Се е индивидуално и зависи што сака девојка ти. Сигурно ќе и биде убаво заедно да појдете и да им ја кажете убавата вест. Исто е и за твоите, може и таму ќе сакате да појдете. И родителите сигурно ќе им е задоволство да ве видат заедно. Ние одевме и кажавме и на едните и на другите. Со нешто благичко им отидовме. Дури и кога останав бремена исто појдовме да ги израдуваме. На крај тие ни со родители и тоа се убави моменти за да ги израдуваме. Може и со години чекале и убаво е кога го доживуваат тоа. Ќе имате многу денови и за сами да прославувате. Добро е да појдете .
Како сакате така, тука нема правила тој е ваш ден и како чувствувате така ќе си правите. Јас кога се верив ние отидовме кај моите,јас сакав и сметав дека така е во ред, не беше ништо специјално само си честитавме имаше малку солзи радосници, се напивме и секој по дома оти беше доцна. Беше кратко.
Како сакате така. Мене ме запроси кога бевме на викенд надвор од Скопје така да и да сакавме истиот ден неизводливо беше пошо не бевме дома. Коа се вративме дојде си честитаа со моите и се договорија кога дојдат официјално со неговите да се запознаат старите.
Веридбата, не е некоја веридба, збор е и веридба и запознавање и се во едно, ни е дома кај моите за две недели. Ние со дечко ми заедно живееме 3 години, ама ете сега така се договоривме да правиме дома кај моите. Само потесното семејство и од кај нас и од кај нив. Баба ми купила за сите по една крпа. Тие ќе дојдат и? После што се случува? Што треба да се прави, да се купи, во ред ли е ова со крпите и само тоа ли да им дадеме, како оди адетот, како сте поминале вие, сакам да знам се, пошто ништо не знам... И заборавив да кажам моите му купија златно ланче на дечко ми и него тогаш ќе му го дадат. И со ланчето и крпите ли ќе поминеме?
Мајка ми исто имаше земено крпи ама ја скарав и не ги даде. Инаку таа сакаше зетот со 3 работи да го дарува (3 не е некое правило, она си имаше така намислено) и тогаш свекрвата рече и она мене ќе ме дарувала со 3 работи - и ова воопшто не е правило ама жената си е таква, да не се посрамотела, како она да не даде ништо.. И така помина се, он си доби една кутија дарови, ја една кутија дарови. Сами си биравме и се договоривме исто да коштаат без нашите да знаат. Крпите на мајка ми и останаа недадени Не ви треба ништо повеќе од тоа што веќе сте спремиле. Само не знам како иде тоа со крпите ама баба ти сигурно знае Гледајте убаво да си поминете вечерта, сепак, еднаш се прави
Не ме бараат, ме побара веќе тој, овие ќе се запознаваат и ќе се забавуваме, ќе вечераме. Мора да се запознаат така? И тоа го нарековме давање збор или веридба. Никој нема да ме бара секако...
Едно е запознавање, друго е "дојдовме да ја побараме" и тоа сеуште се случува често ко да сме 18 век, ако кај тебе не било тоа случај зошто се пронаоѓаш?
Пошто одма под мојот пост беше пишано затоа. И за други да е не верувам да одат да ја бараат дали ќе ја дадат. И така да кажат кога ќе влезат ваљда е заебанција да се посмеат, мислиш на тоа дека стварно озбилно одат да ја побараат и овие озбилно да размислат дали ќе ја дадат? Не верувам дека тоа постои, ова се е онака демек адет, ама онака неозбилно. Тој ако ја побарал и таа се согласила, демек некој ќе рече не ја даваме и ќе ги фермаат нив.... Што е до мене и така сакав, да одиме на ручек во кафана, нека се запознаат, ама ете сакаат сите така адетот ко што бил дома да дојделе па поклони па глупости.
Не беше за тебе иначе ќе те цитирав. Да, секако дека не е сериозно ама е адет кој потекнува од време кога стварно жената била земана и давана и е шовинистички. И мислам редно е во 2020 година да напуштиме такви глупости
Пред да дојдат да ме "бараат" мене се договоривме дека не сакаме церемонии и глупости со дарови, ама на крај родителите напнаа дека не може така. Па они мене ми купија злато ланче, обетки и нараквица, и секако бурма, а ние на мм му дадовме златна нараквица и јас бурмата. Плус мајка ми имаше спремно како мини бовчи за сите, по 3 работи имаше бањарка, пижами и уште нешто не памтам што беше. Плус си разменија и торти. И тоа е тоа, ама сепак кој како ќе одлучи така ќе си прави, и искрено ова со златово џабе фрлени пари се, испадна околу 500 и нешто евра тоа мене што ми го дадоа, и ете го така ми стој, освен бурмата ништо друго не носам, подобро пари да ни дадеа повеќе ќе ни се најдеа.
