Браво, така треба да останете позитивни. Еве јас денес малце се опуштив и поминав подобро. Ми остана уште утрешниот ден да го преживеам. Фала ви на сите за убавите зборови. Поздрав.
мозок на пасење, далеку од лоши мисли, опкружена со позитивни луѓе и многу смеење. се ќе биде во ред нема потреба од преживување
Кај нас уште е табу тема одење на психијатар и пиење антидепресиви,ако одиш на психијатар те сметаат за луд а ако пиеш антидепресиви тогаш си слаба личност тоа е за жал мислењето на луѓето ,но тие што не искусиле незнаат а тие што искусиле знаат,кај нас и психијатриве не се како на запад за многу работи не се информирани нити се замараат треба министерот за здраство нив да ги прати на обуки во странство зошто повеќето се за таму да научат како да помогнат вистински ,а не на секој кој стигнат му тупнуваат антидепресиви ,да има стварно што треба да пијат за да им биде подобар квалитетот на живот но има и такви кои можат да поминат и без нив тука треба да процени психијатарот а не со една листа на лекови секој да излегува,друго воопшто не се ни добро информирани ни пак добри за соработка со гинеколози каде што стварно жената мора едноставо неможе без антидепресиви а сака да го оствари својот сон да биде мајка и да се изводи добра и квалитетна бременост за доброто на жената и детето,на запад сосема е нормално пиење антидепресиви во текот и на цела бременост нормално такви какви што се дозволени и определени во соодветни дози таму соработуваат гинекологот со психијатарот кај нас тоа е просто невозможно и затоа жените што се наоѓаат во оваа состојба се мачат се до породувањето од каде потоа запаѓаат во тешки поспородилни депресии и слично,системот на здраство не функционира кај нас не се добро информирани.обучени и желни за соработка,мое лично искуство кога пиев антидепресиви ми кажаа да не останувам бремена додека ги пијам дури психијатарот ми рече и хелекс ако пијам ако случајно останам бремена да сум абортирала затоа што бебето ќе било дефекно што нема врска ,тука на форумов Костадинка се викаше феминката кажа дека цела бременост пиела хелекс па си има здраво детенце ама тоа ти е кај нас ќе те направаат лом во главата ,на англиски форуми и на хрватски може слободно да прочитате каде жени цела бременост се на антидепресиви па раѓаат живи и здрави деца е сега неможеш да го доиш детето но што ако не можеш некои можаат па намерно не ги дојат а овде веќе се работи за здравјето на мајката таа треба да е психички стабилна а и докторите таму воопшто не го сметаат ова како проблем,нивниот став е дека мајката треба да биде здрава и да го основа својот сон ,што треба сега некој што има епилепсија и пие лекови нема право ли да биде мајка и исто е и со овие жени само треба огромна соработка гинеколог и психијатар и се ќе биде во ред но за жал кај нас тоа нема,здравството нула ни е.
мое мислење иако е најмалку битно... ич не ги почнувај, полошо ќе направат, можеш да се опоравиш и без нив
Jas sum denes super, da ne se urocam .Od sabajle izlezena navamu natamu so srcebienje ama ne mu pridavav znacenje,popladne po butici se setav i super bev so malku zastapena derealizacija pa sea vecerva pak se setav i imav epten energija,super si pominav . A ne sum naspana,samo 3 saati.Mislam deka na forumov falat povekje pozitivni i ohrabruvacki postovi a ne samo da kukame na nikoj ne mu e sjajno,sekoj si ima po nekoja maka ama nie koga ni e loso preuvelicuvame kako kraj na svetot da e
Имам 27 години.. Само мала шала да потсетам која сум пошто од вчера сум присутна на форумот Betiboo се согласувам со тебе за здравството кај нас, имав ужасно искуство пред неколку години кога ми беа заболени белите дробови. Психијатријата е пак поспецифична наука и третманите не вредат ни денат ако не ги извршува искусен, добро обучен и вешт психијатар. А се прашувам дали кај нас има такви. Јас сум разговарала до сега мислам дека со вкупно 4-5 и сите тие беа тотално разочарување за мене. Велиш дека одењето на психијатар и зимањето антидепресанти е табу тема кај нас. Јас претходно пишав дека медикаменти не прифаќам, али не е затоа што имам предрасуди. Сум имала потешки форми на анксиозност и депресија изминативе години. Мислам дека антидепресантите треба да се препишуваат кога е навистина потребно. Како што рече ти понекогаш може да се постигне напредок без нив. Во мојов случај јас мислам дека можам да си помогнам. Би прифатила лекови само кога ќе знам дека не можам. PanicGirl едно патување во Венеција со пријатели ме натера да ја сфатам сериозноста на својата анксиозност и се освестувам на тоа секој пат кога ќе се присетам. Со околу десетина пријатели пред две години бевме таму на пет дена. Првите три воопшто не успевав да заспијам. Седев будна додека сите спиеја и само размислував, без умор и без задишка. Ми се чинеше дека очите ми се ококорени. Мислам дека само по пола саат или саат успевав да задремам, а наредниот ден да станам рано за да го шетаме градот долж и попреку. До 2 саат веќе не можев да мрдам од умор. Друштвото инаку беше супер. Се сеќавам дека и едвај чекав вечерта да се напијам пиво-две за да се опуштам. Мислам дека четвртиот ден ми пукна филмот. Не успеав да се натерам себе си да уживам, али почнав да се концентрирам на нешто друго, а не на моите безвредни мисли. Се фокусирав на мапата додека шетав низ градот и улиците, правците од каде доаѓаме и кон каде се движиме додека шетавме. На тој начин поубаво ја запознав Венеција, последните два дена ми беа најубавите затоа што ја почувствував убавината на градот и не сакав да си заминам. Не знам дали ќе ти помогнам, али еве знај дека и други луѓе се осеќаат исто како тебе. Инаку наредната недела идам и јас за Грција и морам да признаам дека ме фаќа страв од ваквите епизоди.
