taman mislev deka se pomina,deka si go vrakjam stariot zivot nazad i od nikade nigde vchera povtorno napad na panika ... i eve denes pak !! neznam shto e problemot ... sekoj pat ke dobutkam do kraj i povtorno se vrakjam na pocetok nemozam vishe neznam shto da pravam,duri se chuvstvuvam deka samoubistvoto mi e edinstven izlez ...
Емили Истото е и со мене мила немој да мислиш такви глупости самоубиството не ти е излез никако едноставно речи си и најочајна да е ситуацијата подобро седи и чекај што ќе биде нека биде ништо нема да добиеш со самоубиство. И јас бев супер и таман мислев излегувам од состојбава полека читав милион книги инсталирав апликации на тел за анксиозност помош се ми беше ок ми беше и ете вчера утрото од страв еден глупав и тоа ништо не беше како што мислев си напраив филм и стресни пиев Б6 па после иако ми објссника дека нема ништо од тоа што сум мислела ок бев цел ден и вечерта во 4 сабајле повторно ми се врати филм и само тој филм ми се вртеше што ако е така очај ме фати и после толку долго време можда од минатата година пак напад на паника ама прав напа срцето само што не ми излета брзо чукаше ненормално цело тело ми се тресеше...едвај заспав се напив апче едваај заспав..и еве савајлево пак станав со истата паника никаква стресена и ме смирија моите ми зборуваа апче ми даде макја ми и пак поспав се одморив уште два саати еве ме сеа надрогирана уште се осеќам од апчињата и нормално како секоаш после напад на паника сеа анксиозна сум разочааеана зошто се случи ама се надевам како и предходните пати ќе се среди се ..... морам да верувам нема друг избор ќе се борам додека сум жива...колку и да неам сила ќе стојам ќе пробувам.... не си сама не ти се случува само тебе тоа ете гледаш, многу сме такви о во ист момент можеби патиме од ова.... заедно ете ќе се искажуваме и ќе пробуваме да се средиме..
da no se prashuvam dali nekogash vo zivotot povtorno ke bidam srekjna kako porano,pred ovaa pojava dali nekogash ke ja isteram od sebe .......
И јас истото се шрашувам по милион пати и пошто мн исчитав за овс верувам дека има нсчини милион да се победи и да бидеме пак исти како порано.... и покрај анксот сум имала денови коа сум билс целосно смиренана и ок,така да знам дека може да се биде добар ако се трудиме доволно. Тешко е и паниките и стресот и дтегнати гради и све...ја и моментално така се осеќам...ама си велам ако преживеам, ско неам последица некоја , тогаш ќе се надевам секад и дека ќе излезам од ова..... не се плаши толку...еве и јсс сум стегната додека ти пишам со стресни страв дека ќе се срушам секој момент глава ме стега гради ми се гади све ми е...... ама се надевам ќе мине ке се смирам до после :/
Moре не мисли на глупости какво самоубиство земи истричаj ,испешачи едно 7 километри па да видиш после пешачењето што е живот ,за инает од анкс.И мене не ми е лесно но за инат од анкс,денес се препотив од вежбање многу ми е тешко но со сила ама после ептем смурувачко чувство имам.Луѓe станате и боретесе има излез !
Ako se cuvstvuvas tolku ocajno I razmisluvas za samoubistvo bi te sovetuvala da pobaras strucna pomos. Neznam dali pies nesto no mozebi ti treba nekoj vid na antidepresiv. Ne e sramota da odis na psihijatar vo ova vreme na sekoj vtor covek mu se slucuva ova. Izlez od situacijata ima I toa bez trajni posledici, ti garantiram. Jas sum ti ziv primer za toa. Najgolemata greska sto ja pravime e sto koga se cuvstvuvame dobro I ete se sluci nesto sto ke ni predizvika panika, odma zapagame, se razocarame, mislime deka nikogas nema da ja prebrodime ankcioznosta. Treba koga ke se slucat tie panicni napadi da ne Im pridavame tolkava vaznost. Ankcioznosta ne prestanuva od denes za utre. Napadite se slucuvaat no so tek na vreme se poretki I poretki dodeka eden den ke ti se vrati silata I nema poveke da gi gledas kako napadi tuku kako nekoi neprijatni situacii. Vo zivotot ne moze se da bide sjajno I pak ke ima momenti koga ke se cuvstvuvas tazna I nesrekna, no nema da gi tolkuvas kako panicni napadi, togas nema da bides tolku cuvstvitelna da predizvikas ankcioznost I depresija. Samo hrabro, opkruzi se so pozitivnost I ne Im pridavaj mnogu znacenje na losite misli. Ke uspees da go nadmines ova, nema da trae cel zivot. Od tebe zavisi kolku brzo ke go iskorenes.
