Здраво феминки. Како е? Времево е малку загрижувачко, но ке помине. Јас викендот го поминав работно, немав време да се издишам, а не пак да мислам на анксов. Супер, работно го поминав.Денес сум нешто здрвена, но ке помине. Поздрав.
Ја денес супер сум да се пофалам од вчера ме држи дај боже секој ден да е исполнет како овој и вчерашниот со среќни чувства
Здраво јас сум нова. Поспокојна сум кога гледам дека има и други што се борат со анксиозноста.Се почна пред 3 месеци кога го имав првиот паничен напад,Бев на психолог и со посебна техника за дишење и автосугестија дека не ми е ништо некако ги надминав.Но мојот најголем проблем се мислите.Прво беа тие дека ќе се повредам себеси или некој друг, но сега имам најмногу филозофски мисли.Зошто сум тука сега? Зошто сум јас јас? Која е смислата на животот? И многу ме плашат овие мисли.Дали некој има искуство со ваков тип на мисли?
Не се плаши и јас имав вакви мисли, па дури и си мислев како ке биде живото на тие кога мене ке ме нема, па леле никогаш повеке ке ме нема, никогаш хаха и слично, но сега сето тоа ми е смешно, ке ти помине и ова
Истото го имам и јас не се секирај,тоа се фази од анксиозноста и јас сум веќе 4 месеци во фаза на анкс и имам исто така опсесивни мисли што ни мојот психијатар неможе да ми ги одговори се плашев да не се побркам најпрво но со тек на време ќе се навикнеш. Поззз
Ај да прашам и за една другарка, таа нема панични напади, излага се нема гајле. Ама и искочила некоја брунка на градата и одма ја поврзува со рак , па ја болело во левата града, ко да ја боцка, и во реброто. Прашува дали има некој вакви симптоми како нејзините ?
Vaka ne mozeme da kazeme dali ni se ima sluceno ima sekakvi brunki mene mi se ima napraveno porano ama neznam dali e ista zatoa nemozam da kazam
Вака тешко е да се дијагностицира за што станува збор,задолжително нека посети лекар. Има многу видови на брунки и лекарите за одредени не знаат од кој тип се додека не испитаат. Верувам дека се плаши и затоа ја одложува посетата на лекар, но нека биде оптимист и нека се провери, мора да знае за што се работи. Колку повеќе одолговлекува толку потешко ќе и биде. Нека не мисли на најлошото, пецкањето во градите сигурно и е од стрес или од нешто друго....нека и е со среќа, извести не што ќе излезе.
Бубуливата е иста како оние што искачаат на лице, со гној, веке почнува и да поминува, јас може малце нејасно се изразив, иначе е повеке хипоодрик, прашањето поише и беше, дали ете како на пример ако и искочи нешто го поврзува со болест одма, или одма ако помисли дека ја има таа болест чуствува болки на одреден дел од телето и слично.
Тогаш минимални се шансите да се работи за посериозно заболување. Јас мислев дека се работи за бемка или др. вид на израсток, чим е акна не знам зошто воопшто испаничила. Се јавуваат насекаде низ телото, плус не се показатели за сериозните заболувања, може и е од храна или хормонален дисбаланс....нека не паничи без потреба
Дечки дали има некои од ваш шо се осеќат како изгубени и ги фаќа страв да не полудат? Како да не им е јасно шо се случува а сепак се свесни на се и се питуваат прашања кои немаат одговор? Мене тоа ме загрижува нападите ми се се поретки, симптомите држат оште несоница,кошмари,неспособност,главоболки...извинете можеби сум досадна но неможам со овој симптоммм
