Veruvaj, ne ti e od niv... i toa e faza shto treba da ja pomineme... jas i koga gi piev mi beshe kako sega na tebe u sega mi e taka koga ne gi pijam... a ne gi pijam od momengot koga doznav deka sum bremena. Momentalno gi ostaviv...a samo tie mi bea slamka vo vodata... i sega mi e isto... ama ne se otkazuvam... da mi prkne bebe pa kje imam vreme i za psihijatar pochesto da posetuvam koj poddrshka mi dava sekogash... mn e bitno da imash dobar psihijatar... to ti otskochna daska za ovaa situacija
Mojoв психијатар не сум го посетила можеби 5 месеци, ме клукаше со апчиња, ми ја зголемуваше дозата а имам само 40кг и ме откачуваше за 5 минути. Сега сакам да пробам со психолог.
Забележувам како инстантно ми олеснува тежина од мисливе и мозоков, и ми се опушта телово, со само исчитување на неколку фини и позитивни одговори тука на фемина.. ја минав скоро цела тема, вртам по страни и исчитувам искуства од многу..... и, не знам како влијае на вас, но мене надеж ми дава само што читам дека има многу, што се борат ете по 8,10 години со ова, а кажуваат дека успеале да се изборат, да останат на нозе стабилно, и да продолжат да живеат нормално..... тоа многу барем мене ме теши и ми значи, а се надевам и на останатите. Сакам тоа да го потенцирам, колку значи психата игра улога...Во еден момент мислиш дека нешто физички ти се случува, а во наредниот еве, забележуваш дека всушност како што акумулираме негативни мисли за тоа што може да ни се случи или колку ни е лоша состојбата, исто така и позитивна мисла може да не смири.... Иако овие вторите потешко се одржуваат, црните мисли многу полесно се наталожуваат од позитивните..но сепак, можно е, само ваљда ни треба повеќе трпение и волја ....
Не ти сугерирам да не ги оставиш, тотално напротив, тоа е знак на храброст. Jaс зборувам од лично искуство лично за мене, не мора да значи дека тебе нема да ти биде подобро, сепак пробај без нив ако си решила да ти биде подобро сигурно дека ќе ти биде.
Плус тоа јас ги оставив наеднаш а не постепено и затоа ми е полошо, сум требала да ги намалувам постепено, не така да пресечам одеднаш.
Се што правам во врска со лекарствата е во консултација со мојот психијатар. Јас хелексот долго го пиев по 3 пати од 0,25, па по 1/2, постепено и пред да ги откажам по 1/4 еден месец пиев. Мора да се соочиш со стравот, мора да научиш како да размислуваш и како да ги гледаш работите во животот. Да најдиш добар психијатар, психолог тешко дека ќе ти помогни. Читај книги, разонодувајсе, вежбај, медитирај... Зошто дојде до 40кг? Немаш апетит? Ајде само позитивнооо...
Како прво ве молам да не изигравате психијатри и да давате совети за оставање на лекови. За тоа си има стручни лица. Не делуваат сите лекови исто кај секого. Денеска и мене ми е многу тежок ден, пред добивање сум, анкс ми е на макс одвај еве издржувам на работа, ама само си велам, не ти е ништо ќе помине. Само позитивни мисли, земање препишана терапија и само контрола. Ако ве фати напад некаде, јавете се некому по телефон, на некој кој му верувате кажете да ви прави друштво да ви зборува да не мислите , ќе помине, не се секирајте. Денес е тежок денот, како пролет е . Анксиозните луѓе се подложни на метеоропатија, осеќаме се. Ајде само храбро.
Кој не дошол до ситуација да пие лекови тој неможе да свати, не сум за лекови но меѓу две зла бираш помалото....на форумот имаше такви што пиеле АД па после кажуваа како не треба да се пијат,,,па да дојдат до ситуација пак да мора да ги пијат....Едно запамтете: секој организам е различен, секоја психа на човек е различна, секој различно ги доживува работите...најдобар водич е психијатарот, и знам дека доколку е посветен на својата работа ни ден повеќе нема да те остави да пиеш АД. Затоа најважно од се на овој или оној начин да имаш желба да си помогнеш и да не оставаш да тонеш.
извинете има некој можност сега за пишување во пораки, нека ми пише навистина не се чувствувам добро и сакам да разговарам со некој кој што ке ме разбере
па поминав прилично добро можам да кажам ми кажа дека со добар сон ке си ги смирам главоболките, ми препиша витамини и ми кажа дека не сум во некоја толку западната состојба (да ја речам така) за да ми препишува други лекови. инаку не ви пишував дека сека тргнавме на школо па гледам да бидам повеќе зафатена и да не мозгам многу/ еве сега пак почнувам да мислам на лошо. пред малку се исплачав едно убаво, незнам дали е од што треба да добијам ама иам некои 10тина дена..
