Јас сум навикната да сум била сама и пред тоа бев без родители..па послем мајками и татко ми ме земас(не биолошки за посвојување) ама не видна од тоа бидејќи скрсна татко ми почина послем 9месеца откако ме земаа со мама имав 5годинки...
На страна од се што ќе кажам понатаму морам прво ова да го прокоментирам.Значи никој во врската не смее да навредува никого, а посебно не пред луѓе.Мене ми е толку неубаво и макар и врската на секое друго поле да им функционира ако не се почитууваат меѓу себе, се е џабе.Најчесто една личност е склона кон навредување, а другата е попустлива и се обидува да балансира.Мене тоа повеќе ми кажува за тој што навредува, ајде ако некој е будала да трпи, ама каде му е културата на тој што навредува.Без разлика не сфаќам зошто возрасна личност би поминала преку навреди особено пред луѓе.Му имаш ли скренато внимание за наредувањето?Крајно безобразно е плус ако знае низ каков период минуваш, уште со навреди да ти одмага. Од друга страна јас разбирам луѓе ориентирани кон кариера.И не можеш да му се лутиш или да го обвинуваш дека му е поважна кариерата.Млад е дечкото претпоставувам, сега е време да прави кариера, не на 50 години.Никогаш не е касно ама додека си млад си и попродуктивен и поздрав, поиздржлив нормално е да те интересира кариера.Јас лично кога ќе завршам факултет и ако здравје си најдам работа и имам прилика да најдам работа и надвор нешто хонорарно плус,ќе си го жртвувам слободното време за додека сум млада да си се обезбедам, ќе дојде фамилија, деца нема секогаш да имам толку време на лагер.Имам и самата работено неколку пати привремено и сум се трудела да работам што е можно повеќе, влијае на социјалниот живот, ама јас чувствувам дека морам да се остварам и на други полиња.Еден ден ако се земете ќе ти биде драго што брка кариера и може да му овозможи на вашето потомство повеќе, пошто од држење раце и гледање во очи само, нема фајде. Еве велиш и ти имаш успешен факултет, ќе дојде време ќе треба и да работиш, не е секоја работа од 8 до 4 попладне, може ќе треба да работиш прекувремено, да се истакнеш, од икс причини, како ќе ти биде тој да не те поддржува?Мислам дека и самата кажа поради љубомора што ете тој работи и е успешен, а не ти го посветувацелото внимание на тебе го правиш ова, и убаво што си забележала и сакаш да се промениш. Зошто не започнеш со некои активности и надвор од врската или барем надвор од она што до сега ти е познато.Оди на фитнес/зумба/јога/шминкај се различно од досега/внеси некои здрави навики во исхраната ем ќе си ја добиеш саканата килажа, ем ќе се чусвствуваш посамоуверено.Јас во тинејџерските години имав огромен проблем со самодовербата и ми требаше многу време да го надминам тоа, а надворешната средина воопшто не беше од помош.Бев пониска и преслаба за разлика од моите врсници и сега сум малечка 158цм и имаше луѓе кои навидум на шега ама нон стоп ме задеваа на таа тема, а мене не ми беше сеедно башка и други проблеми си имав не ми се допаѓаше целокупно како изгледам.И уште во основно започнав да одам на фитнес ваму таму и сега немам никаков проблем со самодовербата дури имам и вишокТвојот најголем проблем мислам дека е самодовербата, на оваа тема имам многу да зборувам да не го тупам овдека ако сакаш некој совет, прашај паталец како мене и во лп ако имаш некогаш потреба Работи на себе и ќе се изненадиш од резултатите, ќе изгледаш поубаво, ќе се чувствуваш поубаво, нема да зависиш од тоа што последно рекол дечко ти и цел ден да ти се расипе, нема да ти е потребно само тоа негово внимание за среќа.Посвети си и самата внимание, смени ја бојата на косата, било што што ти се допаѓа. Не знам ни какво внимание бараш во друштво, не сте тинејџери да се стиснете еден до друг во друштво, во друштво поентата е да се дружиш затоа и сте решиле тоа време да го поминете на тој начин, за внимание кога сте сами ќе си посветувате посебно внимание. На крајот на краиштата ако толку те прави несреќна таа врска, направи смирен муабет, ако не бива не бива.