Женски само да ве прашам во врска со вашето лице. Дали стресот и анксиозноста ви предизвикуваат акни? Во пубертет немав волку акни колку што имам сега... Не знам дали ми е од анксот или треба хормони да проверам. Мислења околу ова?
Јас имав стакло лице ама после стресовите се втурив со акни па моам на дерматолог до тука дојде работата,се оддадов од пари.....пијај пивски квасец,отвори на интернет прочитај,добра е за акните.
Секој различно ,тоа зависи од самата кожа ,од изсхраната има повеќе фактори,јас никогаш не сум имала акни и немислам дека од анкс.може да ти се направат
Борци сте сите, ќе успеете. Само препорачувам да сте активни, не да се криете дома. Анксот не напушта засекогаш, но може да биде добро изолиран. И дистанцирајте се од негативни мисли, негативни луѓе, ситуации. Не е едноставно, треба време за да се вратите во нормала. Затоа секоја добра животна шанса треба да ја грабите, да сте од акција, да се храбрите, да сте самите на себе најважни пред се. И со време само може да станете посилни. Победете ги стравовите со тоа што ќе се соочите со нив.
Криво ми е што наоѓам време само навечер за да пишам на темата..Мора да биде човек позитивен,колку пати сме мислеле дека нема излез па пак имало убави денови.Сум помислила и јас да си направам нешто дури и на глас сум го кажала.Молев бога да ми прости за таа мисла не знам колку време.Не знаеме колку сме среќни алооо.Здрави,прави со сите нишани па дури и одповеќе паметниКолку пати си велам да си бев потупа многу посреќна ке си бев Има лоши моменти ама можиме да ги победиме,силни сме ние од секоја каша ќе се извлечиме!Ќе има подобри денови,МОРА да има! Ве гушкам!
Баш така. Ние, анксиозните човечиња, најдобро го знаеме значењето на „После дождот доаѓа сонце.“ Само треба да бидеме силни во деновите кога нè врне сиво облаче, за да уживаме во деновите кога ќе се појави колоритно виножито. Доаѓа лето, така што... Самоубиството не е решение, ве молам не ни помислувајте на такво нешто!
Здраво друштво. Знаете дека секое бањање за мене беше кошмар, и дека тогаш ги имав нај јаките панични наппади. Така да еден саат пред да влезам да се бањам пиев по пола демитрин па влегував во када. Од тука добив совет да се бањам со музика и така и почнав. Кога успевав да останам до крај смирена, кога пак искачав на пола бањање. Но вчера решив да си ја наполнам кадата, да затворам врата и да се избањам како човек, и за првпат после толку време бев максимално опуштенаа, без паника и без никаков стравввв. Се чуствував прероденноо. Убав денн на ситее
И мене ми е тоа поголем проблем со депресијава и анксиозноста-дереализацијата. На моменти се чувствувам како на филм и чудно и тоа ме прави да се затварам во себе, додека не се изнервирам и си речам па ако сум во филм нека биде добар Ти како се справуваш? Друг проблем ми е иднината. кога и да помислам на мојата иднина се е страв, самотија и сл. Изгледа треба да си ја пронајдам самодовербата и што ќе биде само Господ знае
Jas se boram poveke OD 10 GOD. SO OVA S...E,veke neznam kako da si pomognam veke imam strav deka od ova nema izlez i dlaboko vo sebe veruvam deka ova nema kraj izvinete moze deluva pesimisticki ama taka oseka m se me boli po celoto telo,nemam sila da stanam nemam volja ,nemam cel .no ja zamrziv veke bolesta nekoj vika prifatija ne mozam da ja prifatam zosto sum umorna i od nea i od zivotot ,lekovite taka bljak kako kamen te pravat ,i vestacki si u zivot i neznam koi da gi pijam site sum gi probala sega i postam dopolnitelno imam i drugi simptomi izvinete na vakvo pesimisticko izlaganje ,dali nekoj mu pomognalo nesto dopolnitelno neka mi pise ova ne se trpi.poz.