ЦЦЦ многу негативности, @lejlla ич да не му ја мислиш се ке биде добро. Анксиозноста знае да се врати по некое време тоа да, но само ако ние и дозволиме и не научиме како да се справиме од стресовите и работите што се секојдневни. Мене ми се врати по смрт на другарка да не се повторувам по 100 пати. Имам панични напади ама се борам, порано знаев после секој паничен да легнам и да не станувам, сега со панични со вртоглавици чистам работам по дома, на тв цел ден ми соти Балканика се е со позитивни песни. Денеска сум со главоболка јака, одам накај школо шп малата и ми се врти, и си викам ајде терај наоред ништо не ти е ти си силна и точка нема да избегаш и да си одиш дома, и си отидов до школо си го земав детето, дојдов дома до пред малце чистев со јаки вртоглавици ама ги заборавам кога немислам на нив. Сега ке закажам пак на психијатар ама од прицина да имам на кого да се искажувам затоа што со многу малце луге можам да зборам на оваа теме, освен со една мајка што учи со керка ми па сме со иста мака, и кога ки чекаме децава ако не здрма она вика ме драм, јас ја тешам, она мене и на крај тоа завршува на шала и смеа. Ајде сите храбро се е во нас, речи си денес решив да сум срекна и силна секое сабајле кога ке станувате и ке се бориме, друго немааааа до ситееее
Ајде само напред .Мене од сабјле де раката ми се здрвува па вилицата па несто ми зуи во ушите се нешто ми е ама некако се учам да живеаам со ова веќе ми е смачено и да се жалам . Поздрав .
http://psihologija.com.mk/postojano-se-grizhite-postoi-nachin-da-si-pomognete/ еве нешто многу убаво што вреди да се прочитааа
to mi ostana srcka uste da se druzam sakam da gi otkazam mnogu sakam ama ne sum bas najdobro ama ke moram..inaku ke potporasni bebuso i ti ke setkas ti si hrabra licnost uste koga odma se otkaza od lekarstvata i vo tekot na bremenosta pomina bez lekarstva pa i sega fala na podrskata te sakam
Zdravo na site jas sum nov na forumov sakam da kazam do site vas morame da bideme hrabri i da go izdrzime ovoj pekol od zivot ....sve pominiva pa ke pomine i ova... Ovaa mi e vtora bitka so cudovisteto...prvata bese 2010 pa eve sega povtorno ..cudoviste mislev na ankcioznosta ...dobri 4 god mi se vrati zivotot vo kolosek ...koga eve go gostinot tropna povtorno na vrata ali sega se e poinaku od predhodno..pa i nie borcite sme spremni za bitka ..no ne e taka ovde ne stanuva zbor za davanje otpor ... Kolku poveke davame otpor poveke zaglavuvave sve podlaboko..stosot e koga doaga panicniot napad primete go doma kako svoj najdobar drugar koj najverotno ke bide tuka 20 ili 30 min i ke si zamine...ne treba da ne nadvladee panikata i ne smee bidejki ednas bev vo toj bubanj i znam od iskustvo ..prviot pat bitkata ja dobiv za sest meseci toa bese uzas ali ovoj pat so cista glava i cisto srce go primam sekoj napad ...ponekogas smeejki ponekogas peejki ..veruvajte taa oluja od buri i bombardiranje koga nema otpor duri i neprijatelot e zbunet Eve veke deset dena me drma ali i ova ke pomine znam ....sakam na site da vi kazam i morate da ja procitate knigata panic away....premnogu dobra i mislam so prvoto citanje ako ne so vtoroto veke sve ke vi se razjasni...
Дали некој денес ја гледаше емисијата на алфа милсам не сум сигурна,со психологот,ако има некој линк да стави не ја ислушав добро а имаше многу корисни совети за анксиозноста и паничните напади.
Panic Away - Prevod.pdf - Alternativa Forum Samo napred citajte i so verba vo boga...sve ke si dojde na svoe mesto... Samo procitaj ja knigava i ne ti treba nisto drugo veruvaj mi na iljadnici luge pomognala ne kosta nisto samo 102 stranici da se procitaat prevodot e srpski Bravo mnogu dobro napisano i objasneto ... Mnogu hrabro napisano ama za zal dosta vistinito samo napred pozz .
Јас ја гледам оваа состојба како еден тест на издржливост, после ова само ке бидеме посилни. Ако е се лесно нема да ни биде интересно. Ххаха храбро против оваа сите заедно
Мили убавици девојчици... По језива работа од анксиозност нема.. Состојба на умот. Борба со сам себе... Го поминав тоа и ФАЛА МУ НА ГОСПОД што не е повеќе мое секојдневие. Страв... Нема нешто по лошо и погубно за душевениот мир ти биде нарушен. После доста долг стресен период се соочив со анксиозност. Нај лошиот период во мојов живот. Мислев никогаш нема да запре тоа чуство на истоштеност, незадоволство, несреќа и секако тоа се се рефлектираше физички врз мене. Најпрво како почетна фаза ненадејно добив таков напад на паника што бев сигурна во тие 3-4 минути дека ова е мојот крај. Дека јас умирам, срцето ќе ми запре и бев сигурна дека несакам ваква смрт. Ужас... Потоа се смирив некако но од тој ден натака стравовите ми беа секојдневие. 3 пати на кардиологија, 2 пати на итна, 3 пати на гастрологија...ужас...Докторите единствено што можеа да ми кажат е дека се е ова психосомадски...А мене како да не ми беше тоа доволно и постојано барав доказ дека со мене нешто не е во ред. Помош си најдов во сама себе. Читам книги , редовно одам во црква секоја недела, духовно се смирувам но не само вештачки надворешно, работам на себе вистински. Се трудам што помалце да осудувам. Оние кои што беа причина за мојата сосотјба, оние кои ме доведоа во очај, оние од кој што се почна се трудам да не ги окривувам, зошто се што дозволив дозволив сама. Помалце се занимавам со себе, помалце се анализирам. Не велам дека се надминав но на добар пат сум тоа сосема да го снема. Секогаш ја имам онаа мисла во глава БОГ Е ГОЛЕМ ... Па и се откажав од намерата да вратам некому. Се е во нас самите... Повелете нешто што може да ви помогне...