Да јас бев со нив ми купија ланче со еден прескап привезок, нараквица, саат од 8 000 и две нараквици за со саатот и тие по 4000 една. Ние му купивме него саат исто скап и ланец со привезок. Ете тие чим купија, купивме и ние. Тоа знам дека ќе се размени сега на денот, ама ние освен ланецот саатот и бурмата негова, немаме друго ништо. Само крпи хахаха. Ама барем завиткани се про крпите Тие ќе доаѓаат мајка му, татко му, сестра му со зетот, детето, баба му и дедо му. За сите ако правиме бовчи ќе не кошта пола свадба.
Мене ме бараа као... Секако прво он ме побара мене у приватна ситуација, само ние двајца, па отидовме и им соопштивме на старите и добивме формален благослов без и да го побараме експлицитно. Кога дојде време за запознавање, давање збор или како сакате наречете го, не очекував дека некој мене пак ќе ме "побара". Сепак, татко ми од село, си ги сака обичаите, татко му исто. После првите половина час поминати у бош муабети свекорот почна да збори како од македонски народни приказни да е излезен "Слушнавме сте имале девојче за давање, бла бла..." Не ми беше воопшто очекувано ама не се ни навредив, ми стана интересно. Плус приметив дека и на татко ми му се направи меракот - така уште посреќна станав. Секако тоа беше само проформа колку да се истера обичајот, никој не им ја остави таа одлука на нив, одлуката секогаш беше наша. Ама, ете, колку за адет интересно ми се виде.
Ние не се дарувавме ништо. ниту свекрва ми мене , ниту мајка ми .м.м, Нашите се знаеа одамна и повеќе беше онака да се видат и да си честитаме одколку да ме бараат официјално. Е сега во врска со дарување планиравме да се даруваме на денот на свадбата, но со оглед на тоа што ја одложивме, а сакаме да направиме регистрација и венчавка во црква годинава, глупаво ли би било да се даруваме тој ден? Или пак да си чекаме кога ќе ја правиме свадбата како што си беше планирано?
Ние првично ќе имавме некое мало дарување на денот на свадбата, ама после раговаравме и решивме да биде тоа приватно, после свадба. На денот да може да се веселат, да не се замараат со поклони ни едните ни другите, едноставно да не се губи време на тоа - ова го предложи мајка ми, свекрвата радо прифати. Вашата ситуација е малце поразлична ама пак сметам не се битни некои "правила", договорете се меѓу вас како ви е најзгодно.
Мене ни пред 16-17 години не ме "бараа". Ме побара, отидовме соопштивме и на едните и на другите, сепак убав момент да се соопшти. После договоривме запознавање. Ниту сакав дарување ни глупости. Многу мразам такви бабски работи, ама ептен многу ги мразам. Чисто запознавање и ништо друго. Се залетаа малку ќе дошле да ме бараат, со тетки стрини хаха ама ништо, пропадна планот. Се знае кој оди на запознавање, родители, брат, сестра и доста е. И од тогаш им реков да не практикуваат адети за мене. Среќа моите ме слушаат мене, ако им речам така сакам, така и бидува. Од адети за свадба сами кажавме што сакаме што не, мм е бетер од мене за адети и такви глупости. Неверувам дека денес ги "бараат", многу ми е далечно тоа некако.
Мене маж ми ме запроси без да го знае татко ми, потоа беше сам дома на ручек за да се запознаат. Јас со моите живеев странство, пред свадба дојдоа и тогаш се запознаа и со свекор ми и свекрва ми. Вечерта беа на гости кај нас, тоа беше нешто како запознавање, без адети. Следниот ден татко ми сакаше да ги почасти на блиските роднини и пријатели, заедно со сватовите,јас бев против ама ајде една ќерка имал, единица сум. Покрај езеро, ручек и тоа беше тоа, пак без никакви адети.
Моите сакаа да го спомнат "давањето" на денот кога старите се запознаваа, ама од далеку ги пресеков. Таман работа да прашуваат "за што сте дошле" кога јас и дечкото планирано сме напраиле дете Бевме собрани родителите, ние, и браќата, на една маса дома, јадење пиење. Ништо посебно. Само јасно си направивме муабет дека јас и тој ќе си направиме план за свадба, никој да не ни се меша, и толку беше.
