Јас сваќам дека треба да има добра комуникација и отвореност кон партнерот за сите свери на бракот, а не само сексот
Здраво на сите, малку ми е непријатно да пишувам на оваа тема меѓутоа би сакала да слушнам ваше мислење, совет, некој да поминал низ исто.... Имавме многу долга врска, во брак сме неколку години (немаме деца се уште). Се беше во ред меѓутоа пред бракот имавме многу недоумици, проблеми воглавно околку работа, местото на живеење, претходно студиравме во различни држави. Покрај се, за среќа (или несреќа веќе не сум сигурна) успеавме да ја одржиме врската и да сме среќни ние тие турбулентни периоди. Од кога се земавме имаме несогласувања околу местото на живеење (најде солидна работа надвор од државава) и се каравме околу тоа, јас никако не успевам да се вклопам во таа средина и најголемиот дел од денот се чувствував осамено (по цели денови до касно вечерта) е на работа па дури често беше и отсутен - патувања некакви од работа меѓутоа се трудев да прифатам заради финансиската стабилност која ја нудеше неговата работа а и заради тоа што сме многу години заедно (повеќе од 10) а и реално е добар човек, културен, внимателен меѓутоа (не ја знам точната причина) мислам дека поради неговата преголема посветеност кон работата или веќе изладени мои чувства работите меѓу нас се изменија.. Јас сум таа што секогаш одбива секс и веќе ме плаши на што се должи тоа! Некогаш кога веќе имаме јас го прекинувам и не можам повеќе (значи некако на сила и тоа се дешава). Ова трае подолг период веќе, немам никаква желба за односи со сопругот..Искрено, не сум го изневерила и реално не знам зошто ова ми се случува но веќе сериозно ме загрижува причината не ја знам поради која не можам да замислам односи.. Некогаш мислам дека ќе надминам, се убедувам период некоја ми е - ќе помине но многу долго трае. А сопругот ми е стварно убав, привлечен сигурно за многу девојки/жени.. Реално ова ме измачува што дури понекогаш помислувам дека можеби немам повеќе чувства кон него.. А понекогаш толку се обидувам да се вратам старата јас и да уживам со него но ете не знам не можам никако... извинете за долгиот пост
Според мене мислам дека проблемот ти е во тоа што секојдневието ти е монотоно, треба да смениш нешто во твоите секојдневни обврски, а не по цели денови да седиш дома додека он е на работа и да се чувствуваш запоставено, или осамено. Бидејќи како ти се осеќаш, така и си го правиш заедничкиот живот да ви биде (монотон). Искрено не гледам друг проблем од негова страна, бар како што ја опиша ситуацијата. За промена пробај додека е на работа, излегувај, шетај, оди на трчање, ако имаш таму другари/ки излегувај со нив, така денот ќе ти е исполнет, нема да ти биде монотоно со сопствениот живот, па кога тоа ќе се среди ќе бидеш и по расположена за се со сопругот, и за секс.
Изгледа како да немаш цел во животот, дали сакате да патувате, да имате деца, да соберете пари? Што е вашата заедничка цел. Зашто ти не работиш? Ќе ти биде позабавно, ќе најдеш другарки.
Не, се уште се е исто... Искрено, пред некое време се сетив на еден дечко од порано и од никаде некаде ми дојде мислата колку со него тие моменти беа посебни и убави..
А најстрашно од се е со тој дечкото не дме имале нешто посебно а ми текна на него... Инаку, разговараме за толку многу нешта отворено да ги решиме и сексот некако не е често тема на дискусија... Што мислите дека би можело да е причина? Јас некако почнав да го прифаќам односот таков, не знам како да објаснам...
Разговарајте. Разменете мислења, желби, очекувања... Не само со секс поврзани... За се'. Може причината за твојата незаинтересираност да лежи на скроз друго место. Може да е некаква внатрешна борба, тага, емотивен проблем ... итн
Of... Tezok period posle tolku godini. Mene mi lici na cista monotonija i oladeni odnosi. Ako se sakate ke mora da najdete nacin za da se usrekite povtorno eden so drug... No, dali ti go sakas toa? Dali seuste go sakas istiot toj covek, dali seuste si del od negoviot zivot vo celost, dali ste si dvajcata eden na drug centar na svetot, ili ...samo monotonska navika od koja ne se otkazuva lesno?!... Mnogu pod prasanja ima najdi odgovor na niv posle ke imas odgovor i za drugiot problem!