Ништо не ти е не се плаши нема да полудиш, ехеее јас одам накај школо и ко изгубена, ко да не сум јас хаха, ко да сум во сон ама не му обрнувај внимание и ке поминеее, и ајт на спиење касно е
(TEKSTOT E DOLG NO MORAV DA GO IZVADAM OD MENE,SE NADEVAM DEKA NEMA DA OSTANE MONOLOG) zdravo,ne znam zosto dosega ne sum se potrudila da pronajdam iskustva kako moeto na forum. pa da ja pocnam mojata dolga i tazna prikazna koja mislam deka go ima dostignato vrvot. pred 2 godini mi se razboli sinceto do sostojba da ne znaeme dali ke prezivee,togas imase 1 godinka,i fala mu na boga na kraj ispadna se vo red so nego,no jas odtogas propagam.otkako dojdovme doma od bolnica po nekoe vreme mozebi mesec dena pocnav da imam nesto kako vrtoglavica nekako kako postojana,kako da se naogam vo nekoj zamaglen svet ili kako da sum na visoko mesto bez ograda pa sum nestabilna(ova e najblisku sto mozam da opisam)bev na lekar mi dadoja apcinja naprirodna baza,gi ispiv i nisto,pa apcinja za cirkulazija,pa pregled na usi ,rbet, i.t.n. pa pak apcinja za na kraj da me pustat na psihijatar.i tamu apcinja za depresija i za smiruvanje no sepak mislam deka najmnogu mi pomagase razgovorot so psihijatarot,apcinjata gi piev poveke od 1 godina i gi prekinav,mozebi bev podobro no sega sum pak na staro. NON STOP RAZMISLUVAM,moite misli se tolku izopaceni sto i pokraj toa sto mislam taka ZNAM deka ne e taka. Sve sto imate dosega napisano sve imam pomisleno, deka imam vrtoglavici od tumor,koga ke vidam nekrolog mi idi slika jas na nekrolog i dali so mominsko prezime sakam ili so dvete,koga odam na pat krojam plan kako da go zastitam sin mi ako napravime soobrakajka,a ako nemam nekoi tolku strasni misli mislam "pa sto i ako ziveam 100 god.eden den pak ke umram,koja e smislata na zivotot?nekogas si velam pa sto i ako ima boga,sto ke pravime site tamu vo vecnosta,znaci mnoogu IZOPACENI misli koi se odrazuvaat na moeto zdravje. Vakvo razmisluvanje imam odsekogas otkako pametam za sebesi znaci od mala,no sega veke i fizicki me onesposobuva,ne mozam da gi izvrsuvam sekojdnevnite obvrski niz doma,pa mazot mi se luti pa nemame nikakva komunikacija a znam deka ne bi me svatil dokolku mu raskazam bidejki nikogas ne se cuvstvuval taka i ne razmisluval taka,plus moram da se grizam za sinceto i se vozdrzuvam za da ne mu vlijaam na kvalitetot na vospituvanjeto za da eden den toj bide psihicki zdrava i stabilna osoba,se vozdrzuvam pred maazot mi za da ne go nerviram za da nemame raspravi za da ne slusa sin mi,se vozdrzuvam pred majka mi za da ne ja sekiram,se vozdrzuvam pred svekrva mi oti mislam deka ne i e gajle i.t.n.zgora na se imam i sopstven biznis koj bara golema posvetenost, a sakam da imam uste edno detence megutoa se plasam deka nema da imam sila da go odgledam kvalitetno. I eve sega se naogam vo bezizlezna sostojba od koja ne velam deka ne se trudam da izlezam,SEKOE UTRO STANUVAM SO POZITIVNI MISLI,NEMAM VRTOGLAVICA I SE E SUPER I POCNUVAM SO OBVRSKI I ETE JA VRTOGLAVICATA ZA SAAT VREME I GOTOVO PAGA SE VO VODA.se razocaruvam i nemam sila za optimizam veke,seedno mi e.