@pufchence9559 колку убави зборови ти изнапиша @LaraSolare потруди се девојче барем да го прочиташ туѓиот труд надробен низ зборови и да се обидеш да сватиш и извлечиш некоја поука од нив. Колку побргу сватиш дека не секој умее да пружа, да фунционира, да чуствува и воедно да живее како тебе тоа поубаво за тебе и твојата психичка состојба. Не можеш да очекуваш од другите да пружаат на тој начин како што пружаш ти, секое чуство, емоција, љубов секој го искажува и доживува на свој начин, кога сево ова ќе го сватиш ќе биде подобро и поедноставно за тебе лично. Пробај да гледаш подалеку од својот нос, пробај да сватиш дека секој различно живее и доживува, за се има решение, компромис и разбирање.. само треба да се потруди да го пронајде во најпрво во себе си а потоа и во другите наоколу.
Многу паметно..кажано од ваша страна..и фала ти за толку убавото напишано @LaraSolare..Јас сум висока 175 а имам 62 кила ама ете иубава девојка..а дечкото мој е многу добар за многу работи се ми пружи за да ме усреќи...но се скаравме и веќе му се здосади од моето притискање и решив јас дефинитивно поќе да не почнувам кавга и се заколнав во тоа..се надевамдека ќе биди на подобро..самодовербата која ја немам ме доведе бескрајно да го сакам..да неможам без него..дури и во него да немам доверба да не би посакал да излези со друга...а толку многу е стабилен и заљубен во мене..едноставмо мозокот мој правилно му кажува на срцето но срцето не разбира..а идеатс за фитнес или вежбање за да се запишам немам толку финансии...Поздрав и пак ако би можеле кажете совет
@pufchence9559 многу е лошо кога човек добива прст а бара цела рака. Биди поскромна и не барај премногу за да не останеш без ништо. Ова имај го на ум секогаш кога ќе помислиш на бунт и нервоза. Сите грешиме, но поентата е да разбереме од грешките а не да ги правиме истите секојдневно и секогаш. И самата кажуваш дека имаш прекрасен дечко, биди благодарна и однесувај се човечки и правилно, цени ги работите што ги имаш во животот за да бидеш човечна и ценета личност. Пробај да проработиш на себе и твојот карактер, да не го бараш секогаш лошото туку доброто, да делиш убава мисла и добар збор, верувај дека нема зошто да паѓаш под депресија, животот е убав само треба да не се откажуваш и секогаш да се бориш за себе си.
Понекогаш стварно мислам дека ми треба стручна помош, а понекогаш си велам дека ќе ми пројде еден ден и така ги туркам годиниве.
Депресијата е сериозна психичка болест и не треба да се сваќа површно. Велат дека ... ако постои пекол на земјата ке го најдете во умот и душата на депресивниот. Затоа навремено треба да се третира од страна на стручно лице, многумина излегле од тој замислен свет кој понекогаш ни се случува без наша вина.