mimiblack dali imas anks panicni napadi i dokolku imas kako se boris ako ne zemas nikakva terapija te prasuvam bidejki i jas ne sakam da pijam ad ama eve edna godina skoro ne pijav ama ne sum kako sto treba trpev trpev ne sw trpi sostojbava poveke
Дечко ми има 30год и сме 7ипол години заедно... од пред неколку месеци приметив дека чудно се понашаше, збореше муабети кои не ги прави и размислува нормален човек.Пред тоа имавме караници и раскинувања, можеби тоа му било шлаг бидејќи мислам дека сето тоа му е како резултат од домашните проблеми кои ги имал одсекогаш. Пред 3-4месеци едвај собрав храброст да му кажам на најблаг начин дека со неговата психа нешто не е во ред, многу го сакам и неможев да гледам како пропаѓа ...едвај го натерав да побара помош од стручно лице. Му дијагностицираа анскиозност и депресија. Прима терапија веќе 2ипол месеци и подобар е многу, ама пак има панични напади збори дека има пајажини по телото,дека луѓето му ја црпат енергијата, има мускулна вкочанетост, му пукаат прстите и зглобовите со секое мрдање, јас ако се почешам по телото ми вика кој те закача се трудам на секој начин да му угодам, да го расположам незнам како да му помогнам побрзо да се врати во нормала знам дека се лечи ова чудо но дали целосно и брзо може да исчезне? Молам за помош ако некој се нашол во слична ситуација
Тешка е ова состојба на анксиозност... Многу тешка. Таман мислиш оти ти е подобро ете ја пак. Сабајлево станувам (уште е сабајле) цела кожа ми беше врела, топло на градиве а не се потев. Мислев ќе пукнам. Испаничив почнав и да се тресам. Ајде и се јавив на мајка ми. Ми вика паничен напад ти е послушај ме. Ја натерав да ми збори додека ми пројде нападот. Сега малце се смирив ама уште ми е топло на кожата. Совет што може да биде и како да си помогнам?
Kostadinka ako smetas deka treba da pies lekovi i ti gi prepisal psihijatar togas pii gi ,ne baraj mislenje kaj sekogo antidepresivite ne deluvaat isto sekoj organizam e razllicen na nekoj mu bilo dobro na nekoj ne ednostavno se e individualno,jas gi probav site mozni antidepresivi i mozam licno za sebe da kazam deka seroksatot mi bile najdobri no toa bilo kaj mene kaj drugi mozebi ne taka da ne se misli i ne prasuvaj ako smetas deka nemozes bez lekovi pii gi ako ne ti odgovaraat ke ti gi smeni psihijatarot.
Јас да прашам дали некој осетил да му се тресе само едната рака и внатрешно тресење во предел на гради , стомак .. Од сабајле ми е за нигде со ова тресењево, левава рака неможам да ја исконтролирам и паника ме фаќа
Мисли на синчето и на тоа дека од АД ќе ти биде многу подобро и ќе можеш нормално да живееш и да му се посветиш на семејството.Ете јас пијам масло од кантарион слушам музика за релаксација,главата ми пука,генералка низ дома и си мислам дека сум најсреќна.Па од кај да знам можи се ќе помине така како што дојде.
Луѓе и покрај апчето за глава болката не престанува.Така квалитетно се изнаплачив ми тежи на душава,па влезе мажотми во соба еве вика плачка моја,ајде одамна си немаш поплаченоПа м потсете на моменти од одморот и ме насмеа.Сега само главата не поминува.Апетитот ми е на 0 од изутрина не сум јадела ништо.
Lujge znam stanav naporna na temava ama uste ova da prasam dokolku ima nus pojavi koga se pojavuvaat po eden den dva po dden cas dva nedela???
ne si naporna samo si isplasena jas potpolno te razbiram samoto pienje na antidepresivi izgleda stasno a i dodeka zadeluvaat e malce naporno taka da za dva saati nemoze moze vo tekot na denot da imas gadenje,omalaksanost ,pad na pritisokot ,namalen apetit znaes sigurno ne ti e prv pat da pies antidepresivi i odprilika znaes kako odi procedurata a za posle dve nedeli nemoze da imas nesakani zatoa sto dotogas veke treba da zadeluvaat a ako i po tie dve nedeli ne ti e dobro ocigledno ke treba da otides do psihijatarot i da ti dade nova terapija .
Da znam veke godini pijam no neznam prviot pat so seroxatot najlesno pominav.Vtoriot so eliceata katasrtofa e sega neznam so da ocekuvam od ovoj ad.Za apetitot i onaka nemam skoro nedela dena sega edna prijatelka bese tuka lele mi vika ama si bleda i odma jas filmovi si naprajv.A ovoj strav od ad dosega sum go nemala dali sto citam guglam sva i svasta.........
денеска цееел ден а посебно сега вртоглавици и тешко дишење ама колку помалку значење им давам толку е полесно да се поминува денот
