Lugje ednostavno kako da se mrazam sebe,nemozam da ja prifatam!! Zosto bas mene ova da mi se desava?! Sto me poprecuva vo zivotot da nemozam da ziveam kako site drugi? Ke prestane li veke nekogas ova da me izmacuva!! Nemozam veke! Ke poludam mislam auuu po grozno nesto nema od ova ! Moram da se isturam tuka.osekjam bes nervoza,nema odgovor na ovie prasanja,tesko e sto ne znaeme do koga ke trae ova .. Podobro da umram da se spasam odkolku da zivam zivot vo strav,zatvorena doma,nemozam da go opisam so zborovi veke ova kolku e strasno i dosadno cuvstvo so ne mi dava mir
aaaa kako taka nemoj da razmisluvas tolku negativno kolku godini imas za se ima resenie veruvaj vo gospod toj e golem pa takov e zivitot ke ima I podedi I porazi samo hrabro
Здраво дечки како сте ? Одамна немав пишано. Јас сум добра, многу подобра од летото. Гледам нон стоп да сум излезена, да не бидам дома. Одвреме навреме знае малку да ме здрма ама инорирам колку можам и се фокусирам на битни работи. Малку депреси ме маваат, си плачам, плачка сум Секој ден си правам лимонада со мед, вежбам, излегувам, добра книга и чајче. Вечра бев в црква и ме фатија жештини одма мисли дека ќе се онесвестам, ама се соочив со стравот шо викаат очи во очи, си помислив нема да паднам па шо сака нека биди и ми помина тоа чуство, одма заборавив и се чуствував добро Добра ноќ, спокојно спиете
Значи и јас бев супер ...желба за излегување дотерување шетање се беше во најдобар ред..дури од шетање пиење ладно настинав па бев со температура и инекции 3 дена ама анкс не осеќав... на сред боледување отидов и два дена ми плетеа коса со вуница сеа сум како иваа на аватаров сакам да кажам одлично се осеќав, се до вчера преку ден нешто ко мрза да ме имаше фатено на работа па ко замор некој онака и вечерта од сон почна да ме буди немир низ цело тело ...како чешање низ раце и по нозе...непријатност ко јадеж внатрешен... и ме држи еве цел ден...со различни интентизети ама тука е.... кој знае од што, зошто и како.... како хистерија внатрешна да ми лазе по нерви ете так нешто . . . Се надевам привремено е и ќе го снемува полека утре ок да сум... и се надевам само смотаниот анкс и промени на време промени на хормони менструации или неменструации што и да е нека е само да не е др нешто )) ... бакнежии ии Мерлин немој толку да очајуваш, верувај сите сме миналр низ истиот очај исто сме се осеќале и ти ветувам дека ќе ти мине...ќе дојдат и убави денови што ќе ти влеат и надеж и сила.
И мене ме фаќааат депресии и немање желба за ништо....глупо и безвезно ми е се.Само поспана сум и уморна.Па и времево е катастрофа!!!
I jas duso sekoj den ziveam so toa i plus si mislam kako nekoj da mi go vika imeto i vcera sonuvav strasen son i samo na toa mislam lele ova e mnogu glupa sostojba eve pijam terapija skoro 2 meseci i plus vezbam ama pak e tuks taa glupa ankcioznost
Очигледно е дека голем број го имаат истиот проблем како мене. Јас мислам дека кај мене е на почеток, и искрено се надевам дека навреме ќе го сопрам. Се почна со смрт на блиска личност, имам голема потреба да сум дома, со блиските, а се што ќе слушнам си земам при срце. Осеќам трпнење на јазикот, болки во вратот, напнатост, нервоза, несигурност и страв. Многу ми помага кога сум со моите и кога сум дома, но не знам колку е добро да седам само дома. Поздрав
Ич не е добро да седиш само домааа, смрта е дел од животот и мора да ја гледаме како така. И мене ми почна со смрт на блиски ама еве фала богу сум суперр. Нееее дозволувај да запаѓашш, шетај, искачај, прави се што ти се правииии. Сето тоа што го осекаш е нереални и не може ништо да ти се случииии.