Здраво феминки... Не знам што се случува со мене во последно време. Искачам, се дружам, одам во теретана, се дотерувам... Од страна се е најнормално, имам мал круг на добри пријатели околу 7-8, но знам дека секогаш би ми помогнале, во добри односи сум со моите, финансиски стабилно, сите ми се 5ки, со здравјето океј се држам, само што немам дечко хаха. Меѓутоа чувствувам дека се е површно и длабоко во себе не сум среќна. Едноставно празна сум и никогаш не сум се почустввала вистински среќна (или пак траело само 1-2 дена). Постојано мислам дека околината ме суди, сака да ми наштети, ме оговара и ме презира, а постојано барам и несовршености кај себе, имам комплекси од носот, усатата, веѓите, ми треба најмалку 2 саати да сд нашминкам совршено во спротивно не излагам од дома и понекогаш размислувам на пластична операција. Пред точно 1 година бев на психолог бидејќи лани немав воопшто пријатели, ниту искачав, бев затворена и срамежлива со ппстојан страв. Делумно го надминав тој проблем, меѓутоа тоа сеуште тлее во мене, сеуште имам намалена самодоверба, но немам сила повторно да им барам пари на моите за тоа. Не се чувствувсм прифатена од околината, не сум како моите врсници социјабилна пеперутка, ништо не објавувам на социјални мрежи и некогаш се случува да направам глупост за да ме прифатат врсниците за што често се каам. Не знам што да направам повеќе, сите велат ова се најубавите години(16-17-1, голем дел доживеале некаква љубов до сега, а јас едноставно стојам и набљудувам како се се случува покрај мене, а јас не сум дел од тоа. Не е дека сум песимист, напротив, постојано се надевсм дека се ќе помине и ќе си дојдат моите 5 минути, но тоа никогаш не се случува. Последнава недела не заспивам без да се изнаплачам, и не знам што понатаму....
Убаво е човек да се изнаплаче, олеснува..... можеби подоцна ќе се каеш за солзите, но сепак олеснува. Но факт е дека си млада, што се 16-17 години. Тажна си затоа што сите имаат дечко, а ти немаш???? Тоа ли е маката?? Не вреди за тоа да се биде неисполнет, верувај. Едноставно опушти се со другарките, уживај кога излегувате заедно и да, не шминкај се 2 часа, 15 мин се доволно за добра шминка. Опушти се во разговорите без тресење глупости нормално,, дечкото сам ќе си дојде. МОжеби на 18 можеби на 19 - но не вреди да губиш самодоверба за тоа. Едноставно во животот има толку убави работи отколку нервозите со дечко
Веќе подолго време како намалив со јадење,немам апетит, постојано ми се повраќа, тешко ми е.Напната сум од секоја страна и не можам да најдам излез.Толку ми е тешко што неможам да ви опишам.Последни две недели навечер не сум легнала а да не се расплачам.И тоа некое тешко плачење,како да сакам преку плачењето да се одмаздам на сите што ме повредиле.Обично сум смирена личност дружељубива многу зборлеста,секогаш пред другите сум позитивна а сега ќе пукнам.Вложив многу труд во врска која не фукнционира.Траеше 5 години со све прекини.Моите дома постојано ме измачуваат со нивните совети.Имам 20 години се е супер со мене.Ни сум проблематична,не се дрогирам никогаш не сум пробала, нити сум некој алкохоличар.Aма баш ништо што би можело и мене да ме повреди и моите родители.Проблемот во мене е што секогаш сум тука за другите а никогаш никој за мене.И кога ми е најтешко тука сум да сослушам.Смучено ми е од оваа добрина.Се плашам за себе и дури размислував да почнам да посетувам психијатар.Веднаш кога ќе се спомене психијатар се мисли демек ете она ненормална ваква таква.. Не едноставно ми имале кажувано дека помага а и зошто да не пробам.Толку сум пребледена у лице,пропадната,мука ми е,постојано се чувствувам напнато,постојано плачам,се чувствувам сама.. Многу тежок период е ова за мене ..