Да не читам цел рој мислења зашто се наоѓаат во тема за еден проблем, па ќе ви поставам колективно прашање - Дали кога минувате низ најсериозните фази на анксиозноста (кога најинтензивно ви се манифестира), имате со кој да го споделите тоа? Дали е тоа партнер, партнерка, другар, другарка... Не е ова проблем низ кој треба да минувате сами, зашто самиот проблем е всушност како заробеништво во некој затвор што самите сте си го изградиле. Кога ќе ги почувствувате симптомите на анксиозноста, не двоумете се да го свртите бројот на онаа личност која знае да направи разлика во вашето секојдневие. Верувам, уверен сум дека сите имаме таква личност во животот! Case in point, другарка моја со силно изразена анксиозност (дневно губење од реалноста и неправење ништо) и реални, опипливи проблеми на куп почна да се „враќа во живот“ откако си најде момче кое едноставно знае да го пешачи тој пат со неа катадневно... Еве ја денес, заљубена до уши, со две дечиња од неуспешен брак и непостојана работа... Но се смее, среќна е и го очекува секој нов ден со нетрпение за да направи мал чекор повеќе кон конечно ослободување од оваа грозна состојба. Moмчето е тука за неа во оние приквечерни моменти кога анксиозноста најсилно и’ доаѓа до израз... Еден човек за неа ја прави сета разлика на светот... Најдете си го и вие вашиот, можеби е многу поблизу одошто мислите. И, што и да правите, не дозволувајте анксиозноста да направи да се чувствувате немоќни пред ништо, неспособни за една наједноставна задача... На светов сте дојдени со причина, а ако едно нешто е сигурно, тоа е дека ќе дојде време и да си заминете од него... Искористете ја шансава, оставете трага зад вас, трага за која ќе зборуваат вашите потомци!
Оле го прочитав твојот промлем. Знам дека проблемот не ни е ист и со оглед дека сум веројатно доста помлада од тебе бидејќи имам само 20 год. , но имам слични симптоми на твоите се надевам дека ќе можам колку толку да ти помогнам бидејќи знам колку е тешко да се минува низ оваа состојба со која се борам веќе неколку години. Значи кога ќе те фатат негативни мисли веднаш помисли на син ти , ако ти не си тука кој ќе се грижи за него и како ќе се чуствува тој доколку ти нема да си покрај него. Верувај тоа ќе ти биде основниот мотив за да не направиш некоја глупост поради која ќе бидат повредени лицата околу тебе. Потоа нема зошто да се обвинуваш себе си дека ти си лоша личност која негативно ќе влијае брз формирање на личноста на син ти , бидејќи како што прочитав погоре ти се собираш во себе за да не бидат повредени другите: маж ти, свекрва ти .. Значи почни да мислиш на себе ,биди тоа што си, не се воздржувај бидејќи така ке собираш и собираш во себе и на крај тоа мора негде да пукне и само можеш пак нешто да сториш со што пак ке си нанесеш некоја болка на самата себе си . Нормално е тоа да се караат луѓе и не се обвинувај себе си за некои работи ,бидејќи секогаш се потребни двајца за било што ,значи дека колку си ти виновна за некоја караница,толку е виновна и др.личност. Какви се мајки има па мислат дека се светици ,а ти не си виновна што минуваш низ една таква фаза која еден ден или делумно ќе се намали или пак засекогаш ќе изчезне. Позз..
Охх драги феминки знам дека е глупаво ова што го пушувам ама многу ми е тешко. Еве вчера беше се ок ама утрово пак кога станав некако се растажив,ми се замати во глава исто како кога се има притисок, малаксав и немав сила за ништо. Од што немам сила само си седам и ништо не работам ,а најмногу од се се нарвирам бидејќи кога ми е матно така во глава неможам да читам -да учам , а сакам. Значи ќе семам книга и веднаш ми се завртува во глава и мочнува нешто да ме гуши. Потоа почнувам да плачам зошто неможам да учам, а еве го Јануари кога имам колоквиуми. Искрено се срамам зошто имам 20 год. ,а пишувам тука за учење како да сум некое прваче. Сите вие имате некои посериозни проблем,а ја како некое дете се однесувам Незмам како да се справам со ова ,сакам и јас да сум како др.на моите години
fala tea srcence za poddrskata,vcera se zakazav na psihijatar so cel da si ja zgolemam samodoverbata vo samata sebe pa tek posle da gi resavam problemite i da mozam da im sudam i na drugite a ne samo sebesi a ti ne se sekiraj premnogu za ucenjeto,uci samo ako ti se uci bidejki fakultetot ne e merilo za uspeh tuku samo slika uramena vo ramka,jas ja imam i za toa mi sluzi,a rabotam sosem drugo sto me ispolnuva celosno i sama si go sozdadov,pozdravce odam da si go zemam sinceto od gradinka i da si go gusnaaam
Здраво јас денеска сум многу нервозна цело тело ми се треси и чуствувм некоја нелагодност во градиве и зештина дали е времево или нервите незнам.
