ЗДРАВО НА СИТЕ ГЛЕДАМ ДЕКА НЕ СУМ САМО ЈАС СО ОВОЈ ПРОБЛЕМ АМА КАЈ МЕНЕ Е МНОГУ ЛОШО БОЛКИ ВО ВРАТОТ КАКО НЕШТО ДА МЕ ГУШИ НЕМОЖАМ ДА ГОЛТАМ ПРИТИСОКОТ МИ СЕ КАЧУВА ВРТОГЛАВИЦИ ГАДЕЊЕ ПОВРАЌАЊЕ ЦЕЛО ТЕЛО МИ СЕ ТРЕСЕ ПРЕМНОГУ СТРАВ ДЕКА СУМ ОД НЕШТО БОЛНА ПАНИКА БОЛКИ ВИ ГРБОТ ЦРНИ МИСЛИ ВИСАМ ПО ЛЕКАРИ ЕКГ СНИМКИ ЕХО АМАН ВЕЌЕ АКО ИМА НЕКОЈ ПОГОЛЕМО ИСКУСТВО ВЕ МОЛАМ ДА МИ ПОМОГНЕ НЕКОЈ ИЛИ ДА МИ ДАДЕ НЕКОЈ СОВЕТ ИЛИ ДА МЕ ПОСОВЕТУВА КОЈ ПСИХИЈАТАР ДА ГО ПОСЕТАМ
Анее888.. И јас сум така периодов , за жал имам повеќе лоши денови отколку добри и по еден месец одење кај психијатар и покрај цела борба За жал нема подобрување но јас имам надеж... Голема надеж и покрај сите негативни резултати .. Надеж дека ќе помине сето ова и дека повторно ќе можам да го фатам мојот дечко за рака и да се забавуваме како секој нормален пар,надеж дека ќе го исполнам сонот на моите родители и дека ќе станам цврста личност која ќе успее во животот ...
луѓе помагајте и притисокот ми се качува ме стега грлото како да имам нешто давајте совети предложете ми некој психијатар кој ќе ми помогне позз
Не паничи ништо не е од ако.е све и мене ме гуше така ме стега земи ако имаш деметрин или валеријана капки ке те опуштат то што паничеш ти крева притисоко и јас некни испаничив ми замина притисоко 160 со 90 и срцето ке ми излеташе од гради што испаничив се напив деметрин и капки за пола сат се стабилизира све позз
Оф тие паники и на таа анксиозност да и се плукнам веќе,јас овие денови си се мачам со тресење на снагата ко внатрешно цело тело да ми игра, до пред една недела се мачев со омалаксаност сеа следно не знам што е..аман веќе некогаш ми е супер некогаш бетер не знам како ќе се живее вака ми е страв да дојде ноќ да си легнам од се ме фаќа паники некогаш осеќам ко ослабнатост на мускулите
Lele i denes sum za nikade se tresam seta taa uzasna vrtoglavica losi misli ke puknam.Aman kako ne se najde nekoj lek pies apcinja na primer eden mesec dva i da pomini ova e ziva katastrofa.Ova vaka ne e zivot izmacuvanje e.
Луѓе бре, дај побарајте стручна помош.Јас се средив ама мора на психијатар и примање соодветна терапија.Депрозелот го пијам сеуште по половина насабајле, бидејќи по подолго време е ефективен.Од искуство ви викам одете на лекар.