Чекај смири страстите малку. Побогу девојче од 16 години си. Толку многу размислуваш околу моралните вредности и "перфектноста" што просто таа преокупираност те воведува во оваа состојба во која што си. Ти си таква каква што си, и немаш причина да глумиш наоколу и да шминкаш веѓи 2 часа за да привлечеш нечиво внимание. Тука ти е грешката бидејки размислуваш на овој начин и мислиш дека физичкиот изглед е клучот на многу животни вредности. Но не е така.. Пробај да се сакаш себе си,да се почитуваш и да се храбриш, созијални мрежи не ти ни требаат за да бидеш супер девојка верувај, промени се ти кон себе си, комуницирај и социјализирај се во поглед со друштвото и надвор од твојот дом, може на почеток чудно ќе ти изгледа но потоа ќе сватиш дека не ти баш и нешто поважно овие работи за кои што се загрижуваш беспотребно. Шминкај се, дотерувај се и излегувај, пред се комуницирај и смеј се.. ќе видиш како ќе ти биде подобро кога ќе научиш да се сакаш и почитуваш себе си.
Не е крај света не се секирај, 20 години не се ништо низ животот, тек проблемите те ичекуваат низ екот на животот, а ти ако не седнеш и не си ја чукнеш главата да ставиш стоп на некои работи кои што ти се случуваат никогаш нема да знаеш и да успееш да се справиш во животот. Пробај да зборуваш, пробај секогаш кога некој ќе те навреди и ќе ти лепне нешто што те повредува да му се искажеш со твој став и да се смешкаш, ќе видиш како ќе е полесно за разлика од молчењето пред сите. Народот не мисли и не чуствува на тој начин како тебе, луѓето не можеш никогаш да ги промениш освен ако не пробаш да се промениш самата себе си према нив. Сврти ја топкаа и живеј, ништо не е загубено, твојот живот тек почнува, а со молчење, плачење и затворање никогаш нема да успееш да се справиш со ништо.
I samata rece ova e tezok period za tebe.Dobro e ako e period,znaci ke pomine.Gledaj ja sekogas pozitivnta strana,znam deka lugeto se mnogu surovi I te kako sum go iskusila toa,no koga se svrtev poveke kon mene I koga ne gi gledam povisoko otkolku tie mene,mnogu mi e podobro.Probaj raboti na ova.Prvo treba da ja zgolemis samodoverbata I da ne dozvolis da drugite da ti prenesuvaat negativna energija.A za deckoto,ne e lesno znam godini se vo prasanje ama toa so tek na vreme minuva,ako vredelo ke traelo zatoa bidi srekna..zivotot e pred tebe. I site ovie soveti sto ti gi davame moze nema ti znacat mnogu,znam po sebe,samo sto kaj mene losoto bese prisutno so godini.Moj sovet e bidejki gledam si zainteresirana za pomos,e da posetis psiholog.Ne ti treba tebe psihijatar veruj mi,pretpostavuvam ne sakas da se klukas so apcinja vaka mlada,a psiholozite pomagaat.Ete spomna deka imas poddrska od tvoite pa togas moze ke sakaat da ti pomognat ako im objasnis kako se cuvstvuvas I deka sakas da posetis psiholog,da te ohrabrat.Sepak pred toa mozes da si probas I so drugi nacini(hobi,knigi,emisii,vezbi)sepak I ne mozeme vednas da ti konstatirame depresija,taa e edna mnogu teska sostojba,a ti kaza se e super so tebe.Srekno.
Посети си психолог, разговарај, испразни се. Ќе ти даде некоја терапија и со помош на разговорот ќе ти стане подобро. Не чекај да изреагираш некаде кога чуствуваш длабока потреба за тоа, зошто одолговлекуваш и чекаш, животот може да стане многу подобар и поисполнет ако ние самите за себе си се потрудиме за исполнување на нашите цели и нашиот спокој.
zdravo na site dobro be lujge ima Li spas od ovaj pekol eve vejke 5 godini se boram so depresija uste nemam najdeno spas imam probano povejke ad nema spas samo se vrtam vo Krug mnogu Mie tesko nemam pojke snags da se boram neznam pojke kaj da se obratamm VE MOLAM KAKVO E VASETO ISKUSTVO SO AD KAZATE NEKOE CARE SE IMA LI NEKOJ OD VAS IZLECENO OD OVAAA POZZ
