Ke pocnam togas so terapia da vidam i nekoe mislenje dali ke mi dava nekoj. Inace i ja sum 1 god. veke ali nikogas vaka kao ovie 2 nedeli pocna i koa se nerviram nemozam da disam kao sho treba..sekoga se borev i ne i kazuvav na nikomu ali ovie 2 nedeli pocnav da se plasam eden den da ne me pobedi
Isfrli ja nervozata, ne si gi zimaj pri srce site raboti kolku sto mozes bidI po smiren. Smiri si ja dusata uspokoi se. Znaes deka si zdrav, dises normalno, se treses zatoa sto se plasis ti popustaat nervite. Rascisti sam so sebe deka si mlad deka si zdrav I deka ne smees ova da si go pravis. Iskustvo so apcinja nemam nikakvo. Posledniot I najjak panicen go imav pred 2 mes, si go raspametiv deteto I mazmi. Togas si rekov deka nema da dozvolam povekje I deka e stvarno vekje dosta. Ne analiziram simptomi, imam tahikardija primer jas pocnuvam da igram so deteto fudbal, mi se vrti iskacam setam, itn itn. Mozam da se pofalam deka mi odi super sega za sega I se custvuvam mnogu po slobodno ne Ziveam vo strav. Se popraviv 5 kg posledniov mesec samo zatoa sto ne sum nervozna I so strav, bev anoreksija vo dvizenje. Pozz I sekoe dobro
Mnogu mi e maka sekoj den me stega glava bolki vo ocite bolki vo nozete vratot kicmataneznam vise sto da pravam kaj da odam.Zestini vo glava ako odam negde bilo kade mene mi e mnogu loso dali deka ne gi piam ad sama gi prekinav i mnogu mi e loso ne se zivee vaka imate li vie vakov problem sto da pravam ili kaj mene stanuva zbor za nekoja bolest ve molam pomognete makar i so zbor ve pozdravuvam .... .
Добро е што си почнал да работиш. Треба да продолжиш без разлика на стравот, зашто само така нема да се затвориш дома.Анксот знае да се врати поср некое време..но мораш да ставиш во глава дека никогаш нема да ти се случи ништо лошо. Јас бев 8 години...од голем страв ни од кревет не станав. Но постепено се повеќе и повеќе се борев. Читав се што ќе најдам за анкс..пишував на лист се што ме плаши па го читав и ми беше смешно. Одев секаде со страв..некад се враќав..некад седев до крај било каде колку и да ми е лошо. На почетокот пиев лекови но не се осекав многу добро за жал од нив. Успеав саммаа со силна желба да живеам како порано. Сега кога е многу вака променливо времето знае да ме фати вртоглавица, дереализација ама само си викам добро се ти е ова познато за кратко ке помине. Ќе успееш и ти само сакаај и остави на времето.
Ништо од тоа не ти се случува..само си го убедила мозокот така да размислува. Секое сабајле кога ќе станеш речи си денес сум добро, денес е убав ден. Секој ден повторувај го упорно и упорно додека не почнеш така да се чуствуваш. Можеш тии.
Сaкaм дa прaшaм вие кoи кoристите лекoви кoлку време ги пиевте.Знaм декa е индивидуaлнo aмa oнaкa oриентaциoнo.
Јас пиев една година и ппсле шостепено побарав од докторот да ми ги намали затоа што не сакав сама и нагло да ѓи прекинам
Можеш и помалце..жјас на почетокот бев во многу лоша состојба..не знаев што ми се случува..не знаев и за форумот. Но после прекинувањето две години бев сосема добро. И по голем стрес ми се врати уште појако но се изборив сама без лекови. Затоа ви кажувам возможнооо е.
Kaj mene sekoj den se razlicni simptomite od struja vo stomak,cesto odenje vo wc ,knedla vo grlo ,trpnenje na telo,streknuvanje vo son no poleka se obiduvam da ne im obrkam vnimanie
Sum si rekla taka i nisto povtorno isto, stom izlezam negdeka mene mi e loso mi doagaat toplini zamaten vid nemozam da stojam na noze i dr sepak falati pozz
Aha. Zosto isti ni se simptomite zatoa prasuvam. Inace + nesho me zagrisuva i mi dava strav mi doaga sekoi 10dena eden los moment kao udar odednas mi se cini deka ke padnam..ke mi se naprai crno kao da mi se vrti i ke se ispalasam odednas se tresam toa trae nekolku sekundi ama posle toa mi dava strav.
Цел месец живеам со депресија, дереализација и деперсонализација. Најлошите анксиозни симптоми кои ме пукнаа од само едно проклето зимање марихуана. Во глава ми се вртат секакви мисли, дека после паничните напади сум умрела и дека сето ова си го замислувам...Постојат моменти кога излегувам и цел свет ми се чини нереален, вклучително и луѓето, како да сум отцепена од него а сепак сум свесна... Пијам АД и хелекс за смирување и сум подобро, знам дека сето тоа се филмови кои ги прави мојот мозок, но сепак...Социјално се изолирав. Излегувам секој ден ама не комуницирам премногу со луѓе. Чувството е страшно. И искрено би прифатила секакви симптоми. Да не можам да дишам, да имам напади, да ме боцка срцето, ногата да ми трне...Бидејќи верувајте се е подобро од деперсонализација и дереализација. Бидете среќни што ги немате моите симптоми, и останете силни, борете се! Бидејќи животот е убав и вреди да се живее. Бар вие можете.
Leleee jas od cetvrtokot zivema vo derealizacija i deprosonalizacija ali poizrazena mi e deralizacijata. Ziveam vo mislam deka kje umram vo sekoj moment nemam volja za nisto i kako da sum vo nekoj nerealen svet kako da neznam sto baram tuka zasto postoime.... a sepak sum svesna . Iskreno site panicni simptomi na napad na panika se gola voda vo odnos na ova sto go custvuvam od cetvrtokot so kulminacija vo ponedelnikot kade i od rabota si otidov nemozev da izdrzam mislev deka umiram deka ne sum prisutna na ovoj svet.... mn loso custvo sto ne bi mu go posakala na nikoj...Ali sepak ne se otkazuvam KJE SE BORAM po sekoja cena