Не знам искрено. На моменти мислам дека не му е сеедно. Ќе каже збор два и толку. Немам впечаток дека оддава некое којзнае колкаво внимание на тоа.. Не знам дали му е сеедно, вака е нормален однос и доста време сме заедно и дома и излегувања, нема никаков тензичен однос као да си е све нормално... Веќе не знам ни колку е нормално да се има односи во брак, на колкав период!? Не знам луѓе, ептен неубаво чувство, не знам дали ќе се надмине сево ова..
Нормално е да имате секс колку што ви одговара вас двајца. Дали тоа ќе биде еднаш неделно, еднаш месечно, или еднаш годишно, ваше е. Ама, млади сте, сексот не би требало да ви биде последен на листата, што знам, бар мене не ми е нормално да сум со некого во брак и да не сакам секс со него, па и да ми е сеедно, да сум рамнодушна спрема него, и тој према мене. Поентата на сексот не е само размножувањето, туку и уживањето, зближувањето со партнерот. Ви треба еден здрав и искрен разговор, што, како, зошто... да откриете зошто е ситуацијата таква каква што е и да расчистите што понатаму.
Здраво, веќе еднаш имам пишувано на темава дека немаме секс со сопругот (ептен ретко) и тоа ми делува чисто ради ај некогаш мора... Долго размислувам за ова, мислам дека не е еден проблем се работи на збир на нешта кои се издешаваа меѓу нас низ годиниве (заедно сме околу 13 години, 11 врска и околу две брак). Студиравме различни држави, ретко се гледавме, секогаш кога ми требаше тој едноставно не беше присутен (одбрана на дипломска отсутен, проблеми во фамилијата кај мене -отсутен) иако никад не го изневерив, едноставно навикнав на неговата отсутност изгледа... После некако решивме да стапиме во брак, др држава за мене, различно се.. Инаку магистер сум па се преселив и почнав од нула пак, од учење азбука што многу ме погоди искрено, се осекам секојдневно како фа во своја држава можев да се вработам и тоа со магистерски а тука пак се узалуд и пал учење - се одново! Он е постојано на работа, работи по 14 саати на ден, без викенд а некогаш и викенд и ептен и години назад е фокусиран на кариерата... Со тек на сево ова и јас искрено премногу стресно го доживувам ова селење и мака мачам со новиот јазик, демотивирана сум апсолутно што не можам да работам со факултетот и дека морам да почнувам од азбула и отпосле после сигурно година две да можам да почнам со работа (многу се измачувам со тоа и постојано се прашувам дали требаше да стапам во брак и да си загрканм и факултет и се и да дојдам тука каде не знам јазик, не познавам луѓе, едноставно сама...) Многу ме мачат овие прашања речиси секој ден и секоја ноќ! Девојки, не ја знам точната причина но мислам дека помеѓу нас не постои повеќе страст (речиси никогаш не се бакнуваме, еднаш во месецот можда ако не и поретко) , прегратки кратки кога ќе се врати пд работа и тоа е се! Ќе заборавев, вака односот со мене му е коректен, правиме муабет најчесто за небитни теми, излагаме на ручек (ме прашува кај сакаш, што ти се јаде бла бла) се труди на еден начин но мене веќе ова ми личи заради добра стара времена.. Прашањето ми е дали мислите дека нешто од сетоа ова може да излезе добро односно да се врати страста и сл или најдобро е пред да се случи да добиеме дете па отпосле не дај Боже со деца да се разведуваме... Некако се ми е тешко, средината хаос, не се пронаоѓам воопште (он има солидна работа на финансиите мислам и не сака да чуе да се враќа во Мк) односите со него ладни, не знам што да правам. Многу долг период размислувам дали да се вратам сама во Мк или да се обидувам уште да навикнам... Извинете за долгиот пост! Ве молам совети...
Mnogu nedoumnici imas, mnogu prasanja te macat... Postojat sekade periodi kade ne e se med i mleko, no tebe ti se nasobrani poveke kapki vo mala casa. Sekoj pocetok e tezok, posebno vo stranstvo kade ne se cuvstvuvas deka pripagas, a so negovoto otsustvo samo ti e makata pogolema. Moe mislenje e deka ne vi e izgubena ljubovta, samo malku monotonijata i stravot od nepoznatoto ve precekale nespremni, mora da se potrudite okolu vasite odnosi. Go svakam i nego, i jas ako zdravje zamineme eden den od mk ne bi se vratila, ( i jas sum magistar) ama vo Mk nema da rabotis nikogas rabota od sonistata, a za plata da ne ni zborime. Ne deka mene mi e loso toa sto go rabotam ili ne sakam, no ne mi e po struka. Prilikite sto gi imas tamu- kaj nas nikogas nema da gi imas, imas sansa iskoristija, ne e strasno sto ucis jazik sega, na ucenjeto mu nema kraj, ne se osekaj potceneto. Ke se sredite vi treba samo veter vo grb i so nego iskren razgovor, kazi mu kako se osekas, ke te razbere sigurna sum.