Jaс кажав и уште сто пати ке кажам мене што ми помага дополнително ,вежбање трчање и медитација не оставајте само на лековите земетеја работата во свои раце и не губете надеж ако губите надеш само тонете ништо друго , сега навистина му е тешко и на нормален човек без депресија и анкс да вежба и трча ама од прво со сила после станува навика и нормално поенергични ке бидете,и заборавив мене цедениот лимон некако ми дава енергија секое утро пијам со вода по еден лимон .Праветеги овие работи и не очекувајте преку ноќ да си замине состојбата ке дојдат и убавите денови само надеш и работа на себе поздрав
Ова се работи кои мене ми помагале/помагаат: - Начин на размислување. Секогаш кога ќе ме нападнат негативни мисли, дека не сум доволно добра, дека ќе се посрамотам, дека ќе се онесвестам... во истиот момент барам противдоказ на таа негативна мисла. На пр. "Ми чука брзо срцето, ќе умрам, ова е крајот..." и веднаш во истиот момент си велам "Не, не е. Последните анализи на срцето ми беа во ред, ова е само мојата анксиозност. Најстрашното нешто што може да ми се случи е овој паничен напад и тој ќе помине." Знам дека во пракса е многу потешко а вака лесно звучи, но често ми успева. Запомнете дека нашите стравови се СЕКОГАШ пострашни од реалноста. Ова е најбитно нешто во борбата со анксиозноста - да се соочите со стравот. - Не се затварајте целосно дома. Доколку немате обврски денес, излезете до маркет и почастете си се со вашето омилено чоколадо. Може по пат ќе сретнете некое позитивно човече и ќе си направите муабет. Исконтактирајте ги другарките(мајка, сестра - сеедно) и одете на чај, во кино, на прошетка во парк... каде било, каде што вам ви е пријатно. Јас сум по природа доста интровертна, сакам кога сум сама дома и не ми смета. Но, цело време да си сам и затворен, не е на арно. - Одвојте време за себе. Во секојдневната трка со обврските, понекогаш забораваме да посветиме време на оние работи кои вистински нè исполнуваат. Јас на пр. сакам да прочитам добра книга пред спиење и тоа многу ме опушта. Доколку имате некое хоби, не заборавајте на него. Запишете се на некој курс, сигурно има некој јазик кој сакате да го изучувате. Одвојте си време за релаксација. - Физичка активност и здрава исхрана. Како што кажа @elisabeta, вежбањето може многу да помогне во моментите кога сме напнати. Само Орбитрејкот дома знае колку негативна енергија имам исфрлено на него. Зумбата е одлична за подобрување на расположението. Јогата и медитацијата - уште подобро. Доколку не можете финансиски да си дозволите часови, на интернет има милион видеа со вежби. Пробајте, ќе видите колку придобивки ќе имате од редовното вежбање. Ем ќе бидете поопуштени, ем ќе бидете позадоволни со вашиот физички изглед. Промена во исхраната е, исто така, добредојдена. Овошје, зеленчук, риба, витамни во огромни количини. Доколку конзумирате кафе, престанете да го пиете. Мене зелениот чај ми беше супер замена. - Доволно сон. Како амбициозен студент, квалитетниот сон за мене е реткост и тоа и те како влијае на мојата концентрација и вознемиреност. Кога немам спиено доволно, анксиозноста ми е на многу поголемо ниво, што е и нормално. Кога ми е тешко да заспијам, а имам можност убаво да си се наспијам, си пијам природен чај од валеријана. - Психотерапија и антидепресиви. Не се срамете да побарате помош и да разговарате со психијатар. Соочете се со проблемот, не го буткајте под тепих. Таков бил склопот на околности и вие сте се нашле во оваа ситуација, не е ваша вина. Добар лекар може многу да ви помогне. Доколку немате волја за ништо што јас претходно го набројав, можеби се соочувате и со депресија. Често анксиозноста и депресијата се добри другарки и одат една со друга. Си ги замислувам ко Mean Girls. Јас, за жал, се соочувам и со двете и морав да почнам со лекови за да можам да функционирам нормално. Со денови немав волја за ништо, обврските ми се трупаа, анксиозноста ми беше огромна, па панични напади, дереализација... до толку ми беше лошо. Сè уште е рано да зборувам, поминаа две недели откако ги пијам, но мислам дека ми е подобро и некако ми се враќа мотивацијата да правам нешта во животот. Звучев ко некоја дебилна статија од Убавина и здравје. Но, сума сумарум, поентата ми беше - вие сте најбитни. Не заборавајте да се сакате себеси и да се борите за вашата среќа. Никогаш не се откажувајте во борбата со анксиозноста, дури и кога мислите дека сте на дното.
Убавиот и мудар збор секогаш има ефект и затоа еве една вистина Едноставната вистина преточена во овие неколку реченици ќе ве потсети дека животот, колку и да изгледа тежок и несовршен, е голем дар на кој треба да му се радуваме. Затоа: Пред да кажеш некој нељубезен збор, помисли на луѓето кои не можат да зборуваат. Пред да се пожалиш за твојот брачен другар, помисли на оние кои се молат да најдат животен сопатник. Пред да се пожалиш за вкусот на храната која денес ја имаш, помисли на оние кои се гладни. Пред да се пожалиш за твојот живот, помисли на оние кои прерано го напуштиле овој свет. Пред да се пожалиш за твоите деца, помисли на оние кои немаат деца. Пред да се пожалиш за твојата работа, помисли на оние кои се молат да најдат работа. Пред да се пожалиш дека домот ти е скромен, помисли на оние кои живеат на улица. А доколку те обземат лоши мисли, растерај ги, насмевни се и заблагодари се што си жив. Животот е голем дар, сакај го, слави го и не дозволувај да го потрошиш залудно.
