https://www.facebook.com/1466326096...326096956649/1639188326337091/?type=3&theater Сте го пробале ли овој препарат.Незнам ништо за него, го видов на ФБ и се прашувам дали навистина помага.Има некој пробао??/Пишете!!
Лиѓе има спас. Само мора сами да речеме ЈАС МОЖАМ. И јас не верував дека има спас, и јас мислев дека цело време ке гледам како животот ми поминува пред очи. Но верувајте дека само ни е навикнат мозокот да викаме не можам, лошо ми е , ми се врти, сите ке се излечат јас не и така натака. Еден ден си реков нема веке така. Јас можам, не ми е лошо, јас сум здрава.....или ок лошо ми е ама еве ке помине ова не може да ми наштетиии..... не е лесно амааа кога ке се навикне мозокот ке видите колку вие самите управувате со сами себе. Значи ветете си на сами себе дека ке мислите позитивно. АКО МОРАМ ДА МИСЛАМ ИЗБИРАМ ДА МИСЛАМ ПОЗИТИВНООО!!!!!
Zdravo borci kako ste denes ? Jas sum uste loso sekoj den se trudam da ignoriram ama tesko . Nemozam da sedam na edno mesto , tesko mi e da se skoncentriram , smeam ,nisto ne mi e interesno i kako da nemam custva poveke samo sum zamislena i mnogu se osekam pospano umorno bez energija . Pijam apcinja veke 3 meseci ama nema nogu promeni . Lele neznam so da pram poveke kako posmatrac na mojot zivot se osekam.
можеби ке звучи смешно но започнав да си пишувам дневник на благодарност односно секој ден се заблагодарувам што сум здрава што е прекрасен животот како е се добро и ке биде подобро ...секој ден се заблагодарувам на работите што ми се случиле оваа е најголемата позитива има мноу голема мок..ги брка негативните мисли...тешко е но мора да бидете упорни секој ден со позитивна мисла...зошто да ги храниме негативните работи и да се уништуваме...
Ич нее смешно , напротив секоја позитивна мисла има навистина голема моќ Бидете упорни и фаворизирајте ги позитивните мисли.Анксиозноста не е болест , тоа е состојба на умот и вие и само вие можете да ја промените таа состојба.Ајде покрене те се на нозе и почнете да размислувате позитивно.И ако не ви успее веднаш не се обесхрабрувајте ....продолжете се ќе се среди.Еве ме мене, Натемила имаше Роуз , имаше една Ферхунде , имаше една Таци 1....имаше едно момче заборавив како се викаше ...сите се веќе далеку од анксиозноста...работат и успеваат во животот.Јас лично комуницирам со нив и знам дека успеале.Ќе успееете и ВИЕ.Сега станете да попешачите малку ...и испијте си некое чајче од кантарион , ништо не вие ...само имате лоши мисли, ИЗБРКАЈТЕ ГИ!!! ПОЗДРАВ
To blagodaraUOTE="dunja, post: 2612723, member: 2933"]HoneyStrong Мило ми ешто ќе ме послушаш ...а мајката ...нека ја, нека си зборува.Научи да ја слушаш ама не да земаш на срце се што ке каже.Помогни и во се , та мајка е ама дади си за задача да не те нервираат нејзините ,,прекори,, ете таква е и не можеш да ја промениш. Е драго ми ешто имаш момче...чувај си го и секогаш кога мајка ти ке почне со прекори ти преусмери си ги мислите кон него и убата иднина што те чека.. Ti blagodaram mila . Na ubaviot zbor I pomos bidejki nekogas na site ni e toa potrebno. Pozdravce I da se pofalam denes cel den sebe si go posvetiv so setanje kafe I se iako skopskiov vozduh e zagaden haha mene dobro mi dojde pozzz
Jas uste se macam da se naucam so citiranjevo nova sum ahhah. Inaku piev jas valerijana kapsuli I caj sabajle I pred spienje mene licno mnogu me smiruvaa I mnogu mirno spiev a se na prirodna baza
Дечки, здраво. Јас сум нова на форумов, драго ми е што ве најдов (т.е. ова драго за вас како луѓе, тешко на она со кое се бориме). Мене стравот ми се појави во ситуација каде докторите не знаеа да ми кажат дијагноза, а јас сум имала сунчаница и ми беше многу лошо и на крај открија што ми е , ама за стравот да го смирам веќе беше касно, ми се наби во потсвест. Се борам со ова 10 години и уште не ми е јасно како секој пат кога ќе го доживеам ме тормози да се посомневам дека не можам да се изборам. Сум се изборила секој пат, без лекови, со медитација највеќе и соочување со надворешниот простор Пр. ќе ја фатам другарка ми под рака и ќе шетаме насекаде низ градов, претешко ми било, ПРЕТЕШКО додека сме шетале, но после едно половина час веќе почнува да се чувствува таква неописна среќа и целото тело се релаксира. Издржувајте, борете се!( Гледајте го YES MAN со Џим Кери, пошо нели ние сме навикнати на се да одговараме со не! ) . Но, моментално поминувам пак низ таков период и овој пат такво безволие чувствувам што до сега ми се нема случено, како да не ми се живее и суицидни мисли ми поминуваат низ глава, а знам дека никад не би го направила тоа, проблемот е што и суицидните мисли ме плашат..значи, се ме плаши, самата егзистенција! Дали некој од вас се чувствува вака и како се соочува со тоа? Позз
Цени си го животот и себе диши длабоко и растерај се негативно надвор. Како што ја чистиме нашата куќа така и нашата психа треба од се негативно. Јас лично мислам да поразговараш со стручно лице не е убаво да имаш суицидални мисли. Побарај помош и промени си го животот. Ете мене ми беа доволни охрабрубачки зборови. Никој нема да ни ги врати деновите назад . Деновите во страв и срцебиење и нерасположеност. Се изнажалив и после си викам па кој ова време ќе ми го врати мене. Јас сама се бодрам читам многу јадам слатко . Мене и стресот со тоа што учев медицински факултет многу ми влијаеше. Јас сама имав моменти кога ми доаѓаше преку глава од се па сама се бодрев дека има некој кој ме сака и морам напред. Само силно и без никакви лоши мисли.