До недоглед ќе се испитуваш за овие работи ако не превземеш нешто. Најпрво, седнете и разговарајте ОТВОРЕНО ЗА СЕ’. Искреноста, комуникацијата се најбитни. Кажи му како се чувствуваш, без ништо да скриеш. За секој проблем кој ве пресретнува мора да зборувате и да најдете решение. Факт е дека секоја врска/брак е ролеркоустер буквално. Има и мн убави, и мн грди периоди. Ама се’ може да се надмине доколку има искреност и желба (и љубов нормално). Можеби љубовта е поттисната кај тебе бидејќи подолг период те мачат други нешта, и тоа е твоето ново секојдневие. Незнам што си студирала, но сигурно дека година време ако поминеш да научиш јазик, ќе можеш потоа да си нострифицираш диплома и ќе ти биде признаена во странство. Дури и да не сакаш да работиш по струка, мора да знаеш јазик за да живееш во таа средина и да си најдеш пријателки. Инаку ќе останеш осамена... На секој би му било тешко во нова средина, друг јазик, да немаш блиски луѓе до тебе. Но верувај, имаш предност што ете сте финансиски стабилни и можеш да одиш на курс и научиш. Познавам мн луѓе што со деца отишле и буквално им требало 3-4 год за да подзастанат на нозе и цело време вц-иња чистеа. (Имам другар кој беше студент на генерација на електро факултет, се вработи во Мк и никаква плата зимаше, и магистрира во меѓувреме. Виде не бива, отиде во Германија во фабрика за автомобили и работеше како чистач буквално година и пол, и учеше јазик во исто време. Потоа аплицира за друга функција во фабриката, нешто блиско до струка. Се покажа таму, му понудија повисока функција, па потоа пак повисока и ете го сега си работи по струка и зима убава плата). Исто и тебе би ти било поисполнето времето, отколку да си дома по цел ден сама. Кога имаш некоја цел кога ќе станеш наутро, нешто што ти го исполнува денот, си посреќен и се чувствуваш покорисно. Или ако толку неможеш, врати се во Македонија на некој период, и најди курс овде за да го научиш јазикот. така нема да бидеш осамена дури го научиш. Исто, мислам дека премногу ви се случуваат еднолични работи. Знам дека сум досадна со ова, но разговарајте и договорете се да правите нешто поразлично од секојдневната рутина. Не мора да одите на ручек, излезете на некое друго место, друга активност. Објасни му колку ти фалат моменти со него, и дека парите не се се’ во животот. Сигурно ќе може да најде некоја средина меѓу тебе и работата.
Земете разговарајте искрено и отворено. Не сфаќам зошто не го седниш и да му кажиш се' што сакаш/не сакаш? Откако ќе си ги кажите сите желби, потреби и проблеми, договорете се што и како понатаму.... без разлика дали двајцата заедно, или секој башка. Вака никој не може да ти помогне. Не можеме ние да разговараме со него. Мораш ти.
Не си воопште досадна! Многу ти фала за целово напишано. Малце ми даде утеха со споделеното.. Фала ти многу! Искрено, он не прави компромис кога станува за работата ради причина што тука заработува доста и многу напредува а е свесен дека тоа во Мк е речиси невозможна мисија. Од друга страна, јас сум правник, за да научам јазик до тој степен да можам да работам во адвокатска канцеларија/фирма и да пишувам официјални документи, да дадам било каков совет на странка ми треба ептен високо познавање на јазикот а тоа не можам да го направам за една година, ќе треба многу повеќе... Тоа не ми дава мир. Се осеќам како цело време да грешам со одлуките во животот...А и тоа што сум прилично тешко прилагодлива личност уште повеќе ми ја зголемува тежината на ситуацијава. Со него, секој муабет е океј, само не кога станува збор да се вратиме во Мк и таму да најдеме двајцата работа. Можда и јас сум чудна, во Мк никој не се вратил и има предности тука но ме излудува ситуацијата веќе дооолго што на момент сум решена да се разделам од него.. Фала ти уште еднаш! ❤️