Jas ova go imam celi 12 godini psihijatri eden kup poseteni terapii isto eden kup pominuva da za godina dve pak se vraka deprpzel piev 4godini za da na krajot od 10mg me vratat na 45 m i do koga taka ako e takva rabotata neka mi kazat ova e hronicna bolest ke si gi pies cel zivot apcinjava od 45 mg i gotovo ne sostojba bila minliva period od zivotot
Луге дајте доста веке со тие депримирачки коментари од типот ова нема да помине цел живот и сл. не мора да значи дека ако на некој не му поминало неколку год. нема и нас другите. Па психијатрите сигурно нема да не лажат за ова, значи до сега не прочитав некаде дека на некој психијатарот му рекол дека цел живот ке бидеме вакви, ама па и до нас е треба јака волја, трпение и доста труд. За состојбата никој не ни е крив па дури и ние самите. На форумов треба да си ги споделуваме искуствата и да се храбриме а не да кажуваме како ни нема спас готово е. И сами знаете колку убаво се чувствуваме кога ке прочитаме некој позитивен коментар и како некој кажува дека се излечил или дека полека му поминува оваа гнаса. Еве мене ми беше подобро сега откако прочитав станав ваква .ВЕ МОЛАМ значи малце размислете пред да пишете нешто зошто сите ние сме осетливи и тоа премногу а на нашата мила анкс. многу малку и фали па да почне да шиба со полна пареа. Јас се извинувам ако некого навредив со овој пост мегутоа сватете дека треба да се поддржуваме и храбриме а не да се обесхрабруваме со коментари од типот не се лечи ова, цел живот такви ке бидеме, ни нема спас и сл.
Сето ова е период покачен интензитет на анксиозност ,ние секако е имаме .Кога ке не фатат појаки симтоми си викаме готово нема спас,но има период е ке помине не губете надеж
Се лечи Симона, секој човек е приказна за себе....треба работа на себе и позитивни мисли, многу дружење....луѓето кои го имаат надминато тоа, не сакаат да се навраќаат на лошите денови...и не сакаат да разговараат на таа тема...
Токму тоа сакав и јас да го кажам Вики, во право си и потполно се согласувам со тебе. Само напред и со позитивна мисла и без осврт на минатото, (убаво кажа ти) ке успееме. Ве бакнувам
Па баш за тоа и го пишав коментарот дека навистина има спас од оваа состојба но со добар психијатар, добра терапија, малку повеќе волја и секако физичка активност.Има лек за анксиозноста, затоа и не ја класифицираат како болест.Мора да се најде коренот на проблемите кои ја поттикнуваат анксиозноста.Јас на пример си поставував многу високи очекувања и цели кои ако не ги исполнев, мислев дека сум неспособна, со понизок степен на вреднување.Откако ќе влезев во магичниот круг на болести, забележав дека е огромен стравот од смрт.Мора да дозволите на себеси стравовите да не ве надвладеат, но тоа сепак се прави со стручна помош.Еве сега, одам на вежбање 3 пати во неделата, супер функционирам, спијам убаво и едноставно ги прифаќам и убавите и неубавите работи на животот.Проблемите се решаваат ако се соочиме со нив.И пак ќе кажа дека поддршката од најблиските е мнооогу битна.Јас имам огромна поддршка од мојот сопруг, родителите, сестра ми.
Znaci jas se izvinuvam ako nekogo so mojot post demotivirav vo borbata so anksioznosta.Znaci sekoj svoja prikazna samite citate i gledate deka mnogu se izvlekle od ovaa sostojba jas licno na pocetok se pisuvav so 3-4 forumdziki koi veke gi nema na forumov i iskreno veruvam deka nemaat potreba da se vklucuvaat poveke tuka.Jas ednostavno samo baram pomos kako da se nadmini ova cudo od nekoi koi go nadmunale no za zal gi nema veke ovde.Pozdrav do site vas iskreno od srce sto pobrzo nadminuvanje na anksot. P.sdunja e ziv svedok deka se izvlekla od ovaa sostojba.
http://www.anksioznost.net/kako-praviln ... ksioznosti Ace tuka omas skoro se procitaj a za drugo ne mu se sekiraj nema da se ugusis jas bev so toa skoro 1 god.i ne se ugusiv i sega me faka ponekogas ali od nervoza samo ne go misli disenjeto i ke pomine sepak toa e mehanicka rabota poz...
Денес ми ја зголемија дозата од антидепресивите и сакам да прашам дали некој има чувство како ушите да ви се затнати и дури и сопствениот глас како да не го слушате.дали е тоа нормално или .. ?
Со оваа наша анкс се е можно, ова времево сите не уништи не па нас анксиозните. Си бев добра некое време, денеска сум пак заникаде. И како за инат пак си почнав да си читам некој глупости поврзани со срцевиот удар на нет и си создадов само повеке паника ццццц
