имам OMRON МЕРАЧ вчера ми беше цел ден низок денес што си немав работа па го мерев ке фатам да го скршам
Decki mene kako svest da mi se vrti mi se stemni pred oci i plus pocna da me stegaat gradite neznam dali e od vremeto a samo sto izlegov se osekam kako da se onesvestam kade i da e neznam dali doma da si odam ili da sedam kaj sto shn
Како да му објаснам на моите.? Значи внатрешно чувстувам немир и треперење ко че излезам. Едвај седнав денеска в банка на стол. Сестра ми:Ај ништо не ти е. Мисли на нешто убо. Земи опушти се. Е ај. Дојди и опушта се да те видам. Инаку вчера заминав од моминска 15 минути од ко почна оти криза ме фати, арно шо заминав. Инаку имаше да се изнаплачам и не ќе знаев да му објаснам што ми е ко но самата не знам. Плус и ми дошло во тој момент. Имам напади на плачење. Ај доста е. Поетичност каде си? Ах се скрила, ене ја. Чао
вас ви се случило ли некогаш да почне да ви трпне главата,да ви вибрира и да почне паметот да ви се врти ? мене ми се има случено често пати и ми е страв де не добијам мозочен...
Потпис. И само позитивно. Сватете дека што и да осеќате не е животно загрозувачки. Кога ќе ве фати дереализација најдете 5 предмети околу себе и допирајте еден по еден. Кога ќе добиете атак паника застанете дишете длабоко. Добро е со себе да си носите вода и нешто што мириса на лимон. Миризбата на лимон смирува. Знајте дека тоа ќе помине ќе биде добро. Ако вчера ве фатило не значи дека и денес ќе ве фати. Јас на огледалото си имав лист ставено на кој напишав Денес ќе биде убав ден!! И со таа мисла одев напред.
Иста сум Повеќето денови сум супер, ама некои ете, не ми се сите овци на број. Не е секогаш анксиозноста виновна, почесто е животот, доста е стресен
Точно. Ние што ја имаме оваа состојба сме поосетливи на нервози, на стрес на промени. Треба да си сфатиме дека што и да е ќе помине. Дека животот тече понатаму. Секој од нас има некоја траума, некој страв некоја мака. Само треба да се гледа напред. Да не се тоне назад.
Со кабли да ме влечат не се враќам таму кај што бев. Ама има денови кај што едноставно си сакам да си поплачам, обично и се јавувам на докторката и си муабетам, ама таа сега ми е на одмор. На дм не сакам да му се жалам, со ептен заебана работа се справува моментално, не му фалам уште јас со моиве кенкања. Ми е жал за моиве на нив да им зборам, тие па повеќе ќе се испотажат од мене. Кон пријатели нема шанси да се отворам, тоа е веројатно најтешко, никому не верувам Па вака на форум некогаш си дрндорам
@nena2010 @CameliaMiller zenski na ovie 2 stresni dena sto gi imav od tamu do tamu po cel den glavata nemozam da si ja priberam me raspolozivte. Pozitiva na denot. Vecer odam na odmor taka da nesakam na nisto da mislam i da ne dobivam nikakvi paniki nikakvi stresovi barem 10 dena a i daj boze mnogu poveke. Pozzzz
Јас само што излегов и седнав в ресторан со другарките. И наеднаш ме фати некој страв почнав цела да се тресам, пијав песпи за притисокот, бев најадена.. Избегав во ВЦ, ме фати стомак. Дали ова е анкс? Секогаш кога ќе излезам надвор, в кафич и готово. А дома ок сум.