Анксиозноста е таа што ме спречува за се во животот ,немам другарки и пријателки зосто кога и да се задружев со некое друштво ке ме фатеше анкс и ем немаше да излезам да се дружзам па ке се заборавевме ,после пак друго друштво ке фатев пак исто и ништо на крај ни пријатели ни другари ,после почнав да одам на полагање за кола тестовите ги положив ме фатија напади јаки останав на пола пат ме фати страв и не продолжив па сега не ми се признаваат ни тестовите поради изминати три години откако ги положив сето ова поради анксиозноста,во друштво со нови луѓе неможам нормално да се опустам да зборувам да се спријателувам со познаници заради анкс ,на работа одам некое време и давам отказ поради анкс дали да работам или да се гушам или да плачам цела под депресии ,луѓето се чудат зошто не работам мислат дека сум мрзелива ,а јас маки мачам ,дома не ме разбираат воопшто мајками во климакс нервозна јас анксиозна абе незнам незнам ме нервира а заборава дека не треба да се нервирам ,а таткоми не ни прашува како сум ниту пак е запознаен добро за каква состојба станува збор абе незнам ни сама на крај како излегувам,само дечкоми ме разбира и најповеке со него се смеам и ме расположува.Мајками мисли дека ова како грип треба да помини за некој ден или една недела ми вика аман до кога ке те држи не ке те држи со години вака ,како јас да знам до кога ке ме држи ,и така ке се изнервирам затоа што не ме разбираат а најмалку мојата состојба ,како јас да сум крива за ова .Тоа маки мачам јас пак со моите дома ексик другите работи што ми пропаднаја во вода заради оваа анкс.
AjdeI jas da se pozalam deneska sum loso abe nekoi raboti na teloto koi predhodno ne sum gi zabelezala ke gi primetam odma custvuvam bolka I odma panika off lele hipohondrijata me ubi ajde sovet za da se potsmiram
Luci da ne preprocituvam no bash me interesira dali piesh nekoja terapija i dali odish na psihijatar? zatoa sto so terapija i dobar razgovor nisto ne trae vecno i nema smisol tolku da se macish i da ne uzivash vo najubavite godini...
Мора да си најдеш соодветна терапија, т.е. добар доктор што ќе знае што лекови да ти даде. Подобро да средиш со време пред да стане посериозно.
Па можеби не ти одовараат тие лекови. Не се сите исти и не делуваат на сите подеднакво добро. Ако сакаш прати ми порака што терапија примаш.
vaka sega ,za da me razberat domasnite jas znaci treba da ja smenam terapijata ,nema smisla ,ednostavno ne se zainteresirani za sosotojbava nikogas ama nikogas vo ovie tri godini ne me prasale dali ti e poarno ,tuka se cudam ,zosto tolku se ladni neznam sto da mislam
Не реков да ја менуваш терапијата за да те разберат твоите подобро. Сиот тој немир, страв што го имаш можеби не може да се стави во нормални граници со лековите што моментално ги примаш т.е веќе 3 години. Твоите и да не те прашаат гледаат како ти е. Можеби несакаат да те прашуваат за да не се секираш уште повеќе. И тие сигурно имаат свои проблеми па несакаат да те вознемируваат дополнително.
jas ne cuvtvuvam sega nemir i stravot ne go cuvtvuvam samo depresija imam i gusenje znaci nemam strav depresijata me ubiva i cuvstvo na otsutnost ,i sekam da kazam sekako deka e bitna podrskata i razgovorot so roditelite za broblemov psihologot prvo te prasuva kako reagiraat tvoite sprema tebe ,nesakam vo prikaznava da ispadnam deka mnogu baram od roditelite ,ednostavno mi e tesko ,najbliskite ako ne ti pravat muabet ili da te prasaat za sostojbata koj sigurno na komsijata nemue gajle ,kratko i ednostavno .
Па не чекај да те прашуваат како си, седни и отворено збори со твоите или со брат/сестра со кој се чувствуваш поблиска. И верувај дека ќе се средат работите. Ти си млада и нема потреба од толку нервирање. Има и многу посериози работи кои им се случуваат на луѓето околу тебе ама некако наоѓаат начин да го поминат и да продолжат со животот. Имаш еден живот не го троши залудно, ЖИВЕЈ секој ден, секоја секунда.
Ima da poseriozni raboti nevelam ne ,ama za sekoj covek negoviot problrm za nego e najgolem ,toa e jas ziveam sekoj den sekako deka ne sedam doma setam izleguvam nemozam da sedam dolgo vreme na isto mesto me ubiva monotonija i poradi taa monotonija mislam deka napustiv nekolku rabotni mestas ,znaci nemozam da bidam 8 casa na isto mesto da rabotam ,i se cudam sto bi rabotela a da ne bide monotona ni abotata ni mestoto sve mi e komlicirano .Kako i da e fala za sovetite toa e ke se gura nekako dobra nok