Девојкии.. : ) Го имам постов ставено во паничен напад ама немам одговоρ таму а очајно ми тρеба помош.. Не знам дали е напад на паниκа или нешто поблаго, можеби анκсиозност.. Веќе еден месец го баρам фаκултетот за опρадание да не излегувам сеκој виκенд .. 2 дена во месецов аκо сум отишла на κафе.. Почнав да гρизам ноκти (а јас бев таа бρачеда ми по ρаце што ја тепав). Од ρабота само дома и дома и дома. Неκаκо најсигуρна сум туκа. А на ρабота. Се почесто ми се случува да ми се уκочат ρацете а телово цело ми сетρесе, воздух не можам да си земам се гушам, ми се гρчи долната вилица не можам да збоρам . Од главоболκа во тие моменти не можам да гледам а и ми се плаче ми се κоρне. Оκолу мене κолешκите а ја κе се залипам само.Веρувајте сρам ме фаќа ама неможам да се κонтρолиρам.. дуρи и κаκо заκована за стол не можам да станам во тој момент.Κаκо игли да имам низ цело тело.. Ќутев месец дена ниκој не знае еве сега паκ почнува главата и знам.. Ама не можам веκе. Се почесто иполошо ми е. Κаκо се' да ме боли.. Што ми се случува?
Панични напади се тоа . Типично истото ми се случува сега со понлаг интензитет бидејќи учам да ги контролирам и кога ќе те фати тој бран диши длабооооко и не мисли . Доколку си била под стрес и слично вака реагира организмот
Кажете ми пиете бедоксин или нешто така слично за смирување, прашувам затоа што многу сум растревожена кога сум на работа , а работам дааааалеку што ептен вака супер ми е кога ќе ме закачат стравовиве, со паниката се справувам но, имам промени на расположение одеднаш сакам да станам и да си отидам а покреативна работа во животов сум немала од моменталната , а немам фокус, немам концентрација, затоа прашувам да не искусил на работа некој па да не успеал да се смири со некаква превентива(Само не сакам седативи, ова не трае вечно, поминува). Слушам музика што е топ, си пуштам музика по 2 часа против анкциозност или реики, ама сепак надоаѓа бран на анкциозност затоа што сум со десет луѓе во канцеларија.
Jas piev valerijana caj I kapsulibedoksinot ne mi pomaga. Od valerijanata cajot mnogu ubavo spijam I sum smirena I od kapsulite I se na prirodna baza
Штотуку се напив Сентис, ме смирија ептен, ама и ме успаа, да не заспијам на работа ?XD Не знам дали да се напијам утре доколку ме фати тоа чудото? Кажи ми ти Сентис пиеше?
Другарка има некои си физики манифестации веќе некое време,ама многу е тешко за објаснување,ќе пробам некако.Ако има некој со слично искуство ве молам да ми каже или барем да знам дали да го карактеризираме како анксиозност зошто јас со ова не сум имала искуство. Девојчево го болеа нозете,осовено навечер.Се влечеше по доктори и даваа некои витамини,докторска дијагноза-немирни нозе или едноставно до нервите е.( Често знаеше да ми го опише тоа како да губи чуство на нозете и како да и паѓаат од кревет). После некое време конечно ја пратија на психијатар (Марциќич,не го бива) кој и кажа дека и е психички,одеше еден месец и пиеше дијазепам по потреба. Тоа помина што помина (најмногу благодарение на чај од хмељ),пред некое време ми се пожали на болки во вратот.Но,тоа што ме зачуди е што ми направи маубет : Ме боли вратот ама ми е страв да не припаднам негде.Е тука ми се упали аларм. Е сега,последниот проблем е и се тресела главата.Не ја боли вратот веќе туку и се тресе.И е страв да не и се откачи некој нерв и прави споредби со стариве луѓе знаете што се тресат ? Луѓе мислење? ЕДИТ : За ова сега и рекле да пие б6 б комплекс по потреба
Дали некогаш ви пречи јако светло или музика? Ме нервира многу дома јако светло или јака музика... Сега нешто ме стега во градиве ме боли, ме гуши нешто како да ми стои во грло, ме пецка во вратот и ми трнат рацете и нозете. Заштооо?
Јас си имав проблем со јаката музика еден период, ако си нонстоп натака навака може едноставно умот сака да одмори, тишината е најдобар лек за тоа. А во последно време знам по едно два саати да се изгубам во гласна музика на слушалки и добро ми доаѓа, зависи од периодот. Знаеш, во многу флексибилно време живееме и чести се овие појави.
