене ќе се истроши...во текот на вежбањето размислувај за убави нешта,како на пр со вакво тело ќе “трчаат“ по мене машките поубаво ќе се осеќам во моја кожа.попозитивна ќе бидам,моето тело ќе изгледа поздраво и повеќе ќе блескам..Поздрав
izvinete za latinicava od mob pisuvam.I mene koga vrne mi e najubavo togas se cuvstvuvam najsilna.E sega ova vreme oblacno kako denes me maci loso mi e paniki anksioznost pa i plus bez terapija i bremena.Dali i na nekoja druga i e vaka ili mene ova mi se slucuva?
Здраво сега видов. Значи единсвените работи шо ти требат за да ти помини е да си УПОРНА и РЕШЕНА. Ти е страв да излезиш? - Излези! Оди на психолог, не психијатар, ПСИХОЛОГ. Значи разговорот со стручно лице е непроценлив во ваква ситуација. Психолог не препишва антидепресиви само разговара. Тој разговор мене ме спаси. Одев 5 месеци скоро секој ден по потреба. И стигнавме до дното на моето минато со разговор, до корените на анксиозноста од кај потекнува зошто сега баш ми се појави. И ко ќе добиеш одговор на некој прашања ти станва јасно дека всушност си била пресилна цело време, и дека е доволна една капка да ја прелие чашата. Друго нон стоп биди зафатена, психички. Знам дека е тешко ама МОРАШ. Ко ќе си речиш самата морам, и мораш. Играј игри, читај книги, гледај серии, излегвај нон стоп, оди по гости, решавај крстозбор, пиши поезија, шетај по планини.... ЗНАМ ДЕКА Е ТЕШКО. Знам. И знам дека неможи да те сфати некој шо нема поминато низ ова... Не му се објаснува. Зато биди храбра и речи си дека нема со години да се влечкаш низ ова фаза од живтото и ќе напрајш се во твоја можност да помини. И пред да знајш ќе помини. Поминва, вервајте. На кој и да му треба помош слободно контактирајте ме, колку шо можам ќе ви помогнам
