И јас се согласувам со simona26, ако се надминувала анксиозноста со качување на дрво, сите ние ке се качевме и готово. A ти секогаш кога ке се почуствуваш срекно знаеш да напишеш дека си ја надминала готово и после некое време оп ете ја се врати. Никој нема ништо против тебе но немој тука да се зафркаваш и да си играш. Затоа што како што кажа Симона овде ние мака мачиме, како да си ги пораснеме и исчуваме децата и многу други работи.
1. Знам, и мене ми сметаше во училиште, дома, надвор. Не можев да живеам живот како и секое дете. 2. Во градот каде што живеам нема психијатри, а немам услови да патувам барем една месечно до Скопје. За жал, и оваа тема, како и останатите се уништи поради чиста љубомора и различни сфаќања. Јас морав сама себе да си помогнам, немав никој друг. А вие ако имате можности, одете на психијатар, можеби ќе ви помогне. Лековите само ќе ви сторат зависност. Совет од мене, прочитајте ја книгата Panic away. Прашајте ја Дуња дали може да ви ја прати. Толку од мене.
Љубомора? Не ми е јасно, сега мислиш дека некој ти љубомори бидејќи ти си ја надминала „анксиозноста“, или што? Јас имам другар од Струмица кој таму не можеше да си најде соодветен психијатар, па си доаѓа секој месец во Скопје на разговор, на контрола, на преписка за лекови. Сигурна сум дека има уште мал милион такви луѓе во Македонија кои истото го прават со цел да имаат добро ментално здравје. Значи, тоа, не е изговор.
kako pominavte ovaa vecer jas so vrtoglavici i strav da ne mi se sluce nesto plus i prepotuvanja promena na vreme i nie se menuvame
Биле јас пијам хелекс од 0,25 пред спиење и некако си ја смирувам душата .. немој да се плашиш ништо нема да ни се случи .. ние сме силни личности но премногу емотивни само тоа е нашиот проблем .. ајде само храбро
Пробај Некако да не го носиш умот само на лошо ..еве на пример застани и прелистај го форумот на фемина има многу интересни теми може некоја ќе ти го одвлече вниманието барем на некое време ќе го расфрлиш умот .. се ќе биде во ред .. ќе помине и ова верувај
Jas denes vo iscekuvanje na najlosoto celo vreme cekam da se onesvestam loso mi e nemam apetit mi zujat usite aman ima ova kraj veke neznam kako da se nosam so ova cudo ni helex ne mi pomoga
Презаситен ти е организмот костадинка...И мене хелексот веке не ми делуваат никако.. Затоа сум во вторник закажана да видам што ќе ми кажат да не ми дадат некоја друга терапија.Ќе одам обавезно и на психолог барем 1 неделно на разговор бидеќи гледам дека многу ми помага разговорот. А не ко докторот мој само ме клука со апчиња ни да ме праша како сум што сум ништо! Закажи си на психијатар преку мој термин речи му за итно ќе те закажат за неколку дена а до тогаш комбинирај го хелексот со Б6. Јас така пијам овие неколку дена.Б6 на сабајле хелекс поручек,уште едно Б6 и хелекс пред спиење.
Дали некој, покрај анксиозноста, има и симптоми на деперсонализација/дереализација? Анксиозноста(+намалена самодоверба и некој вид на социјална фобија) ја имам веќе 5-6 години, меѓутоа со неа бев како на ролеркостер - имав периоди кога сум добра, но, и кога состојбата ми се влошуваше. Имав и добри, но, и лоши денови. Никогаш немам пиено антидепресиви, имам разговарано неколку пати со психолог, но, никогаш сериозно не се зафатив да ја лечам оваа состојба. Како и да е, пак ќе кажам - имав периоди кога бев добра и среќна, меѓу другото. Не знам што се случи, последниве 6 месеци, константно сум како мртва емотивно. Немам желба за ништо, оние работи кои ми причинуваа задоволство(шетање со другарките, читање книги, гледање некое интересно филмче, одење на Зумба) повеќе не ме исполнуваат т.е. ништо не ме исполнува. Немам концентрација да седнам да научам НИШТО за на испит, нешто што во претходниот семестар не ми претставуваше никаков проблем, бидејќи тоа што го студирам - го студирам со љубов... или треба да почнам да зборувам за ова во минато време? Не би сакала да завршам така. Тоа што ме плаши е всушност чувството на нереалност, 24/7. Дојде од нигде-негде и сега не знам како да го оттргнам. Се чувствувам како да сум во сон, а не можам да се разбудам од него. На пр. седам на кафе со другарките, а како да не сум присутна таму. Одам по улица и сè ми делува нереално, заматено. Навистина грдо чувство. Помислата дека повеќе никогаш нема да се вратам во нормала ме прави уште поанксиозна, а со тоа ми се зачестени и паничните напади. Па да се вратам на првичното прашање, дали некој кој го имал ова би можел да ми даде совет, како да се изборам полесно со деперсонализацијата? Ми смета многу во секојдневните обврски, како робот сум. Во потрага сум по добар психолог/психијатар, ми треба разговор со некого. Знам дека ништо не поминува преку ноќ, но, сакам да го направам првиот чекор во низата.
Dali krvnata slika e dovolno ispituvanje da znaeme deka nemamnekoja organska bolest. Jas seuste ne sum ubedena deka anksioznosta moze da predizvikuva tolku fizicki simptomi. Nesakam da odam na detalni ispituvanja...neznam zosto, a krvnata slika mi e super.
se i svasta, neznam veke sto ne osekam, a sto osekam e golema listata, - tahikardija i preskakanje na srcet - tesko disenje i bolka vo gradite - bolka vo grklanot duri i koga disam i kako nesto pozadi grklanot da me boli - bolka vo zeludnikot - trnenje na teloto, liceto, okolu ocite ustata i jazikot - cuvstvo deka nozete i racete ne se moi.... i site tie simptomi setaat koga kako, eden period eni, posle toa drugi ... Strasno mi e veke ...
тоа е и мојот најголем проблем - деперсонализација и дереализација и стравот дека нема да се вратам во нормала .. психијатарот ми кажа дека поминува но треба време и стрпливост затоа не грижисе верувам дека ќе успееме да го победиме .. те поздравувам
верувај Дека на сите ни е така .. пред два месеци кога последно направив детални испитувања и јас неможев да поверувам како е можно се да е во ред а јас толку лошо да се осеќам .. и јас ги имав твоите симптоми дури и други кои беа во мојата глава и ги имам сеуште но пробај да не му се плашиш зошто не ти можат ништо .. ајде само храбро
дали хелексот го пиете во комбинација со антидепресив? Јас еден месец бев само на хелекс но немаше никакви резултати .. потоа почнав да ги комбинирам со антидепресиви еве скоро месец како ми трае терапијата и веќе почнав да ги намалувам хелексот зошто организмот се презаситил од нив и повеќе не делуваат како порано.. јас бев најголем противник на лекарствава и цело време се борев без нив но кога видов дека неможам повеќе така морав да побарам помош .. обратисе кај некој добар доктор доколку си во можност и ќе видиш дека со разговор во комбинација со лекови ќе има успех .. ти посакувам се најдобро
Исто, сите испитувања во ред, а јас ги имав тие симптоми. Со антидепресививе е малку подобро, ама знае пак од време на време да ме здрма анксот.
Јас ги комбинирав Асентра со хелекс. На почетокот и одговраше , ама сега веќе не. Наместо хелекс сега пијам лорсилан од 1мг и многу ми е подобро.
