Ако го следеа советот сите што решиле да изневерат прво да се разведат па после да изневеруваат колку ли бракот ќе опстојуваше како заедница на земјинава топка.Неверството е најголема табу тема не е хомосексуализмот или семејното насилство.
Токму по таа, неверството. Особено доколку го напушти домот поради друг, старателството многу веројатно ќе и биде одземено. Загарантирано одземено доколку детето се изјасни дека сака да живее со таткото.
Доколку го напушти домот, да, ама само поради фактот оти некој има швалер, не носат одлуки. Ако некој е лош партнер, не значи дека е лош родител.
Членката Марија која дојде да побара совет кажав и пак ќе кажам од машка страна. Пиењето е изговор за она да ублажим бол. Себичност,несозреаност,нечовечност. Кога си решил да се ожениш ќе се справуваш со животните проблеми и препреки. А не да бегаш од нив. Оставајќи го твојот животен сопатник сам да се бори со тоа. На неа не и е тешко? Не и треба некој да биде до неа? Се омажила за да биде со некој само на хартија? Ајде ќе речеме дека е во право што ја остава сама и он си тера свој стил на живот. Да си ја ублажи болката итн,итн.. Ма да не е така ама нека биде црното-бело. Што е со она за другарката,пријателка што и да беше што сакала да абортира,она со коментарот на нејзиниот маж: Барем она може. Значи нејзината болка не е болка па ти да и набиеш на нос. И ај трк у кафана зошто тебе само ти е тешко,на неа не и е тешко. Ок е да се видиме со другарите но умерено. Не 24/7.
^ Јас со таков тип, на кого првобитно не сум му важна јас, ни под разно нема да планирам деца. А тоа дека страда со фамозната "да ублажим бол" ми е тотално излишна лага и изговор, на која не би паднала. Типацот као некој недоживеан ака по кафани, а жената нека му се мисли на проблемите. Ма таков ни под разно!
Не го реков тоа, само реков дека постои можност, како последица на швалерисување. Значи ако е проследено со наведеното, и те како може да дојде до одземање на старателството. Толку, да не бегам од темата.
Колку незрел маж, Божеееее. @м_а_р_и_ј_а Познавам многу кои долги години се бореле со неплодност, со немање деца и на крајот по неколку години успеале да имаат малечко. Медицината е многу напредна и ќе ти кажам да не губиш надеж. Што се однесува до твојот сопруг, веќе се ти е кажено погоре. Јас би размислила дали ќе продолжам со таков човек што кафеаните му се на прво место, па и уште се осмелува да ти вели - Барем може. Мочко еден.
Многу е лесно од страна да судиме, а не ги познаваме лицата и целосната ситуација. Јас сум секогаш за прво човек се да проба да ги поправи работите, да даде шанса за промена, па после она најлесното разведи се. Секоја приказна има две страни и секој еден човек заслужува шанса. Па тука членката не зборува за алкохолизам и пропалица ( јас колку разбирам) така да секогаш постои и треба да се даде шанса човек да се смени и поправи. Има луѓе боеми па се прекрасни родители и сопружници, само со нив не секој може.
Тој наместо да и биде подршка, се однесува доста детски и незрело, на 35+ години. Кафеаните нему проблемот ќе го средат, како да не.
Секако дека се дава шанса, прво поради нас, но овде има момент каде големиот маж ја криви сопругата за неможноста за зачнување, иако таа дава сѐ од себе, подлегнала на хормонски терапии и што уште не, а тој не може да апстинира од алкохол дадено време, што може да е и причината за не/зачнувањето. Не секој заслужува шанса.
Абе луѓето наоѓаат секакви одрбамбени механизми за да се 'заштитат' од реалноста. Многу често, себе-деструктивни и деструктивни. Никој не пие, не се дрогира, коцка од ќеф. Зависности се тоа. Болест се. Која не се лечи, туку менаџира.
Тоа да, ама во случајот страда жена му, ни крива ни должна. Зошто па некоја би се борела и губела нерви, за да ја скроти неговата деструктивност, ако тој така решил? Животот е прекраток за да бидеме постојано психијатри и психотерапевти. Барем онаму каде треба да го наоѓаме својот мир, а не немир!
@м_а_р_и_ј_а Ние сме заедно околи 6 години, маж ми на почеток беше таков, ама и јас бев, идкачавме заедно, искачавме и сами, цело време бевме негде и со некого. Тој има другари што се дружат од мали, шетаа по други држави, шетав и јас, шетавме и заедно, некогаш ги ставаше на прво место другарите, ама и јас така му враќав. Едно време, виде невиде, ме праша дали сакам да живееме заедно, тогаш јас се отворрно му кажав, околу дружбитр, и дтугарите... се е сменетп од тогаш помонати се 4 и нешто години сигурно, на прво место сме јас и син му, секаде каде и да има собиранки ме прашува мене што како мислам, или прави планови и ние да сме вклучени било како. Можеби му е период, а можеби и таков ќе остане, добар муабет и искрен, пред се. Навреди се тоа веќе, со некој што планораш дете, вакво однесување на ништо не личи, од тебе зависи што ќе прифатиш.
Sakam da prasam i da slusnam soveti objektivni od zeni.Imeno brakot mi e vo kriza zatoa sto.mislam sega deka se osvestubam od vljubenost i izmanipuliranost. Imeno mazot mi ima 32 godini i od kako zapocna koronava karantini sedenje doma i se pocna naglo da pie.Znaci sekoj vikend litar vino 10 15 piva i sl. PEOBLEMOT e sto mislam deka stanuva alkoholicar .Stanuva nasilen pocnuva da se gubi i kkao da vleguva vo delirium .Nekogas se slucuva da pie 3-4 dena so red .Probano e se i razgovori i muabeti i zakani i so dobro i so milo.Toj ne priznava .Drugi problemi realno nemame.Sugurna sum deka me saka i se toa.Ama minatiit vikend se opi tolku sam doma sto izleze od granica.Pajgase niz kujka skrsi se kaj sto pomina.Duri koga e pijan mi vika ako ne ti odgovaram ajde razvod. MI SE SMACI dali edinstveniot izlez e razvod?
Да единствен излез е развод и ти си таа што треба да го посака разводот а не тој. Кој е поентата да имам маж, ама исто како да го немам, место за викенд да одмориме заедно, да излеземе да прошетаме во природа, било што, он ќе биде пијан. Лек нема и оправање од тоа нема се додека тој сам не увиде дека има проблем, а тоа многу тешко. Се надевам немате деца. Разведи се терај си го животот, млада си да го губиш со некој недораснат пропалица.
За жал единствено решение е развод, штом тој сам не е свесен и не сака да побара стручна помош. Не си го уништувај животот со таков.
Не можеш да му поможиш некому, кој не сака помош. Прашањето е: Дали сакаш вака да живееш, или не? Ти мораш да одлучиш. Не може никој друг да го направи тоа за тебе. Со среќа
